เรื่องสั้น

เรื่องราวของหนุ่มหน้าใสและซื่อ(บื้อ) ที่เราต้องอมยิ้มกับความร้ายบริสุทธิ์เขา

เขาไปคนเดียว... เพื่อ..ทุกคน.

มันมีเยอะมากเกินไป หรือเธอเกิด ลืม จริงๆล่ะ คุณอาจทราบ...

แมรี่นั่งจ้องเขม่นไปข้างหน้าที่มีบ้านอีกหลังอย่างใจจดใจจ่อสองวันส

ทั้งสองคนรักกัน แต่ก็ต้องจากกันในที่สุด เขาจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้มั๊ย?

ผมทำงานมานานมากครับเป็นงานมีค่าตอบแทนที่สมเหตุสมผลแต่ผมไม่ชอบนักก

เมื่อเวลาผ่านนานไปมากแล้ว เรื่องบางอย่างไม่ได้เปลี่ยนไปด้วย และรอคอยอย่างไม่สิ้นสุด คุณจะทำอย่างไรเพื่อยุติทุกอย่าง....

เรื่องบางที่เกิดขึ้น ช่วยเขาไว้ได้ทันท่วงที .....

สมัยนี้อะไรๆก็เปลี่ยนไป.....ฮา...

เรื่องนี้เขียนถึงน้องชายที่จากไป อาจจะไม่น่าอ่าน แต่อยากลงไว้เพื่อว่า ..."หากมีสักวันที่เราจะได้ไม่หลงลืมคนข้างตัวไป"...เท่านี้เองค่ะ.