นิยายฟิคชั่น

ทำไมที่นี่มันแปลกๆ ยังกับว่าชั้นอยู่ที่นี่คนเดียว..อย่างนั้นแหละ หญิงสาวเดินเข้ามาในห้องก็พบจดหมายฉบับหนึ่ง ก็หยิบขึ้นมาดู จาก พ่อและแม่ ลูกควรจะฝึกทำอะไรด้วยตัวเองบ้างนะแก้ว ลูกควรทำอะไรด้วยตัวเอง

อย่ามาแตะต้องตัวชั้นนะ ปล่อย”ฟางสะบัดมือหนาที่คว้าแขนของเธอมาบีบอย่างแรง นี่เธอคิดว่าเธอเป็นใคร ทำไมชั้นถึงจะทำอะไรไม่ได้ ก็อีแค่นางบำเรอที่ถูกนำมาขัดดอก”ป๊อปปี้

แอบรัก...แม้ไม่ได้ 'ครอบครอง' แต่แค่ได้ 'มอง' ก็มี 'ความสุข' เขาเป็นเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้าที่มองเห็นแต่จับต้องไม่ได้.. ฉันเองก็เป็นแบบนั้น.. xxxxxxxxxxxxxxxxx