ตัวประกอบในโชคชะตา: ผมแค่ผ่านมาเฉยๆ #เเฟนฟิค

อ่าาาา…… ปวดหัวชะมัดนี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ยไอ้ข่าวประเทศห่านี่จะเฟซนิวไปถึงไหนวะ ใหนบอกว่าจะมีดาวตกผ่านโลกไปแบบชิวๆสบายๆ ไงยมันเป็นอุกกาบาตมาชนบ้านกูได้วะเนี่ย

กาลกุมขมับด้วยความปวดหัวจากอาการวิงเวียนศีรษะป่นตกใจจากความกลัวสิ่งที่เขาได้พบเจอ

(เหตุการณ์ก่อนหน้านั้น)

ในขณะที่กาลกำลังนั่งเล่นเกมสุดโปรด พร้อมเกรียนคอมโบใส่เด็กในบล็อกฟุตแบบเหนือชั้นอยู่นั้น ดวงตาของเขาเหลือบไปเห็นบางสิ่งผ่านหน้าต่าง... สิ่งนั้นคือก้อนอุกกาบาตขนาดมหึมาเทียบเท่ารถบรรทุก พุ่งผ่านท้องฟ้ามืดมิดด้วยแสงสีส้มสว่างจ้า ราวกับพระเจ้าส่งมาเยี่ยมบ้านเขา! ก่อนที่เขาจะได้ทันคิดอะไรได้ทันใดนั้นแสงสว่างแผดจ้าจนเขาต้องหลับตาแน่น เสียงระเบิดสะเทือนจนหัวใจเหมือนจะหยุดเต้น เศษซากบ้านกระจัดกระจายไปทั่วราวกับพายุที่พัดหายนะ ณ ขณะนั้นเขารู้สึกเจ็บปวดจากการโดนอะไรกระแทกที่ร่างกายของเขาแต่ขณะที่เข้ารู้สึกเจ็บจากปวดความร้อนได้เพียงชั่วประเดี๋ยวเดียว ความมืดมิดก็ได้เข้ามาเยือนพร้อมกับความเย็นที่หนาวสะท้านจิตใจเขาเกินกว่าที่ร่างกายและจิตวิญญาณของเขาจะรับไหว แต่ทันใดนั้นเองเขาก็ได้ยินเสียงหนึ่ง ดังขึ้นมามันเป็นเสียงสง่างามราวกับเทพธิดาพร้อมกับความอบอุ่นที่คอยปลอบประโลมวิญญาณของเขาแผ่ขยายไปทั่วทุกอณูวิญญาณของกาลทันใดนั้นสิ่งที่ กาลไม่คาดคิดว่าจะได้เจอในชีวิตนี้ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าของ กาล

[ ระบบแห่งโชคชะตากำลังทำงาน ]

[ กำลังชซิงโครไนซ์ อัตราความเข้ากันได้@#฿#@฿&@฿]

[ พบปัญหากับการซิงโครไนต์ เริ่มทำการอัพเกรดระบบ ]

[ ระบบเริ่มทำการอัพเกรดข้อผิดพลาดในหมวดที่ @#_@@#฿]

[ ระบบเริ่มทำการซิงโคไนซ์ใหม่ อัตราความเข้ากันได้@#฿ ]

[ ระบบเริ่มทำการปิดฟังก์ชันบางส่วน ]

[ระบบเริ่มทำการซิงโครไนซ์ใหม่ อัตราความเข้ากันได้ 100% ]

[ทำการโหลด 1%......98% 99% 100% ]

[ระบบทำการผูกมัดกับผู้ใช้ กาล เสร็จเรียบร้อย เริ่มทำการโอนย้ายข้ามโลก]

[โอนย้ายเสร็จสิ้น]

[ยินดีต้อนรับสู่โลก สารภาพรักกับคนคางุยะซะดีๆ]

เกิดบ้าอะไรขึ้นวะเนี่ย!!!.ความฝันนี่แม่งน่ากลัวที่สุดในชีวิตกูล่ะ

ในความรู้สึกของเขา มันทั้งสั้นเพียงชั่วประเดี๋ยวเดียว แต่กลับรู้สึกว่ายาวนานอย่างน่าประหลาด

อ่า..อ่า.เมื่อกี้มันเจ็บชิบหายเลยมันจะมีไอ้บ้าที่ไหนที่โชคร้ายแบบฉันบ้างบางไหมเนี่ยที่พระเจ้าประเคนอุกกาบาตส่งตรงถึงบ้านให้แบบนิ

แต่ทันใดนั้นเองก็มีความเจ็บปวดวิ่งไปทั่วร่างกายของเขามันเป็นความรู้สึกเย็นเยียบจากต้นแขนของเขา กาลได้ยกแขนของตัวเองขึ้นมาดูแล้วพบว่ามีรอยบาดลึกอยู่ที่ข้อมือของเขาพร้อมกับสะเก็ดเลือดที่แห้งกรังเกาะอยู่ทั่วที่นอนที่เขานอนอยู่

อ่าาาาเชื่ยๆๆเกิดอะไรวะเนี่ยไหนจะอุกกาบาตไหนในฝันจะรอยแผลที่แขนกูอีกนี่มันมันวันเหียยอะไรวะเนี่ยยอะไรวะเนี่ย

เสียงดังขึ้นมาพร้อมกับภาพโปรเจคเตอร์ฉายอยู่ตรงหน้าเขา

[ระบบยินดีต้อนรับผู้ใชเ กาล สู่โลกสารภาพรักกับคุณคามุยะซะดีๆ]

กูหลอนไปแล้วหรือเปล่าวะเนี่ยกูต้องเสียเลือดหลอนแน่ๆเลย ทำไมมึงต้องมายินดีกับกูด้วยกูกำลังจะตายแล้วโว้ย

[ระบบตรวจพบสิ่งปกติในร่างกายเริ่มต้น]

[ระบบกำลังทำการเเก้ไข้]

[ระบบเริ่มทำการรักษา]

ขณะที่การกำลังตกใจกับข้อความที่ปรากฏอยู่นั้นทันใดนั้นร่างกายของเขาค่อยๆอุ่นขึ้นเรื่อยๆแผลข้อมือของเขาเริ่มทำการประสาน

นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น! อย่างกับฉากเดดพูลในหนังมาเวล ฉันต้องเสียเลือดจนหลอนแน่ๆ

[ระบบทำการรักษาเสร็จสิ้น]

[เริ่มอัพโหลดความทรงจำของเจ้าของร่างคนเก่า]

ชั่วขณะนั้นกาลรู้สึกปวดหัวเป็นอย่างมากมันเหมือนมีอะไรสักอย่างไหลจากส่วนลึกในสมองเข้ามาในความทรงจำของเขามาเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดพิศวงเป็นอย่างมาก

อ่าา..นี่กูจะต้องเจ็บตัวอีกกี่ครั้งวะเนี้ย

ทันใดนั้นอยู่ๆก็มีภาพเสมือนฉากในหนังภาพยนตร์ลอยเข้ามาในสมองของเขามันเป็นประสบการณ์ช่วงชีวิตของเด็กหนุ่มเนิร์ดใส่เเว่นคนนึง ที่ชื่อ กาล เหมือนกับเขาเป็นเด็กหนุ่มที่เกิดและเติบโตในประเทศญี่ปุ่น

คนญี่ปุ่นเหียอะไรชื่อกาล

[ระบบจะเพิ่มบทลงโทษสำหรับการพูดคำหยาบ]

อ่าาาาาาาาาาา…,.

[ระบบกำลังอัปโหลดความทรงจำของผู้ใช้คนก่อน...]

ความทรงจำจำนวนมหาศาลถาโถมเข้ามาในจิตใจของกาลอย่างไร้ความปรานี มันไม่ใช่แค่ภาพเหตุการณ์ แต่มาพร้อมความรู้สึกของเด็กหนุ่มวัย 16 ปีที่ดูจะเนิร์ดสุดขั้ว... ชีวิตในญี่ปุ่น? นี่มันอะไรกัน? ทำไมเขาถึงได้ชื่อเดียวกับฉัน