เกิดใหม่เป็นเพียงพอนในต่างโลก

 

เอ๋...!! 

 

 

 

ผมรู้สึกตกใจ เมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวผมตื่นขึ้นมาอยู่ในที่สถานที่ไม่รู้จัก

 

 

 

ทั่วบริเวณเต็มไปด้วยผนังและก้อนหินคล้ายกับถ้ำใต้ดิน จึงทำให้แสงแดดจากดวงอาทิตย์ลอดผ่านเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

 

 

 

ผมไม่อยากจะเชื่อสายตา จึงใช้มือสองข้างขยี้ตา แต่นั่นกลับทำให้ผมแปลกใจเข้าไปอีก เมื่อพบว่ามือสองข้างมีขนสีขาวและกรงเล็บยาว คล้ายกับอุ้งเท้าสัตว์

 

 

 

มันเกิดอะไรขึ้นละเนี่ย?

 

 

 

ในหัวของผมเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม แล้วนี้มันเกิดอะไรขึ้นกัน? เมื่อตรวจสอบบริเวณลำตัว ก็พบขนสีขาวอ่อนนุ่มทั้งตัวและมียังมีหางโผล่ออกมาอีกด้วย

 

 

 

กระรอก กระต่าย หรือว่าจะเป็นแมว?

 

 

 

“[คำตอบ: เพียงพอน]”

 

เสียงตอบรับเรียบนิ่งไร้ ผุดขึ้นในใจของผม เป็นน้ำเสียงที่ไร้ความรู้สึกราวกับหุ่นยนตผ์ 

 

 

 

แค่ฟังจากน้ำเสียงจึงไม่สามารถแยกแยะได้ว่าเป็นเสียงของผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่

 

 

 

เพียงพอน! แล้วทำไม เมื่อตื่นขึ้นมาผมถึงได้กลายเป็นเพียงพอนไปซะแล้วล่ะ

 

 

 

เฮ้ยๆๆ!! รอเดี๋ยวก่อนนะ ขอเวลาสักครู่หนึ่ง ผมจะสงบสติอารมณ์ซักหน่อย ในสถานการณ์แบบนี้คงต้องหายใจ เข้าลึกๆ เพื่อจะทำให้ออกซิเจนไปเลี้ยงสมองได้เพียงพอ

 

 

 

งั้นก็... เริ่มเลยละกัน!

 

 

 

แค่กๆ! เหมือนว่าผมจะสูดหายใจเข้าลึกเลิกเกินไปหน่อย จนทำให้สำลัก

 

 

 

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน! เพียงแค่โดนรุมกระทืบนิดหน่อย แค่ซักพักก็น่าจะไปฟื้นที่โรงพยาบาลไหนสักแห่งแล้ว 

 

 

 

แล้วนี่อะไร ทำไม่ถึงกลายเป็นเพียงพอนไปได้

 

 

 

ว่าแต่ ใครตอบคำถามผมละเนี่ย?

 

 

 

“[คำตอบ: AI หรือผู้ช่วย ที่จะคอยสนับสนุนมาสเตอร์]”

 

 

 

เหมือนผมจะไม่ได้คิดไปเอง มีน้ำเสียงเรียบนิ่งไร้อารมณ์ที่อ้างว่าเป็น AI หรือผู้ช่วย คอยตอบคำถามของผมจริงๆ

 

 

 

ผมควรจะตกใจตรงไหนก่อนดี? ระหว่างมี AI ที่ตอบคำถามอยู่ในหัวของผม กับผมกลายเป็นเพียงพอน

 

 

 

ทำไมผมยังไม่กรีดร้องตกใจนะหรือ ก็คงเป็นเพราะ นี่เป็นเรื่องเหนือความคาดหมายเกินไป ซึ่งผมยังไม่อาจยอมรับ และลึกๆในใจยังคงคิดว่านี่อาจเป็นความฝันก็ได้

 

 

 

“[คำตอบ:ความจริง]”

 

 

 

“อ้าก..!!”

 

เพียงพอนน้อย กรีดร้องด้วยความตกใจ ร่างเล็กทรุดลงไปกลิ้งกับพื้นทันที

 

 

 

คุณผู้ช่วย! นี่ไม่คิดจะอธิบายหน่อยหรอครับ?

 

 

 

“[คำตอบ:Lvไม่เพียงพอ ไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลได้ต้องการใช้สกิล 100,000 พอยต์ เพื่อพัฒนา สกิลผู้ช่วยหรือไม่?

 

 

 

Yes/No]”

 

 

 

[Yes] อยากได้อะไรก็เอาไปเถอะ แต่กรุณาช่วยอธิบายสถานการณ์ให้ผมเข้าด้วยเถอะครับ

 

 

 

ผมเลือกคำตอบโดยไม่ต้องคิดและผมก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ไอ้ 100,000 พอยต์ นี้มันคืออะไร

 

 

 

“[คำตอบ: ยืนยันสำเร็จ ใช้ 100,000 พอยต์ แต้มสกิลคงเหลือ 0 พอยต์ พัฒนา สกิลผู้ช่วย Lv1→Lv2 เสร็จสิ้นในอีกเวลา 23:59:58 น. ขอให้มาสเตอร์โชคดี]”

 

 

 

จากนั้นก็ไร้เสียงตอบรับของคุณผู้ช่วย ผมพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อติดต่อ ก็ไม่มีสัญญาณตอบรับเลย

 

 

 

เวรเอ้ย! ผมจะทำยังไงดี นี่มัน...พวกต้มตุ๋นชัดๆเลยนี่หว่า! 

 

 

 

เฮ้อ...ตัดใจเสียเถอะ คิดซะว่าเป็นความสะเพร่าของตนเองละกัน ที่ไม่ยอมตรวจสอบให้แน่ชัดเสียก่อน

 

 

 

ในหัวแสดง ตัวเลขแบบดิจิตอลและลดลงทุกๆ 1 วินาที นี่อาจจะเป็นเวลาคูลดาวน์ก็ได้ 

 

 

 

ว่าแต่... นานไปหรือเปล่า ใช้เวลาตั้ง1วันเลยนะเว้ย!

 

 

 

จากนี้ก็ต้องพึ่งตัวเองไปก่อนสินะ.

 

 

 

เพียงพอนตัดสินใจสู้ ไม่ว่าจะกลายเป็นอะไรก็ยังคงตัดสินใจที่จะชีวิตมีชีวิตต่อไป

 

 

 

เท้าเล็กๆ ปีนป่ายตามผนังตามสัญชาตญาณ ขึ้นไปยังข้างบนตามช่องทางที่แสงดวงอาทิตย์ลอดผ่าน

 

 

 

เอาล่ะ ท้องก็เริ่มหิวแล้ว ว่าแต่ เพียงพอนนี้กินอะไรเป็นอาหารกันนะ?

 

 

 

อุ้งเท้าหน้าเล็กๆเกาศีรษะด้วยความสงสัย แววตาจับจ้องไปยังบริเวณป่าข้างหน้า 

 

 

 

นี่ผมอยู่ในรูใต้ดินจริงๆหรือ? หลังจากปีนป่ายตามผนังถ้ำใต้ดิน 

 

 

 

นี่คงจะเป็นบ้านของผมสินะ ที่นี่มีกลิ่นตุๆแปลกๆติดอยู่ เมื่อผมออกไปหาอาหารคงจะไม่ลืมหรอกมั้ง 

 

 

 

อุ้งเท้าเล็กเหยียบย่ำไปตามป่า ขึ้นไปตามต้นไม้ ถึงจะเคลื่อนที่รวดเร็วเพียง เสียงเท้ายังคงเบามาก

 

 

 

ย่องเบา Lv1→Lv2

 

ปีนป่าย Lv1→Lv2

 

 

 

โอ้ แค่เพียงเคลื่อนที่ไปมาก็ได้ Lvสกิลก็อัพเหมือนในเกมส์ แนว MMORPG เลยหรอเนี่ย 

 

 

 

จะอะไรไม่รู้แหละ แบบนี้ชักจะเริ่มตื่นเต้นแล้วสิ!

 

 

 

ความกังวลของเพียงพอนตัวน้อยหายไปสิ้น เปลี่ยนเป็นความตื่นเต้นแทน

 

 

 

เริ่มจาก หาแหล่งน้ำก่อนแล้วกัน

 

 

 

พังพอนน้อยใช้อุ้งเท้าและกรงเล็บแหลมปีนป่ายขึ้นไปตามต้นไม่สูงเพื่อสังเกตการณ์

 

 

 

แต่ด้วยความที่ไม่ระวังก็ต้องพบกับงูยักษ์ขนาด4เท่าตัวของเพียงพอนที่นอนอยู่บนต้นไม้สูง

 

 

 

โย่ว! สวัสดีเพื่อนยาก

 

 

 

งูยักษ์มองเพียงพอนน้อยด้วยแววตาเป็นประกาย มันเห็นแค่เพียงพังพอนน้อยเป็นอาหารเท่านั้น และเริ่มโจมตีทันที 

 

 

 

งูยักษ์ใช้ส่วนหางฟาดเข้าไปยังบริเวณกิ่งไม้ที่เพียงพอนเกาะอยู่ทันที

 

 

 

แย่ละสิ! ร่างเล็กกระโดดหลบและพุ่งไปยังกิ่งไม้ส่วนอื่น 

 

 

 

กิ่งไม้เดิมที่เพียงพอนน้อยเคยยืนอยู่หักโครมและตกไปยังพื้นข้างล่างทันที

 

 

 

เฮ้ยๆ แค่จะขึ้นมาสังเกตการณ์นิดหน่อย นี่คิดจะเอาชีวิตกันเลยหรือไง 

 

 

 

เป็นสัตว์อสูรเหมือนกันแท้ๆ ควรปรองดองกันไว้จะดีกว่านะ!

 

 

 

พังพอนน้อยไม่รู้วิธีสื่อสาร ทำได้แค่เพียงคิดในใจ และทำการหลบหนีสุดชีวิต

 

 

 

ร่างเล็กกระโดดลงจากต้นไม้สูง แต่ก่อนที่ร่างเล็กจะกระทบพื้น เพียงพอนน้อยก็รู้สึกตกตลึง

 

 

 

นี่มัน! เท้าเล็กเหยียบบนอากาศจากนั้นก็กระโดดลงพื้นอย่างปลอดภัย

 

 

 

ได้รับ กระโดดLv1

 

 

 

นี่มัน...ดับเบิลจัมป์งั้นหรอ? ชักจะเหมือนในเกมส์เกินไปแล้ว

 

 

 

ฟ่อ!! งูยักษ์ขู่ฟ่อด้วยความไม่พอใจ เพียงแค่สัตว์อสูรเพียงพอนที่ยังไม่โตเต็มวัย กับสามารถหลบหนีจากการโจมตีถึงตายของมันได้

 

 

 

ร่างสีดำเลื่อยลงมาจากต้นไม้อย่างรวดเร็ว หวังจะตามจับเพียงพอนน้อยเป็นอาหาร 

 

 

 

แย่แล้วๆๆ! วันนี้ไม่ได้อาหาร แถมยังต้องเกือบจะมาเป็นอาหารให้งูอีกต่างหาก

 

 

 

เพียงพอนน้อยเห็นดังนั้นจึงวิ่งหนีสุดชีวิต กลับไปยังทิศทางของถ้ำที่ตนคิดว่าเป็นบ้าน

 

 

 

เหมือนความเร็วของผมจะเหนือกว่างูยักษ์ ทำให้หนีห่างออกมาไกลพอสมควร ถ้าระยะห่างขนาดนี้เจ้างูโง่คงจะทำอะไรผมไม่ได้แล้วล่ะ ผมคิดเช่นนั้นแล้วจึงผ่อนการป้องกันลง

 

 

 

แต่ทว่า พังพอนประมาทเกินไป นี้ไม่ใช่โลกเดิมที่เคยมีชีวิตอยู่แล้ว แม้แต่สัตว์อสูรเพียงพอนยังครอบครองสกิลที่ทำให้เหนือธรรมชาติได้เลย งูยักษ์ก็เช่นกัน...

 

 

 

งูยักษ์ขดตัว จากนั้นก็ดีดตัวพุงมาด้วยความเร็วสูงราวกับลูกศรธนู

 

 

 

แย่แล้ว! หลบไม่ทันแน่ 

 

 

 

เมื่อผมรู้ตัวว่าประมาทเกินไปก็สายไปเสียแล้ว งูยักษ์อ้าปากกว้างพอที่จะเขมือบผมในทีเดียวและพุ่งเข้ามาระยะประชิด 

 

 

 

งูยักษ์สีดำตัวนี้จะไม่ใช่งูพิษ เพราะผมไม่เห็นเขี้ยวพิษของมันเลย

 

 

 

ผมกระโดดหลบออกไปด้านข้าง แต่ก็ไม่สามารถหลบพ้นการโจมตีของงูยักษ์

 

 

 

เท้าหลังสองข้างและส่วนหางถูกงูยักษ์เขมือบ

 

อ๊าก...!!

 

ผมกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ถึงร่างเพียงพอนจะยังไม่ขาดเป็นสองท่อน แต่ผมก็ไม่สามารถรับรู้ถึงการมีอยู่ของขาหลังและหางได้เลย กระดูกคงจะแหลกละเอียดไปแล้ว

 

ฟ่อ!! งูยักษ์ทำท่าทางพึงพอใจ แววตามองเพียงพอนน้อยที่ยังไม่ถูกเขมือบทั้งตัวอย่างดูถูก

 

นี่ ตายแหงๆ! สุดท้ายก็ต้องเจ็บตัวเพราะประมาทอีกแล้ว

 

แต่ในขณะที่ผมจะตัดใจ ก็ได้สบตากับงูยักษ์

 

แววตานั้นมันอะไรกัน ดูถูกกันหรือไงฟะ! ในสายตาราวกับมองเหยื่อของงูยักษ์ ไม่แม้จะเห็นผมเป็นศัตรูแม้แต่น้อย

 

แบบนี้ในฐานะนักเลงเก่าผมย่อมยอมไม่ได้ ต่อให้ต้องตายก็จะมีของฝากก่อนไปยมโลก

 

ผมใช้อุ้งเท้าข้างหน้าและกรงเล็บสองข้างตบเข้าไปที่ดวงตาข้างขวาของงูยักษ์ และใช้ฟันแหลมคมกัดเข้าไปที่หัวของงูยักษ์สุดแรง

 

แกก็ประมาทเช่นกัน มาดูสิว่าใครจะกินใครกันแน่!

 

กัดLv1→Lv2

ตบLv1→Lv2

 

ด้วยแรงตบและกรงเล็บแหลมของเพียงพอนน้อย ดวงตาข้างขวาของงูยักษ์ถูกจึงทำลาย

 

ฟ่อ!!! งูยักษ์ขู่เสียงฟ่อและดิ้นด้วยความเจ็บปวด พยายามจะกลืนเหยื่อลงท้อง แต่กลับทำไม่ได้เพราะเพียงพอนน้อยได้ฝังเขี้ยวเล็บแน่นแล้ว

 

ตอนนี้งูยักษ์มองเพียงพอนน้อยเป็นศัตรูเต็มตัวแล้ว!

 

งูยักษ์พยายามจะฉีกร่างของเพียงพอนน้อยออกเป็นสองส่วน แต่น่าแปลกส่วนผิวหนังของเพียงพอนน้อยเหนียวมากไม่สามารถฉีกขาดได้ง่ายๆ

 

ฮาฮ่าๆ เป็นอะไรไปเล่า!

 

เพียงพอนน้อยหัวเราะเยาะในใจ แต่จริงๆเจ้าตัวก็จะหมดแรงต้านแล้ว มีเพียงความดื้อรั้นที่ใช้เป็นแรงฮึด

 

งูยักษ์เริ่มรู้สึกหวาดกลัวต่อเพียงพอนที่มันเคยคิดว่าเป็นเพียงอาหารของมัน และเริ่มจะล่าถอย

 

งูยักษ์ขดตัวเป็นเกลียว ตั้งท่าเหมือนก่อนที่มันจะพุ่งเข้ามาโจมตีเพียงพอนน้อย 

 

เฮ้ยๆ ท่าไม่ดีแล้ว จะทำอะไรของแกอีกฟะเนี่ย?

 

เพียงพอนน้อยเริ่มลนลานเมื่อพบว่างูยักษ์เล็งไปยังโขดหินขนาดใหญ่ 

 

ไอ้งูบ้า ปล่อยนะเว้ย! หยุดทำอะไรบ้าๆได้แล้ว นี่เรามาถอยกันคนละก้าวดีกว่าไหม เฮ้ย!!

 

เพียงพอนน้อยคลายคมเขี้ยวที่เคยฝังบนใบหน้าของงูยักษ์และแสดงรอยยิ้มที่เป็นมิตร อุ้งเท้าหน้าสองข้างโบกไปมาพยายามจะสื่อสารกับงูยักษ์ แต่ก็เปล่าประโยชน์

 

“อ๊าก!!”

 

งูยักษ์พุ่งเข้าใส่โขดหินจนระเบิดเป็นเสี่ยงๆ ทำให้ส่วนหัวของเพียงพอนน้อยกระแทกเข้ากับโขดหินเต็มๆ

 

ร่างเล็กขนสีขาวนอนแน่นิ่ง ไม่ขยับเขยื้อน ทำให้งูยักษ์คิดว่าสามารถเอาชนะได้แล้ว 

 

ขากรรไกรฉีกกว้าง หวังจะเขมือบเพียงพอนน้อยเข้าไปในคราเดียว

 

ร่างเล็กขนสีขาวค่อยๆถูกกลืนเข้าไปอย่างช้าๆ โดยไม่ตอบสนอง

 

เมื่องูยักษ์ปิดปากลง มันก็ร้องฟ่อด้วยความเจ็บปวด

 

อย่ามาดูถูกกันนะเว้ย แกคิดว่าฉันรอดจากการโดนกระทืบมากี่ครั้งแล้วกัน

 

เพียงพอนน้อยค่อยๆใช้ฟันและกรงเล็บอันแหลมคมฉีกร่างของงูยักษ์จากข้างใน

 

งูยักษ์ที่ถูกทำลายอวัยวะจากภายใน ในที่สุดก็ทนความเจ็บปวดไม่ไหวและต้องจบชีวิตลง

 

ร่างเล็กขนสีขาวชโลมไปด้วยคราบเลือด ค่อยๆตะเกียกตะกายออกมาจากแผล บนลำตัวของงูยักษ์ช้าๆ

 

รสชาติแย่ชะมัด คิดถึงบ้าน อยากกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจังเลย พูดแล้วน้ำตาจะไหล ไม่ทันไรก็กลายเป็นคนพิการเป็นเสียแล้ว. 

 

ไม่ใช่สิ! ต้องบอกว่ากลายเป็นเพียงพอนพิการเสียมากกว่า

 

ทำการสังหาร แซนด์สเนคLv8 สำเร็จ

 

ได้รับค่าประสบการณ์ 1,830

 

Lv Up !! เลซเซอร์วีเซิล Lv1→Lv3

 

ย่องเบา Lv2→Lv3

 

ตบ Lv2→Lv3

 

กระโดด Lv1→Lv2

 

ได้รับแต้มสกิล2000 พอยต์