หวานใจนายซุปตาร์

เขียนโดย AIBERRY

วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เวลา 15.50 น.

23 ตอน

9 วิจารณ์

20.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 15.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

2) การพบเจอ / จียง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ผมตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเอง อยู่ในสถานที่ที่ไม่น่าจะอยู่บนโลกแห่งความจริง….ผมมองไปรอบๆพร้อมๆกับคิดว่า ที่นี้คือที่ไหน และเกิดอะไรขึ้นกับผม ทำไมผมถึงได้มาอยู่ที่นี้ ผมพยายามนึกและปะติดปะต่อเรื่องราวที่เกิดขึ้น ผมจำได้ว่า ผมและเพื่อนๆกำลังซ้อมเต้นกันอยู่ แล้วภาพผมก็ดับวูบไป และที่นี้คือที่ที่ผมตื่นขึ้นมา

//นี้เรานอนและหลับฝันไปเหรอเปล่านะ//

ผมลองตบที่หน้าตัวเองเบาๆ ก็รู้ได้ว่านี้คือความฝันแน่นอน จะว่าไปฝันแล้วมาเจอที่แบบนี้ก็ไม่เลวนะ บรรยากาศสวย ทุ่งดอกเดซี่สีขาว ที่บานสะพรั้ง สุดลูกหูลูกตา มันช่างเป็นสถานะที่ ที่เหมาะกับการพักผ่อนและแต่งเพลงซักเพลง ผมเดินไปเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ต้นไม้ใหญ่ ผมนั่งลงและหลับตา ให้สายลมอ่อนๆ พัดโชยมากระทบที่ใบหน้า....อ๊า แบบนี้ซินะที่เขาเรียกธรรมชาติบำบัด ถึงผมจะไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ตบหน้าตัวเองไปเมื่อกี้ แต่ก็สัมผัสได้ถึงสายลมอ่อน และกลิ่นไอธรรมชาติได้อย่างน่าแปลกประหลาด

//ถ้าตอนนี้มีสมุดและปากกาซักเล่ม คงได้เพลงใหม่ๆ อีกหลายเพลงแน่ๆ //

ระหว่างที่ผมคิดอยู่นั้น สมุดและปากกาก็มาวางที่ตักของผมในทันนี้

“เฮ้ยย.... มาได้ยังไงเนี้ย เมื่อกี้ยังไม่มีเลย . . . . .”

ผมแปลกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ก็รู้ได้ทันที

“อ่อ คงเพราะเป็นความฝันซินะ อยากได้อะไรก็ได้”

ระหว่างที่ผมกำลังได้ไอเดียในการแต่งเพลงนั้น ผมก็เผลองีบหลับไป

ระหว่างนั้น

ผมที่หลับอยู่…ผมก็ได้ยินเสียงฝีเท้าคนเดินเข้ามาใกล้ๆ ผมไม่ได้ใส่ใจมากนัก เพราะคิดว่านี้คือความฝัน จะใครหรืออะไรผมก็คงเป็นอันตรายอะไร ผมแกล้งทำเป็นหลับเพื่อฟังเสียงรอบๆตัวที่เกิดขึ้น อยากจะรู้ว่าเป็นคนหรืออะไรกันแน่

เธอ : “อุ๊ย?! มีคนอยู่ด้วยเหรอ”

//ผู้หญิงเหรอ จะตื่นตอนนี้ดีไหมนะ หรือแกล้งหลับต่อไปดี ...//

ผมแกล้งหลับต่อ เพราะรู้แล้วว่าไม่ใช่สัตว์ร้าย เสียงของเธอเบาลง และผมได้ยินเสียงเธอเดินเข้ามาใกล้ๆที่ตัวผม เธอก้มหน้าเข้ามาใกล้ผมมาก จนผมได้กลิ่นอายหอมอ่อนๆของเธอ....และลมหายใจของเธอ

//นี้เธอเข้ามาใกล้เราขนาดไหนกันนะ ถ้าเราลืมตาตอนนี้เธอจะตกใจไหม หรืออายจนหนีไปหรือเปล่านะ//

ผมก็ต้องเลยตามเลยครับ แกล้งหลับต่อ

เธอ : “⊙０⊙ มะ...แม่เจ้า?! นี้คนจริงๆหรือว่าเทวดาที่ดูแลสวรรค์กันเนี้ย แม่จ๋า ตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นคนหล่อขนาดนี้นะเนี้ย นี่นะเหรอที่เขาเรียกว่าเทวดา”

ผมได้แต่กลั้นยิ้มกับคำพูดตลกๆของเธอ เสียงของเธอดัง อยู่ตรงหน้าผม เสียงของเธอช่างไพเราะ น่ารัก เขากับกลิ่นหอมอ่อนๆของเธอ ระหว่างที่ผมกำลังจะลืมตาขึ้น ผมก็รู้สึกถึงไออุ่นจากมือของเธอที่เข้าใกล้แก้มของผม แล้วเธอก็พูดออกมาทำให้ผม อดที่จะขำไม่ได้จริงๆ

ได้เพราะอยากจะเห็นหน้าเจ้าของเสียงหวานๆ และกลิ่นหอมอ่อนๆนี้ ผมก็ได้ยินเธอพูด

เธอ : “เจ้าแดดบ้า ! คนเขากำลังนอน อย่าส่องมาซิ”

ผมทนไม่ไหว จนหัวเราะโพรงออกมา

ผม : 555 นี้คุณโมโห ให้แม้กระทั้งแสงแดดเลยเหรอ

เธอ : ว๊ายยย นี้คุณ....ตื่นอยู่แล้วเหรอ หรือว่าที่ฉันพูดเมื่อกี้ทำให้คุณตื่น

ระหว่างที่เธอกำลังตกใจ ที่ผมจู่ๆก็หัวเราะขึ้นมา แต่ผมเองนี้ซิ กลับกลายเป็นคนที่ตะลึงในความน่ารักของเธอ ผมของเธอเป็นสีแดงอมชมพูยาวสลวยรับกับใบหน้ารูปไข่ แก้มแดงๆเข้ากับปากแดงระเรื่อของเธอ....ดวงตากลมโตสดใส หรือเธอจะเป็นนางฟ้าที่ดูแลสถานที่แห่งนี้กันนะ

ตอน 1

สารบัญ

ตอน 3