[Fanfic jojox oc]ภาคตามล่าหากุญแจแห่งโลก

เฮ้อ~~ พวกเราทั้งสองคนวิ่งไปวิ่งมาจากห้องนู้นไปห้องนี้อยู่นานแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะเจอเจ้าของสแตนนั้นสักที

"ให้ตายเถอะ ฉันไม่ไหวแล้วนะ"เธอนั้งหอบหายใจอย่างรุนแรง 

ตึก! ตึก! ตึก! เสียงเดินนั้นดังขึ้นอีกครั้ง 

"ชู่ หยุดหายใจก่อนมันกำลังมาแล้ว"ผมพูดขึน เธอรีบยกมือขึ้นปิดปากตัวเองมันค่อยๆใกล้เข้ามา ผมได้ยินเสียงมันเดินอยู่รอบห้อง ก่อนจะเงียบไป ผมแอบชะโงกหน้าออกไปดู

"มันไปแล้วล่ะ"

"นี่ๆฉันพอจะนึกอะไรออกแล้วล่ะ?"เธอพูดขึ้น

"เจ้านั้นมันบอกว่า นี่คือเกมใช่ไหม ดังนั้นถ้าเราเอาแต่หนีคงไม่ช่วยอะไรงั้น....ลองไปเล่นกับมันดูไหม?"

"ยังไงล่ะ?"

"ก็ถ้านี่เป็นการเล่นซ่อนหา ก็ต้องมีฝ่ายหาและฝ่ายซ้อน แต่ยังมีกติกาอีกข้อหนึ่ง"

"อะไร!"

"ถ้าเราเข้าไปเตะตัวอีกฝ่ายหนึ่งได้ก่อนโดยไม่ให้เขารู้ตัว"

"เราก็จะชนะ!"

"ถูกต้อง!"

"งั้นตอนนี้เราต้องแยกกันไป ฉันจะล้อมันเขามาในห้องเอง ส่วนนายวิ่งตามมันไป ตกลงตามนี่นะ"เธอบอกผมก่อนจะวิ่งออกไป 

ตึกๆๆๆๆ เธอวิ่งเข้าไปอีกห้องหนึ่ง ผมเห็นเจ้านั้นตามเธอเข้าไปในห้องนั้น ผมค่อยๆสะกดรอยตามแบบไม่ให้มันรู้ตัว แต่ผิดคาดมันหันมาเล่นงานผมแทน

"เปะ! นายเป็น!"เธอโผล่ออกมาจากตู้และเตะไปที่หลังก่อนที่มันจะล้มลง แล้วทุกอย่างก็กลับสู่สภาพเดิม 

"เรากลับมาที่เดิมแล้ว?"ผมมองดูรอบๆห้องพวกนั้นหายไปแล้ว ผมมองหาเจ้าฆาตกรชุดดำนั้น ผมเห็นมันยืนอยู่แต่ภาพเปลี่ยนไปจากเดิมนิดหน่อย

"เก่งมากพวกพี่ชนะแล้ว!"มันพูดขึ้นก่อนจะถอดผ้าคลุมสีดำออกมา นั้นมันเด็กนี่นา เด็กผู้ชายตัวเล็กๆ อายุน่าจะน้อยกว่า9ขวบ

"นี่ เธอคือ ลูอิสใช่ไหม!?"เธอพูดก่อนจะเดินเข้าไปหาเด็กผู้ชายคนนั้น

"พี่สาวเหรอ?"เด็กชายพูดขึ้น 

"ไม่นึกเลยว่าจะเจอกัน ว่าแต่มาอยู่ที่นี่ได้ไง"

"ผมถูกส่งมา เขาบอกให้ผมฆ่าทุกคนให้หมดแต่ผมไม่อยากทำ ผมก็เลยตั้งกติกาว่าแค่ทำให้สาหัสก็พอ แต่ เพราะพวกพี่ชนะผม ผมคงทำอะไรพวกพี่ไม่ได้ พี่รีบไปเถอะพวกนั้นจะได้ไม่รู้"เด็กชายพูดออกมา

"ไม่ได้นะ! มากับพี่นี่สิ พี่จะพาไปหาทุกคน ทุกคนจะช่วยเธอได้นะ!"เธอกอดเด็กชายเอาไว้

"ไม่ได้หรอกถ้าพวกนั้นรู้ พวกเราทุกคนจะอยู่ในอันตราย เพราะงั้นพี่รีบหนีไปเถอะ!!"เด็กชายพูดขึ้น

"บอกว่าไม่ไง!"

"พี่ฟังนะตอนนี่ผมรู้มาว่า พวกเราทุกคนตอนนี้มีระเบิดฝั่งอยู่ในตัว และตอนนี้ถ้าพวกมันเห็นล่ะก็มันจะ....."

ตูม!!! เสียงระเบิดดังขึ้นร่างเด็กชายแหลกสะหลายส่วนร่างของเธอกระเด็นออกมา

"นี่เป็นอะไรไหม!!"ผมเรียกเธอ เธอไม่ตอบแต่ผมยังได้ยินเสียงเธอหายใจ 

"ยังไม่ตายสินะ ค่อยยังชั่ว"ผมรีบให้โกลอีรักษาให้เธอ ก่อนจะรีบพาเธอออกไปจากตรงนั้น

"เฮ้ย!! โจรูโน่!!!!"มิสต้ารีบวิ่งมากอดผม

"ในที่สุดก็หาเจอ ว่าแต่ เกิดอะไรขึ้นเนีย!"มิสต้า

"เรื่องมันยาวน่ะ แต่ตอนนี้เราคงต้องออกไปจากตรงนี้ก่อน"ผมพูดขึ้นก่อนมิสต้าจะพาผมกลับไปหาทุกคน