ลิขิตรัก สองหัวใจ (โอม เฌอปราง bnk48) เรื่องนี้ลง เว็บนี้ Readawrite และ Dek-D

เด็กทารกฝาแฝดร้องโยเยอย่างเสียงหลงถูกวางข้างๆ กัน โดยมีสามีภรรยาคู่หนึ่งกำลังคอยเลี้ยงดูเจ้าตัวน้อย สามีของเธอมีชื่อว่า ‘อดิศร’ อดิศรเป็นพนักงานข้าราชการของกรมชลประทาน ส่วนภรรยาเป็นแม่ค้า มีนามว่า ‘ประไพ’ ร้านอาหารของประไพเปิดมาเป็นปีที่4แล้ว

“พี่ศร มาดูลูกช่วยกันหน่อยสิพี่”ประไพบอกสามีของเธอ

“มาแล้วจ้า เจ้าตัวเล็กพ่อมาแล้ว อย่าร้องนะคนสวยโอ๋ๆ อย่าร้อง”อดิศรอุ้มเด็กทารกขึ้นมาเพื่อไม่ให้ลูกร้องไห้

“เด็กมันหิวนมนี่เอง งั้นฉันเอานมให้มันกินละกันนะ มาๆ มาหาแม่นะลูก”ประไพอุ้มเด็กทารกหญิงอีกคนขึ้นมาขวดนมซึ่งมีจุกนมสีชมพู อีกคนร้องจ้าละหวั่น ก่อนจะชำเลืองมอง

“กินเยอะๆ นะลูกจะได้โตเร็วๆ” อดิศรกับประไพเลี้ยงเด็กทารกหญิงสองคนตอนนี้ทั้งคู่ กำลังดื่มนมก่อนที่เด็กทารกแฝดจะหลับ

20ปีต่อมา บ้านไม้สองชั้นหน้าบ้านมีร้านขายอาหารซึ่งเป็นของประไพ ตอนนี้อาศัยอยู่กับบุตรสาวอีกคนชอบเล่นเกม ROV โดยที่ไม่คิดจะมาช่วยเลย ประไพนั้นตกลงกับสามีว่าแยกกันอยู่ บุตรสาวอีกคนคือแพท

“แพท แพทเอ๊ย มาช่วยแม่หน่อยสิลูก”ประไพวอนบุตรสาวช่วย

“เดี๋ยวแม่ หนูกำลังถ่ายทอดสดการเล่นเกมอยู่แม่”แพทตอบพร้อมหันหน้าหาคุยกับแม่แบบอารมณ์เสีย

“ถ้าเอ็งเลิกถ่ายทอดสดก็มาช่วยแม่ละกันลูกค้าเยอะแล้ว”

ประไพส่ายหน้าก่อนเดินมาที่ร้านของตน ในตอนนี้แพทกำลังถ่ายทอดสดในการเล่นเกม เธอเป็นเกมเมอร์ได้เงินเยอะกว่าการเป็นข้าราชการอีก แพทบรรยายตัวละครในเกมก่อนจะมองมายังนาฬิกา สิบสองนาฬิกา เธอรีบปิดคอมและกล้องบันทึกอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์เสียแล้วก่อนเดินออกไปหาแม่

“มาแล้วค่ะแม่”เสียงใสเอ่ยขึ้น

“ดีๆ เห็นไหมดูสิลูกค้ามาเยอะแล้ว”

ร้านของประไพมีจุดขายคือ ลูกค้าหนุ่มจะสนใจแพทขึ้นมาทันทีเพราะเธอชอบการบริการและเกมเมอร์

บ้านพักข้าราชการ มีหญิงสาวอีกคนใบหน้าคล้ายคลึงกันกับแพท เขาคนนี้เรียนเก่งจนถึงขั้นหัวกะทิเลย เขาชอบวัฒนธรรมญี่ปุ่น เขาเรียนได้ถึงขั้นเป็นนักวิจัย เขาคือ ‘เฌอปราง’ เฌอปรางนั้นอยู่อดิศร สิ่งที่เธอทำทุกวันคือ การเตรียมน้ำไว้ให้พ่อของเธอกิน เธอทำแบบนี้ทุกวัน อดิศรเดินเข้ามาก็ส่งยิ้มให้บุตรสาว

“พ่อกลับมาแล้วหรอคะ”

“พ่อกลับมาแล้วเฌอ วันนี้พ่อเหนื่อยมากๆ ฝนก็ตกทุกวันพ่อเลยคุมลูกน้องคอยดูระดับน้ำว่าล้นระดับหรือยังถ้าล้นก็จะปล่อยน้ำออก”อดิศรบอกก่อนเอามือปาดเหงื่อ

“พ่อคะ อะนี่น้ำเย็นๆ สักแก้วเฌอเองเห็นพ่อเหนื่อยมาตั้งแต่เด็กแล้วนี่คะ”เสียงหวานเอ่ยขึ้น

“มันก็ใช่นะเฌอ ที่พ่อทำทุกวันเพื่อแผ่นดิน บ้านเราอยู่ดีกินดีไง”

“พ่อคะ หนูรู้ค่ะว่าการเป็นข้าราชการมันก็ไม่ต่างกับสอบจอมหงวน พ่อควรพักบ้างก็ได้นี่คะ”เฌอปรางเอ่ยกับพ่อของเธอ

“เฌอปรางพ่อมีหนูพ่อดีใจมากๆ ที่หนูเป็นนางฟ้ามาหาอาชีพของตัวลูกเอง พ่อสบายใจแล้ว”

“ค่ะพ่อ พอปวดหัวมากไหมคะ ถ้าพ่อปวดหัวกินยาไว้นะคะ”

เฌอปรางยื่นถ้วยใส่ยากับน้ำอุณหภูมิห้องมาให้อดิศรกิน ก่อนจะไปทำอาหารให้อดิศรกิน อดิศรยิ้มพร้อมนึกถึงว่าสักวันเฌอปรางกับแพทตี้จะได้พบกัน

 ในตอนนี้ร้านอาหารของประไพมีลูกค้ามาอุดหนุนบ้าง ออกไปบ้าง แพทเองก็จัดแจงอาหารเตรียมไปเสริฟและทำอาหารให้ลูกค้าชิม โดยมีลูกค้าอีกคนโวยวาย

“ป้า นี่มันน้ำสุกี้หรือน้ำล้างจานเนี่ยทำไมไม่ค่อยกลมกล่อมเลย”

“ก็น้ำสุกี้ไง แต่ไม่ใช่ฝีมือป้าทำ ฝีมือลูกสาวป้าเอง”ประไพแก้ตัวกลัวลูกค้าจะโวยวายกว่าเดิม

“ต้องขอโทษนะคะคือเรามือใหม่หัดทำค่ะ”

“นี่น้องคนสวย ถ้าทำไม่เป็นนะ โน่น ไปเรียนทำอาหารใหม่เลยไป”

ลูกค้าหนุ่มแนะนำก่อนลุกออกไปจากร้าน

“พังหมด พังๆ มานี่นังตัวดีมานี่ ข้าจะตีเอ็ง”

ประไพถือไม้เรียวจะมาตีหญิงสาวแต่มีเสียงเอะอะ

“วันนี้ข้าจะตีเอ็ง เอ็งทำไม่ดีข้าจะตี มานี่”

‘เพี๊ยะ’

เสียงไม้เรียวหวดลงไปที่แพทตอนนี้แพทดิ้นรนหนีเข้าบ้านก่อนไปที่ห้องก่อนที่จะเข้มแข็ง โดยไม่ร้องไห้

เจมส์ เห็นป้าประไพตีแพทมาตั้งแต่เด็กแล้ว ทุกครั้งคือ แพทร้องไห้ แต่มีช่วงหลังๆ คือไม่ร้องไห้เพราะใจเข้มแข็ง

ประไพส่ายหน้า และบ่นรำพึงว่า

“พี่ศร ไพคิดถึงหนูเฌอ เฌอดีกว่าแพท”

พอสิ้นเสียง เฌอปรางจามขึ้นมาทันที

“ใครนินทาฉันเนี่ย”เฌอปรางเอ่ย

“มีอะไรหรอลูก”

“ป่าวค่ะพ่อ พ่อไปนั่งพักก่อนเลยนะคะ”

เฌอปรางพยุงพ่อให้กลับมานั่งก่อนจะกลับไปทำอาหารให้เสร็จ ก่อนที่เฌอปรางจะทำอาหารให้พ่อของเธอกิน เธอมีความใฝ่ฝันคือ ไอดอลและนักวิจัย ก่อนที่จะกลับไปเรียนจนจบเพื่อสานฝันในอนาคตให้ดีที่สุด