Got of The Elements

-

เขียนโดย KunKnight

วันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2562 เวลา 16.20 น.

  1 บท
  1 วิจารณ์
  3,472 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2562 02.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) เด็กชาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     ในโลกที่มนุษย์สามารถใช้พลังธาตุได้ ที่ว่าใช้ได้คือสามารถใช้ต่อสู้และสามารถช่วยให้ใช้ชีวิตประจำวันได้ง่ายขึ้น แต่ว่าบางคนและน้อยคนนักที่ไม่สามารถใช้พลังนั้นได้หรือไม่ก็ใช้ได้แค่ช่วงในชีวิประจำวันเล็ก ๆ น้อย คนที่ใช้พลังไม่ได้เลยหนึ่งในนั้นคือผม...ผมชื่อไนท์ตั้งแต่จำความได้ผมอยู่กับลุง เขาบอกผมว่าเขาเก็บผมมาเลี้ยงในร่างเด็กตัวเล็กนั้นมีจี้สร้อยคอที่ติดมาเท่านั้น ลุงทำอาชีพปั้นดินเผาขายเขาปั้นได้เก่งมากเพราะลุงเป็นผู้ใช้ธาตุดินสามารถควบคุมดินให้เป็นรูปร่างต่างๆได้ดังใจ ลุงเป็นคนดีมากคอยสอนผมทุกอย่าง การใช้ชีวิต รวมถึงการปั้นดินเผาด้วย ผมไม่มีพลังการปั้นได้แต่ละอันมันยากมาก แต่ผมก็สามารถทำได้ฝีมือของผมไม่ได้ด้อยไปกว่าลุงเลยล่ะ 

     ลุงดูแลเลี้ยงดูผมและคอยส่งผมเรียนด้วย ตอนนี้ผมเรียนที่โรงเรียนทั่วไป ม. 5 (ม. ย่อจากมัธยมศึกษาปีที่) อายุปีนี้ก็ 17 ปีแล้ว โรงเรียนนี้จะรวมเด็กที่มีพลังอยู่ด้วยแต่โรงเรียนมีกฏห้ามใช้พลังในโรงเรียนทำให้ผมสามารถเรียนได้เท่าเทียมกับเด็กทุกคนแต่ก็จะมีคาบที่เอาไว้ฝึกการใช้พลังแบ่งตามธาตุต่าง ๆ แต่ผมไม่ได้เรียนหรอก ในโรงเรียนผมเป็นพวกเรียนได้กลาง ๆ ผมคดว่าถ้าจบ ม.6 ก็จะออกมาทำงานปั้นดินเผาช่วยลุง เพราะลุกก็แก่มากแล้วอยากลดภาระให้ลุงบ้าง ในโรเรียนผมมีเพื่อนสนิทอยู่ 2 คนชื่อเอ็กซ์(X) มันเป็นคนที่สามารถใช้ธาตุดินได้ และมิกซ์(M) สามารถใช้ธาตุสายฟ้าได้ แต่พวกเขาก็ไม่ค่อยใช้พลังได้ดีเท่าไร 

     ตอนนี้ผมอยู่ในห้องเรียน กำลังนั่งทำการบ้านที่ครูสั่งผมไว้

          X - เห้ ไนท์เที่ยงนี้ไปกินข้าวด้วยกันมะ - มันเดินมาตบไหล่ผมแล้วเริ่มบทสนทนา

          M - เออ กูมีร้านอร่อย ๆ แนะนำเว้ย ร้านเปิดใหม่ที่กลางเมือง ไปกันมะ - มิกซ์ก็เดิมมาร่วมบทสนทนาด้วย

             - ไม่เอาว่ะ กูไม่หิว -

          X - เออ ๆ ไม่หิวก็ได้ -

          M - เอ้า!! เอ้อไม่หิวก็ได้ เห้ย พวกมึงพร้อมที่จะทดสอบพลังป่าววะ พรุ่งนี้แล้วนะเว้ย -

          X - พร้อมดิ พร้อมตั้งแต่เกิดเลยโว๊ยยย ระดับกูต้อง Kn แน่นอน -

          M - ขี้คุยนะมึงพลังแค่นี้แค่ R ก็บุญหัวละ -

             - ไม่เห็นตื่นเต้นเลย กูคง Pอยู่แล้ว -

     ถึงขั้นนี้พวกคุณคงงงกันล่ะสิ พวกมงคุยอะไรกัน งั้นผมจะอธิบายให้ฟัง การทดสอบพลังทีพวกมันว่าคือพิธีวัดระดับพลังที่จะให้เด็กที่อายุ 17 ปีเข้าไปที่โบสต์ในเมืองหลวง โดยจะให้เด็ก ๆ วางมือลงบน "ลูกแก้วพลัง" ลูกแก้วจะทำหน้าที่ดูดพลังของคนนั้นเข้าไปแล้วประมวลผลพลังที่แผงอยู่ในตัวว่ามีธาตุอะไรและอยู่ในระดับอะไร ในการบอกว่ามีธาตุอะไรจะมีสีออกมาตามนี้ สีน้ำตาล-ธาตุดิน สีฟ้า-ธาตุน้ำ สีเขียวอ่อน-ธาตุลม สีแดง-ธาตุไฟ สีเหลือง-ธาตุสายฟ้า และสีเขียวเข้ม-ธาตุไม้ ซึ่งธาตุหลักก็มีอยู่แค่นี้บางคนอาจจะมีพลังที่พิเศษไปกว่าธาตุพวกนี้แต่ล้วนเกิดจากธาตุหลักแต่มีความพิเศษกว่าธาตุทั่วไป

     การที่จะรู้ว่าอยู่ระดับอะไรสัญลักจะข้นในลูกแก้วแบบนี้

     ส่วนระดับแบ่งเป็น ระดับ King/God(K/G) เป็นระดับสูงสุดมีพลังมากที่สุดส่วนใหญ่จะเรียกระดับนี้ว่า King เพราะว่ามีแค่สายเลือดกษัตริย์ที่มี หรือต้องเรียกว่าเด็กเส้น ซึ่งปีก่อนนี้ลูกของกษัตริย์องค์ปัจจุบันได้เข้าพิธีผมก็ไปดูด้วยเป็นไปตามคาด คือระดับ King นั่นเอง แต่เพื่อนสนิทของลูกกษัตริย์ตอนแรกเขาไม่สามารถใช้พลังได้เลย แต่พอวัดระดับแล้วออกมาเป็น God ซึ่งนาน ๆ จะมีมาคนนึงซึ่งหาได้ยากมาก ๆ เลยล่ะ ต่อมาระดับ Knight (Kn) เป็นทหารระดับสูง ส่วนใหญ่พวกนี้จะเข้าไปอยู่ในวังในเป็นหัวหน้าใหญ่ในหน่วยและทำหน้าที่ปกป้องอาณาจักรบ้างก็กระจายออกประจำเมืองรองต่าง ๆ ในอาณาจักร ซึ่งหาได้ยากเหมือนกัน ต่อมาก็ Rookie(R) เป็นระะดับทหารทั่วไป มีพลังระดับทั่ว ๆ ไปสามารถสู้ได้ แต่ระดับพวกนี้สามารถฝึกฝนได้เพื่อให้ได้เท่ากับระดับที่สูงกว่าแต่ต้องพยายามมาก ๆ เป็น 10,000 เท่าเลยล่ะ ส่วนสองอย่างสุดท้ายที่เห็น Pและ Pเป็นระดับ People คือประชาชนทั่วไป อันแรกจะเป็นคนที่มีพลังบ้าง ใช้ประกอบการใช้ชีวิต ส่วนอันที่สองเป็นคนทีไม่มีพลังเลย สองระดับนี้สามารถเห็นได้ประมาณ 60% ของประชากรทั้งหมดแต่ระดับ P2 จะมีแค่ 10% ของประชากรทั้งหมด ก็ไม่ได้น้อยอะไรนี่นะ 555555 ผมคิดว่าตัวเองเป็น P2 แบบไม่ต้องสงสัย

          X - ไม่แน่นะเว้ย อย่างเพื่อนของลูกราชาตอนแรกไม่มีพลังยังเป็นระดับ God ได้เลย -

          M - เออ จริง ๆ มึงก็ไปเห็นกับตามานี่ -

             - ชั่วมันเหอะ กูคงไม่เป็นแบบนั้นหรอก -

          M - มึงมันไม่มีศรัทธาเลยนะ -

             - เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็รู้ -

          X - กูไม่ไหวว่ะ ไปก่อนนะ -

          M - เป็นไรวะ -

          X - กูหิวข้าว -

          M - ไหนบอกว่าไม่กิน เออกูก็หิวว่ะไนท์ กูไปก่อนนะ -

             - เออ - แล้วพวกมันก็ออกไป

     หลังจากนั้นไม่นานก็มีกลุ่มพวกที่ผมไม่ถูกชะตาด้วยเดินเข้ามา 3 คน อ้อพวกไอ้ซิป(Z) กับลูกน้องกิกี้ของมันอีกสองคน

          Z - ดูสิ ใครมันนั่งอยู่คนเดียว สงสัยจะไม่มีเพื่อนคบ -

             -  ไปไกล ๆ เลยซิป กูจะทำงานไม่มีเวลาว่างมาทำเลาะกับมึง -

          Z - แหม๋ กูก็เข้ามาทักทาย อย่าเหวี่ยงหน่อยเลย ในวันพรุ่งนี้มีพิธีวัดพลัง มังก็คงจะระดับ P2 แน่ ๆ -

             -  กูเป็น P2 แล้วมันหนักหัวใคร -

          Z - เห้ย พูดงี้อยากใส่เดี่ยวหลอวะ - มันดึงคอเสื้อของผมขึ้น

             - หยุด - เสียงอันเยือกเย็นดังมาจากประตูหน้าห้องที่ฟังแล้วรู้เลยว่าใคร เขาคือ เอก(A) รุ่นพี่ ม.6 เป็นคณะกรรมการนักเรียนฝ้ายปกครอง มีพลังธาตุลม ระดับ Kn ซึ่งอยู๋ระดับท็อปของโรงเรียน ไม่ว่าจะเป็นด้างกลังธาตุ และเรื่องวิชาการ จะเป็นรองอยู่แค่....

             - ว๊า...อดดูมวยคู่เอกเลย - เสียงนั่นดังมาจากด้านหลังของผม เป็นกำแพงห้องแตกแล้วสลายลงกลายเป็นทรายมันคือวิชาพลางตัวของ สิงห์(S) ประธานนักเรียนรุ่นปัจจุบันที่เป็นอันดับสูงสุดของโรงเรียนเขาเป็นผู้ใช้พลังธาตุดิน ระดับ Kn เช่นกัน ที่สามารถควบคุมได้หลายสถานะของดิน ด้านการใช้ธาตุและด้านวิชาการได้ดีกว่าเอกซะอีก ถ้าให้ประลองกันผมว่าสูสีกันเลยล่ะ

           A - นี่นายอยู่ในห้องนี้แต่ไม่คิดจะห้ามเลยรึไง -

           S - ก็มันน่าสนุดนี่นะ ผมว่าไนท์มีสิทธิชนะนะ ลงพนันกับผมไหมล่ะเอก -

           A - ไม่ล่ะมันผิดกฏของโรงเรียนมันทำไม่ได้ -

           S - โอ้ว แย่ ๆๆๆ -

           A - พวกนายจะแยกกันไหม ถ้าไม่แยกผมจะลากคอพวกคุณไปห้องปกครอง หรือถ้าอยากจะมีเรื่อง ก็มาสู้กับผม - เอกหันมาทางผมแล้วพูดขึ้น ซึ่งคำตอบนั้นก็คือ

           Z - ไม่มีเรื่องแล้วครับ ขอโทษครับบบบบบบบ - แหงล่ะใครจะกล้าสู้กับพี่แก

           S - อย่าเคร่งมากไปเลย ก็แค่เรื่องทะเลาะของวัยรุ่นหน่า - พี่สิงห์เดินมาจากด้านหลังแล้วเอามือวางบนหัวผมและซิป

           A - อย่าไปให้ท้ายแบบผิด ๆ แบบนั้นสิ ไอ้เจ้าบื้อ - เสียงออดดังขึ้น - ชิ งั้นตั้งใจเรียนล่ะ ถ้าเจอมีเรื่องอีก พ่อจะฆ่าให้เกลี้ยง -

           ผมกับซิป ก้มหัวลง คำนับ - ขอโทษด้วยครับบบบบบบ -

     หลังจากนั้นผมก็เรียนตามปกติต่อไป จนเลิกเรียนผมก็เดินกลับบ้านกับพวกเอ็กซ์และมิกซ์ จนถึงบ้านผม

          X - เออถึงบ้านมึงละ ไว้เจอกันนะไนท์ -

          M - พักผ่อนเยอะ ๆ นะเว้ย พรุ่งนี้ต้องเดินทางไกล -

             - เออ เจอกัน - จบประโยคพวกมันก็เดินกลับกันไป ผมก็เดินเข้าบ้าน บ้านของผมเป็นบ้านสองชั้น ด้านล่างจะเป็นร้านขายเครื่องปั้นดินเผา ด้านบนเป็นห้องนอนของผมและลุง

             - ผมกลับมาแล้วครับลุง -

          ลุง - อ้อ กลับมาแล้วเรอะ ที่โรงเรียนเป็นไงบ้าง -

             - ก็ดีครับลุง วันนี้มีออเด้อเข้ามาเยอะไหมครับ เดี๋ยวผมช่วย -

          ลุง - ไม่เยอะหรอก แกควรจะไปนอนนะรู้ไหม พรุ่งนี้เป็นวันสำคัญไปพักผ่อนเถอะ ลุงทำไหว -

              - ไอ้พิธีบ้าบอนี่น่ะหลอลุง อย่าไปใส่ใจเลย ยังไงผมก็เป้นพวกไม่มีพลังอยู๋แล้วล่ะ - ลุงเหมือนจะทำท่าจะพูดกลับ - อ๊ะ ไม่ต้องมาบอกผมถึงเรื่องปีก่อนมีคนไม่มีพลังเป็นระดับ G ได้ล่ะลุง วันนี้ผมฟังเพื่อนมาจนเบื่อละ - 

          ลุง - งั้น แล้วแต่เอ็งจะเชื่อละกัน อย่างน้อยก็มีพลังระดับ P1 ธาตุไฟก็ยังดี จะได้เอามาช่วยกันทำมาหากิน -

              - ถ้าได้ก็ดีสิลุง 55555 จะได้เอามาช่วยทำให้เครื่องดินเผาแห้งไวขึ้น - 

          ลุง - ก็เออดิวะ - แล้วเราสองคนก็หัวเราะกันยกใหญ่ - ไปเหอะ ไปพักผ่อน พรุ่งนี้เดินทางเข้าเมืองหลวง -

             - โอเคครับลุง ถ้าจะยืนหยัดขนาดนี้นะ - หลังจากพูดเสร็จผมก็เดินข้นบันได

          ลุง - เออไนท์ -

             - ครับลุง -

          ลุง - อย่าลืมเอาจี้สร้อยคอไปด้วยล่ะ เผื่อจะนำโชคมาให้บ้าง -

             - ผมเอาติดตัวตลอดอยู่แล้วครับลุง ของสำคัญนี่ - ถึงจะมาจากคนที่ทิ้งผมก็เถอะยังไงก็รู้สึกว่ามันสำคัญอยู่ดี เพราะมันอาจจะพาผมไปเจอคนที่ทอดทิ้งผมก็เป็นได้ แล้วผมก็ข้นมาอาบน้ำ มานอนอยู่บนเตียง

             เมืองหลวงสินะ ที่ผมจะต้องไปในวันพรุ่งนี้ ผมยังไม่เคยเข้าไปหรอก ผมได้ยินมาว่าเมืองหลวงใหญ่กว่าเมืองที่ผมอยู่เป็น 5 เท่า ขนาดในเมืองที่ผมอยู่ก็ใหญ่จนเดินไม่ทั่วอยู๋แล้วเมืองหลวงจะขนาดไหน อ้อ ผมยังไม่บอกสินะว่าผลประโยชน์ของพิธีของการวัดระดับพลังนี้คืออะไร สำหรับคนที่ได้ระดับ K/G , Kn หรือ R พอจบ ม.6 สามารถเข้าเป็นทหารของหน่วยต่าง ๆ ได้ ซึ่งเป็นเกียรติแก่ครอบครัว ครอบครัวก็อยู่สุขสบายมากข้นมากเลยล่ะ ห้าวววววว ผมง่วงมากแล้วล่ะต้องนอนจริง ๆ แล้ว ฝันดีนะครับ...

          

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายฟิคชั่นเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา