{Fic Nanbaka Yaoi } [allJyugo]

เกาะขนาดใหญ่แห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่บนน่านน้ำของประเทศญี่ปุ่น ไม่มีใครทราบได้แน่ชัดว่าที่ตั้งนั้นอยู่ตรงที่ใด เพราะเก็บเป็นความลับถึงระดับชาติ

ที่แห่งนั้นเป็นที่ตั้งของคุกนัมบะ เรือนจำที่ใหญ่ที่สุดและมีระบบความปลอดภัยสูงเช่นกัน ไม่มีใครสามารถหนีออกมาจากที่แห่งนั้นได้ แต่ทว่า...ก็ไม่ได้หมายความว่า จะไม่มีใครพยายามแหกคุกหนีออกมาหรอกนะ

“ว๊ากกกก ไอ้นั่นมันอะไรวะเนี่ย!!!” เสียงร้องแหกปากโวยวายของนักโทษกลุ่มหนึ่ง ที่พยายามจะหนีออกจากคุกแห่งนี้ กำลังวิ่งหนีลูกเหล็กทรงกลมขนาดใหญ่อย่างเอาเป็นเอาตาย ก่อนที่จะโดดลงไปยังช่องเล็กๆเพื่อหลบหลีกวิถีเส้นทางของมัน

“รองหัวหน้ายามาโตะ รายงานสถานการณ์ทีครับ” ชายหนุ่มหน้าสวยเรือนผมยาวสีน้ำเงินประกายระยิบระยับ เอ่ยถามผ่านวิทยุสื่อสาร ดวงตาจับจ้องภาพจากกล้องวงจรปิดบนหน้าจอมอนิเตอร์

“ฮ่าฮ่าฮ่า โทษทีนะ ตอนนี้ฉันก็ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนเหมือนกัน ฮ่าฮ่าฮ่า. พูดไปหัวเราะไปอย่างไม่ทุกข์ร้อน ตามนิสัยของเจ้าตัว ทำเอาผู้ที่เฝ้าหน้ามอนิเตอร์ถึงกับเอาหน้าผากโขกโต๊ะด้วยความหน่ายใจ

“ช่างเถอะครับ เฮ้อ ฝากด้วยนะครับ ท่านฮาจิเมะ” ชายหนุ่มผมน้ำเงินพูดเออออกับตัวเองอยู่คนเดียว ก่อนที่ดวงตาสีแดงจะจับภาพไปยังเป้าหมาย ซึ่งบัดนี้ได้ผ่านไปถึงประตูทางออกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ประตูเหล็กบานใหญ่ยักษ์ถูกเปิดออก ภาพเบื้องหน้าที่นักโทษแหกคุกหนีได้เห็นนั้น คือผืนฟ้าที่มืดค่ำ ดวงดาวแพรวพราวระยิบระยับสะท้อนใส่ผืนน้ำมหาสมุทร รอยยิ้มของพวกเขาผุดออกมาด้วยความดีใจ แต่ทว่า...

“พวกแก!!!” เสียงตะโกนที่ดังมาจากชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบผู้คุม หน้าตาคล้ายกับอรพิษ ศีรษะเกลี้ยงโล้นไร้ซึ่งเส้นผม แต่ก็มิอาจปกปิดความหล่อเหลาของเขาไปได้ 

“บอกกี่ครั้งแล้วห้ะ!!! ว่าไม่มีทางหนีออกไปจากที่นี่ได้หรอก” มือทั้งสองบีบไปมาเกิดเสียงดังกรอบแกรบ รองเท้าคอมแบทก้าวเดินเข้ามาหาเหล่านักโทษด้วยความหนักแน่น ดวงตาจ้องราวกับจะฆ่าปลิดชีวิต

เหล่าผู้แหกคุกได้แต่ยืนตัวสั่นงกๆไม่กล้าขยับไปไหน ปากบ่นพรึมพร่ำเอ่ยขอร้องด้วยความที่หมดแล้วซึ่งหนทาง

“เดี๋ยว! หยุดก่อนนะ ฮาจิเมะ!!!!”

และนี่คือเรื่องราวเริ่มต้นของชายหนุ่มทั้งสี่ อันมีหนุ่มน้อยหน้ามนคนญี่ปุ่นเป็นผู้นำ บัดนี้ความอลม่านภายในคุกนัมบะแห่งนี้ ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว