ความรักที่เธอไม่ต้องการ

-บ้าน ศิริมงคลสกุล-

"ม๊าขา เจ้กับเฮียไปไหนคะ" แบมที่พึ่งกลับมาจากที่โรงเรียนก็ถามแม่ของเขา

"ไปซื้อของหนะลูก พอดีเจ้มีงานกิจกรรมที่จะต้องทำกับมหาลัย ก็เลยให้เฮียพาไปซื้อของ" คุณแม่ของเขาบอกลูกสาวคนเล็ก

"น่าน้อยใจจัง ไม่รออั๊วเลย" แบมที่รู้แล้วหก็ทำหน้าตาเศร้าสร้อย น้อยใจ

"ไม่เป็นไรหรอกลูกเดี๋ยวเฮียกับเจ้ก็มา" คนเป็นแม่ปลอบลูกสาว

"งอนได้มั้ยคะม๊า" แบมพูด

"ฮ่าๆๆ อย่างอนเลยลูก" 

"มาแล้วคะม๊า" แก้วที่เดินเข้ามาก็พูด

"มาง้อน้องรื้อเลยอาแก้ว" คุณหญิงจริยาภรณ์พูดขึ้นเมื่อเห็นลูกสาวเดินเข้ามา

"เป็นอะไรหรอคะม๊า" แก้วถาม

"ก็งอนที่รื้อสองคนไม่รอน้องไงหละ" เขาพูดพร้อมหัวเราะ

"โอ๋ๆๆ อย่างอนเจ้เลยนะ เดี๋ยวเจ้พาไปเลี้ยงหนังเลยวันหยุดนี้" แก้วพูดง้อแบม

"จริงนะเจ้" แบมถามพร้อมหันมายิ้ม

"จริงสิ หรือรื้อจะงอนเจ้ต่อก็ได้นะ เจ้จะได้ไปดูคนเดียวสบายดี" แก้วพูด

"ไม่เอาอะ หายงอนล้ะ รักเจ้มากด้วย" แบมรีบพูดก่อนจะหอมแก้มแก้ว

"อะแฮ่มๆ" ทีเจที่เดินเข้ามาเห็นก็แกล้งกระแอมเชิงว่าน้อยใจ

"เป็นไรเฮีย น้ำอุ่นป้ะ" แบมหันมาถามทีเจ

"ไม่เอาอะ แค่แบมหอมแก้มเฮียบ้างก็คงหายแล้วมั้ง" ทีเจพูด

ฟอดด 

"เห้อ นี่ก็เหลือแต่ม๊าสินะที่แบมไม่อยากหอมแก้ม" คุณหญิงจริยาภรณ์พูดพร้อมทำหน้าตาน้อยใจ

"ใช่คะ ไม่อยากหอม เพราะแก้มของม๊าม่ไว้ให้ป๊าคนเดียว ถ้าแบมหอมเดี๋ยวป๊าต่อยแบมทำไงอะ" แบมพูดติดตลก

"ภคกัญญาของม๊านี่แสบจริงๆ ฮ่าๆ" คุณหญิงจริยาภรณ์พูด จากนั้นคุณชายภัทรกรก็กลับบ้าน และพูดคุยกันตามประสาครอบครัว