รักใสๆของนายและฉัน

ตอนที่3

หลังเลิกเรียน

ณ โรงเรียน

ป็อปปี้:ตัวเล็ก
ฟาง:ขา
ป็อปปี้:^^ป็อปก็อดยิ้มไม่ได้กับความน่ารักของตัวเล็กที่ก้มหน้างุดๆตั้งใจอ่านหนังสือ
ฟาง:มีอะไรหรือปล่าวค่ะ
ป็อปปี้:เป็นไงบ้างเรียนวันแรกอะหึ
ป็อปปี้ถามพลางลูบผม
ฟาง:ก็ดีค่ามีเพื่อนเยอะมาก หนุ่มๆก็มีน้า
ฟางพลางพูดเล่นที
ป็อปปี้:เอะมาเรียนไม่ใช่มาหาแฟนนะตัวเล็ก ป็อปปี้พูดพลางดุ
ฟาง:ก็ไม่ได้บอกนิคะว่าเค้ามาจีบ แค่ทำความรู้จัก ทำไมหวงเหรอคะ? ฟางพูดพลางส่งสายตาล้อ
ป็อปปี้:พอเลยๆป่ะ
ฟาง:ไปไหน?
ป็อปปี้:กลับบ้าน
ฟาง:เฟย์แก้วล่ะ
ป็อปปี้:เดี๋ยวกลับกับเพื่อนพี่
ฟาง:บ้าเดี๋ยวก็เป็นแบบตอนเช้าอีก
ป็อปปี้:เหอะน่า

ณ บ้านจิระคุณ
ป็อปปี้:ตัวเล็กครับ
ฟาง:ขา
ป็อปปี้:พี่ว่าพรุ่งนี้วันหยุดพี่กะว่าจะพาเรากับเพื่อนพี่แล้วก็เพื่อนฟางไปเที่ยวทะเล อะครับฟางว่างไหมเอ่ย
ฟาง:อืมว่างค่ะ
แก้ว-โทโมะ:HELLO
แก้ว:ฟางกลับไม่บอกเลย
ฟาง:ก็.......[หันไปหาป็อปปี้]
ป็อปปี้:พี่บอกให้ฟางกลับเป็นเพื่อนอ่าครับ
เฟย์-เขื่อนHELLO
เฟย์:ยัยฟางยัยแก้วเดี๋ยวนะ
เขื่อน:อย่าไปโทษคนอื่นเลยนั่งลง
เฟย์มองหน้าเขื่อนต่างไม่มีใครยอมใคร
ฟาง:อีกละนะ!!! เสียงฟางที่ทำให้ทั้งสองต้องหลบตากัน
เขื่อน:ไม่ต้องแบบเมื่อเช้าก็ได้นะคือ....พ..พี่กลัว^^
ทุกคน:55555+
จองเบ-เคนตะ:หัวเราะไรกันครับ
ป็อปปี้:เออมาครบทุคนล่ะจะได้เข้าเรื่อง พรุ่งนี้วันหยุดเราไปทะเลกันไหม
ทุกคน:ไป
ป็อปปี้:งั้นวันนี้เราไปซื้อขอกันเคป่าว
ฟาง:Yes I like a sopping
ทุกคนยกเว้นฟาง:โหววว!!
ป็อปปี้:ชอบขนาดนั้นเลยเหรอครับ
ฟาง:ยักคิ้วกลับกวนๆก่อนเดินไปอ้อนป็อปปี้.. ไปกินติมด้วยนะพี่ป็อป!!
ป็อปปี้:หึหึ เคคับ
ฟาง:Yes let go to sopping
ทุกคนก็อดยิ้มไม่ได้กับความน่ารักสดใสของฟาง

ณ เซ็นทรัล

ฟาง:พี่ป็อปคะชุดนี้สวยไหม?ฟางหยิบชุดเดรสอัดกลีบพลีทเปิดไหล่สีฟ้าให้ป็อปดู
ป็อปปี้:สวยครับ เหมาะกับฟางที่สุดครับ
ฟาง:เวลาไปเดินทะเลคงพริวน่าดู เฮ้ยเสื้อแบบนี้ใส่คู่กับ฿฿*๚$€^+[๚฿/\\*$€~-$#@#๚๏[/##
ป็อปปี้:โห้วววฟางเป็นนักออกแบบได้สบายเลย
ไปจ่ายเงินเถอะครับ
พนักงาน:โห้วคุณเป็นดีไซน์เนอร์ป่าวคับนี้แต่ละอย่างที่คุณซื้อมาคุณตาถึงมากเลยคุณสามารถจับชุดหนึ่งมาเข้าอีกชุดหนึ่งเป็นสไตร์มากเลยครับ
ฟาง:ปล่าวหรอกค่าแค่เวลาการแสดงแบบนี้ฟางชอบแต่งเองออกแบบเองเสมอเพื่อไม่ให้ซ้ำกับใครแค่นั้นเองค่ะ^^
พนักงาน:เรียบร้อยละครับ

ป็อปปี้:ป่ะกินติม
ฟาง:เย้ๆๆๆๆๆๆ

เฟย์-เขื่อน

เฟย์:ป่ะกลับ
เขื่อน:อ่าวนึกว่าจะนอนเฝ้าร้านอาหารเลย
เฟย์:บ้าเหรอเดี๋ยวเหอะ
เขื่อน:555+
เฟย์:ฮือๆพี่ฟาง เฟย์แกล้งวิ่งไปหาฟางทำทีเป็นฟ้อง เขื่อนถึงกะหุบยิ้ม
เขื่อน:[เขื่อนรีบวิ่งมา] น้องฟางครับมันไม่ได้เป็นอย่างที่ฟางคิดนะครับ
ฟาง:คิดอะไรคะ?
เฟย์:แบร่ โดนอำแล้ว555+
เขื่อน:เดี๋ยวเหอะยัยหมู
ฟาง:พอๆกันทั้งคู่ ป่ะเฟย์
ป็อปปี้:มึงกลัวน้องฟางเหรอวะ?
เขื่อน:ก...ก..กลัว..อะดิดุชิป
ป็อปปี้:555+
ฟาง:พี่ป็อปอย่าหัวเราะเสียงดังอายเค้า
ป็อปปี้ถึงกับหุบยิ้มไม่ทันเลย
เขื่อน:555+โดนแล้วมึง
ฟาง:พี่เขื่อน!!
เขื่อน:ค้าบบบ [โดนทั้งคู่ล่ะมึง]กระซิบบอกป็อปปี้

เมื่อถึงบ้านนน...

แม่ป็อป:เด็กๆแม่ต้องไปทำงานกับแม่น้องฟางที่ต่างประเทศตาป็อปดูน้องด้วยนะลูก
ป็อปปี้:คับ เดินทางปลอดภัยนะค้าบแม่
แม่ป็อป:จ้ะ

วันต่อมา.....

ป็อปปี้:คู่ใครคู่มันเว้ยย!!คนละคัน
โทโมะ-เขื่อน:เออ
เคนตะ-จองเบ:ไม่มีคู่กูไปล่ะ
ทุกคน:555+
ป็อปปี้:ป่ะฟาง

ในรถ
ฟาง:วันนี้พี่ป็อปก็ดูดีอีกแบบนะค่ะเนี้ย
ป็อปปี้:ฟางก็เหมือนกันครับสวยนะเนี้ยป็อปเหลือบไปเห็นชุดฟางใส่ที่เค้าเลือกให้เมื่อวานนี้
ฟาง:บ้า [ฟางที่เขินจนแก้มแดงไปหมด] นอนละ ฟางพูดก่อนจะเบนเบาะลง
เมื่อติดไฟแดงป็อปก็เอี้ยวตัวไปอีทางเพื่อนำผ้าพันคอผืนใหญ่ผืนโปรดของเขาห่มให้คนตัวเล็ก

เมื่อถึงสถานที่ต่างคนต่างเข้าห้องพัก

เมื่อพลบค่ำ

~ยามนภามืดฟ้าดาราหม่น
จะมืดมนเท่าไหร่
ตรงนี้ยังสดใสเพราะมีเธอชิดใกล้สบตา~
เสียงแว่วไพเราะออ่นหวานทำให้คนที่ลงมาถึงกับชะงักยืนฟัง
ป็อปปี้:เสียงใครว่ะ
เฟย์-แก้ว:ยัยฟาง

ทุกคน:เสียงฟางเหรอ
เฟย์-แก้ว:ข่าย
ทุกคน:เพราะจังงง
แก้ว:บอกแล้ว
เฟย-์ไปปาร์ตี้เหอะพรุ่งนี้ก็กลับละ
เขื่อน:แหม่เรื่องกินนี้
เฟย์:ทำไมห่ะ
ป็อปปี้:พอ ไปตามฟางแปป

-------------------คัต---------------------------------

ช่วยติดตามหน่อยเนอะอุตสาห์อัพแย้ว

หรือน้ำเน่าไปอ่า