Fic อนิเมะ นักเดินทางข้ามโลก

 

          จิ๊บๆ...จิ๊บๆ 

 

          เสียงนกร้องดังขึ้น บ่งบอกถึงเวลาเช้าได้มาถึงแล้ว ถึงเวลาไปทำงานหรือไปโรงเรียนได้แล้ว 

          ในห้องพักที่ริมพักอยู่ก็มีเสียงนกร้องอยู่เหมือนกันและเมื่อได้ยินเสียงนกร้อง ริมที่กำลังหลับอยู่ก็ดูเหมือนจะตื่นขึ้นมา พร้อมกับมองไปรอบๆอย่างงัวเงีย

          "เช้า.. แล้วเหรอ.... แม่... ทำไมไม่ปลุกผมล่ะ!"  ริมที่ยืดตัวขึ้นมานั่งบนเตียงได้แต่บ่นเล็กน้อย ก่อนจะจำได้ว่าตัวของเขาไม่ได้อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว แต่ตอนนี้ตัวเอาอยู่ในโลกอนิเมะ โลกปรสิตเดรัจฉาน พอคิดได้อย่างนั้นตัวเขาก็ถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว

 

          หลังจากอาบน้ำแต่งตัว ใส่ชุดนักเรียนเสร็จเขาก็เดินออกจากหอพัก เพื่อที่จะโรงเรียนระหว่างทางเขาก็ทักทายผู้คุมหอพัก พร้อมกับคุยด้วยเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป  (ชุดระบบมีให้พร้อมบัตรนักเรียน)

 

          ริมเดินทางไปโรงเรียนอย่างเบื่อหน่ายเล็กน้อย พร้อมกับนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวาน มันค่อยข้างน่าเหลือเชื่อมากสำหรับคนธรมมดา แต่ริมก็ยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วไม่สนใจอีกต่อไป เพราะตอนนี้เขาไม่ใช่คนธรรมดาแล้ว อย่างน้อยเขาก็เคยฆ่าปรสิต

 

          พอถึงโรงเรียนแล้ว ริมก็เดินทางไปยังห้องของผอ. เพื่อที่จะรายงานตัวเนื่องจากระบบให้ตัวตนของเขาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากไทย แน่ล่ะเขาไม่รู้ทางหรอกเพราะนี้เป็นครั้งแรกที่เขามาถึงโรงเรียนจึงได้แต่ถามทางนักเรียนที่เดินผ่านไปมา

 

          นักเรียนเหล่านั้นมองมาที่ริมอย่างแปลกใจในตอนแรกโดยเฉพาะนักเรียนหญิงทำไมน่ะเหรอ เพราะว่าหน้าตาของริมค่อนข้างดีน่ะสิแม้ไม่ได้หล่อแบบสุดๆ แต่ก็เรียกได้ว่าหน้าตาดี และการที่พวกเขาไม่เคยเห็นคนที่มีหน้าโดดเด่นอย่างนี้ในโรงเรียนมาก่อนมันแปลกมาก

 

          ริมที่รู้สึกสายตาของนักเรียนรอบๆ เขาก็ได้แต่ยิ้มและบอกไปว่า เขาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่จะเรียนที่โรงเรียนนี้ พอได้ยินนักเรียนรอบๆ ก็ร้อง 'อ่อ' ออกมา  เสร็จแล้วริมก็เลยเดินทางต่อไปยังห้องผอ. โดยมีสายตาที่น่ากลัวของนักเรียนหญิงรอบๆ มองแผ่นหลังของเขาอยู่

 

          เมื่อมาถึงหน้าห้องผอ. เขาก็เคาะประตูเพื่อแสดงความมีมารยาทแล้วไม่นานก็มีเสียงดังมาจากในห้องว่า  "เข้ามาได้"

 

          ริมที่ได้รับคำอนุญาตแล้วก็เปิดประตูและเดินเข้าไปในห้องของผอ. ทันทีแต่แล้วเขาก็พบกับบุคคลไม่คาดคิดเข้า ร่างกายของเขาเกิดอาการเสียวสันหลังขึ้นมาทันที!!!

 

          เธอแต่งตัวเหมือนครูหญิงมีหน้าตาค่อนข้างดี แต่มีสายตาปลาตายและริมก็รู้จักเธอทันที เธอคือปรสิต 'ทามิยะ เรียวโกะ' ปรสิตที่ค่อนข้างแปลกๆ ในโลกนี้เพราะเธอดูเหมือนจะไม่ได้ชอบฆ่ามนุษย์นัก ในทางตรงข้ามเธอดูเหมือนสนใจในมนุษย์มากและเธอยังคิดคลอดลูกที่เป็นมนุษย์อีกด้วยทั้งๆที่ตัวเองเป็นปรสิตและเธอยังเป็นปรสิตที่เหมือนมนุษย์ที่สุดในอนิเมะเรื่องนี้ด้วย

 

          แต่ริมรู้ว่าเป็นเป็นปรสิตที่อันตรายมาก!! เธอเป็นปรสิตที่มี2 ประเภทในร่างเดียว เธอแข็งแกร่งกว่าปรสิตที่เขาเคยเจอมาก่อนหน้านี้ทั้งหมด

 

          พอตั้งสติได้ซักพักริมก็ค่อยๆ ใจเย็นลงแล้วก็เดินไปหาผอ. อย่างปกติไม่มีอะไรเพราะว่าเขารู้สึกว่าทามิยะ เรียวโกะ ไม่น่าจะทำอันตรายต่อเขาเพราะเธอยังอยากอยู่ในสังคมอย่างมนุษย์

 

          แต่ก็มีสิ่งที่ริมไม่รู้เหมือนกันคือ ตอนที่เขาเข้ามาในห้องเมื่อเขาเห็นทามิยะ เรียวโกะแล้วแสดงอาการหวาดกลัวออกมาแม้จะเป็นเวลาเพียงแปปเดียว แต่ตอนนั้นทามิยะ เรียวโกะก็ได้สังเกตเห็นปฎิกิริยาของเขาด้วยทำให้ เธอรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่จะเจอมนุษย์แสดงอาการอย่างนี้เมื่อเจอเธอครั้งแรก เพราะตอนนี้เธออยู่ในตัวตนของมนุษย์

 

          จากจุดนี้ทำให้ทามิยะ เรียวโกะตัดสินใจได้ในทันทีว่าชายหนุ่มที่เดินเข้ามานั้นรู้จักตัวตนของเธอ ตัวตนที่เป็น 'ปรสิต' ของเธอ ทำให้เธอรู้สึกอันตรายขึ้นมาในทันที

          'พวกมีพลังพิเศษอย่างนั้นเหรอ' ทามิยะ เรียวโกะมองไปที่ริมอย่างสนใจเล็กน้อย แต่ก็กลับมาทำตัวแบบปกติทันที

 

          ผอ. ที่เห็นริมเข้ามาเข้าก็รู้จักตัวตนของริมทันทีจึงพูดด้วยรอยยิ้ม

          "สวัสดีริมคุง โรงเรียนนี้เป็นอย่างไรบ้างล่ะ" 

          ริมที่ได้ยินคำถามของผอ. ก็พูดด้วยรอยยิ้ม

          "ดีมากๆ เลยครับ"  นี้เป็นคำตอบจริงๆ ของริมเพราะเขารู้สึกว่าโรงเรียนนี้ดีกว่าโรงเรียนในโลกเก่าของเขาเยอะ อย่างน้อยอากาศก็เย็นกว่าในไทยล่ะนะ

          "งั้นเหรอๆ ดีใจนะที่ชอบน่ะ... อ่อใช่นี้คือคุณครูทามิยะ เรียวโกะ ที่จะเป็นครูประจำชั้นห้องของเธอนะ" ผอ.พูดพร้อมผายมือไปทางทามิยะ เรียวโกะ ซึ่งเธอก็ยิ้มให้ริมเล็กน้อย ริมก็โค้งตัวลงเล็กน้อยเพื่อทักทาย

          "ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมชื่อริม" ท

          ทามิยะ เรียวโกะได้ยินก็ทักทายเขาพร้อมกับแนะนำตัวเอง

          "สวัสดีค่ะ ครูชื่อทามิยะ เรียวโกะเป็นครูสอนวิชาคณิตศาสตร์"

 

          หลังจากแนะนำตัวกันเสร็จเรียบร้อยผอ. ก็พาทั้งคู่ไปยังหอประชุมเพื่อจะแนะนำทั้สองให้ทุกคนในโรงเรียนรู้จัก

 

          แน่นอนว่าพล็อตก็คงยังเหมือนเดิมทามิยะ เรียวโกะได้พบกับชินอิจิ ในขณะที่ชินอิจิก็รู้ว่าทามิยะ เรียวโกะเป็นปรสิต

          หลังจากที่ทามิยะ เรียวโกะแนะนำตัวเองเสร็จแล้วต่อไปก็เป็นตาของริม

          "ต่อไปขอเชิญให้นักเรียนแลกเปลี่ยนจากไทย ริมแม่น้ำ ขึ้นมาแนะนำตัวเองด้วยครับ" พิธีกรพูดขึ้นพร้อมกับผายมือไปทางริมที่ยืนอยู่ข้างเวที

          พอมายืนบนเวที ริมก็รู้สึกอายเล็กน้อยเพราะเขาไม่ชอบที่จะเป็นที่สนใจมากนัก แม้ในโลกเก่าแค่ยืนเสนองานหน้าห้องเขายังอายเลย

          "สวัสดีครับ ผมชื่อริมแม่น้ำ เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากประเทศไทยครับ ขอฝากเนื่้อฝากตัวด้วย" ริมพูดเสร็จแล้วก็โค้งตัวลงเล็กน้อย

          สิ้นคำของริมก็เกิดเสียงปรบมือดังขึ้นโดยส่วนมากเป็นผู้หญิงแน่นอนเพราะริมหน้าตาค่อนข้างดีไง

 

          หลังจากเข้าอะไรเสร็จหมดแล้ว ริมก็เดินตามทามิยะ เรียวโกะเพื่อจะไปที่ห้องเรียนแต่ในระหว่างทางนั้นจู่ๆ ทามิยะ เรียวโกะก็หันหน้ามาทางเขาพร้อมกับพูดคำที่ทำให้ริมตกใจในทันที

          "ฉันเป็นปรสิต" ทามิยะ เรียวโกะพูดอย่างเรียบเฉยและมองไปที่ริมด้วยความสนใจ

          ริมที่ได้ยินก็รู้สึกตกใจเพราะไม่คิดว่าทามิยะ เรียวโกะจะบอกตัวตนของเธอแบบนี้

          "อา....ครับ" ริมก็เผลอตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว

          ทามิยะ เรียวโกะที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาก่อนจะพูดว่า

          "พวกมีพลังพิเศษสินะ น่าสนใจจริงๆ..." พูดเสร็จเธอก็หันหลังกลับไปก่อนจะเดินต่อ

          ริมที่ได้ยินก็รู้สึกมึนงงแปปหนึ่ง ก่อนจะเข้าใจว่าทามิยะ เรียวโกะน่าจะเข้าใจว่าเขาเป็นคนที่สามารถบอกว่าใครเป็นปรสิตได้ด้วยสัญชาตญาณเหมือนคานะ เคมิชิมะ     

 

          แม้ริมจะไม่รู้ว่าอาการเสียงสันหลังของเขามาจากอะไร แต่เขาก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ความสามารถที่สามารถรับรู้ถึงปรสิตได้แบบคานะ แต่มันเหมือนสัญชาตญาณของสิ่งมีชีวิตที่บอกว่าสิ่งหรือคนตรงข้ามเป็นอันตรายต่อชีวิตของเขามากกว่า

 

          'เราต้องแข็งแกร่งให้เร็วขึ้น' ริมตัดสินใจเงียบๆ ในใจก่อนจะเดินตามทามิยะ เรียวโกะต่อ

 

          .

          .

          .

 

          ชินอิที่รู้ว่าครูทามิยะ เรียวโกะ เป็นปรสิตก็ได้แต่รู้สึกกลัวอยู่ในใจแต่ยังดีที่มีมิกิอยู่ด้วย ไม่อย่างนั้นไม่รู้ว่าเขาจะบ้าไปแล้วหรือไม่ แต่ตอนที่เขาเห็นริมเขาก็รู้สึกแปลกใจมากที่ริมเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่โรงเรียนของเขา 

          

          เพราะหลังจากเมื่อวานเขาก็ไม่คิดเลยว่าจะได้พบกับริมอีกและยิ่งรู้ว่าริมอยู่ห้องเดียวกับด้วย เขาก็รู้สึกแปลกใจขึ้นไปอีกแล้วก็คิดจะเข้าไปทักทายริม ที่ซึ่งถูกร้อมไปด้วยเพื่อนๆ คนอื่นในห้อง

 

          ริมที่เห็นว่าชินอิจิเดินเข้ามาก็ยิ้มให้แล้วก็โบกมือทักทาย การกระทำของเขาให้คนในห้องที่เหลือรู้สึกแปลกใจมากที่นักเรียนแลกเปลี่ยนที่พึ่งย้ายมาใหม่ได้รู้จักคนนห้องอยู่ก่อนแล้ว ซึ่งริมก็อธิบายว่าเมื่อวานเจอชินอิจิที่สนามเด็กเล่นจึงได้คุยกันเล็กน้อย

 

          ชินอิจิที่เห็นริมทักทายตัวเองก็ยิ้มทักทายเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้คุุยอะไรต่อเพราะว่าหลังจากกลับบ้านเมื่อวานนี้ มิกิบอกเขาให้ระวังตัวด้วยเพราะพวกเขาไม่สามารถเชื่อใจใครได้ มนุษย์นั้นไม่น่าเชื่อถือ  ชินอิจิก็ได้แต่รับคำเพราะเขารู้ดีว่าถ้าเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไปมันจะอันตรายมากต่อเขา

 

          มันจะดีกว่าโดยการปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปเงียบๆ และการมาพบกับริมก็เพื่อยืนยันว่าริมเป็นอันตรายต่อพวกเขาหรือไม่ 

          "ชินอิจิ หมอนี้เชื่อถือได้... ปลอดภัย" เสียงของมิกิดังขึ้นข้างหูของชินอิจิ ทำให้ชินอิจิรู้สึกโล่งใจเพราะเขาไม่อยากเป็นฆาตกรที่ฆ่ามนุษย์ด้วยกันเอง

 

          หลังจากเลิกเรียนแล้วริมก็เตรียมจะออกจากโรงเรียนเพื่อกลับหอพัก แต่ระหว่างทางนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่าชินอิจิกำลังเดินทางไปยังห้องพักครู ทำให้เขานึกขึ้นได้ว่าในอนิเมะก็มีฉากนี้อยู่คือชินอิจิจะไปพบกับทามิยะ เรียวโกะและฌะอจะนัดให้ชินอิจิไปเจอกันข้างนอกและชินอิจิจะได้รู้ว่าทามิยะ เรียวโกะท้องกร้อมกับจะเจอกับปรสิตชายคนหนึ่งที่อันตรายมากๆ

 

          'แปลว่าMr.A กำลังจะมาโรงเรียนนี้...... เราหาทางทำอะไรซักอย่าง'  ริมที่จำได้ว่าหลังจากชินอิจิไปพบกับทามิยะ เรียวโกะแล้วจะมีปรสิตตัวหนึ่งมาบุกโรงเรียนและปรสิตนั้นจะสังหารนักเรียนไปมาก ก่อนจะตายเพราะระเบิดที่ทามิยะ เรียวโกะ

 

          คิดได้อย่างนั้นริมก็จำได้ว่าเมื่อวานนี้เขาได้ทักษะที่สามารถใช้งานได้มาคือทักษะขว้างปา และเขาคิดว่ามันต้องมีประโยชน์มากกับสถานการณ์ในปัจจุบันของเขา ตัดสินใจแล้วริมก็เลยกลับไปหอพัก เปลี่ยนชุดให้เป็นชุดเหมาะสำหรับการออกกำลังกายแล้วเขาก็เดินไปที่สนามเด็กเล่น

 

          ริมเริ่มทดสอบทักษะของเขาโดยหยิบหินแถวนั้นแล้วลองปาลงถังขยะดู ก็พบว่าทักษะขว้างปานั้นมีความแม่นยำสูงมาก ในระยะ10 เมตร โอกาสโดนจะเป็น100 เปอร์เซ็นต์  แต่ถ้าในระบะ10-20 เมตร จะเหลือแค่80 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น  ส่วนถ้าไกลกว่านี้ความแม่นยำก็จะลดลงเรื่อยๆ

 

          ริมก็ลองเปลี่ยนของปาไปเรื่อยๆ ก็พบว่าไม่ว่าของจะหนักแค่ไหนอัตรความแม่นยำก็จะเท่ากัน ยกเว้นว่าตัวของเขายกมันไม่ขึ้นเอง ซึ่งนี้ถือเป็นข่าวที่ดีมากๆ สำหรับริม  ริมก็ได้ลองขว้างปาในมุมต่างๆ ดูก็พบว่าแม่นยำสุดคือการขว้างไปตรงๆ เพราะว่าถ้าขว้างโค้งแล้ว ความแม่นยำจะลดลง แม้ในระยะ10 เมตร ความแม่นยำก็ลดลงเหลือแค่80 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น

 

          เมื่อพอใจแล้วริมก็หยุดทดสอบทักษะแล้วเปิดร้านค้าเพื่อหาอาวุธที่เหมาะสมสำหรับทักษะการขว้างปาของเขาแทน จนได้ของมา3 อย่างที่ทำให้เขาหนักใจ

 

               อุปกรณ์: มีดบินลี้น้อย

               แหล่งที่มา: มีดบินกรีดฟ้า  (จากไหนก็ไม่รู้ 555:ผู้แต่ง)

               แต้ม: 20

 

               อุปกรณ์: มีดลวด  (ดูรูปข้างล่าง)

               แหล่งที่มา: ยมฑูตสีดำ (Darker than black)  

               แต้ม: 10

 

               อุปกรณ์: เข็ม (1 ชุด)

               แหล่งที่มา: นารูโตะ

               แต้ม:15

 

          เมื่อเห็น3 อย่างนี้ก็ทำให้ริมต้องคิดเล็กน้อยเพราะทั้ง3 อย่างมีข้อดี ข้อเสียต่างกันเช่น มีดบินลี้น้อย ข้อดีคือมันหลากหลายมากในเล่มเดียวแต่ว่าใช้งานค่อนข้างยาก เขาไม่คิดว่าตัวเองสามารถใช้งานมันได้อย่างเชี่ยวชาญ

 

          มีดลวดก็มีข้อดีเป็นตัวเองคือมีลวดอยู่สามารถใช้ปีนตึกแบบในอนิเมะ attack on titan ได้แต่ว่าใบมีดดูเหมือนจะไม่แข็งแรงมากนักและไม่หลากหลายเมื่อต่อสู้  ส่วนเข็มแน่นนอนข้อดีคือเล็ก มองเห็นได้ยากแต่ตอนนี้ศัตรูของเขาคือปรสิตที่มีสายตาที่สุดยอด เขาไม่คิดว่าเข็มนี้จะรอดพ้นจากสายตาของปรสิตได้และการใช้เข็มให้มีประสิทธิภาพสูงสุด เขาต้องมีความรู้เกี่ยวกายภาพอีกด้วย ซึ่งเขาไม่มีมันเขา

 

          หลังจากคิดไปคิดมาสุดท้ายเขาก็เลือกมีดลวดเพราะมันสามารถใช้หลบหนีได้อีกด้วยเมื่อยามจำเป็นและลวดอาจจะมีประโยชน์ในการต่อสู้อีกด้วย อย่างน้อยที่สุดเขาก็ไม่ต้องไปตามเก็บมันเมทื่อปาออกไป เพราะมันสามารถให้มีดกลับมาเองได้  ถ้าเขามีแต้มเยอะกว่านี้เขาอาจจะซื้ออย่างอื่นแต่ตอนนี้เขามีแต้มค่อนข้างน้อย ไม่เหมาะที่จะซื้อมีดบินหลายๆ เล่ม

 

          พอซื้อเสร็จมีดลวดก็ปรากฏขึ้นในตัวของเขา มีดสีดำเล็กๆ พร้อมกับรวดที่ยาวถึง30 เมตร (คิดเอง) และรอกที่ใช้สำหรับเรียกมีดกลับคืน

 

          ได้ของใหม่แน่นอนว่าริมต้องการทดลองใช้ เขาลองโยนมีดออกไปก็พบว่าความเร็วนั้นค่อนข้างเร็วและมีดก็คมพอตัวเลยทีเดียวและเมื่อเรียกกลับมาด้วยลวด มันก็กลับมาอย่างรวดเร็ว และลวดก็คมพอสมควร 

 

          ข้อเสียที่เห็นได้ชัดของมีดเล่มนี้ก็คงมีอย่างเดียวคือไม่หลากหลายเมื่อต่อสู้ถ้าเขาปามีดออกไปตอนนั้นจะเป็นตอนที่เขาไม่มีอาวุธ 

 

          'ดูเหมือนฉันจะต้องระมัดระวัง พอสมควรเมื่อต่อสู้' ริมคิดเสร็จก็เก็บมีดลวดเข้าระบบ พร้อมกับเดินทางกลับหอพัก อาบน้ำ เปลี่ยนชุดแล้วก็เข้านอน

 

          'พรุ่งนี้Mr.A จะมาที่โรงเรียน...... เราต้องใจเย็น' ริมคิดอย่างตื่นเต้นพร้อมกับกลิ้งไปมาบนเตียง

 

          โดยที่ไม่รู้ตัวริมดูเหมือนจะเริ่มยอมรับได้กับความโหดร้ายของโลกแล้ว เขาไม่รู้สึกกลัวอีกต่อไป มีแต่ความตื่นเต้นและความหวังที่จะได้เจอกับสิ่งที่แปลกใหม่ในโลกอนิเมะ

 

 

---------------------------------------

อาทิตนี้น่าจะมีแค่นี้นะครับ ไปทำการบ้านและ

ปล. บางครั้งใช้ ผม เนื่องจากดูสุภาพกว่านะครับ พระเอกจะใช้กับคนที่ไม่รู้จักและคนที่เคารพ

ปล2. เขียนผิดบ้างแหละ งงๆ บ้าง  ก็ช่วยติชมนะ บางทีมันคิดไม่ออกแฮะ

ปล3. ยาวบ้าง สั้นบ้างแล้วแต่ใจนะครับ 555 มันคิดออกก็ยาว คิดไม่ออกก็สั้น

 

มีดลวด