แฟนผมอ้ะจอมเย็นชาน้ะ
เขียนโดย กาลเวลาเปลี่ยนใจคน
วันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2560 เวลา 21.14 น.
แก้ไขเมื่อ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2560 21.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) ห้องทดลอง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความภายในห้องทดลองเวลานี้คงเป้นเวลาทำงานของใครบางคน.......แต่ ณ เวลานี้กับมีสองร่างร่วม
บทเพลงรักันอย่างเมามัน
อ๊ะอ้าาาาาาาาาาา กระแทก...อ้าาาางงงง....แรงๆเลย เสีองหวานครางกระเส้าอย่างเสียวซ่าน
ด้วยแรงอารมณ์ที่ประทุเหมือนภูเขาไฟ
อืมมม...จะแตกแล้วน้ะ
แตกเข้ามาเลยครับ
อืมมม...ชั้นแตกแล้วน้ะ
อื้อออออออออ
โจลี่หอบหนักๆพรางดึงแกนกายออกจากช่องทางสีหวานที่มีน้ำไหลออกมาและจัดการตัวเองให้
เรียบร้อย
รีบกลับห้องตัวเองได้แล้วลุก้า เสีองทุ้มเอ่ยขึ้นเมื่อเห้นว่าคนตรงหน้านั่งเงียบยังไม่พุดอะไรออกมา
ครับ กลับก้กลับ เสียงหวานของลูก้าเอ่ยตอบเมื่ออีกฝ่ายไม่มีอะไรจะคุย
หมับ
เเต่กลับโดนโจลี่สวมกอดไว้ทางด้านหลังพลางหอมแก้มร่างเล็กอย่างกระหาย
อะไรของคุนครับโจลี่
งอลหรอ เสีองทุ้มถาม
เปล่าครับ...ผมไม่ได้...
ที่ชั้นบอกให้กลับห้องเพราะเดี๋ยวจะมีคนมา...นายจะไม่สะดวกเอาเปล่าน้ะ
อื้อออ เสียงหวานในอ้อมแขนแกร่งครางตอบ
จุ๊บ...ตั้งใจทำงานนะครับ
อืม...เส้ดงานแล้วเดี๋ยวไปหาน้ะ
ครับ...คุณน้ะทำงานไปเถอะ
แต่ผมว่า...หาผ้าเช็ดคราบพวกนี้ก้ดีน้ะครับไม่งั้นคนเขาจะรู้กันหมดว่าผมมาทำอะไรที่นี่แล้วอีกอย่าง
ผมกลัวคนเขาจะรับไม่ได้ด้วย
แค่มาหาคุณทุกวันแบบี้พวกเดบิโต้กับพาเช่ก้สงสัยผมจะแย่แล้วแล้วนี่ตามมาหรือป่าวก้ไม่รู้
นายกลัวขนาดนั้นเรยหรอลูก้า ผมพูดพลางเลิกคิ้วขึ้น
เปล่าครับ...ผมแค่ยังไม่พร้อมจะเปิดเรื่องนี้คุณเข้าใจผมน้ะ
เข้าใจสิ...อย่าเครียดเลยมันไม่มีอะไรหรอก
ผมพูดพลางเข้าไปกอดลูก้าไว้หลวมๆแล้วจุ๊บลงที่ริมฝีปากสีหวานแรงๆ
งั้นผมไปแล้วน้ะครับ
อืม...มีธุระไม่ใช่หรอนี่ก้เรยเวลานัดนายแล้วรีบๆไปเถอะ
ครับผมจะรอ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ