Fic naruto ภาค พายุโลหิต

นารูโตะมาถึงบ้านชิอินะทางใต้และพวกโคโนฮะคนอื่น เมื่อมาถึงบ้านนารูโตะถึงกับกรี๊ดแต๋วแตก เพราะเจอเหล่าภูติผี คนอื่นๆก็อดกลัวไม่ได้ แต่บ้านหลังนี้ช่างใหญ่โตหรูหราแฝงกลิ่นอายอาถรรพ์มากมาย ชิอินะ โทชิกิ ที่ออกมาดูก็หัวเราะงอหายกับท่าทางหวาดกลัวของนารูโตะ

"อะไรกัน ตัวโตแบบนั้นยังกลัวผีอีก"

นารูโตะเอ่ยเสียงสั่น"กะๆก็น่ากลัวนี่ครับ"

"พวกนี้ไม่ทำอะไรใครหรอกยกเว้นชั้นสั่ง ยัยหยูคงจะว่ายน้ำอยู่ไปที่ชายหาดสิ คงกำลังฟิตร่างเตรียมพร้อมสำหรับการประลองล่ะมั้ง"

กาอาระทวนคำ"การประลอง?"เค้านึกถึงคำพูดของ ทหารเอโดะยศใหญ่ที่มาซื้อน้ำมันในแคว้นบอกกับเธอก่อนออกจากหมู่บ้าน

"การประลองหาหัวหน้าองครักษ์คนใหม่"

อิโนะอ่ยถาม"เค้าเป็นเสนาธิการแล้วทำไมถึงต้อง เข้าร่วมการประลองครั้งนี้ด้วย"

โทชิกิหัวเราะ" ก็เพราะว่าพวกนายเหนือหัวเขาต้องการให้ ทำอย่างนั้นนี่นาจะขัดก็ไม่ได้ ไปหาเค้าที่หลังบ้าน ชั้นจะพักผ่อนแล้ว..."

เหล่าโคโนฮะและซามุยที่ตามมาได้ไปยังหลังบ้นที่ติดชายทะเล ทุกคนยกเว้นซามุยต้องแปลกใจว่าทำไมอากาศถึงได้อุ่นสบายแทนที่จะหนาวเย็นเหมือนที่อื่นและพวกเค้าก็เห็นซาสึเกะนั่งเหม่อมองที่ริมหาดกำลังมองใครบางคน

ซาสึเกะหันไปทัก"ไง มาถึงนานยัง"

นารูโตะตอบ"เมื่อครู่"

"แปลกแฮะ นายยักกะกรี๊ดหรือฉี่ราดนะ"

นารูโตะโกรธ"แล้วแกจะเรียกชั้นบ้านผีสิงเพื่อ!"กลัวจนขี้จะราด

"ขอขมาคนๆนึง ที่เราสองคนต้องขอขมาเค้า ถ้ายังรักครอบครัว"

 กาอาระมองซ้ายแลขวาก็ไร้วี่แววของยัยโหดโคตรแสบเจ้าของบ้าน"ซากุระไปไหน

เสียงหวานๆของเจ้าของนามดังขึ้น"อยู่นี่"

งานนี้ทำเอาทุกคนทำตาโตเมื่อเห็นหญิงสาวในชุดทูพีชสีดำ เรือนร่างนั่นช่างงดงาม เซ็กซี่ ยิ่งผมเปียกๆมีหยดน้ำเกาะบนตัว ยิ่งเย้ายวน ถึงแม้จะมีรอยแผลที่หน้าท้องก็ตามที

กาอาระหน้าแดงๆ นารูโตะกำเดาพุ่งแบบไม่เกรงใจเมีย ลีกำเดาไหลราวท่อปะปาแตกเช่นเดียวกับซาสึเกะ

ฮินาตะ"อยากมีหน้าท้องแบนราบ..."ช่วงนี้กินเยอะน้ำหนักเลยขึ้น ยิ่งมาเจอขนมหวานในเทศกาลขนมหวานยิ่งกินเยอะ

เท็นเท็นมตาค้าง...หุ่นดีเหมือนนางแบบ...

อิโนะวี๊ดว้าย"อ๊ายยย ยัยโหนก หุ่นดีเป็นบ้า แกทำให้หน้าท้องเเบนราบได้ไงย๊ะ"

ซากุระหยิบเสื้อคลุมสีขาวมาสวม"เธอก็ให้ซาอิช่วยเบิร์นไขมันสิ เดี๋ยวจะทำยาคุมสูตรพิเศษไว้ให้"

ซาอิยิ้มอย่างมีเลศนัย"เตรียมทำเลยครับ"

อิโนะ"จะบ้าเหรอ"

ซากุระ"ขอไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อน พวกนายก็...เดินเล่นรับลมก็ได้นะ ส่วนซาสึเกะอยากทำอะไรก็ทำ แต่...ทำเรื่องลามกเด็ดขาดไม่งั้น ชั้นเจี๋ยนนายแน่"

...

ซาสึเกะกับนารูโตะขอให้ซามุยนำมาที่หลุมศพของทาเคโนมารุ เพื่อขอขมา เมื่อซามุยจากไปแล้ว ซาสึเกะจึงได้เล่าว่า อดีตชาตของอินทรากับอาชูร่าเคยร่วมมือกันสังหารทาเคโนมารุในชาติก่อนทำให้ได้รับคำสาปโดยเลี่ยงที่จะไม่บอกสาเหตุ สองหนุ่มทำการจุดธูปขอขมา อย่าจองเวรกันอีก เพราะชาตินี้พวกเค้าก็ได้รับความทุกข์ทรมานจากการสูญเสีย โดยเฉพาะซาสึเกะที่ต้องมาเจอชะตากรรมที่โหดร้าย 

วิญญาณสีดำและภาพลวงตาสีแดงได้เฝ้ามองเหตุการณ์นั้น 

ภาพลวงตาสีแดงเอ่ยขึ้น"ท่านพี่ก็ให้อภัยพวกเค้าเถิด พวกเค้าได้รับผลกรรมมากพอแล้ว"

"ก็ได้ คำสาปใดที่ข้าเคยสาปพวกเค้าก็ขอให้หมดไป...."

"ท่านพี่ใจดีจัง"

"ไม่มีประโยชน์ที่จะสาปคนพวกนั้น พวกเค้าได้รับกรรมพอแล้ว ตอนนี้ข้าสนใจแต่ยัยหนูน้อยเท่านั้นแหละ"

"ความงามแบบนั้นควรจะมีลมหายใจนะ"

"เจ้าคิดเช่นนั้นรึเทนเซ..."

"แน่นอน หรือท่านคิดจะพานางมาอยู่ด้วยกันล่ะ"

"เจ้าจะขวางข้า"

"เปล๊า ข้าแค่อยากจะย้ำเตือนท่าน ว่าท่านจะให้อิสระนาง ให้นางได้เลือก ว่าอยู่หรือตาย นางหรือทายาทของตระกูลเรา ถึงจะอยู่เคียงข้างกันไม่ได้แต่เราสามารถเฝ้ามองพวกเค้าได้..."

วิญญาณสีดำยิ้มบาง"นึกไม่ถึงเลยว่า จะได้ยินคำพูดประโยคนี้จากคนที่มคนอื่นเป็นตัวหมากเช่นเจ้านะ เทนเซ"

ภาพลวงตาสีแดงยิ้มแย้มก่อนสองศรีพี่น้องจะหัวเราะออกมาพร้อมกัน

...

ซากุระอาบน้ำเเละเปลี่ยนชุดเสร็จ เธออยู่ในชุดฮากามะสีขาวดำ ในมือถือดาบไม้"อ้าว ซาสึเกะไปไหน นารูโตะด้วย"

อิโนะยิ้มอย่างมีเลศนัย"คิดถึงเค้าเหรอ"

"เปล่า จะขอให้หมอนั่นเป็นคู่ซ้อมน่ะ"

ลีจึงอาสา"ผมช่วยคุณเองครับ ตงลำบากเเย่ที่โดนเจ้านายบังคับแบบนี้อ่ะ"

"มันเป็นความต้องการส่วนตัวด้วยค่ะ คุณลี ชั้นก็อยากจะขัดเกลาฝีมือของตัวเองให้เก่งขึ้น ชั้นอยากจะทำให้ดีที่สุด"

สองหนุ่มสาวเข้าประจำที่คนละมุม 

หนุ่มผมบ๊อบตั้งท่าพร้อม เช่นเดียวกับหญิงสาวที่กระชับดาบไม้พร้อมตั้งท่า

"เต็มที่ค่ะคุณลี"

"ครับ"

สองฝ่ายเข้าปะทะกัน 

"สลาตันโคโนฮะ"

สาวผมชมพูเบี่ยงตัวหลบได้สบายๆก่อนจะ

'ผัวะ!จ๊ากกก!!'ฟาดกลางหลังไปหนึ่งที

ลีพยายามใช้กระบวนท่าโจมตีหญิงสาวเต็มที่แต่ก็โดนโต้กลับแบบหนักหน่วงด้วยแรงฟาดของดาบไม้

โทชิกิที่แอบมาดูก็หัวเราะหึๆ"ไม่เอาจริงนี่หว่านังหนู"

เท็นเท็นหันไปถาม"หมายความยังไงคะคุณปู่"

"ถ้านังหนูเอาจริง กะจะฆ่าให้ตายล่ะก็..เค้าจะฟันที่เล็งที่หัว"

ซาอิขมวดคิ้ว"ทำไมครับ"

ชายสูงวัยอธิบาย"ตามสัญชาตญาณมนุษย์จะยืดคอหนียกเว้นมีบางสิ่งมาอยู่บนเหนือหัว จะหดคอ"

ซาสึเกะที่มาถึงเอ่ยขึ้น"สมแล้ว ที่มีเชื้อสายเพชฌฆาต"

"ใช่ๆรู้ดีนะไอ้หนุ่ม การจู่โจมแบบนั้น ถ้าเจอคู่ต่อสู้ที่สมาธิดีก็ยากจะเอาชนะ"

กาอาระเริ่มวิจารณ์"เท่าที่ดู เค้าเลือกที่จะหลบนะครับ"

"เฮอะๆลองอาวุธไม่อยู่ในมือสิ ได้เห็นจุจึสึหรือยิวยิตสูของเค้าเเน่ แต่เจ้าคิ้วเหลี่ยมนั่นก็อึดใช้ได้นะโดนฟาดไปหลายทีแบบนี้"

อัพแล้วจ้า