ผู้ติดตามที่รัก

•     ณ อณาจักรแห่งทางตอนใต้มีเมืองหลวงชื่อซานญ่าที่ยิ่งใหญ่ปกคลุมไปด้วยภูเขาและแม่น้ำส่วนรอบเมืองเต็มไปด้วยดอกไม้นานาชนิด และมีพระมหากษัตริย์นามว่าพันธะปกครองอยู่
• พระมหากษัตริย์พันธะอภิเษกกับองค์ราชินีมินลาแห่งธานนาซึ่งอยู่ทางอณาจักรตอนเหนือ
  กษัติรย์พันธะทรงปลาบปลื้มประเทศไทยและชอบไปเที่ยวส่วนตัวโดยหลายครั้งแต่องค์ราชินีมินลาทรงมีปัญหาตั้งครรภ์ยากเลยต้องใช้วิธีทางการแพทย์ช่วยคือการทำกิฟต์ จนกระทั่งเวลาผ่านไปราชินีได้คลอดบุตรแฝดออกมา
  ซึ่งพระองค์ที่ทรงปลื้มประเทศไทย ทรงเลยตั้งชื่อสองแฝดด้วยภาษาไทย โดยให้โหราวิเคราะห์ชื่อที่เป็นมงคลแก่ลูกแฝดทั้งสอง
  ''ฟาง ธนันต์ธรญ์''แฝดพี่ ''เฟย์ พรปวีณ์''แฝดน้อง
      เวลาผ่านไปแฝดทั้งสองเติบโตขึ้นเรื่อยๆทั้งสองคนเป็นพี่น้องที่สนิทกันมากรักใคร่กลมเกลียว จนเกิดเหตุสุดสลดขึ้นเมื่อมีการก่อกบฎภายในวังหลวงเหตุการณ์ร้ายแรงมากจนทำให้ต้องเสียผู้ที่เป็นแฝดน้องไปและองค์ราชินีมินลา จนกระทั่งเหตุการณ์ผ่านไปสามปี
  
      ''ฟาง เจ้าหญิงของพ่อ''กษัตริย์พันธะเรียกลูกสาว
      ''มีอะไรหรือเพคะเสด็จพ่อ''ฟางที่กำลังนั่งร้อยพวงมาลัยอยู่รีบวางพวงมาลัยแล้วหันมาพูดกับพ่อ
      ''เรามาคุยแบบคำสามัญชนดีกว่ามั้ยฟาง''กษัติรย์ทรงตรัส
      ''ก็ได้ค่ะพ่อ''ฟางขานตอบ
      ''ฟางไม่ต้องทำหน้าที่แทนเฟย์แล้วก็ได้นะลูก พ่อรู้ว่าฟางไม่ถนัดอะไรแบบนี้ พ่อรู้ว่าฟางเหนื่อย''กษัตริย์ลูบหัวลูกสาวคนสวยของเขา
      ''ฟางคิดถึงน้องและแม่ค่ะพ่อ อะไรที่แม่และน้องเคยทำฟางอยากทำให้หมดค่ะ''ฟางยิ้ม
      ''แต่มันฝืนนะลูก พ่อรู้นะ''
      ''ไม่ฝืนค่ะพ่อ ฟางไม่เป็นไร''ฟางกอดพ่อที่ลูบหัวตัวเอง
      ''ก็ได้ พ่อยอมแล้ว เราอยากไปเที่ยวบ้างมั้ย''กษัตริย์ถามลูกสาวตัวเอง
      ''อยากกกกกกกกกกกกก!!!''ฟางตะโกนดีใจ
      ''พ่อแค่ถามไม่ได้บอกว่าจะให้ไปสักหน่อย''
      ''อ้าว พ่ออ่ะ ฟางอุตส่าห์ดีใจ''พูดเสร็จฟางทำแก้มป่อง กษัตริย์ทรงขำในท่าทีของลูกสาว
      ''พ่อล้อเล่น งั้นไปไหนดี ไปเมืองไทยเนอะ''
      ''แต่ฟางอยากไปที่อื่นบ้างนิ แต่ไปก็ดีค่ะ ยังเที่ยวไม่ครบเลย''
      ''อย่าห่วงแต่เที่ยว อย่าลืมว่าเราเป็นใครฟาง''กษัตริย์แอบดุเล็กน้อย
      ''ฟางขอโทษค่ะ ฟางแค่อยากเก็บช่วงเวลาเป็นวัยรุ่นให้เต็มที่ก่อนหาคู่ครองเท่านั้นเอง''ฟางทำหน้าจ๋อย
      ''เอาล่ะ พ่อเข้าใจ งั้นสัญญากับพ่ออะไรอย่างนึงก่อนได้มั้ย''กษัตริย์จับมือลูกสาวแล้วบีบเบาๆ
      ''อะไรคะพ่อ''ฟางถาม
      ''ตอนไปอยู่ที่ไทย จะให้คนหมู่มากรู้ไม่ได้เป็นอันขาด ว่าฟางคือใครมันจะอันตรายต่อตัวลูกเอง''
      ''แล้วบางคนรู้ได้ไหมล่ะคะ''
      ''ลูกคิดว่าคนไหนควรไว้ใจ ก็คนนั้นแหละ''
      ''แต่ใครๆก็รู้จักท่านพ่อนะ คงมีคนรู้จักฟางบ้างแหละ''
      ''แต่เราไม่ค่อยออกงานออกสังคมนิ ถึงมีก็คงคุ้นๆหน้าแหละหน่า''
      ''เหรอคะ โอเคค่ะพ่อ ฟางสัญญา''ฟางกอดพ่อ
      ''ไปเตรียมตัวเถอะลูก''กษัตรย์กอดตอบลูกสาว
      ''ค่ะ ฟางรักพ่อนะคะ รักน้องกับแม่ด้วย รักที่สุดเลย จุ๊บบบ''ฟางจุ๊บแก้มพ่อ
      ''ไปๆ เป็นสาวเป็นนางมาทำอย่างงี้ คนอื่นรู้ล่ะเสียพอดี''พ่อดุ
      ''รู้หมดทั้งวังแล้วมั้งพ่อ''ฟางพูดแล้วหันมามองขุนนางและทหารที่แอบอมยิ้ม
      ''ฟางไปเก็บของดีกว่า องครักษ์ตามเรามาด้วย''ฟางพูดแล้วสั่ง องค์รักษ์พยักหน้าแล้วเดินตามฟางไป
  
      ฟางสั่งให้ขุนนางและองค์รักษ์เก็บของที่เธอจะนำไปประเทศไทยใส่กระเป๋าใบใหญ่โดยสั่งให้ทหารบางส่วนติดตามเธอไปในประเทศไทยครั้งนี้
      
      ''ไปอยู่ที่นู่นห้ามเรียกเราว่าเจ้าหญิง ให้เรียกเราว่าคุณฟาง เดี๋ยวคนจะหาว่าเราบ้า โอเคนะ''
      ''รับทราบครับ''ทหารขานรับเสียงขันแข็ง
      ''อีกอย่าง เราจะไปไหนก็เรื่องของเรา พวกเธอมีหน้าทีคุ้มกันห่างๆ เดี๋ยวคนสงสัย''
      ''จะดีเหรอเพคะเจ้าหญิง จินนี่ว่าอาจจะเป็นอันตรายต่อเจ้าหญิงนะ''จินนี่คนติดตามสนิทของฟางพูดขึ้น
      ''ดีสิจินนี่ ที่นู่นไม่เหมือนกับที่นี่นะ อย่าลืมสิ''ฟางหันไปมองจินนี่
      ''เพคะ เจ้าหญิงว่าดีก็ดี''
      ''แล้วพวกทหารคุ้มกันเรา 5 วัน อีก 2 วันเราอนุญาตให้พวกเธอใช้เวลาตามใจชอบ เราอยากให้พวกเธอมีอิสระบ้าง''ฟางรับสั่งทหารก่อนนั่งจิบชา
      ''จะดีเหรอพะย่ะค่ะเจ้าหญิง''ทหารคนนึงกล่าว
      ''ไม่ดีก็ต้องดี นี่ เราเรียนพวกกีฬาดิบเถื่อนมา ยิงปืนก็เป็น ธนูก็ได้ เราเรียนมาเกือบหมดแล้วนะ เราดูแลตัวเองได้ เรารู้ว่าพวกเธอเป็นห่วง เราขอบใจ''
      ''พะย่ะค่ะ''ทหารกล่าว
      ''ทรงมีน้ำใจต่อพวกเรามาก ทำความเคารพเจ้าหญิงธนันต์ธรณ์เดี๋ยวนี่!''ทหารกล่าวขึ้นมาแล้วทำท่าทำความเคารพ
      ''เฮ้ยๆ มาทำความเคารพอะไรตอนนี้''ฟางซึ่งจิบชาอยู่ถึงกับน้ำชาพุ่งเลยทีเดียว
      ''ว๊ายๆ เจ้าหญิง ทรงอย่าทำกิริยาแบบนั้นสิเพคะ''จินนี่ตกใจ
      ''โทษทีจินนี่ เคยชินน่ะ''ฟางกล่าว
      ''เจ้าหญิงนี่นะ''จินนี่แอบดุ
      ''รู้ละน่า ไม่ต้องมาดุเราเลย''
      ''จินนี่ไม่ได้ดุนะเพคะ''
      ''ถ้าไม่มีเธอเราก็คงแย่เหมือนกัน หาความเป็นเจ้าหญิงไม่ได้เลย ก็ขอบคุณเธอนะ''
      ''ไม่เป็นไรเพคะ''จินนี่ยิ้มดีใจที่ฟางขอบคุณ
      ''เอาล่ะ ไปได้ละ เตรียมพร้อม ไปเที่ยวกัน!!''ฟางพูดก่อนรีบขึ้นเครื่องบินส่วนตัวโดยมุ่งหน้าสู่ประเทศไทยทันที

-------------------------------------------------------------------------

เรื่องแรกค่ะ ไม่เคยแต่งฟิคหรือนิยายเลย อาจจะเพี้ยนๆติดขัดไปบ้างขออภัยนะคะ

แค่คนอ่านคนเม้นสี่ห้าคนก็ดีใจแล้ววว ^_^