แค่เธอรักฉัน

 

 

 

 

 

 

                               ป๊อบปี้ออกจากบ้านมานั่งที่ผับแห่งหนึ่ง ป๊อบปี้ คิดถึงสิ่งที่แม่เค้าพูดก็ยิ่งทำให้รู้สึกเครียดแล้วหยิบเหล้ามากินเรื่อยๆ จนเค้าเริ่มเมา ไม่มีสติ จินนี่ที่กำลังจะกลับดันหันไปเห็นป๊อบปี้ เลยถ่ายรูปแล้วส่งไลน์ไปหาฟาง ฟางกำลังจะนอน ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: จินนี่ส่งอะไรมาป่านี้เนี้ย 

 

 

 

 

                      เมื่อเปิดดูก็เห็นเป็นรูปป๊อบปี้ ฟางรีบโทรหาจินนี่ทันที

 

 

 

 

 

ฟาง: จินนี่พี่ป๊อบใช่มั้ย 

 

 

 

 

 

 

จินนี่: ใช่ ดูท่าทางเมาหนักเลยอ่ะ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เดี๋ยวชั้นรีบไปนะ 

 

 

 

 

 

 

                            ฟางรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วขับรถออกไปทันที 

 

 

 

 

 

 

 

                         

 

 

 

 

 

 

ฟาง: จินนี่พี่ป๊อบล่ะ 

 

 

 

 

จินนี่: อยู่ตรงนั้นอ่ะ

 

 

 

 

ฟาง: ขอบใจแกมากนะ 

 

 

 

 

จินนี่: ชั้นกลับก่อนนะ

 

 

 

 

ฟาง: อืม 

 

 

 

 

 

                          ฟางค่อยๆเดินเข้าไปหาป๊อบปี้ ฟางเห็นป๊อบปี้กำลังจะดื่มฟางรีบดึงออกจากมือป๊อบปี้ทันที ป๊อบปี้หันไปมองก็แสยะยิ้มมุมปากออกมา  แล้วเรียกพนักงานมาสั่งใหม่ 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พอได้แล้วนะ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ยุ่งไรด้วย !!

 

 

 

 

 

 

ฟาง: กลับบ้านเถอะ ดึกแล้วนะ แล้วอีกอย่างพี่ป๊อบเองก็เมามากแล้วด้วย 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: อย่ายุ่งได้มั้ย !!!

 

 

 

 

 

 

                           ป๊อบปี้สะบัดแขนใส่ฟาง ทำให้ฟางล้มลงพร้อมแก้วที่ตกแตก ทำให้มือของฟางไปโดนเศษแก้ว ป๊อบปี้ที่เมาไม่ค่อยมีสติ ก็เห็นแค่ฟางที่ล้มลงแต่ไม่เห็นรอยเลือด ที่มือของฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ก็บอกแล้วว่าอย่า มายุ่ง !! 

 

 

 

 

 

 

 

                       ป๊อบปี้รีบดึงใบพันในกระเป๋ามาวางไว้ก่อนจะลุกขึ้นออกไปแบบเซๆ ฟางก็รีบวิ่งตามออกไป เมื่อเดินออกจากร้าน ป๊อบปี้ก็เดินเซๆ ไปชนคนนั้นคนนี้ ฟางก็ต้องรีบมาขอโทษ ป๊อบปี้เดินมาถึงที่รถ ก็ยืนไม่ไหว เลยทรุดนั่งลงข้างๆรถ ฟางรีบเข้าไปจะช่วยพยุง แต่ป๊อบปี้สะบัดแขนออก แล้วระบายสิ่งที่อยู่ภายในใจออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ทำไม ทำไม ทำไม (จับแขนฟางทั้งสองข้างแล้วเขย่า) 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: โอ๊ย ! ฟางเจ็บนะ ! 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แล้วพี่ละ พี่ก็เจ็บ เจ็บ เจ็บที่สุดเลย เพราะฟาง เพราะฟางคนเดียว อื้ออ เพราะฟาง 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พี่ป๊อบคงเกลียดฟางมากซินะ 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ใช่ เกลียด พี่เกลียดฟาง เกลียด ได้ยินมั้ย ว่าพี่เกลียดฟาง

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฮึก ฮึก ลุกขึ้นเถอะ ฟางจะพากลับบ้าน 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ พี่ไม่กลับ ไม่กลับ กลับไปก็โดนบังคับให้แต่งงาน พี่จะไม่กลับ ไม่แต่ง ไม่แต่งกับใครทั้งนั้น จะแต่งงานกับพิม คนเดียว 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    เมื่อได้ยินสิ่ง ที่ป๊อบปี้ระบายออกมาทำให้ฟางยิ่งร้องไห้ออกมาฟางลุกขึ้น แล้วพยุงป๊อบปี้ขึ้นมาก่อนจะมองซ้ายมองขวา หาที่พักแถวนี้ไปก่อน ฟางพยุงพาป๊อบปี้เดินออกจากผับมาไม่ไกลก็เห็นเป็น โรงแรมที่ดูหรูๆโทนสีดำสไตล์เมืองนอกฟางพาป๊อบปี้เข้าไปในโรงแรม แล้วเปิดห้องคืนนึง  เมื่อพาป๊อบปี้มาบนห้องแล้ว ฟางก็หาอุปกรณ์ ทำแผล มานั่งทำแผล ที่มือ แล้วพันผ้าเอาไว้ ก่อนจะเดินไปนอนที่โซฟา ด้านนอก 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: พิม พิม พิม อยู่หนายยย พิม 

 

 

 

 

 

 

 

             ป๊อบปี้ละเมอออกมาถึงแม้จะไม่อยากฟัง ไม่อยากได้ยินฟางก็ต้อง ทนฟัง ฟางลุกขึ้นแล้วเดินไปหาผ้าแล้วล้างน้ำ เอามาเช็ดตัวให้ป๊อบปี้ เมื่อเช็ดตัวเสร็จ ป๊อบปี้ก็หลับสนิท ฟางก็ออกมานอน ที่โซฟาตามเดิม 

 

 

 

 

 

 

 

 

                        เข้าวันรุ่งขึ้น

 

 

 

 

 

 

                      ป๊อบปี้รู้สึกตัวขึ้นมาก็รู้สึกมึนๆ มองไปรอบๆก็สงสัยว่าที่ไหน ป๊อบปี้ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปนอกห้อง ก็เห็นเหมือนผู้หญิงนอนหลับอยู่ที่โซฟา เลยเดินเข้าไปดู 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟาง !!! 

 

 

 

 

 

                  ฟางได้ยินเหมือนเสียงป๊อบปี้ก็ตื่น

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พี่ป๊อบ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟางมาอยู่ที่นี้ได้ไง 

 

 

 

 

ฟาง: เมื่อวานพี่ป๊อบเมามาก ฟางเลยพามาที่นี้ 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟางรู้ได้ไง ว่าพี่อยู่ที่ไหน 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางไปที่ผับแล้วบังเอิญเห็น พี่ป๊อบเมามาก ฟางเป็นห่วงเลยไม่อยากทิ้งไว้คนเดียว

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ต้องมาเป็นห่วงพี่หรอก พี่ไม่ต้องการ 

 

 

 

 

 

 

 

             พูดจบก็เดินออกไปจากห้องทันที ฟางเดินตามออกมา ป๊อบปี้ลงไปจัดการค่าใช้จ่ายฟางเห็นป๊อบปี้จัดการค่าใช้จ่ายเสร็จแล้ว ฟางเลยเดินไปบอก ว่า รถยังจอดอยู่ที่ผับ ป๊อบปี้พยักหน้าตอบรับเล็กน้อย ก่อนจะเดินออกไป ฟางเดินตามหลังออกมา โทโมะที่นั่งอยู่ ในรถกับแก้ว ก็เห็น   ป๊อบปี้กับฟาง เดินออกมาจากโรงแรมด้วยกัน โทโมะรีบลงจากรถ แก้วตกใจก็รีบลงตามไป

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ไอป๊อบ !! (โทโมะดึงป๊อบปี้มาชก)