แค่เธอรักฉัน

 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ทำไมฟางทำแบบนี้ ไม่นึกถึงลูกที่จะเกิดมาบ้างรึไง

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เพราะฟางนึกถึงลูกไงค่ะ ฟางถึงต้องทำแบบนี้ 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: เด็กทุกคนเกิดมาต้องมีพ่อมีแม่ ฟางทำแบบนี้ไม่ถูกนะ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เด็กที่โตมาโดยไม่มีพ่อมีตั้งเยอะแยะไป ฟางเลี้ยงลูกของฟางเองได้ 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ฟาง !! รู้มั้ยว่าสิ่งที่ฟางทำอยู่ ฟางเป็นแม่ที่เห็นแก่ตัวมากนะ 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: พอเถอะ โทโมะพาน้องออกไปก่อน

 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: แม่จะไปบอกป๊อบปี้เรื่องนี้เอง

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: แม่จะไปบอกเค้าทำไมค่ะ ในเมื่อเค้าเองก็ไม่ได้อยากมีลูก เพราะแบบนี้ไงค่ะ ฟางถึงไม่บอกเค้า !!!

 

 

 

 

 

โทโมะ: พอเถอะฟาง ไปกับพี่นะ 

 

 

 

 

 

 

                   โทโมะกำลังจะพาฟางออกมาจากห้องแต่เมื่อเดินมาที่หน้าประตู ป๊อบปี้แก้วและพ่อของป๊อบปี้ก็ยืนอยู่หน้าห้องและได้ยินทุกอย่างหมดแล้ว ฟางยืนมองป๊อบปี้ทั้งน้ำตา ป๊อบปี้เองก็ยืนอึ้งกับสิ่งที่ได้ยินเหมือนกัน 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ไอป๊อบ !

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ...ฟะ...ฟาง 

 

 

 

 

 

                                ฟางไม่อยากฟังและไม่อยากเห็นหน้าป๊อบปี้ฟางรีบลงไปด้านล่างป๊อบปี้รีบวิ่งตามลงไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เดี๋ยวฟาง ฟางจะไปไหน 

 

 

 

 

 

ฟาง: ปล่อย อย่ามายุ่งกับฟาง 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่อ่ะ ทำไมอ่ะฟาง ทำไมฟางไม่ยอมบอกพี่เรื่องนี้ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: บอกเหรอ ฟางจะบอกทำไม ทำไมฟางต้องบอกด้วย 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟางท้องกับพี่นะ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พี่ป๊อบจำได้มั้ย ว่าเคยพูดอะไรไว้กับฟาง เคยให้ฟางทำอะไร จำได้มั้ย !!! (ฟางขึ้นเสียงใส่ป๊อบปี้)

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: พี่ 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ถ้าจำไม่ได้ ฟางจะพูดให้ฟังนะ ฟางจำได้ทุกคำทุกประโยคที่พี่บอกฟาง ฟางเคยถามว่าพี่อยากมีลูกมั้ย พี่ตอบว่า อยาก แต่ไม่อยากมีกับฟาง ฟางก็พูดต่อ ว่าฟางอยากมี อยากมีมากเลย พี่ก็ตอบว่า อึก อึก แต่พี่ไม่อยากมีกับฟางไง เข้าใจมั้ย ฟางก็ถามต่อ แล้วถ้าวันนึงฟางท้องล่ะ พีก็บอกว่า อึก อึก เอา อึก เอาเด็กออกมั้ง จำได้มั้ยค่ะ 

 

 

 

 

 

 

                                  ฟางพูดไปร้องไห้ไปหน้าของฟางเต็มไปด้วยคราบน้ำตาไม่ต่างจากป๊อบปี้ที่ยืนร้องไห้กับสิ่งที่ฟางพูดเช่นกัน 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ส่วนเรื่องยาคุม มันเป็นความผิดของฟางเอง ฟางพลาดเอง ฟางพลาดเอง 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แต่พี่มีส่วนต้องรับผิดชอบ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ต้อง !!! ฟางรับผิดชอบในสิ่งที่ฟางทำพลาดคนเดียวได้

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แต่พี่ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางหย่าให้พี่แล้ว พี่ก็ไปแต่งงาน มีลูกกับ พิมประภาซิ อย่ามายุ่งกับฟาง กับลูกของฟาง ถ้าพี่ยังมายุ่งวุ่นวายกับฟางอีก ฟางจะไปทำแท้ง !! 

 

 

 

 

 

 

 

                     ฟางพูดจบก็รีบเดินออกไปจากบ้านทันที ป๊อบปี้ได้แต่ยืนนิ่ง 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ฟาง 

 

 

 

 

 

แก้ว: รีบตามฟางไปเถอะ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: กูไปด้วย 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: อย่าเพิ่งเลย กูขอร้อง