My Boyfriend แฟนเด็กของผม NC

8.7

เขียนโดย Blackpearls

วันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 17.35 น.

  3 ตอน
  3 วิจารณ์
  8,294 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 19.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) SF Merry Chrismas!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เว็บขีดเขียน

 

"เฮ้ออออ"เสียงถอนหายใจจากลู่หานเรียกความสนใจจากเพื่อนๆทุกคนที่กำลังนั่งอ่านหนังสือได้เป็นอย่างดี

 

"เป็นไรอีลู่ ผัวไม่รักหรอ"ฮีชอลที่สบโอกาสก็หันมากัดเพื่อนทันที

 

"ผัวไม่รักบ้านมึงอ่ะดิ หมาในปากที่เลี้ยงไว้ก็พาไปฉีดยาบ้างนะไม่ใช่ปล่อยให้มากัดชาวบ้านชาวช่องเขาแบบนี้"ลู่หานตอบกลับอย่างแรงไม่แพ้กัน

 

"กัดเก่ง!"

 

"แล้วนี่ถอนหายใจแบบนี้เป็นไรว่ะ"อี้ชิงที่ปิดหนังสือที่อ่านหันมาถามลู่หาน

 

"มึงคือวันนี้วันที่ 25"

 

"เออ วันที่25? แล้วไงว่ะ"ซูโฮถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ

 

"ก็วันที่ 25 อ่ะ 25 ธันวาเป็นวันคริสต์มาส"ลู่หานตอบอย่างกระเง้ากระงออด

 

"คิดว่าน่ารักมากมั้ง"ฮีชอลพูดขึ้นอย่างหมั่นไส้

 

"ก็น่ารักกว่ามึงอ่ะ"ลู่หานสวนกลับทันที คนอย่าง เสี่ยว ลู่หานเคยยอมคนซะที่ไหน

 

"นี่!!"

 

"พอๆเลย มึงสองคนนี่ แลวสรุปมันทำไมว่ะวันคริสต์มาสเนี่ย"เป็นซูโฮที่เป็นฝ่ายห้ามศึกพร้อมทั้งถามเรื่องที่คุยกันค้างเอาไว้

 

"วันคริสต์มาสไงมึง กูยังคิดไม่ออกเลยว่าจะซื้ออะไรให้เซฮุน"ลู่หานบอกอย่างกลุ้มใจ

 

"ไม่เห็นเป็นไรเลย ปกติมึงก็ไม่ค่อยซื้ออะไรให้มันอยู่แล้วป่ะแล้วตัวน้องมันเองก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรจากมึงเลย"อี้ชิงพูดออกมา ทุกคนก็พยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย

 

"ก็เพราะว่ามันไม่เคยเรียกร้องนี่แหละ กูเลยอยากจะซื้อให้มันไง"

 

"ไม่ยากค่ะอีลู่ แค่เอาตัวมึงที่แก้ผ้าแล้วไปผูกโบว์นอนรอมันบนเตียงแค่นี้มันก็พอใจมากๆแล้วค่าาา"ฮีชอลเสนอแนวทางอย่างขำๆ

 

"พอใจบ้านเตี่ยมึงดิ!"ลู่หานด่ากลับเสียงดังเพื่อกลบเกลื่อนอาการเขินของตัวเอง

 

"อ้าว พี่ๆสวัสดีครับ"เสียงทักทายของผู้มาใหม่เรียกให้ทุกคนหันไปมองพร้อมกันได้เป็นอย่างดี 

 

"แบคฮยอน"ลู่หานเอ่ยทักเพื่อนแฟนอย่างดีใจก่อนจะลากคนตัวเล็กให้มานั่งข้างๆกัน ก่อนจะมองไปเห็นถุงกระดาษสีน้ำตาลที่แบคฮยอนถืออยู่

 

"นี่อะไรอ่ะ"

 

"ของขวัญวันคริสต์มาสให้ชานยอลหน่ะครับ"แบคฮยอนบอกเขินๆ

 

"พี่ขอดูนะ"ไม่รอเจ้าตัวอนุญาต ลู่หานก็ฉวยเอาถุงในมือน้องมาเปิดดูอย่างเร็วไวโดยแบคฮยอนเองก็ห้ามไม่ทัน

 

"พี่!"

 

"เอ่อ...แบค..ซื้อมาทำไมเนี่ยแล้วทำไมมันมีสองอันล่ะ"ลู่หานถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นของข้างใน ทุกคนต่างมารุมดูก่อนจะตาโตไปพร้อมๆกัน

 

"คือมันโปรอ่ะครับ แบคก็เลยซื้อมาทั้งสองเลย"แบคฮยอนบอกอย่างเขินๆ เพราะไม่คิดจะเปิดให้ใครดูอยู่แล้ว ยิ่งเป็นพวกลู่หานยิ่งเขินเข้าไปใหญ่

 

"งั้นพี่ขอซื้อต่อได้ไหม"

 

"อีลู่!!"ทุกคนต่างตะโกนออกมาอย่างตกใจกับคำพูดของลู่หาน

 

"สำหรับพี่ลู่ แบคให้ฟรีเลยครับ"ลู่หานยิ้มออกมาอย่างดีใจ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ส่งข้อความไปหาแฟนเด็กของตนทันที

 

'เซฮุนอ่า  รีบกลับนะพี่มีของขวัญจะให้นาย'

 

 

"ไอ้เซฮุน นี่มึงจะรีบเดินไปไหนว่ะ"ชานยอลถามอย่างหัวเสียเมื่อตนเดินไม่ทันเพื่อนที่รีบเหมือนจะไปไล่ควาย

 

"รีบกลับบ้าน เมียส่งข้อความมาตาม"เซฮุนตอบชานยอลทั้งๆที่ไม่ได้ชะลอความเร็วที่เดินเลยสักนิด

 

"เออ เอาที่มึงสบายใจเลยเพื่อน"ชานยอลตะโกนไล่หลังเมื่อเริ่มเดินตามเซฮุนไม่ทันแล้วจึงแยกเดินไปอีกทางที่ตนนัดแบคฮยอนเอาไว้แทน ฝ่ายเซฮุนก็รีบเดินไปที่ลานจอดรถด้วยใจที่เต้นระทึก จะไม่ให้เขาตื่นเต้นได้ยังไงก็ลู่หานไม่เคยจะตื่นเต้นกับเทศกาลอะไรพวกนี้เลย แต่วันนี้ดันส่งข้อความมาบอกว่ามีของขวัญจะให้ อย่างงี้จะให้เขาช้าได้อย่างไร เซฮุนรีบปลดล็อครถแล้วขับออกไปทันทีโดยมีจุดมุ่งหมายคือคอนโดของเขาเอง

 

ใช้เวลาไม่นานเซฮุนก็มาถึงที่คอนโด ร่างสูงรีบลงจากรถแล้วขึ้นลิฟท์กดไปยังชั้นของตัวเองทันทีดีที่วันนี้ไม่มีคนจึงทำให้การกลับห้องเร็วขึ้นอีกเป็นเท่าตัวเพราะไม่ต้องแวะที่ชั้นไหน ยิ่งตัวเลขบ่งบอกว่าใกล้ถึงชั้นของตัวเองเท่าไหร่เซฮุนยิ่งใจเต้นแรงขึ้นเท่านั้น

 

ติ้ง!

เมื่อประตูลิฟท์เปิดออกเซฮุนก็เดินไปยังห้องตนเองทันที ชายหนุ่มใจเต้นไม่เป็นส่ำก่อนจะหยิบคีย์การ์ดแล้วเสียบเข้าไป ทันทีที่เดินเข้ามาถึงห้องก็พบแต่ความมืดไม่รอช้าเซฮุนเดินไปเปิดไฟทันที เมื่อสายตามีที่ให้โฟกัสร่างสูงก็กวาดสายตาไปทั่วห้องก่อนจะพบกับกล่องของขวัญขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางห้อง เซฮุนเดินเข้าไปใกล้มันช้าๆพลางสอดส่องสายตาหาเจ้าของกล่องของขวัญแต่ก็ไม่พบคิดว่าคงจะซ่อนตัวอยู่แถวๆนี้แหละ

 

เซฮุนลงมือแกะของขวัญช้าๆโดยหยิบเอาโบว์สีแดงที่ติดอยู่ฝากล่องออกก่อนจากนั้นก็ขยับไปเปิดฝากล่องอย่างเบามือ แต่ก็ต้องผงะตกใจจนล้มลงไปอยู่กับพื้นเมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่งดีดตัวขึ้นมาจากกล่องของขวัญนั่น

 

"Merry Chrismas"เซฮุนเพ่งมองหญิงสาวคนนั้นอีกที ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อรู้ว่าหญิงสาวคนนั้น ไม่สิ ไม่ใช่ผู้หญิงนั่นมันคือ...

 

"ลู่หาน!!"ใช่ นั่นคือลู่หานคนรักของเขา เซฮุนจ้องอีกคนอย่างตกตะลึงวันนี้ลู่หานของเขาสวยมากๆ ร่างเล็กที่อยู่ในชุดเเซนตี้สีแดงพอดีตัว กางเกงขาสั้นหน่อยๆที่อวดขาเรียวจนเลือดกำเดาเซฮุนแทบพุ่ง ไหนจะใบหน้าหวานที่แต่งเติมไปด้วยเครื่องสำอางพร้อมทั้งวิกผมยาวสลวยสีน้ำตาลอ่อนนั้นยิ่งขลับให้ลู่หานดูน่าถนุถนอมมากขึ้นไปอีก

 

"เล่นอะไรเนี่ย แล้วเอาชุดนี้มาจากไหน"เซฮุนถามยิ้มๆพร้อมทั้งเดินเข้ามาหาอีกคน พลางคิดว่าลู่หานไปเอาชุดนี้มาจากไหนเพราะคนอย่างลู่หานไม่มีทางจะซื้อชุดแบบนี้มาใส่แน่ๆ

 

"ชุดแบคฮยอนให้มา เลยใส่มาเป็นของขวัญให้เซฮุนไง ชอบไหม"ลู่หานถามด้วยรอยยิ้ม เซฮุนมองภาพนั้นนิ่งๆแต่ใจนี่เต้นจนแทบจะหลุดออกมาข้างนอกได้อยู่แล้ว

 

"ชอบสิค่ะ แต่จะชอบมากกว่านี้ถ้าเเซนตี้ตัวนี้อยู่บนเตียง"เซฮุนจัดการอุ้มลู่หานขึ้นแนบอกด้วยท่าเจ้าสาวทันที ส่วนลู่หานเองก็รู้งานส่งแขนไปโอบรอบคอคนรักเอาไว้ ทั้งมองสบตาตากันตลอดทางจนมาถึงห้องนอน เซฮุนค่อยๆวางลู่หานลงบนเตียงแล้วขยับไปจูบริมฝีปากบางอย่างแผ่วเบา ลู่หานเองก็เผยปากให้ลิ้นร้อนได้ทำหน้าที่ของมัน ลิ้นของทั้งสองพัวพันกันจนมีน้ำเคลือบใสไหลย้อนออกมาแต่ทั้งคู่ก็ไม่ได้นึกรังเกียจ

 

"กวาง ทำอะไร"เซฮุนเอ่ยเรียกสรรพนามที่ชอบใช้เวลาอยู่กับลู่หานเพียงสองคนเมื่อเห็นลู่หานพลิกตัวขึ้นคร่อมเขาแทน

 

"วันนี้กวางจะทำหน้าที่พวกนี้เอง"ลู่หานว่าอย่างเอาใจ เซฮุนเองเมื่อได้ยินอย่างนั้นก็ยกยิ้มอย่างพึงพอใจก่อนจะขยับตัวมานั่งพิงหัวเตียงเอาไว้เพื่อดูทุกการกระทำของอีกคน ลู่หานปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของเซฮุนออกจนหมดพร้อมทั้งเคลื่อนตัวมาถอดกางเกงไปด้วย เซฮุนมองท่าทางพวกนั้นด้วยใจที่เต้นระรัวลู่หานในวันนี้ไม่ใช่กวางน้องของเขาอีกต่อไปแล้วแต่กลับกลายเป็นพญากวางยั่วที่พร้อมจะทำให้เขาละลายได้ทุกครั้งที่ถูกสัมผัส

 

"อื้มมม"เสียงครางต่ำในลำคอของเซฮุนดังขึ้น เมื่อลู่หานใช้มือจับแท่งร้อนของอีกคนผ่านร่มผ้าก่อนจะใช้ปากครอบส่วนหัวทั้งๆที่ยังไม่ได้ถอดกางเกงในออก ลู่หานดูดเลียดจนเปียกชุ่มแต่ก็ไม่ยอมเอาส่วนนั้นออกมาสู่โลกภายนอกสักที จนเป็นเซฮุนเองที่เริ่มจะทนไม่ไหว

 

"กวาง อย่าเล่นเอาออกมาสักที"เซฮุนพูดอย่างขัดใจ ลู่หานหัวเราะคิกคักอยู่นเดียวก่ออนจะดึงกางเกงในสีเข้มของอีกคนไปให้พ้นตัวแล้วจ้องอาวุธใหญ่ที่แข็งขันเต็มที่ เส้นเลือดที่ปูดออกมาตามแท่งและขึ้นสีแดงเพราะแรงอารมณ์ ยิ่งทำให้ลู่หานเกิดอารมณ์ร่วมร่างบางกลืนน้ำลายอึกใหญ่ก่อนจะเงยหน้ามองอีกคนที่จ้องเขาอยู่ก่อนแล้ว

 

"เซย์ กินได้ไหม"ลู่หานถามก่อนจะจ้องมองแท่งร้อนใหญ่สลับกับมองหน้าคนรักไปมา เหมือนรอคำอนุญาต

 

"ได้สิค่ะ นี่มันเป็นของกวางอยู่แล้ว"สิ้นคำลู่หานก็แลบลิ้นเลียส่วนปลายที่ปริ่มน้ำออกมาหน่อยๆ เซฮุนเชิดหน้าขึ้น กรามใหญ่ขบกันเพื่อสกัดกั้นอารมณ์จนน่ากลัว ส่วนลู่หานเองก็พยายามยัดแท่งนั้นเข้าปากแต่ด้วยความยาวของมันจึงทำได้ไม่มากนัก มือเล็กจึงได้รับหน้าที่ชักแท่งนั้นขึ้นลงไปด้วย ส่วนมืออีกข้างก็ลูบซิกแพคของแฟนเด็กไปมาอย่างหลงไหล ลู่หานช้อนตามองอีกคนทั้งๆที่ยังไม่คายอาวุธลับออกจากปากเซฮุนจึงรวบวิกผมของอีกคนไปข้างหลังเพื่อไม่ให้เกะกะในการทำหน้าที่ พร้อมทั้งมองหัวเล็กที่ผงกขึ้นลงอยู่หว่างขาตัวเองยิ่งกระตุ้นความต้องการมากขึ้นไปอีก

 

"อ่าส์..."เสียงครางต่ำของเซฮุนทำให้ลู่หานเร่งความเร็วขึ้นไปอีกแต่ก็สำลักเมื่อคนตัวสูงสวนสะโพกขึ้นมา ร่างบางไอจนหน้าแดงไปหมดแต่ถึงอย่างนั้นเซฮุนก็มองว่ามันน่ารักมากอยู่ดี

 

"ไหวไหม"เซฮุนถามขึ้น ลู่หานพยักหน้ารับยิ้มๆเซฮุนส่งมือไปลูบแก้มนิ่มเบาๆ

 

ลู่หานจึงเปลี่ยนเป้าหมายจากแกนกลางใหญ่มาเป็นนิ้วยาวแทน ลู่หานดูดเลียนิ้วยาวของอีกคนราวกับกำลังกินไอติมรสโปรดด้วยความเชี่ยวชาญ จนทำให้เซฮุนที่มองอยู่เกิดอาการเสียววูบวาบไปทั่วทั้งร่างกาย ร่างสูงพลิกตัวเองให้มาขึ้นคร่อมคนตัวเล็กอีกครั้งโดยดันให้ลู่หานนอนราบไปกับเตียงแทน

 

"เซย์ไม่ไหวแล้วกวาง"เสียงแหบทุ้มของคนรักยังทำให้ลู่หานเขินได้ตลอดเวลา ตอนนี้ก็เช่นกันลู่หานหยิบหมอนมาปิดหน้าตัวเองไว้ เซฮุนมองภาพนั้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะค่อยๆเปลื้องชุดแซนตี้ออก ร่างสูงมุ่งตรงไปยังยอดอกสีสวยทั้งสองข้างก่อนจะดูดกลืนจนลู่หานครางออกมา

 

"อ่าส์...เซย์...อึก"ลู่หานสอดมือเข้าไปขยุ้มกลุ่มผมนุ่มของคนรัก เสียงครางหวานข้างหูยิ่งทำให้เซฮุนดูดแรงขึ้นไปอีกก่อนจะยืดตัวขึ้นแล้วเอี่ยวตัวไปหยิบเจลหล่อลืนที่ลิ้นชักหัวเตียงมาแล้วบีบใส่มือจนชุ่มแล้วส่งไปทักทายกับช่องทางรักสีสดของคนรัก

 

"อ๊ะ.."ลู่หานสะดุ้งหน่อยๆเมื่อนิ้วยาวสอดเข้าไปจนสุดแล้วขยับเข้าออกอย่างรวดเร็ว

 

"อ้ะ...อ่า...เซย์"นิ้วที่สองที่สามถูกส่งตามเข้าไปติดๆเพื่อเบิกทางให้อีกคนเตรียมพร้อมสำหรับอาวุธที่ใหญ่กว่านี้

 

"กวางใส่เลยได้ไหม เซย์ไม่ไหวแล้ว"เซฮุนถามขึ้นเมื่อรู้สึกว่าตัวเองไม่ไหวแล้ว ความต้องการมันมีมากจนปวดไปทั่วแกนกายของตน

 

"ใส่เข้ามาเลย"ดั่งคำประกาสิทธิ์ เซฮุนหยิบเจลหล่อลื่นขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะบีบชโลมทั่วแกนกายของตัวเองแล้วนำไปจ่อตรงช่องทางรักของอีกคนหลังจากนั้นก็ค่อยๆกดเข้าไปจนมิดลำ

 

"อ๊าส์!!!"ลู่หานกรีดร้องอย่างเจ็บปวดใบหน้าบูดเบี้ยวไปด้วยความเจ็บ ร่างกายสั่นเทาเหมือนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆเนื่องจากทั้งคู่ไม่ได้ทำมาหลายเดือนแล้วจึงทำให้เจ็บเหมือนครั้งแรก เซฮุนเมื่อเห็นอาการคนรักก็หยุดนิ่งก่อนจะโน้มตัวมากอดคนรักเอาไว้อย่างสงสารพร้อมทั้งมือใหญ่ที่ลูบหัวอย่างปลอบประโลมหวังเพียงแค่มันจะทำให้คนรักเจ็บน้อยลง

 

"กวางเจ็บมากหรอ เอาออกไหม"เซฮุนถามขึ้นอย่างเป็นห่วงถึงแม้เข้าจะมีความต้องการมากเพียงใด แต่ถ้าคนรักไม่ไหวเขาก็พร้อมจะหยุดตัวเองได้ทุกเมื่อ แต่คนถูกถามอย่างลู่หานกลับส่ายหน้าบอกไม่เป็นไรพร้อมทั้งพยายามผ่อนลมหายใจให้ตัวเองผ่อนคลายลง ซึ่งนั่นก็ได้ผลลู่หานเริ่มรู้สึกเจ็บน้อยลงแล้ว

 

"เซย์ทำต่อเถอะพี่ไม่เป็นไร"เซฮุนมองคนรักอย่างชั่งใจอีกครั้งก่อนจะยอมขยับสะโพกช้าๆเพื่อให้คนรักได้ปรับตัว

 

"อ่าส์...ลู่หาน อื้ม..."

 

"เซย์...อ้ะๆๆ...อ้าส์"เสียงครางเริ่มรัวขึ้นตามแรงขยับของอีกฝ่าย

 

"เซย์..แรงอีก...แรงอีก...อึก"สะโพกแกร่งเริ่มขยับเร็วขึ้นตามคำพูดบอกของคนรัก ลู่หานเอามือคล้องคอร่างสูงไว้พร้อมทั้งบีบเค้นไปด้วยแรงอารมณ์ เซฮุนยกขาข้างซ้ายของลู่หานขึ้นพากบ่าตนเองพร้อมทั้งขยับใส่อย่างเร็วและแรงจะลู่หานสั่นคลอนไปตามแรงกระแทก ส่วนมืออีกข้างของเซฮุนก็ไม่ปล่อยให้ว่างส่งไปช่วยแกนกายสีชมพูของอีกคนให้ถึงฝั่งฝันไปด้วย

 

เซฮุนขยับเปลี่ยนท่าโดยดึงให้ลู่หานอยู่ในท่าคลานเข่าแล้วเสียงแกนกายลงไปอีกรอบแต่ความเร็วก็ยังไม่ลดลงเลยสักนิด

 

"ลึก..ลึกไปแล้ว..เซย์ อ่าส์"

 

"กวางอย่ารัดแน่น อึก...เจ็บ"ฝ่ายเซฮุนก็เจ็บไม่แพ้กัน เพราะยิ่งลู่หานตื่นเต้นมากเท่าไหร่แรงบีบรัดก็จะมีมากขึ้นตามเท่านั้น

 

"อ่าส์...เสียว...เสียว"ลู่หานยังครางออกมาไม่ขาดปาก ไม่อยากยอมรับก็ต้องยอมรับว่าแฟนเด็กของเขานี่เด็ดโคตรๆ

 

"อยากขึ้น"เพียงคำเดียวจากลู่หานทำให้เซฮุนหยุดการกระทำทั้งหมดพร้อมทั้งมองหน้าอีกคนอย่างไม่เชื่อหู ไม่รอให้อีกคนหายตกใจลู่หานก็พลิกตัวขึ้นคร่อมเซฮุนอีกรอบพร้อมทั้งจับแกนกายของอีกคนยัดใส่ช่องทางรักของตนเองก่อนจะออกแรงขย่มอย่างเมามัน

 

"อ่าส์...ลู่หาน...อื้มมม"เซฮุนส่งมือมาประคองเอวบางพร้อมทั้งครางออกมาอย่างสุขสม 

 

"เซย์..อึก..จะไป..อ๊าส์!!"พูดยังไม่ทันจบลู่หานก็ปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องของเซฮุน เห็นอย่างนั้นเซฮุนก็พลิกให้ลู่หานนอนลงอีกครั้งแล้วโถมตัวเข้าใส่อย่างรุนแรง

 

"เจ็บ...เซย์...เจ็บ"ลู่หานเบ้หน้าด้วยความเจ็บจากแรงของคนตัวสูง เซฮุนเห็นอย่างนั้นก็สงสารแต่นาทีนี้เขาหยุดร่างกายไม่ได้แล้ว

 

"ทนอีกนิดนะคนดี อื้มมม...อ้าส์!!"ลู่หานพยักหน้ารับรู้ เซฮุนกระแทกใส่ร่างบางอีกสองสามทีก็กระตุกตัวเกร็งแล้วปลดปล่อยออกมาจนเต็มช่องทางรัก ก่อนที่ร่างสูงจะเอนตัวไปซบอกลู่หานที่นอนหอบหายใจอย่างหนักหน่วงไม่แพ้กัน

 

เซฮุนค่อยๆถอนแกนกายออกช้าๆจนน้ำสีขาวขุ่นที่ตนปล่อยเข้าไปไหลออกมา เซฮุนหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดให้ตนเองและคนรักก่อนจะก้มลงไปจูบอีกคนที่นอนอยู่

 

"ลู่หานอย่าพึ่งหลับ มาอาบน้ำก่อนเร็ว"เซฮุนเรียกลู่หานที่กำลังจะหลับให้ลุกมาอาบน้ำเสียก่อน

 

"ไม่ไหวแล้วเซย์เหนื่อย"เซฮุนอมยิ้มนิดๆกับความน่ารักของคนรักก่อนจะช้อนร่างบางมาไว้แนบอกแล้วค่อยๆดึงวิกผมออกจากหัวลู่หานแล้วพาคนตัวเล็กเข้าไปชำระร่างกายในห้องน้ำให้เสร็จสรรพ

 

"นั่งนิ่งๆก่อนนะกวาง เดี๋ยวผมไปเปลี่ยนผ้าปูที่นอนก่อน"หลังจากอาบน้ำแต่งตัวให้ลู่หานเสร็จเซฮุนก็พาอีกคนมานั่งรอที่โต๊ะเครื่องเเป้งก่อน แล้วจึงเดินเข้าไปที่ห้องนอนแล้วดึงเอาผ้าปูที่นอนผืนเก่าออกแล้วเอาผ้าปู้ผืนใหม่ไปปูแทน เสร็จแล้วก็เดินกลับมาหาลู่หานที่ตอนนี้หลับฟุ่บไปกับโต๊ะเครื่องแป้งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก่อนจะอุ้มอีกคนเข้าไปนอนที่เตียงดีๆ เซฮุนเดินเช็คความเรียบร้อยของห้องอีกครั้งก่อนจะกลับมาสอดตัวลงในผ้าห่มผืนหนา ทันทีที่รับรู้ว่าอีกคนมานอนด้วยลู่หานก็หันไปซุกอกอีกคนเพื่อรับไออุ่นทันที

 

"Merry Chrismas นะเซย์"ลู่หานพูดบอกอีกคนทั้งๆที่ตายังหลับอยู่

 

"Merry Chrismas เช่นกันนะครับกวาง"เมื่อได้ยินลู่หานก็ขยับตัวกอดอีกคนไว้แน่น เซฮุนเองก็ยิ้มกับอาการของคนรักก่อนจะจูบที่หน้าผากเนียนของอีกคนแล้วหลับลงไปตามกัน

 

 

'นี่เป็นของขวัญที่ดีที่สุดในคริสต์มาสของผมเลย'

 

 

 

 

อ่านแล้วอย่าลืมกลับไปคอมเมนต์ที่เด็กดีน้าาา

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา