แผนร้ายสลับรัก
1) EP.1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความค่ำคืนที่เหมือนจะเงียบแต่ก็ไม่ใช่ที่ที่หนึ่งที่รวมแหล่งวัยรุ่นได้อย่างเดียว เป็นคืนที่เหล่าผีเสื้อตัวน้อย ๆ กำลังบินเข้าแสงที่ส่องทั่วห้องที่กำลังรอองค์แม่ปรากฎ
" put your hand up !! ยู้ " ดีเจในพับเจ้าประจำของฉันกำลังบรรเลงเพลงที่จังหวะมันๆให้กับค่ำคืนนี้
"ฮู้!! วันนี้เพลงมันมากแก" ปลาวาฬที่กำลังส่ายหัวไปมากับเพลงที่ท่าทางน่าตลกของเธอทำให้คนโต๊ะอื่น ๆ พากันมอง
"ยัยวาฬ แกช่วยเต้นเหมือนคนได้ไหมฉันอายเขา" ซาร่าที่เพิ่งกลับมาจากเมืองนอกมองเพื่อนสนิทที่เมามายจนอยากจะลากกลับไปส่งบ้านเดียวนี้
"นาน ๆ มันได้ออกมาที แกช่วยเขาใจมันหน่อยซาร่า" ฉันที่นั่งขำกับเพื่อนที่ยืนเต้นอย่างเมามันและสุดเหวี่ยง
"ก็ได้ ถือว่าเอามันมาปลดปล่อย"
"ว่าแต่แม่สาวผีเสื้อกลางคืนอย่างเธอไม่ออกรวดลายเลยหรือไงจ๊ะ" ปลาวาฬเริ่มนั่งพักก่อนจะรอคำตอบของฉัน
"เหยื่อไม่น่าสน"
มันก็ไม่นานสนอยู่จริง ๆ นั้นแหละ อีกอย่างผู้ชายเกินครึ่งก็โดนฉันควงจนจะหมดและอีกที่เหลือก็เกย์บ้าง แอบบ้าง ไม่แอบบ้าง ปวดจิตค่ะ ขอนั่งสาว ๆ รอเหยื่อที่คิดว่าแท้ร้อยเปอร์เซนจะดีกว่า
"แกๆ" ซาร่าตีหน้าขาฉันอย่างบ้าครั่งก่อนจะชี้ไปยังทางประตู้ทางเข้าที่มีกลุ่มชายหนุ่มสี่คนที่ยืนมองหาโต๊ะนั่งอยู่
"โอป้ามากแก น่าม่ำ"
"จริงแก"
"ถ้าไม่สน ฉันจะอ่อยก่อนนะแม่ผีเสื้อราตรี" ปลาวาฬเริ่มออกรวดลายใส่เอวแบบคนมองจะอ้วกนะไม่ได้พิษสวาท
" โน ! เหมือนฉันจะเจอเหยื่อในกลุ่มนั้นแล้ว"
"คนไหนแก" ทั้งสองพากันมองไปยังหนุ่ม ๆ ที่ยังยืนอยู่ตรงนั้น
"คนนั้นไง" ฉันชี้ไปยังผู้ชายตัวสูง ใส่แว่น หัวหยก ๆ สีน้ำตาลธรรมชาติ
"ไอแว่นนั้นนะที่แกจะเล่นเกมด้วยวันนี้" ซาร่าทำหน้าอึ้ง ๆ
"เดียวตบปากแตก ฉันว่าโอป้ามาก น่าหยิก >//< "
"ใช่"
"เอาจริงดิ"
"จริง!!"
ฉันเดินกรีดกายไปตามทางเดินอย่างนางพญาหงส์ด้วยชุดแสกแหวกนมอย่างมั่นใจ เหมือนฟ้าจะเป็นใจมีลมเบา ๆ จากไหนไม่รู้พัดผ่านหน้าฉันไปทำให้ผมที่นุ่มสลวยสวยเก๋ของฉันปลิวสยายไปกับสายลมนั้นทำให้ฉันนั้นดูเซ็กซี่ไม่เบาถ้ามองจากสายตาผู้คนในผับ
"หาโต๊ะนั่งอยู่ใช่ไหม"
"ครับ" ชายผมดำตอบให้หลังจากดูท่าทางเพื่อนจะอึ้งๆ กับฉันอยู่ยกเว้นตาแว่นของฉัน ตาบ้านี้ สายตาเสียหรือไงกัน
"ไม่รู้เหรอว่าถ้ามาเกิด3ทุ่มมันไม่มีโต๊ะว่างหรอกนะ ถ้าไม่จ้องไว้"
"เธอเป็นพนังงานที่นี้เหรอ"
"เปล่า แค่เห็นไม่มีโต๊ะนั่งเลยจะชวนมานั่งที่โต๊ะด้วยกัน" ฉันชี้ไปยังโต๊ะที่มีปลาวาฬกับซาร่าโบกมือให้หนุ่มๆ อยู่
"อ่อยเหรอ" นายแว่นน้อยของฉันเริ่มมีเสียงกับเขาขึ้นมา
"แล้วคิดว่าอ่อยป่ะล่ะ"
"ไปพวกเรา" นายแว่นน้อยเดินนำหน้าไปก่อน โดยมีเพื่อน ๆ ตามหลังไป ส่วนที่โต๊ะนั้นก็มียัยปลาวาฬที่กำลังระริกระรี้อยู่ หน้าขายหน้าซะมัด
มอง ๆ ไป นายแว่นนี้น่ารักเป็นบ้า แต่วันนี้จะเล่นเกมอะไรดีนะที่จะทำให้นายนี้น่าจดจำไปตลอดเดือนนี้ดีนะ
"ว่าแต่พวกเธอชื่ออะไรกันบ้าง"
"ฉันปลาวาฬผู้น่ารัก ส่วนนี้ซาร่ายัยฝรั่งสุดเนียบ นี้ก้อยสาวสวยสุดแซ่บของผับ"
"สวยจริง 555 เราคิว หัวทองๆนั้นไอปาล์ม หัวเขียวๆเหมือนใบไม้ชื่อกาย ส่วไอหัวหยิกๆหน้านิ่งๆนี้ชื่อเบสท์"
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ"
"อื้ม"
หลังจากที่เวลาผ่านไปเป็นเวลาเที่ยงคืนตอนนี้ทุกคนเริ่มจะเมารวมถึงเบสท์ ฉันเริ่มไปนั่งใกล้นายแว่นน้อยของฉัน มองไปแกล้งไม่ลงจริง ๆ แต่เดือนนี้ฉันยังไม่ได้ทำให้ใครได้เป็นตัวท็อปของร้านเลยนะ
"ฉันชอบนายนะเบสท์" ฉันกระซิบที่ข้างๆหูเบาๆ
"เธอว่าไงนะ ฉันไม่ได้ยิน"
"ฉันชอบนายได้ยินไหม" มันเป็นช่วงที่เสียงเพลงเบาลงพอดีทำให้คนในร้านพากันกรี๊ดร้องอย่างสนุกสนาน หากคนที่เป็นขาประจำก็จะรู้ว่ากำลังมีเรื่องสนุก ๆ รออยู่จากฉันคนนี้แต่ถ้าคนที่เพิ่งมาใหม่ก็จะคิดว่าหนุ่มสาวบอกรักกันจริง ๆ
"ชะ ชอบฉัน" นายแว่นน้อยชี้นิ้วมาที่ตัวเอง
"ใช่ แต่มีข้อแม้นะ"
"อะไร" ตามแผน
"นายต้องพิสูจน์ว่านะเชื่อใจฉันแค่ไหน และตามใจฉันแค่ไหน"
"ยังไง"
"นายแค่ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดแล้วตะโกนบอกรักฉัน 3 รอบ จากนั้นคลานรอบโต๊ะนี้ 1 รอบ ยอมไหม"
"ตกลง"
เขาค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าออกที่ละชิ้นจนเหลือกางเกงขาสั้น ๆ ตัวหนึ่ง ก่อนจะยิ้มหวาน ๆ มาให้
"ฉันรักก้อย ฉันรักก้อย ฉันรักก้อย" จบคำพูดนายแว่นก็คุกเข่าก่อนจะคลานรอบโต๊ะจริง ๆ ทุกคนต่างพากันหัวเราะแล้วถ่ายคลิปเก็บ
"ตกลงเราเป็นแฟนกันแล้วนะ"
"จะบ้าเหรอพ่อแว่น นี้มันเกมส์นะจ๊ะ" ยัยปลาวาฬเดินเซ ๆ มาพร้อมกับแก้วเหล้า
"เกมส์"
"ใช่ มันเป็นเกมส์ของแม่ผีเสื้อราตรีของเราแล้วมันก้จะมีพวกโง่ ๆ มาให้หลอกแบบนายไง" ซาร่าเสริม
"อ่อ สนุกจัง" นายแว่นเดินออกไปพร้อมกับเพื่อนในกลุ่มที่ยืนงง ทำไมครั้งนี้มันไม่สนุกว่ะ
"เกมส์นี้แซ่บอยู่นะ"
"..."
"ก้อย"
"หาๆ"
"โอเคใช่ไหม"
"โอเคดีว่ะ ชิวล์ ๆ "
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ