น้องสาว

6.1

เขียนโดย mhok_TOMOKAEW

วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2560 เวลา 15.15 น.

  5 session
  8 วิจารณ์
  9,267 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2562 01.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) สงครามขนาดย่อม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ บริษัทไทยนนท์ กรุ๊ป

 2 ชั่วโมงผ่านไป●○●○

 

"งั้นผมขอปิดการประชุมไว้เพียงเท่านี้นะครับ"ร่างสูงกล่าวปิดการประชุมแล้วก็เดินออกจากห้องประชุมไป

 

"เฮ้ย! ทำไมเธอมานอนตรงนี้"ร่างสูงเปิดประตูออกมาก็เจอกับร่างบางที่นอนอยู่ข้างประตู้ห้องประชุม

 

"ก็ฉันไม่รู้ว่าห้องงานนายไปทางไหน"

 

"แล้วทำไมไม่ถามประชาสัมพันธ์"

 

"ก็ฉันไม่รู้จักชื่อนาย"

 

"เธอนี่จริงๆเลย ทีหลังหัดจำชื่อฉันไว้ด้วยนะ ฉันชื่อโทโมะ วิศว ไทยานนท์"พูดจบร่างสูงก็เดินไปทันที

 

"นี่!นายจะไปไหนเนี่ย!"

 

"ห้องทำงาน จะไปก็ตามมา"ร่างสูงเดินนำร่างบางไปที่ห้องทำงานของตัวเอง

 

"นี่ แล้วเมื่อไหร่นายจะไปส่งฉันเหรอ?"

 

"แล้วทำไมไม่ไปเอง"ร่างสูงพูดพร้อมไปนั่งที่เก้าอี้

 

"ก็แบบ...ฉันลืมกระเป๋าตังค์ เลยไม่มีตังค์ไป แหะๆ"ร่างบางพูดพร้อมหัวเราะออกมาเบาๆ

 

"อีก 2 ชั่วโมง"ร่างสูงพูดพร้อมกับมองนาฬิกา

 

"นานจัง"

 

"จะรอหรือจะเดินไปเอง"

 

"ฉันมีทางเลือกด้วยรึงัยหล่ะ!"พูดจบร่างบางก็เดินไปนั่งที่โซฟา

ก๊อก ก๊อก~~~

"ขออนุญาติค่ะ บอสค่ะเอกสารที่ดิน ที่ปริษัทประมูลได้ค่ะแล้วก็เอกสารการเงินที่รออนุมัติค่ะ "

 

"อืม แล้วมีอะไรอีกมั้ย เดี๋ยวอีก 2 ชั่วโมงผมจะออกไปข้างนอก เดี๋ยวคุณช่วยสรุปรายงานการประชุมให้ผมด้วยนะ"

 

"ได้ค่ะ แล้วบอสจะให้สาส่งวันนี้เลยมั้ยค่ะ เพราะพรุ่งนี้บอสต้องเดินทางไปภูเก็ต"

 

"งั้นเดี๋ยวช่วยส่งสรุปให้ผมไม่เกิน5โมงเย็นนะครับ ส่งมาทางเมลล์เลยเพราะผมคงไม่ได้เข้ามาอีก"

 

"ได้ค่ะ ไม่ทราบว่าบอสจะให้สาจองโรงแรมที่ภูเก็ตให้ด้วยมั้ยค่ะ"

 

"ไม่ดีกว่าครับ ผมคงไปกลับ ที่นู้นคงไม่มีงานเยอะหรอก"

 

"โอเคค่ะ เดี๋ยวสาจัดการให้นะคะ"หลังจากเลขาจดคำสั่งของร่างสูงเสร็จก็เดินออกไปทันที

30 นาทีผ่านไป○●○●

"โอ๊ยเบื่อ! นี่มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ย เหลือเวลาอีกตั้งนานกว่าจะได้ไป"

 

"ไม่มี"ร่างสูงพูดแต่ตายังจ้องอยู่ที่โน๊ตบุ๊ค

10 นาทีผ่านไป○●○●

"นี่มีอะไรให้ฉันช่วยรึยัง"ร่างบางพูดพร้อมลุกขึ้นจากโซฟามาหาร่างสูง

 

"มี"ร่างสูงพูดพร้อมเงยหน้ามามองร่างบาง

 

"อะไรเหรอ^^"ร่างบางพูดพร้อมยิ้มให้กับร่างสูง

 

"ช่วยเดินไปนั่งเงียบๆที่โซฟาได้มั้ย เสียสมาธิฉันทำงานหมด

 

"ร่างสูงพูดจบแล้วก้มหน้าทำงานต่อ

 

"ชิ!!!"ร่างบางเดินกระทืบเท้าไปนั่งที่โซฟาทันที

20 นาทีผ่านไป○●○●

ครืน~~

"ว่าไงฟาง"

(แก้วยังไม่มาอีกเหรอ ฟางรอนานแล้วนะเนี่ย)เสียงหวานเอ่ยถามเพื่อนสาว

 

"อีกชั่วโมง ฟางรอแก้วหน่อยนะ"

(โอเคจ๋ะ งั้นฟางรออยู่ที่ร้านจินนี่นะ)

 

"ได้ๆ งั้นแค่นี้ก่อนนะ"

(จ้า บาย)จากนั้นฟางก็วางสายไป

ณ ห้างเซ็นเตอร์

"แก้วยังไม่มาอีกเหรอ"จินนี่ถามฟางหลังจากการสนทนาสิ้นสุดลง

 

"อืม อีกชั่วโมงกว่าแก้วจะมา งั้นเดี๋ยวฟางไปหาอะไรกินก่อนนะหิว"ฟางพูดพร้อมลูบท้อง

 

"จ้า ระวังอย่าเดินซุ่มซามไปชนใครอีกหล่ะ555"จินนี่พูดแล้วหัวเราะไป

 

"จินนี่อ่ะ! ไปแล้ว!"ฟางหันหน้ามาว่าจินนี่แล้วเดินอมยิ้มออกจากร้านไป

ณ บริษัทไทยานนท์

"นี่! ตื่นได้แล้ว"ร่างสูงสะกิดร่างบางที่นอนอยู่ที่โซฟา

 

"อืม จะไปแล้วเหรอ ห่าว! "ร่างบางพูดพร้อมเอามือปิดปากแล้วห่าวออกมา

 

"เสร็จแล้ว เธอนี้จะนอนอะไรนักหนา นั่งบนรถก็หลับไปแล้ว"ร่างสูงพูดจบแล้วเดินออกไปทันที

 

"นายนี่ขี้บ่นจัง ก็มันไม่มีอะไรทำอ่ะ ฉันง่วงก็เลยนอน"ร่างบางพูดพร้อมเดินตามร่างสูงออกไป

 

"เหรอ"ร่างสูงพูดสั้นๆพร้อมเปิดประตูแล้วหยุดเดิน ทำให้ร่างบางที่เดินอยู่ข้างหลังชนเข้าที่หลังของร่างสูงเต็มๆ กระเป๋าที่สะพายก็ร่วงลงพื้น

 

"เจ็บๆ จะหยุดก็ช่วยบอกก่อนได้มั้ยห้ะ!"ร่างบางพูดพร้อมกับก้มลงเก็บกระเป๋าที่ร่วงอยู่พื้น

 

"ช่วยไม่ได้เธอไม่ดูเอง คุณสาครับเอกสารที่ผมเซ็นไว้อยู่บนโต๊ะนะครับ ถ้ามีเอกสารมาอีกก็วางไว้ที่โต๊ะเหมือนเดิมนะครับ"

 

"ได้ค่ะ บอสค่ะไฟล์ไปภูเก็ตพรุ่งนี้ ตี5ครึ่งนะคะ"

 

"โอเคครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมไปนะครับ"ร่างสูงพูดจบแล้วเดินออกไปทันที

 

"แก้วไปก่อนนะคะ บายค่ะ:)"ร่างบางพูงแล้วยิ้มให้แล้ววิ่งตามร่างสูงออกไป เลขาสาวจึงยิ้มตอบ

 

ลานจอดรถ

 

"นี่รอด้วยสิ"ร่างบางรีบวิ่งตามรางสูงออกมาจากบริษัท

 

"ชักช้า"ร่างสูงพูดพร้อมเปิดประตูรถเข้าไปนั่ง

 

"ชิ เดินรอนิดหน่อยก็ไม่ได้ ไอ้บ้าเอ่ย"

 

"ตกลงจะไปมั้ย ถ้าไม่ไปงั้นก็เชิญไปเองก็แล้วกัน"ร่างลดกระจกลงมาพูดกับร่างบางที่ทำหน้าเหวี่ยงอยู่ข้างนอก

 

"ไปสิ!"ร่างบางรีบเปิดประตูรถเข้าไปนั่งทันที

20 นาทีต่อมา○●○●

ณ ห้างเซ็นเตอร์

"ถึงแล้วลงไปสิ ฉันจะไปธุระต่อ"

 

"รู้แล้วๆ นี่ขอตังค์หน่อยสิ ฉันลืมเอาตังค์มาอ่ะ"ร่างบางปลดเบลท์ออก แล้วแบมือขอเงินจากร่างสูง

 

"เธอนี้จริงๆเลย อ่ะ3พัน คงพอนะเป็นเด็กเป็นเล็กใช้เงินมากไม่ดีหรอก"ร่างสูงพูดพร้อมยืนแบงค์พันสามใบให้ร่างบาง

 

"ขอบคุณค่ะ "ร่างบางพูดขอบคุณพร้อมกับเก็บเงินใส่กระเป๋า

 

"ฉันไม่มารับนะหารถกลับเอง แล้วพรุ่งนี้ฉันไม่อยู่บ้านอย่าดื้อเข้าใจมั้ย"ร่างสูงพูดยาวเหยียดจนร่างบางทำหน้าย่นใส่

 

"ค่าาาา นายนี้บ่นเหมือนแม่ฉันจริงๆเลย งั้นพรุ่งนี้ฉันไปบ้านเพื่อนฉันนะ"

 

"ไปทำอะไร ไปกับใคร แล้วกลับเมื่อไหร่"

 

"จะถามอะไรนักหนา-_-! ไปสอนเพื่อนฉันทำเค้ก ไปคนเดียว กลับไม่เกิน1ทุ่มโอเค๊!"

 

"ที่ฉันถามเพราะเวลาแม่เธอโทรมาฉันจะได้ตอบถูก อย่าเข้าใจผิดว่าเป็นห่วงหล่ะ"

 

"ค่าาา คุณผู้ปกครอง ถามจบยังฉันจะได้ไป"

 

"แล้วอีกอย่างฉันเป็นรุ่นพี่เธอ เรียกฉันก็ช่วยให้มีคำนำหน้าหน่อย"

 

"ค่ะ คุณชายผีดิบ555"ร่างบางพูดพร้อมยักคิ้วแล้วเปิดประตูรถออกไปทันที

 

"หึย! ยัยตัวแสบ"ร่างสูงจะว่าร่างบางแต่ไม่ทัน เพราะร่างบางเดินเข้าไปข้างในห้างแล้ว ร่างสูงได้แต่อมยิ้มและส่ายหน้ากับความแสบของร่างบาง ____________________

12:18น. 13/09/2562

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา