น้องสาว
เขียนโดย mhok_TOMOKAEW
วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2560 เวลา 15.15 น.
แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2562 01.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) แรกเจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอย่าลืมอ่านบทนำก่อนนร้า
KAEW
"ฮึบ!! กี่บาทค่ะลุง"ฉันขนกระเป๋าลงพร้อมถามลุงแท็กซี่
"สองร้อยจ๊ะ หนู"
"นี่ค่ะลุง"ฉันพูดพร้อมยืนเงินแบงค์ร้อย2แบงค์ให้กับลุงแท็กซี่
ม๊านะม๊าไม่คิดจะมาส่งกันเลย ฮือๆ ฉันอยากจะร้องจริง
ย้อนไปเมื่อ 1 ชั่วโมงที่แล้ว
"แก้วม๊าคงไม่ได้ไปส่งหนูแล้วหล่ะลูก"
"ทำไมค่ะ ม๊า"
"พอดีม๊าดูเที่ยวบินผิดอ่ะลูก จริงแล้วเครื่องออกตอน3ทุ่งครึ่ง ม๊าขอโทษนะ"ม๊าฉันพูดพร้อมเดินมากอดฉันไว้
"คุณขึ้นรถเร็ว เดี๋ยวตกเครื่อง"งื้อ ป๊าจะรีบไปไหนยังไม่ทันได้ล่ำลาเลย ไม่คิดจะห่วงลูกสาวคนนี้บ้างรึไง
"ม๊า เรียกรถแท็กซี่ให้แล้วนะ เขาหน้าจะมารอแล้วหล่ะไปเถอะลูก"
"ขอกอดหน่อยป๊าม๊า"ฉันพูดแล้วเดินไปกอดป๊ากับม๊าทันที
"ม๊าไปก่อนนะลูก ไปอยู่นู้นอย่าดื้อนะ"ม๊าพูดพร้อมกับชี้หน้าฉัน
"แก้วจะเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้เลยค่ะ บายค่ะม๊า"เฮ้อ!! ฉันมองรถของป๊ากับม๊าค่อยเคลื่อนที่ออกจากบ้านไป
ปัจจุบัน
อ๊อดดด~~
"ให้ตายเหอะ! ไม่มีคนอยู่บ้านรึไงว่ะ"ฉันพูดพร้อมกดกริ๊งรัว
อ๊อดดดด อ๊อดดด อ๊อดดด
"ค่ะๆ มาแล้วค่ะ" แล้วป้าแม่บ้านก็เปิดประตูทันที
"มาหาใครค่ะ"
"เออ...หนูมาหาน้ามาซากิค่ะ"
"คุณผู้หญิงไม่อยู่ค่ะ ใช่คุณหนูแก้วรึเปล่าคะ เห็นคุณผู้หญิงบอกคุณหนูจะมาอยู่ด้วย สี่เดือนใช่มั้ยค่ะ"โห้!! ถามสะรัวเชียว
"ใช่ค่ะ:)"เมื่อไหร่จะเชิญเข้าบ้านซักทีคะหนูเมื่อแล้ว
"เข้าบ้านกันเถอะคะ วิเชียร! วิเชียร! มาช่วยคุณหนูยกของเข้าบ้านหน่อย"
"มาครับ เดี๋ยวลุงช่วยถือ"ลุงวิเชียรก็ช่วยฉันยกของเข้าไปในบ้านทันที
"ขอบคุณนะค่ะคุณลุง"ฉันพูดพร้อมกับไหว้ขอบคุณ
"ไม่เป็นครับคุณหนู"รู้สึกแปลกแหะมาเรียกคุณหนูแบบนี้
"เรียกแก้วว่า หนูแก้วก็ได้ค่ะ ไม่ต้องเรียกแก้วว่าคุณหนูหรอก คุณป้าด้วยนะค่ะ"
"เออ...มันจะดีเหรอค่ะ"
"ดีสิค่ะ แก้วไม่ถืออีกอย่างคุณลุงกับคุณป้าก็แก่กว่าแก้วตั้งหลายปี เรียกหนูแก้วเฉยก็ได้ค่ะ ให้คิดว่าแก้วเป็นลูกเป็นหลานอีกคนก็ได้ค่ะ:)"ฉันพูดพร้อมกับยิ้มให้กับคุณลุงคุณป้า
"ค่ะคุณหนู เอ้ย!! จ้ะหนูแก้ว เดี๋ยวป้าช่วยถือกระเป๋าพาไปดูห้องดีกว่า"คุณป้าพูดพร้อมกับช่วนฉันยกกระเป๋าขึ้นบันไดไป
"ถึงแล้วจ้ะ นี้แหละห้องหนู"คุณป้าพูดพร้อมกับวางกระเป๋าแล้วไขกุญแจให้ฉัน
"คุณป้าชื่ออะไรเหรอค่ะ"ฉันถามในขณะที่ช่วยฉันขนกระเป๋าเข้าห้อง
"อ่อ ป้าก็ลืมแนะนำตัวไปป้าชื่อ อร จ่ะ"
"ขนของให้แก้วไว้แค่นี้หล่ะค่ะ ป้าอรไปพักผ่อนเถอะนี้ก็ดึกแล้ว"
"ค่ะงั้นป้านอนก่อนนะค่ะ"จากนั้นป้าอรก็เดินลงบันไดไปทันที
ปัง~
"เฮ้อ! ง่วงจังเลย ฮ้าววว~"ฉันพูดพร้อมทิ้งตัวนอนลงเตียงจากนั้นฉันก็เข้าสู่ห้วงนิทราทันที
ณ ใจกลางเมืองมีคอนโดหรูแห่งหนึ่งที่มีชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังเล่นไฟสวาทกันอยู่
"อือ เร็วอีกสิค่ะโทโมะ"เสียงหญิงสาวที่ร่างเปลือยเปล่าบอกคู่รักของตน
"ครับที่รัก"ร่างสูงพูดพร้อมกับยิ้มมุมปาก
"โทโมะนี้คุณจะไปไหนอ่ะ" หญิงสาวเอ่ยขึ้นเมื่อคู่นอนของเธอกำลังแต่งตัวอยู่
"กลับบ้าน อ่ะนี่เงินสำหรับคืนนี้ ถ้าออกจากห้องก็อย่าลืมล็อคห้องให้ผมด้วยนะ"ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาใส่หญิงสาว
"อะไรกันค่ะ!! ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวนะ ไหนคุณบอกว่าคุณรักฉันไง!" หญิงสาวพูดพร้อมกับเดินมาเกาะแขนร่างสูง
"เหอะ!! คิดว่าผมไม่รูเหรอเบลล์ว่าคุณหนะเป็นแฟนไอ้แบงค์ คุณทำอย่างนี้กับเพื่อนผมได้ยังไง อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะว่าคุณนอกใจไอ้แบงค์หลายรอบแล้ว แล้วผู้ชายแต่ล่ะคนก็ไม่ซ้ำหน้าด้วยสิ"
"คุณรู้ แต่คุณจะมาทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้นะ"
"หึ คุณเสนอผมก็สนองให้คุณแล้วไง เงินนั้นก็แค่ค่าเหนื่อยของคุณไง"ร่างสูงพูดพร้อมยิ้มมุมปากแล้วเดินออกจากห้องไป
"กรี๊ดดดด คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ"
----------------------------
ฝากเม้นฝากโหวตกันด้วยนร้าาาา
18 มิถุนายน 2560
21:33
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ