ร้ายแต่รัก

 

 

"ผมจะรับผิดชอบทุกอย่างครับ" ป๊อปพูดพร้อมกัยสบตาคเป็นพ่อ

 

 

"ก็ดี พรุ่งนี้พ่อกับพ่อหนูฟางต้องบินไปฮ่งกง แล้วต้องอยู่หลายเดือนก็บอกก่อนจะไปแล้วกัน/ครับพ่อ" พ่อของป๊อปพูด แล้วป๊อปก็เดินมาส่งคนเป็นพ่อ แม่ที่หน้าบ้าน

 

 

"คุณป้าคะ คือฟาง/ฟางลูก ไม่ใช่ว่าแม่ไม่รู้อย่าโกหกความรู้สึกตัวเอง แม่ดีใจนะที่ตาป๊อปจะมีหลานให้แม่อุ้มสักที แล้วต่อไปก็เรียกแม่นะ ดูแลตัวเองดีๆ/ค่ะ" ฟางที่จะพยายามพูดอะไรบางอย่างแต่แม่ของป๊อแรู้เลยพูดกับฟาง แล้วสวมกอดฟาง แล้วพ่อกับแม่ของป๊อปก็ออกไป

 

 

"จะไปไหน/กลับคอนโด" ป๊อปที่เห็นฟางกำลังจะกลับก็รีบจับมือฟางไว้

 

 

"ไม่ได้ คุณยังไม่เข้าใจอีกหรอแม่ผมพูดเป็นชั่วโมงเลยนะ/เข้าใจ หิวจัง" ฟางที่เห็นว่ายังป๊อปคงไม่ยอมให้กลับแน่ๆ

 

 

"งั้นเดี่ยวคุณขึ้นไปอาบน้ำ เดี๋ยวผมให้แม่บ้านทำข้าวต้มให้" ป๊อปพูดด้วยหาเสื้อผ้าให้ฟางด้วย

 

 

"ขอบคุณ เดี่๋ยว ขอถามอะไรหน่อย/ว่า" ป๊อปที่กำลังจะออกจากห้องฟางก็เรียกป๊อปก่อน

 

 

"คุณรู้สึกยังไงตอนที่ชั้นท้อง" ฟางถามป๊อป ฟางที่ถามออกไปอย่างกังวลนิดๆ

 

 

"ก็ ตึดดดดด ขอตัวรับสายก่อนนะ"ป๊อปที่กำลังจะตอบก็มีสายเข้ามาก่อน

 

 

"พ่อเค้าจะรู้สึกเหมือนแม่ไหมนะ ความรู้สึกครั้งแรที่มีหนู" ฟางพูดพร้อมลูบที่ท้องตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"มาทำไม ใครอนุญาติให้เข้ามา" พ่อของฟางที่ลงมาข้างล่างก็เห็นฟางก็รีบพูด

 

 

 

"ไม่เอาหน่า ลูกมีอะไรจะบอกเลยมาหา" พ่อของป๊อปรีบเข้ามาพูด

 

 

"คะ คือ ว่าฟางไม่ได้ตั้งใจที่/ผมทำฟางท้องครับ" ป๊อปพูดขึ้น ทำให้แม่ของฟางตกใจ แต่พ่อไม่มีความตกใจเลยสักนิด

 

 

"คิดดีแล้วหรอที่ว่าเป็นลูกของป๊อป ไม่ใช่ท้องกับคนอื่นแล้วมาโยนให้ป๊อป" พ่อของฟางพูดออกมาทามกลางความตกใจของทุกคน

 

 

"ครับผมแน่ใจ และผมก็ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ลวงเกินฟาง" ป๊อปที่เห็นว่าฟางคงช็อคก็จับมือฟางไว้แล้วพูด

 

 

"ช่างเถอะ ถ้าคิดจะจัดงานแต่งไม่ต้องนะอายเค้า อยู่แบบเงียบจะดีกว่า" พ่อของฟางพูดจบก็เดินกลับไปที่ห้องทันที

 

 

"ฟางลูกแม่/พี่ฟาง" แม่ของฟางเดินเข้ามากอดปลอบลูกสาวพร้อมเฟย์

 

 

"จะใจแข็งไปถึงไหนกันนะ" พ่อของป๊อปพูดขึ้นแล้วมองฟางที่ร้องไห้อยู่

 

 

"แม่ฝากดูแลฟางด้วยนะ เฟย์กับเขื่อนด้วยนะ" แม่ของฟางพูดกับป๊อปและเขื่อนเฟย์

 

 

"ครับ งั้นเดี๋ยวผมพาฟางกลับก่อนนะครับ" ป๊อปพูดจบก็ยกมื้อไหว้แม่แล้วขับรถออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อะไรนะ ท้องหรอ กับใครแล้วตั้งแตาเมื่อไหร่" ฝาที่ได้ยินจากลูกน้องก็ถามอย่างตกใจ

 

 

"ผมลองถามทางโรงพยาบาลดูแล้วครับ คุณฟางท้องได้3เดือน คุณป๊อปก๋็เป็นพ่อเด็ก" ลูกน้องพูด

 

 

"เป็นแบบนี้ไปได้ไงอย่าหวังเลยว่ามันจะเป็นความลับตลอดไป" ฝาพูดอย่างโกรธจัด

 

 

"ทำไมเราไม่ทำปล่อยเรื่องนี้ออกไปละครับ" ภัทรพูด

 

 

"จริงสิ นังฟางก็จะอาย" ฝาพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ฟางไม่น่ามาทำงานเลย" เฟย์พูดขณะที่อยู่

 

 

"พี่ยังไหวไม่ต้องห่วง" ฟางพูดแล้วยิ้มให้น้องสาว

 

 

"พนังงานเค้ากระซิบอะไรกัน" เฟย์ที่หันไปเห็นว่าพนักกระซิบแล้วหันมาหาฟาง

 

 

"อย่าไปสนใจเลยเฟย์/แต่เค้าเหมือนกำลังพูดถึงเราเลยนะพี่ฟาง" เฟย์ที่ทนไม่ไหวเลยเดินเข้าไปหาพวกพนักงาน 

 

 

"ลูกสาว ฟ เจ้าของธุรกิจใหญ่ เข้าโรงพยาบาลฝากท้องกับหนุ่ม ป ที่เป็นเป็นเจ้าของธุรกิจร่วมกันอยู่ เป็นคูณฟางจริงไหมคะ/ใครเป้นคนปล่อยข่าว" พนักงานอ่านข่าวขึ้นทำให้ฟางกับเฟย์ตกใจอย่างมาก

 

 

"ฟาง ทุกคนเงียบ/ตกลงจริงไหมคะ ในข่าว" ป๊อปที่เห็นฟางหน้าซีดๆก็รีบเข้ามา

 

 

"ตกลงพวกคุณเป็นพนังงานหรือนักข่าว ไม่มีงานทำหรอห๊ะ" ป๊อปพูดจบจบทุกคนก็รีบแยกย้ายทันที แล้วป๊อปก็เดินออกไปพร้อมฟาง

 

 

"ใครเป็นคนปล่อยข่าวออกไปกันนะ" เขื่อนพูดแล้วนังคิด

 

 

"อุ๊บ แหวะ" ฟางที่อยู่ๆก็เกิดอาการแพ้ท้องขึ้นมา ป๊อปก็รีบเข้าไปในห้องน้ำแล้วลูบหลังฟาง

 

 

"พี่ฟางไม่ต้องทำงานแล้วดีกว่า จะเหนื่อยเกินไปสำหรับคุณแม่ที่พึ่งท้องนะ" เฟย์พูดแล้วยื่นยาดมให้ฟาง

 

 

"ไอ้ป๊อปเลี้ยงไหวอยู่แล้วน่าใช่ไหมไอ้ป๊อป" เขื่อนช่วยพูด

 

 

"ก็ใครว่าจะทำละ ก็ดีเหมือนกันจะได้มีเวลาทำอย่างอื่น" ฟางพูดขึ้น

 

 

"เริ่มมีลางว่าจะต้องเสียเงินเยอะยังไงไม่รู้ โอ๊ะๆ เจ็บๆ" ป๊อปที่พูดแซวฟางก็โดนฟางตีไป

 

 

ก๊อกๆ

"ป๊อปได้เวลาแล้วนะ" พิมพูดแล้วเดินเข้ามาหาป๊อป

 

 

"งั้นเขื่อนฝากไปส่งฟางที่บ้านหน่อยละกัน/ไม่ต้อง เขื่อนกับเฟย์มีประชุมชั้นกลับเอง พอดีจะแวะโรงพยาบาลด้วยไปนะ" ฟางพูดขึ้นแล้วลุกออกจากห้องไป

 

 

"ไปก่ออนนะ เจอกัน" เขื่อนพูดแล้วเดินออกไปพร้อมเฟย์

 

 

"ไปกันเถอะ" พิมพูดแล้วเดินมากอดแขนป๊อป

 

 

"พิมไว้เป็นวันหลังได้ไหม คือป๊อปเป็นห่วงฟาง" ป๊อปพูดขึ้น

 

 

"ป๊อปทำฟางท้องจริงๆหรอ" พิมถามป๊อป

 

 

"ป๊อปขอโทษนะ" ป๊อปพูด

 

 

"ป๊อปรีบตามฟางไปเถอะ" พิมพูดแล้วป๊อปก็เดินออกไป

 

 

"อย่าหวังว่าพิมจะปล่อยป๊อปไปนะ" พิมพูดกับตัวเอง