ร้ายแต่รัก

 

 

 "วันนี้ผมไม่ได้เข้าบริษัทนะ อ่อๆคุณฟางก็ไม่ได้เข้าเห็นบอกว่าไม่ค่อยสบาย" ป๊อปพูดขณะกำลังจะมาปลุกฟางที่นอนอยู่

 

 

"ฟางๆ ตื่นได้ละ ฟาง" ป๊อปพูดแล้วเขย่าตัวฟาง 

 

 

"อือ มึนหัวจัง" ฟางลุกแล้วเอามือจับหัว

 

 

"ใส่เสื้อผ้าแล้วตามมา" ป๊อปยื่นเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ให้ฟางแล้วมารอที่โต๊ะอาหาร

 

 

"คุณไม่ไปหาพิมสุดที่รักคุณหรอ" ฟางพูดแล้วนั่งกินข้าวต้ม

 

 

"ไม่ วันนี้จะอยู่กับคุณ" ป๊อปพูดแล้วมองหน้าฟาง

 

 

"ไม่ต่างกับตบหัวแล้วลูบหลัง" ฟางพูดแล้วรีบกินข้าวให้หมดแล้วเอาถ้วยไปล่าง

 

 

"วันนี้คุณต้องอ่านเอกสารสำหรับงานพรุ่งนี้นะ การเซ็นสัญญาสำคัญกับบริษัทที่ญี่ปุ่นและก็เราด้วย" ป๊อปพูดให้ฟางที่กำลังมองหาของในตู้เย็นอยู่

 

 

"คุณพ่อชั้นยังไม่ได้บอกนายหรอว่าเขื่อนขึ้นมาแทนชั้นแล้ว" ฟางพูดแล้วหันไปมองป๊อป

 

 

"ยัง แล้วคุณไม่เสียใจหรอ" ป๊อปถามฟางต่อ

 

 

"ไม่ ดีจะตายเขื่อนเหมาะตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ชั้นจะได้ไม่ต้องทำงานหนัก" ฟางพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

 

 

"ร่าเริงได้ตลอดเลยนะ" ป๊อปพูดแล้วเดินมานั่งทำงานต่อ

 

 

3 ชั่วโมงต่อมา

"เช็คเอกสารต่อไม่ไหวแล้วนะ" ฟางพูดแล้วนอนลงที่เตียง

 

 

"ขี้บ่นจริงๆ ให้พัก30นาที" ป๊อปพูดแล้วมองฟางที่นอนบนเตียง

 

 

"บ่าย2 เดี๋ยวมานะ" ฟางพูดจบก็เดินออกจากห้องนอนไปผ่านไปครึ่งชั่วโมงฟางก็เข้ามาในห้องพร้อมกับอาหาร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ได้ไปไหนหรอ" แก้วถามโทโมะขึ้น

 

 

"ไม่ ปวดท้องไหม" โทโมะพูดแล้วจับมือแก้วแล้วมองแหวนแต่งงานแล้วยิ้ม

 

 

"ยัง" แก้วตอบแล้วยิ้ม

 

 

"ได้ข่าวจากไอ้เขื่อนว่าพิมกลับมาหาไอ้ป๊อป" โทโมะพูด

 

 

"อย่าบอกนะว่าป๊อปมันก็กลับไปหาพิม" แก้วพูดอย่างตกใจ

 

 

"ถ้ากลับไปจริงๆ แล้วฟางละ" โทโมะพูด

 

 

"ไม่ได้ จะให้เกิดขึ้นไม่ได้" แก้วพูด

 

 

"ใจเย็นๆ เดี๋ยวลูกหลุด" โทโมะที่เห็นถ้าทีของแก้วก็รีบห้าม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ได้เวลาทำงานต่อแล้วนะ" ป๊อปพูดขึ้นเมื่อฟางมานั่งข้างๆ

 

 

"เอาเอกสารออกก่อน" ฟางพูดแล้วป๊อปก็ทำตาม ฟางให้ป๊อปชิม

 

 

"ก็ดีกว่ากินไม่ได้" ป๊อปตอบแล้วกินต่อ

 

 

"ก็ดีกว่ากินไม่ได้ ไม่ต้องกินมันละจะกินคนเดียว อร่อยจะตาย" ฟางพูดแล้วดึงจานสปาเกตตี้มากินคนเดียว

 

 

"กินด้วยนะๆ" ป๊อปพูดแล้วมองหน้าฟางก็ยิ้ม เพราะฟางเต็มปากแถมปากเลอะเทอะอีก

 

 

"ไม่ได้ อืออ" ฟางพูดแล้วตักใส่ปากตัวเองแล้วอยู่ๆป๊อปดึงฟางมาจูบ

 

 

"กินแบบนี้ก็อร่อยไปอีกแบบนะ" ป๊อปพูดแล้วเคี้ยวสปาเกตตี้ที่เอามาจากปากฟางแล้วยิ้ม

 

 

"ไอ้บ้า กินเข้าไปเลยนะ" ฟางพูดแล้วตักสปาเกตตี้ใส่ปากป๊อป

 

 

"เลอะปากหมดแล้ว" ป๊อปที่ที่ปากฟางเลอะก็เช็ดให้

 

 

"ปากคุณก็เลอะ" ฟางพูดแล้วค่อยๆจูบไปที่ปากของป๊อป

 

 

ตื๊ดดดด  (พิมโทรมา)

"เดี๋ยวชั้นเอาจานไปเก็บก่อนนะ" ฟางที่เห็นว่าเป็นสายพิมก็รีบลุก

 

 

"ครับพิม อ่อผมทำงานอยู่นะครับ ครับ" ป๊อปรับสายพิมแล้วมองตามฟาง

 

 

"คุยเสร็จแล้วหรอ" ฟางเข้ามาก็เห็นป๊อปนั่งทำงานก็ถาม

 

 

"อืม /เดี๋ยวจะกอดทำไมเนี้ย" ฟางพูดขึ้นเพราะว่าป๊อปกอดเธอจากด้านหลัง

 

 

"ก็คนแถวนี้กำลังน้อยใจอยู่" ป๊อปพูด

 

 

"ใครน้อยใจบ้าไม่มี" ฟางพูดแล้วพยายามทำตัวปกติ

 

 

"ก็ดี ผมจะไปหาพิมนะ/ไม่ได้! คุณยังทำงานไม่เสร็จเลยนะ" ฟางรีบพูดออกมาทันที

 

 

"หึงชัดๆ/คุณหลอกชั้นหรอ" ฟางพูดแล้วจะเดินหนีป๊อปแต่ป๊อปก็ดึงฟางให้ลงมานอนที่เตียง

 

 

"แหย่เล่นนิดเดียวเอง" ป๊อปพูดแล้วยิ้มให้ฟางที่อยู่ใต้ร่างป๊อป

 

 

"ไปทำงานต่อได้แล้ว ลุก" ฟางพูดแล้วพยายดันป๊อปออก

 

 

"งานนะเสร็จหมดแล้ว ตอนนี้ก็ว่างแถมเมื่อกี้อารมณ์มันค้างๆอยู่" ป๊อปพูดแล้วค่อยๆปลดกระดุมเสื้อฟางออกจนหมดเผยให้เห็นชุดชั้นในสีเข้ม

 

 

"งั้นเราก็มาสนุกกันเถอะ" ฟางพร้อมกับถอดเสื้อป๊อปออกแล้วขึ้นคร่อมป๊อปแทน

 

 

"มันจั๊กจี้ ฮ่าๆ พอละๆ" ป๊อปที่ร้องออกมาเพราะฟางจี้เอวป๊อปซึ่งมันทำให้ป๊อปเป็นบ้าขึ้นทันที

 

 

"เดี๋ยว! อย่าพึ่ง" ป๊อปที่เริ่มวิ่งไล่ฟางแต่ฟางห้ามไว้เพราะเหนื่อย

 

 

"ถ้าจับได้อย่าคิดว่าจะลอดนะ" ป๊อปพูดแล้ววิ่งไล่ฟางต่อ

 

 

"ฮ่าๆ จับไม่ได้หรอกแบร่ อ้ายยย" ฟางที่วิ่งหนีป๊อปอย่างสะใจ

 

 

"จับได้แล้ว ไม่ลอดแน่/ฮ่าๆ มันจี้ๆ อืออ" ป๊อปที่เอามือจี้เอวฟางก็สะใจแล้วจูบลงที่ปากฟาง ป๊อปเลื่อนมือไปปลดตะขอเสื้อในฟางออกพร้อมเสื้อเชิ้ต

 

 

"ชั้นเสียเปรียบตลอดเลย" ฟางพูดอย่างหน้างอแล้วเอามือปิดหน้าอกไว้

 

 

"ผมก็ถอดหมดเหมือนกันนะ คุณยังเหลืออีก1ชิ้น" ป๊อปที่ฟังฟางพูดจบแล้วถอดกางเกงออกหมด

 

 

"ไอ้บ้า! ยังไงึชั้นก็เป็นผู้หญิงนะ" ฟางพูดแล้วน่าแดงเพราะตอนนี้เธอกับป๊อปไม่ได้ใส่อะไรทั้งคู่

 

 

"พูดอย่างกับไม่เคย คุณ อือออ" ป๊อปที่ยังพูดไม่จบฟางก็รีบดึงป๊อปมาจูบ หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ปล่อยไปตามอารมณ์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แชะ แชะ แชะ

"ยินดีด้วยนะป๊อป เขื่อน" พ่อของป๊อปพูดกลังจากการเซ็นสัญญาหุ้นส่วนกับญี่ปุ่น

 

 

"ครับ" ป๊อปกับเขื่อนตอบ แล้วป๊อปก็หันไปเห็นฟางที่เดินออกไปจากห้อง แต่ก็ได้สนใจอะไร

 

 

"คุณคะ จะไปไหนคะ" พิมที่เดินตามฟางออกมาก็เรียก

 

 

"อ่อฟางจะลงไปชั้นด้านล่างคะ มีอะไรหรอคะ" ฟางหันมาพูดกับพิม

 

 

"พิมอยากคุยกับคุณเรื่องป๊อป ถ้าพิมจะพูดว่าพิมขอป๊อปคืนได้ไหมคะ" พิมพูดขึ้น

 

 

"ชั้นกับเค้าไม่ได้เป็นอะไรกันคุณไม่จำเป็นต้องขอคะ" ฟางพูดอย่างนิ่งๆ

 

 

"แสดงว่าคุณต้องเป็นผู้หญิงใจง่ายมากแน่ๆ" พิมพูดแล้วยิ้ม

 

 

"นี่คุณ! อย่ามาพูดแบบนี้นะ" ฟางเดือดขึ้นทันที

 

 

"ผู้ชายขึ้นคอนโดไปเป็นวัน ถ้าไม่ง่ายคุณคงไล่ป๊อปกลับลงมาสิ พ่อแม่คงไม่ได้สั่งสอนมาสินะ" พิมพูด

 

 

เพี๊ยะ

"อย่ามาว่าพ่อแม่ชั้นนะ/แก" ฟางโมโหก็ตบพิมไป

 

 

"ว้ายยยยย" ทั้งคู่ผลักกันทำให้พิมเกือบตกบันได

 

 

"ไม่เป็นอะไรใช่ไหม" ป๊อปที่เข้ามาเห็นก็ช่วยพิมไว้ทัน

 

 

"พี่ฟางพ่อพี่รออยู่" ฝาพูดแล้วเดินไปห้องทำงานของป๊อป

 

 

เพี๊ยะ

"แกทำอะไรลงไปห๊ะ สร้างแต่ปัญหามาให้อยู่เรื่อย" พ่อของฟางพูดอย่างโมโห

 

 

"คุณใจเย็นก่อน" แม่ของฟางพูด

 

 

"ถ้าฟางเป็นตัวปัญหามากขนาดนั้นพ่อจะให้ฟางกลับมาทำไม" ฟางพูดอย่างนิ่งๆ

 

 

"ที่ชั้นให้แกกลับมาเพราะอยากให้แกแต่งงานกับป๊อป ถ้าชั้นเป็นป๊อปก็ไม่อยากแต่งงานกับแกผู้หญิงอะไรร้ายได้ขนาดนี้" พ่อของฟางพูดอย่างเหลืออ

 

 

"คะ ฟางมันสร้างปัญหาทำแต่เรื่องให้พ่อต้องแก้ตลอด ครั้งนี้จะไล่ฟางไปไหนอีกคะ" ฟางพูดพร้อมน้ำตา

 

 

"ชั้นจะไม่ไล่แกไปไหน แล้วแกก็ห้ามออกจากไทยถ้าแกไปเมื่อไหร่เราขาดกันทุกคนในบ้านจะลืมว่าเคยมีแกเป็นครอบครัว" พ่อของฟางพูดจบก็เดินออกไปพร้อมกับพ่อแม่ของป๊อป

 

 

"พี่ฟาง" เฟย์เข้ามาหาฟางแล้วกอดปลอบพี่สาว

 

 

"ตามพ่อไปเถอะเฟย์ เดี๋ยวพ่อความดันขึ้น" ฟางพูดจนเฟย์ออกไปจนในห้องเหลือแค่ฟางคนเดียว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

มาแล้ววววว