[EXO] accident ฟ้านำพาหรือเทวดากลั่นแกล้ง[chansoo
เขียนโดย ไส้ติ่งสีแดง
วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 14.01 น.
แก้ไขเมื่อ 16 เมษายน พ.ศ. 2560 20.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) ตอนที่9 อยาก ?? { nc}
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“คุ....อื้อ”
ชานยอลทาบทับปากลงมาที่ร่างบางบดเบียดดูดดึงราวกับเป็นขนมหวานชั้นเลิศ ร่างบางเม้มปากแน่นไม่ให้ร่างหนาได้มีโอกาสสอดลิ้นเข้าไปมือเล็กทุบตีอกแกร่งเป็นพัลวัน
ร่างหนารู้สึกขัดใจที่ร่างบางไม่ยอมให้ลิ้นของเขาเข้าไปลิ้มลองรสน้ำหวานเขาละปากออกจากร่างบางก่อนจะรวบมือร่างบางแล้วลากให้เข้าไปในส่วนของห้อง เขาปิดประตูเสร็จสัพก่อนจะหันมาสนใจ
คยองซูที่พยายามแกะมือที่เขาจับอยู่ เขาเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ร่างบางจบปากของทั้งคู่แนบชิดติดกันเสียงร้องคัดดังอื้ออึงอยู่ในลำคอของร่างบาง กลีบปากบนและล่างของร่างบางยังคงแนบสนิทไม่ยอมให้ลิ้นร้อนของร่างหนาเข้าไปเก็บเกี่ยวความหวานดั่งใจต้องการ ฝามือหนาข้างที่ว่างเลื่อนลงไปลูบไล้แก้มก้นร่างบาง ผ่านเนื้อผ้า
“อ๊ะ.....”
ริมฝีปางบางเผยออกเป็นจังหวะเดียวกับที่ลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากของร่างบาง ร่างหน้าตวัดลิ้นหยอกเย้าอยู่ในโพรงปากของร่างบาง มือทั้งสองของร่างบางถูกปล่อยให้เป็นอิสระ สองมือยกขึ้นทุบอกแกรงเพื่อบอกเป็นในว่าเขากำลังขาดอากาศหายใจอยู่รอมร่อ
“เฮือก....แฮก....แฮก....อ๊ะ!....”
ร่างหนาละปากออกอย่างเสียดายแต่ก็หันมาซุกไซร้ลงที่ซอกคอขาวของร่างบางต่อ ร่างหนาจูบซับ สูดดมอยู่ที่ซอกคอของร่างบางอย่างหื่นกระหาย ลิ้นร้อนไล้เลียทั่วลำคอของร่างบางจนเปียกชุ่มไปหมด มือ หนาสอดเข้าไปในเสื่อเชิ้ตสีฟ้าเข้มอย่างเอาแต่ใจ มือหนาลูบไล้ไปพร้อมๆกับบีบเคล้นผิวร่างบางอย่างเอาเป็นเอาตาย
“อ๊ะ!ยะ...อย่า”
ร่างบางร้องห้ามร่างหนาแต่ก็ไม่มีทีท่าจะหยุดหรือฟังคำขอร้องของเขา ร่างหนาฉีกเสื้อเชิ้ตสีฟ้าของร่างบางจนกระดุมขาดออกจากกันก่อนจะถอดและโยนเสื้อเชิ้ตสีฟ้าราคาแพงของร่างบางลงอย่างไม่แยแส ร่างหนาจับร่างบางให้นอนราบลงกับพื้นก่อนจะขึ้นไปคร่อมร่างบางไว้ เขาก้มลงมาดูดเลียยอดอกสีน้ำตาลของร่างบาง มือหนาทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร้องราวกับถ้าไม่บีบเคล้นหน้าอก ขย้ำสะโพกมลจะถูกหักเงินเดือนเสียอย่างนั้น
“คะอ๊ะ.....ชาอ๊า...ยอลอ๊ะ....หยุดอือ...คุณอ๊า...มีพะ...ภรรยาอื้อ....เละนะ”
“ไม่มี”
“โกอึกอ๊ะ...หก”
“เปล่า”
มือของร่างข้าหันไปปลดกระดุมปลดซิปกางเกงยีนของร่างบางก่อนจะถดร่นและสลัดออกไปพร้อมกับอันเดอร์แวร์สีดำ ร่างหนาใช้มือข้างขวาถลกเสื้อมืออีกข้างก็ขยำสะโพกมลอยู่เหมือนเดิมเพิ่มเติมคือเอานิ้วไปลูบไล้ตรงปากช่องทางรักแต่ทว่าไม่ได้สอดเข้าไป ร่างหนาถอดเสื้อเสร็จก็ปาไปทิศทางใดทิศทางหนึ่งเขาไม่ได้สนใจนัก มือขวาที่ถอดเสื้อเสร็จก็ไม่ปล่อยให้ว่างเลื่อนลงไปปลดกางเกงและอันเดอร์แวร์ของตัวเองออกจนสุดโคนขาและเตะออกไปโดยไม่ได้หันไปชายตามอง ร่างหนายกสะโพกร่างบางขึ้นเล็กน้อยก่อนจะสอดใส่เอ็นร้อนเข้าไปโดยไม่มีการเบิกทางก่อนเหมือนครั้งก่อน
“กรี๊ดดดดดด....อ๊ะ....”
ร่างบางกรีดร้องอยู่บนพื้นห้องรับแขกความเจ็บปวดแล่นเข้าไปสู่ร่างกายหยาดน้ำตาสีใสไหลอาบแก้มร่างบาง มือเล็กปัดป่ายทังทุบตี จิกเล็บลงบนเนื้อร่างหน้าข่วนตะกุยผิวกายก็แล้วร่างหนาไม่มีทีท่าจะหยุดการกระทำลงซ้ำยังขยับสะโพกเข้าออกอย่างเอาแต่ใจ จากความเจ็บปวดเปลี่ยนเป็นความเสียงซ่าน เอ็นร้อนหมุนควงอยู่ในช่องทางรักของร่างบางที่ตอดรัดเอ็นร้อนของเขาดียิ่งกว่าใคร ร่างหนาก้มลงทำรอยไว้ที่เนินอกของร่างบางหลายต่อหลายจุด สองแขนเล็กยกขึ้นไปจิกและข่วนแผ่นหลังแกร่งอย่างสนุกสนาน
ร่างหนาขยับกายออกและเข้าอย่างแรง ร่างบางนิ่วหน้าเพราะจุกจากแรงกระแทก มือหนาบีบคลึงสะโพกมนจนเป็นรอยมือแดง ลิ้นร้อนหยอกเย้าอยู่บนยอดอกชูชัน
“อ๊ะ.....ตะ...ตรง....นั้นอ๊ะ...”
ร่างหนากระแทกจุดกระสั่นร่างบางยำร่างบางร้องครางออกมาไม่เป็นภาษา มือเล็กสอดเข้าไปในกลุ่มผมก่อนจะออกแรงดึงรั้งระบายความเสียวซ่านที่ร่างหนามอบให้
“คะอือ....อ้าชาน...อ๊ะยอลระ...เร็วอีกอื้อ”
“อือ”
ร่างหนาเร่งจังหวะให้เร็วและหนักหน่วงขึ้นตามคำขอของคนใต้ร่าง ร่างบางตัวสั่นคลอนไปตาแรงโยกของชานยอล ร่างหนายกขาทั้งสองข้างของร่างบางขึ้นเกี่ยวไว้ตรงเอวสอบของเขาทำให้เอ็นร้อนเข้าไปในช่องทางรักของร่างบางลึกเข้าไปกว่าที่เป็น ร่างหนาขยับเอ็นร้อนออกจนเกือบหลุดและกระแทกซ้ำเข้าไปอย่างแรงจนสุดลำเป็นจังหวะเร็วและแรง ร่างหนาพรมจูบลงที่ใบหูร่างบางลิ้นร้อนไล่เลียจนทั่วบริเวณใบหัวของร่างบางลิ้นร้อนสอดเข้าไปในใบหูเล็ก ร่างบางบิดเร้าส่งเสียงครางดังทั่วห้องร่างกายตอบรับต่อสัมผัสของชานยอลราวกับจิ๊กซอว์ที่ต่อกันได้อย่างลงตัว สะโพกร่างหนาขยับเข้าออกไม่หยุดหย่อนทำงานราวเครื่องจักรจนในที่สุดร่างที่นอนบิดเร้าก็เกร็งตัวก่อนจะกระตุกปล่อยน้ำรักออกมาไหลเลอะหน้าท้องแบนราบของตัวเองรวมไปถึงบางส่วนของพื้นของห้องรับแขกด้วย
“อ้าาาาาา...”
ร่างกายของร่างบางตัวอ่อนยวบยาบลงทันทีหลลังจากปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมา สะโพกของร่างหนาที่ไม่มีท่าทีจะหยุดขยับ ไม่ช้าหนักร่างหนาก็เกร็งกระตุกน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางรักน้ำรักของร่างหนาเลอะล้นออกมานอกช่องทางรัก เลือดสีแดงสดไหลออกมาตามทางต้นขาปะปนกับน้ำรักเนื่องจากช่องทางรักฉีกขาด ร่างหนาถอดเอ็นร้อนออกก่อนจะยกร่างบางขึ้นไปในห้องนอนของเขา
“อ๊าาาาา!!!”
ร่างหนาวางร่างบางลงบนที่นอนก่อนจะสอดใส่เอ็นร้อนเข้าไปอีกละรอก ร่างหนาขยับแท่งเอ็นร้อนเข้าออกเป็นจังหวะช้าเร็วสลับกัน
“โอ๊ย.....จะ....เจ็บ”
ร่างหนาก้มลงไปกัดที่ไหล่เนียนอย่างแรงก่อนจะใช้ลิ้นเลียไล้ตามรอยกัด ความหื่นกระหายเกินเยียวยาของเขาทำให้เขาสติหลุดเกินกว่าที่จะกู่กลับ
“อ๊ะ....เข้ามะ...อิกอึก....อ๊ะ”
ร่างหนาพลิกตัวให้ร่างบางหันไปจับหัวเตียงทั้งที่ตัวยังเชื่อมติดกันอยู่ ร่างบางเหนื่อยจนแทบจะทรงตัวไม่อยู่เหนื่อยจากงานว่าหนักแล้วยิ่งมาได้ปลดปล่อยเมื่อกี้ยิ่งทำให้ร่างกายล้าเข้าไปอีก สองแขนเล็กค้ำยันหัวเตียงร่างทั้งร่างสั่นคลอนตามจังหวะ เม็ดเหงื่อผุดทั่วร่างบาง เขาเหนื่อยและเพลียแต่เขาก็ไม่สามารถหยุดกิจกรรรมในร่มที่เขากำลังทำกันอยู่ได้ในตอนนี้ เขารู้สึกดีที่ชานยอลทำแบบนี้แต่ก็รู้สึกเกลียดตัวเองที่ยอมชานยอลง่ายๆทั้งที่เขาก็มีเจ้าของอยู่แล้ว ร่างบางไม่ได้ยอมเพราะเชื่อคำพูดของชานยอลแต่เพราะเขาหยุดไม่ได้แล้ว
“อ๊ะคุ.....อ้าชานยอล....อึก.....แรงอีก”
“อืม....อือ”
ร่างหนาได้รับอนุญาตให้เพิ่มความแรงได้แต่ร่างหนาไม่ได้เพิ่มเฉพาะแรงอัดเข้าไปเท่านั้นยังเพิ่มความดิบเถื่อนที่มีในตัวเข้าไปด้วย ส่วนหัวของเอ็นร้อนครูดกับผนังช่องทางรัก ร่างบางแอ่นสะโพกรับความเสียงซ่านที่ร่างหนามอบให้ มือหนาลูบไล้บีบขยำไปทั่วตัวแข่งกันกับปากหยักและลิ้นร้อนก็ทำหน้าที่อย่างแข็งขันทั้งจูบทั้งเลียวรวมไปถึงดูดและกัดด้วย เนื้อตัวร่างบางที่เป็นรอยอยู่แล้วก็ยิ่งเพิ่มเข้าไปอีก ผิวเนื้อขาวลายพร้อยจนแทบไม่มีที่ว่างทำรอยอีกไล้ตั้งแต่ต้นคอจนถึงโคนขาล้วนแล้วแต่มีรอยที่ชานยอลเป็นคนทำทั้งนั้น กลับกันที่ผิวกายของร่างหนามีเพียงแค่รอยขีดข่วนจากเล็มมือเท่านั้น
“กะ...อ๊าใกล้....แล้วอึก”
ร่างหนาขยับกายถี่รัวยิ่งขึ้นก่อนที่ทั้งคู่จะปลดปล่อยน้ำรักออกมาในเวลาใกล้กัน ร่างหนาไม่ยอมถอดเอ็นร้อนออกจากร่างบางแต่ก็ไม่ขยับอะไรนอกจากที่นอนแผ่หราอยู่บนเตียงที่เปรอะคราบน้ำรักของคนทั้งสอง ร่างหนานอนหงายหน้ากางแขนขาหอบหายใจถี่รัวโดยมีร่างบางนอนทับอยู่บนตัวของร่างหนาอย่างหมดแรงดวงตากลมปิดลงทั้งที่ทางหลังของตนยังเชื่อมติดอยู่กับเอ็นร้อนของอีกคนอยู่ร่างบางเหนื่อยเกินกว่าจะสนใจว่าทางหลังจะคับแคบ อึดอัดหรือปวดร้าวเขาแค่อยากนอนพักหลับตาลงและอยากจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นหรือไม่ก็อยากหายตัวจากตรงนี้ หลังจากเสร็จกิจทั้งสองก็นอนอยู่ทั้งยังเชื่อมติดกันไม่มีใครลุกขึ้นไม่มีใครขยับตัว ความเงียบเข้าครอบงำในห้องมีเพียงเสียงหัวใจสองดวงและเสียงจากลมหายใจของคนสองคนเท่านั้นที่ดังอยู่เบาๆ
ติดตามอ่านได้ใน Dek-d
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ