fic gintama อาตี๋โซโกะ กะ ยัยหมวยคางูระ

     เวลาผ่านไปนานหลายปี นับจากที่สงครามเอโดะจบลง เหล่านักรบต่างอยู่อย่างสงบสุขไร้ชาวสวรรค์มาก่อกวน วันนี้ก็เช่นกันเป็นวันที่ท้องฟ้า สดใสไร้ชาวสวรรค์ คางูระ ชินปาจิ กินโทกิ ตื่นเช้าเพื่อมารับไออุ่นของ อากาศเช้า (9.00) มันเช้าตรงไหน!!! 

"อากินจัง พาอั๊วไปหาอะไรกินหน่อยน่อ" คางูระเอ่ยปากพร้อมกับเขย่าเเขนกินโทกิ หลายครั้ง จนทำให้เค้าเออออไป 

"ป่ะๆ ฉันก็จะไปกินพาเฟ่ห์ ชินปาจิไปด้วยม้ะ" กินโทกิ

"เเน่นอนอยู่เเล้วคร๊าป" ชินปาจิ

    ทั้ง3 ตรงมายังร้านขนมญี่ปุ่น ชายหลายคนต่างมองคางูระ เพราะเธอสวยที่สุดในเอโดะเลยก็ว่าได้ เพราะตั้งเเต่สงครามจบลง เธอก็เปลี่ยนลุคจนเป็นสาวสวย เเต่นิสัยยังคงเหมือนเดิม 

 ทั้ง 3 สั่งเมนูขนมที่จะทาน ชินปาจิสั่ง ดังโงะ  กินโทกิสั่ง พาเฟ่ห์  คางูระสั่งสาหร่ายดอง ทั้ง3 ทานจนอิ่มจึงรีบกลับบ้าน เเต่ระหว่างทางกลับเจอตำรวจติดอาวุธอย่าง  โซโกะ  โทชิโร่  คอนโด้ จนต้องหยุดชะงัก 

    "ว่าไง ซากาตะ มาทำอะไรเเถวนี้" คอนโด้ กล่าวทักทาย

    "มากินของหวานน่ะ กำลังจะกลับ พวกนายล่ะมาทำอะไร" กินโทกิ

    "มาตรวจตรานั่นล่ะ ตามหน้าที่" โทชิ

    "เอ่อ...คางูระ วันนี้เธอสวยขึ้นนะ" โซโกะกล่าว ทำเอาทุกคนสะตั้น ไป10ตลบ

    "วันนี้เป็นวันโกหกโลกนี่นา" ชินปาจิ

    "จับมือ ชินปาจิ นายพูดถูก" โซโกะจับมือกับชินปาจิ ทุกคนทำหน้าซึน

    "อาตี๋ ไอ้คนเลว" คางูระจับโซโกะทุ่มลงพื้น จนทุกคนในบริเวณนั้นทำหน้าเหวอไปตามๆกัน 

    "อย่าคิดมาล้อเล่นกับอั๊วน่อ" คางูระ

    "เธอ ยัยหมวย " โซโกะนอนเลือดทะลักอยู่บนพื้น จนทุกคนในละเเวกนั้นอุทานกันต่อเนื่อง

     " นายเป็นไรมั้ย" คอนโด้

     "มะ ไม่ เป็นไรครับ เเค่พาผมไปส่งโรงพยาบาลก็พอ"

          @ ....-_-

" เอ๋... โซโกะปางตายเลยเหรอ คุณฮิจิคาตะ" โอทาเอะถามพร้อมใช้มือป้องปาก วันนี้เเละทุกๆวัน คอนโด้มักจะมาหา โอทาเอะที่บ้านเสมอ (สโต๊กเเกอร์ สินะ)  "อ่า ก็ยัยหมวยน่ะเป็นคนรุนเเรงซะขนาดนั้น เเต่ก็สมเเล้วล่ะ จะว่าไปยัยหมวยก็เหมือนเธอเลยนะ ชอบใช้กำลัวเวลาที่มีโอกาส" พูดยังไม่ทันจบโทชิโร่โดนโอทาเอะต่อยจนกระเด็นไป 10ตลบ  " เธอ เธอจำเอาไว้ " พูดจบรีบคลานออกจากบ้านโอทาเอะ ทันที  

         ......-_-

     "อั๊วขอโทษนา ที่เผลอทำร้ายลื้อไปนะ ขอร้องเถอะ อย่าเรียกร้องค่าเสียหายเลยน่อ" คางูระ มาเยี่ยมโซโกะ ที่โรงพยาบาล พร้อมกับขอโทษขอโพยโซโกะ อย่างหนัก 

     "ฮึๆ เอาน่า ไม่ต้องคิดมากฉันฐานะดีอยู่หรอกไม่จำเป็นต้องเรียกร้องค่าเสียหายจากยาจก" โซโกะ

     "หืม....ลื้อมัน.." คางูระกล่าวพร้อมชี้หน้าโซโกะอย่างโหด เเละโกรธ

     "เเต่ว่านะ ถึงวันนี้จะเป็นวันโกหกเเต่ทุกวันสำหรับฉันเป็นเรื่องจริง รวมถึง เมื้อเช้าที่บอกเธอไปด้วย" โซโกะพูดทำเอาคางูระหน้าเเดงระเรื่อ

     "อาตี๋ ลื้อนี่น่อ" คางูระพยายามข่มยิ้มเเต่ก็ข่มไว้ไม่อยู่

     "อั๊วไปล้ะน่อ ขอบคุณที่ไม่เอาเรื่องน่อ" คางูระหันหลัง เเต่โซโกะกลับดึงข้อมือเธอไว้ก่อน ทำให้เธอยิ่งหน้าเเดงเข้าไปใหญ่" 

     "มือไม้ก็เหมือนผู้หญิงนะเนี่ย เเต่นิสัยน่ะสิ เห้อ!...เเต่ถึงยังไง ฉันก็ชอบผู้หญิงเเบบเธอล่ะนะ" โซโกะพูดหน้าตาเฉยทำเอาคางูระ หน้าเเดงหนักไปอีก

     "อาตี๋ บ้าน่า" คางูระรีบวิ่งออกจากห้อง ส่วนโซโกะเอาเเต่ยิ้มกรุ่มกริ่ม