ใจเผลอ

 

 

 

พรึบ ! 

 

 

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก 

 

 

' บ้าเอ้ยย รู้เฟสฉันได้ยังไง ' ใจดวงน้อยกระวนกระวาย เธอรู้สึกเสรยหน้าและเสียฟอร์มยักษ์ใหญ่ของเธอเป็นอย่างมากจนต้องกดลบโพสต์ล่าสุดของเธอไป

 

ตื่อดึ้ง 

 

 

เสียงข้อความในมือถือของหญิงสาวดังขึ้นอีกครั้ง

 

 

' แหมม อายจนต้องลบเลยหรอ ' เขาพิมพ์ข้อความส่งมาหาเธอ

 

 

 

" ไอบ้า " หญิงสาวอ่าน แต่ไม่ยอมตอบกลับไป เธอรีบปิดมือถือแล้วล้มตัวลงนอน

 

 

 

ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก 

 

 

 

" โอ้ยยยย " มือเรียวจับหน้าอกตัวเอง เมื่อใจเธอมันสั่นแรงจนคุมไม่อยู่ เธอหายใจเข้าออกช้าๆ ช้าๆ เพื่อควบคุมการเต้นของหัวใจ 

 

 

อะไรกัน เขาแค่ทักมา

 

 

 

เช้าตรู่ของวันใหม่ ฟางเตรียมอาหารเช้าเอาไว้สำหรับเธอและแก้ว รอเพียงเจ้าของห้องอย่างแก้วตื่นนอนแล้วออกมากินพร้อมกัน

 

 

 

ก๊อกๆ ๆ เสียงเคาะประตูดังเข้ามาในห้อง ฟางขมวดคิ้วสงสัยก่อนจะเดินไปเปิดประตู ชายหนุ่มที่ยืนคาประตูก้มมองคนตัวเล็กที่ทำหน้าเหยเก ดูไม่พอใจเท่าไหร่กับการเจอหน้าเขา

 

 

 

" ทำไม.. " เขาถามสั่นๆ เมื่อเห็นใบหน้าบึ้งของอีกคน หญิงสาวไม่ตอบ กลับหันหลังเดินนำเข้ามาในห้อง

 

 

 

พลึบ ! จานข้าวถูกมือหนาคว้าไปอย่างไว และแค่เสี้ยววินาทีเขาก็ตักข้าวเข้าปากเขี้ยวตุ่ยๆอย่างอร่อย

 

 

 

" หืมมม ดีจัง มาถึงก็ได้กิน " ร่างสูงทำหน้าสดชื่นเมื่อได้ลิ้นรสข้าวผัดแสนอร่อย

 

 

 

" นั่นมันของฟางนะ " เธอขมวดคิ้ว ออกปากต่อว่าเขาอย่างไม่พอใจ

 

 

 

" อ้าว หรอ .. " เขาทำหน้าตกใจเล็กน้อย ก่อนจะคืนข้าวที่เหลืออยู่ครึ่งจานให้ฟาง แล้วคว้าไปเอาอีกจานมากิน

 

 

 

" พี่ป๊อป !! ทำไมไม่มีมารยาท ! " เธอดุใส่อีกคนเสียงดัง พร้อมกับแย่งอีกจานคืนมา ชายหนุ่มเหลือบตามอง แล้วจ้องเธอนิ่งโดยไม่พูดอะไรจนอีกคนรู้สึกอึดอัด

 

 

 

" ... " บรรยากาศเรื่มจะอุดอัด เมื่อป๊อปเอาแต่จ้องหน้าฟางอย่างที่ไม่คิดจะกระพริบตา กับอีกคนที่เอาแต่หลบสายตาเขา

 

 

 

" หลุดจ้องหน้าฟางสักทีเถอะ " เธออึดอัดจนต้องพูดออกมา

 

 

 

" ทำไม จ้องไม่ได้หรอ " เขาถามเ้วยน้ำเสียงเอาเรื่อง จ้องต่อ 

 

 

 

" .... ก็ ... " ก็เหลือบตามองป๊อป เมื่อเห็นว่าอีกคนจ้องอยู่ เธอเลยรีบเบือนหน้าไปทางอื่น " ฟางอึดอัด " เธอพูดเสียงสั่นเหมือนจะร้องไห้

 

 

 

" แกล้งฟางอีกแล้วนะพี่ " แก้วยืนกอดอกพิงประตูห้อง จ้องมองคนทั้งคู่อยู่นานจนเริ่มสงสารฟาง

 

 

 

" อะไรวะ แกล้งนิดแหล้งหน่อย ไม่ได้เลย " ป๊อปทำเสียงดุ ฟางหน้าซีด แก้วจ้องป๊อปสลับกับจ้องฟาง

 

 

 

" หาเรื่องมันจริงๆ ทำไม ? ชอบมันหรอ ? " แก้วใช้คำถามยิงตรง เมื่อเธอสักเกตุอาการของป๊อปมาสักระยะแล้ว และดูท่าทางเหมือนว่าป๊อปจะชอบฟาง

 

 

 

" แก้ว !! " ป๊อปฟาง เรียกชื่อแก้วด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจเท่าไหร่นัก 

 

 

หญิงสาวแบะปากเริกคิ้วเหมือนตัวเองไม่ได้ผิดอะไร แค่พูดตรงๆ ก่อนจะเดินมานั่งร่วมโต๊ะกับป๊อป 

 

 

 

" แกกินกับฉันก็ได้ จานนั้นให้พี่ป๊อปกินไปเถอะ " แก้วว่า แล้วยื่นจานมาตรงหน้าฟางให้กินกันได้สองคน

 

 

" ... " ฟางทำหน้าบูดใส่ แล้วค่อยๆเดินมานั่งกินข้าว

 

 

 

" พี่อาชาเป็นไงบ้างอะพี่ " แก้วถาม

 

 

 

" ก็ดีขึ้น แต่ต้องระวังตัวกันเยอะหน่อย พรุ่งนี้ก็เผาแล้ว พี่นนท์บอกจะมารับแกนะ " ป๊อปว่า แก้วพยักหน้ารับคำ 

 

 

 

" แกรู้จักคนที่ชื่ออาชาด้วยหรอวะ " ฟางอึ้ง แล้วเอ่ยถามแก้ว  แก้วพยักหน้า

 

 

 

" อื้อ เป็นเพื่อนสนิทของพี่นนท์หนะ ก็เลยมีโอกาสได้พูดคุยกัน " แก้วเล่า ฟางพยักหน้าเบาๆ 

 

 

 

 

ที่วัด 

 

 

 

" ขอบคุณมากนะที่มาเป็นกำลังใจให้ในวันนี้ " อาชาเดินมาคุยกับแก้ว ที่ยืนอยู่กับชานนท์ ป๊อป และอัครา ทุกคนยิ้มให้อาชา

 

 

 

" แกโอเคนะ " ชานนท์เอามือแตะบ่าหมายจะให้กำลังใจ

 

 

 

" อื้ม ^^ .... หลังจากนี้เราคงจะได้เจอกันบ่อยขึ้นนะ " อาชาพูด ทุกคนยิ้มรับ

 

 

" ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับพี่ " ป๊อปว่า

 

 

 

" ไง เรา " อาชาหันมาทักทายแก้ว แก้วยิ้มหวานให้ 

 

 

 

 

" พี่อาชาคะ ท่านผู้ใหญ่รออยู่คะ " เพชรพลอยเดินเข้ามาหาอาชา ใบหน้าที่สละสลวยดูเหวี่ยงๆเหมือนไม่พอใจอะไรบางอย่าง เธอเดินเข้ามาถึงก็เกาะแขนของอาชาแล้วลากอาชาออกจากวงสนทนาอย่างไร้มารยาท อาชาหันกลับมามองทุกคนด้วยสายตาที่ขอโทษ ก่อนจะถูกกระชากมห้เดินต่อ 

 

 

 

 

" พี่เข้าหรอวะ " อัคราแซะอย่างไม่พอใจ

 

 

 

" พี่อัคร ! " แก้วเอ็ด อัคราส่ายหน้าไปมาอย่างเอือมระอากับกิริยาของเพชรพลอย

 

 

 

" งั้นเราไปหาอะไรกินกันดีกว่า แล้วค่อยแยกย้ายกันกลับ

 

 

 

 

ร้านอาหารหรู

 

 

 

 

" สถานการณ์เริ่มไม่ค่อยดีแล้ววะ ไออาชาถูกขู่ฆ่า " ชานนท์เปิดประเด็นขึ้นมาทันที เมื่อได้รับข่าวมาจากคนสนิทของอาชา

 

 

 

" คิดไว้ไม่ผิดจริงๆ มันต้องการล้างทั้งบางแน่นอน " อัคราเสริม

 

 

 

" งานนี้คงต้องหนักกันหน่อยนะ พี่ไม่อยากให้ประวัติซ้ำรอย " ชานนท์ว่า

 

 

 

" พี่นนท์ เมื่อวานแก้วดูคลิปจากกล้องวงจรปิด ซ้ำไปซ้ำมา เหมือนว่านายศักดาจะส่งสัญญาณบางอย่างให้ใครบางคน " แก้วเล่าอย่างจริงจัง ทุกคนตั้งใจฟัง 

 

 

 

" เรากลับไปคุยกันต่อที่ห้องป๊อปดีกว่า " ชานนท์ไม่รอช้า รีบสั่งพนักงานให้ใส่อาหารกลับไปทานที่บ้านก่อนจะรีบรับของ จ่ายตังค์แล้วมุ่งหน้าไปที่ห้องป๊อปทันที

 

 

 

ในระหว่างที่ป๊อปไปจัดเตรียมอาหาร แก้วรีบจัดแจงเปิดโน๊ตบุ๊คให้ชานนท์และอัคราดู 

 

 

 

" ตรงนี้ เหมือนเค้ากำลังมองหาใครบางคนอยู่ " ในคลิปศักดากำลังกวาดสายตามองหาใครบางคนอยู่จนทั่วงาน

 

 

 

" แล้วพอพ่อพี่อาชาเดินเข้ามา นายศักดาหยุดจ้องมอง " แก้วกดรีรันคลิปช่วงนั้นไปมา

 

 

 

" พี่นนท์ พี่อัครดูนะคะ นายศักดาใช้นิ้วเคาะโต๊ะเหมือนส่งสัญญาณ  1  2  3 ปัง ! " 

 

 

 

" ทุกคนวิ่งกระจาย แต่นายศักดากลับเดินเฉยๆ ช้าๆ เหมือนรู้ว่าเหตุการณ์ยุติลงแล้ว " ในคลิปเป็นภาพมี่แขกเครื่อ วิ่งหลบหนีวิถีกระสุนกันอย่างอุตลุบ มีแค่ศักดาที่เดินเฉื่อยๆช้าๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

 

 

 

" อื้ม มีโอกาสเป็นไปได้ แต่หลักฐานแค่นี้จะมัดตัวมันได้ยังไง " อัคราว่า

 

 

 

" ใช่ อีกอย่างในกล้องวงจรปิด ไม่เห็นคนที่ยิงเลยด้วยซ้ำ " ชานนท์ว่า

 

 

 

" ถ้าเราตามจากกล้องวงจรปิดที่ใกล้เคียงกับโรงแรม เราอาจจะเห็นอะไรมากขึ้นก็ได้คะ " แก้วเสนอ 

 

 

" จริงด้วยวะ " ป๊อปเดินเข้ามาได้ยินพอดี เขาเห็นด้วยกับความคิดของแก้ว

 

 

 

" อื้ม งั้นจัดการเลยนะไอป๊อป " ชานนท์สั่ง

 

 

 

" อ้าวว " ป๊อปทำหน้าเหวอ เหมือนคนงานเข้า แก้ว อัคราหัวเราะขำ

 

 

 

" พี่จะติดตามนายศักดา เพื่อได้ข้อมูลอะไรมาบ้าง บางทีเราอาจจะรู้สาเหตุการขัดแย้งของนายศักดาก้บคุณลุงมากขึ้น แล้วไอเห็นขัดแย้งที่ว่า มันร้ายแรงถึงขั้นทำให้นายศักดาลงมือฆ่าคุณลุงได้ไหม " ชานนท์พูด

 

 

 

 

" อะ ถ้าตกลงกันได้แล้ว ก็กินข้าวเถอะ ผมหิวแล้ว " ป๊อปว่า

 

 

 

กับข้าวถูกจัดเตรียมไว้บนโต๊ะอาหาร แก้ว ชานนท์ ป๊อป อัครา นั่งกันอย่างพร้อมหน้า

 

 

อัคราเริ่มตักกับข้าวให้แก้วก่อน ตามด้วยป๊อปที่แกะกุเงแล้วโยนใส่จานให้แก้ว ปิดท้ายด้วยชานนท์ที่ตักกับข้าวให้กับแก้ว  เธอดูเหมือนเด็กสาวที่ถูกห้อมล้อมด้วยผุ้ที่เป็นพี่ชาย ทุกคนดูแลเธอดีมาก ราวกับเธอเป็นน้องสาวแท้ๆของพวกเขา และทุกครั้งที่ทานข้าวร่วมกันเธอมักได้รับการเอาใจใส่แบบนี้เสมอ 

 

 

 

" นี่ยัยฟางยังไปนอนห้องแกอีกหรอ " ป๊อปถาม อัคราอมยิ้มเหมือนรู้ทันเพื่อน

 

 

 

" ก็มาบ้างเวลาวันหยุด หรือเวลาที่ฟางรู้ว่าแก้วทำงานเลืกดึก ก็จะมาทำอาหารให้กิน " แก้วเล่า

 

 

 

" ชอบก็จีบดิวะไอป๊อป จิ๊ๆจ๊ะๆอยู่แบบนี่เป้นปีๆแล้วนะเว้ย " อัคราแซว

 

 

 

" เออ อะไรวะ เรื่องแค่นี้ปอดแหกหรอ " ชานนท์แซวต่อ 

 

 

 

" แหมพี่นนท์ ทีพี่ยังชอบพี่หมอลักษณ์ แต่ไม่กล้าจีบเลย " ป๊อปเอาคืน

 

 

 

" นั่นดิ แกล้งป่วยอยู่เป็นเดือนๆ จนหมอจับทางได้ 5555 " แก้วแซวต่อ " ถ้าได้พี่หมอลักษณ์มาเป็นแฟน ก็ไม่ต้องเดือดร้อนมาถึงแก้วอีกแล้ว " 

 

 

 

" ... " ชานนท์นิ่ง เหมือนโดนตบหน้ารัวๆ " กินๆ " เขารีบเปลี่ยนเรื่องทันที เมื่อรู้ว่าตัวเองจนมุม

 

 

 

" พี่อัครก็เหมือนกัน ไม่เห็นจะจีบใครบ้างเลย " แก้วถาม

 

 

 

" แกก็เหมือนกัน ไม่เห็นมีใครมาจีบบ้างเลย " อัคราเอาคืน

 

 

 

" เออๆ พอเถอะ สรุปก็ไม่มีใครเอากันทุกคนนั้นแหละ " ชานนท์กล่าวปิดงาน ทุกคนหัวเราะสนุกเฮฮา แต่หารู้ไม่ว่าทางอาชาเริ่มจะเสี่ยงอันตรายขึ้นทุกที

 

 

 

ปัง !! 

 

 

 

 

เสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัดในขณะที่อาชากำลังจะขึ้นรถออกจากวัด เขาโอบกอดภรรยาของตัวเองไว้แน่น แล้วรีบพาเธอขึ้นรถ ก่อนจะสั่งให้ลูกน้องขับออกไปอย่างไว 

 

 

 

เกือบ 10 กิโล ก็ไม่เห็นมีใครตามมา

 

 

 

" มันคงแค่มาขู่ครับนาย " คนขับรถพูด อาชาหน้าเครียดโอบกอดเพชรพลอยไม่ยอมปล่อย

 

 

 

" กลัวไหมที่ต้องมายืนอยู่ข้างผม " อาชาเอ่ยถาม เพชรพลอยนิ่งไปไม่ยอมตอบ ได้แต่หลบอยู่ในกอดของอาชา

 

 

 

 

บ้านพักฟาง

 

 

 

 

" มาจากไหนหนะโทโมะ " ฟางถามด้วยความสงสัย เมื่อเห็นโทโมะใส่ชุดดำเดินเข้ามาในบ้านของเธอ

 

 

 

" วัด " โทโมะตอบสั้นๆเหมือนคนเหนื่อยๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา

 

 

" หยุดเถอะ แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้แล้ว " ฟางเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆ แล้วกอดบ่าปลอบใจโทโมะ อีกคนนั่งน้ำตาซึมเหมือนคนกำลังเสียใจ