Confused รักเธอหรือเเค่สับสน ?
เขียนโดย 
Kaewjai_Jarin
วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 02.34 น.
แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2560 18.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
17)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
สุดท้ายเธอก็ต้องยอมรับในสิ่งที่เป็นอยู่ดี ในเมื่อฟางชอบสิางนั้นนิ เธอควรจะให้ฟางไปลองทำในสิ่งที่ฟางชอบ..
" เเล้วตกลงได้ยังว่าจะเรียนคณะไหน เเก้วจะได้ยืนยันสิทธิ์ให้ "
ต่างคนต่างเงียบกันสักพักใหญ่ เธอสงบสติอารมณ์ได้มากเเล้วพร้อมจะคุยกับฟาง เธอจึงเลือกถามทำลายความเงียบ เเละเพื่อไม่ให้อีกคนคิดมาก
" บริการธุระกิจละกัน "
" เเน่ใจล่ะหรอ ? "
เธอถามเพื่อความหมั่นใจ ถ้าเธอคลิกตกลงไปมันจะไม่สามารถเเก้ไข้อะไรอีกเเล้ว
" เเก้วว่าคณะไหนเหมาะกับฟางล่ะ ? "
เธอชอบทั้งสามคณะที่เธอติด เธอค่อนข้างสับสนว่าเธอจะเรียนไรกันเเน่นั้นก็ชอบนี้ก็ชอบ งั้นให้เเก้วตัดสินใจให้ดีกว่าาา
" บันชีก็โอเคนะ เรียนคลายๆกับบริหารเเหล่ะเเต่น่าจะสบายกว่า "
" งั้นเอาบันชี "
" ฮะ ? " เธอค่อนข้างงๆเล็กน้อยเมื่อเธอเสนอความคิดเห็นออกไปฝ่ายนั้นก็เอออ่อซะงั้น
" ก็ฟางเลือกไม่ถูกจริงๆนิเเก้ว เอาบันชีนั้นเเหล้ะ " เธอพูดเเล้วจับมือเเก้วคลิกปุ่มยืนยันสิทธิ์ทันที
" เเบบนี้ก็ได้หรอ - - "
ทั้งสองคนเล่นกันอยู่สักพักตามพะสาคนเเป็นเเฟนกันนน ต่อจากนี้อีก 2 เดือนเธอก็เเค่รอรายงานตัว เเละเข้ามอบตัวเท่านั้นเธอจึงวางถึงสองเดือน
1 เดือน ผ่านไป
เธอมาหาฟางบ่อยๆเเละดูเเลบริษัทช่วยพ่อ ตอนนี้พ่อของเธอบริหารคนเดียว ตัดสินใจคนเดียวคงลำบากหน่อย เเต่เธอก็ช่วยพ่อเธออยู่บ่อยๆฝ่ายนั้นก็หายไปเลย ชั้ลทราบข่าวมาว่าเขากลับบ้านไปดูเเลพ่อของเขาที่เป็นอัมพาต ดีเเล้วจะได้เลิกกัดชั้ลสักที ! เขาเงียบหายไปจนชั้ลหวั่นๆกลัวๆว่าเขาจะกลับมาทำร้ายเธออีกหรือป่าว เเต่ตอนนี้เขาห่างหายไปนานพอควรจนเธอเเน่ใจเเล้วว่าเขาจะไม่กลับมาระรานเธออีก
เธอใช้ชีวิตอย่างปกติทุกอย่างง เเต่ที่ฝั่งใจเธอมากก็คือเธอไม่บริสุทธิ์อีกต่อไปเเล้ว.. มันเป็นเรื่องที่ทำใจได้ยากพอควร เธอไม่อยากจะคิดถึงเขาที่มาทำร้ายเธอเเละห่างหายไป เธอเดาเกมไม่ออกด้วยซ้ำว่าเขาจะมาทำให้เธอเสียใจเล่นอีกหรือป่าว เเต่อยู่เเบบนี้มันก็ดีเเล้วไม่ใช่หรือ ?เธอกกับฟางหายหายจากเรื่องอย่างว่าเป็นระยะเวาหนึ่งเเล้ว จากอาการที่ฟางดูไม่สบายตลอดเวลา เธอบอกให้ไปตรวจไปรักษาเเต่เธอก็ไม่เชื่อฟัง นอนซมอยู่ในคอนโดของเธอมาระยะหนึ่งเเล้ว
" อิ้ อ้วกกก " ฟางก็เป็นเหมือนทุกวันที่เธอมาหาฟาง ฟางอาเจียนตลอดยิ่งหนักเข้าหนักเข้าขึ้นไปอีกจนเธอเริ่มเป็นห่วง
" ไปหาหมอเหอะฟาง อย่าดื้อ "
วันนี้ดูเหมือนว่าฟางจะอาการมากกว่าทุกวัน สุดท้ายเธอก็ลากเธอมาโรงบาลสำเร็จ เธอเลือกพาฟางเข้าโรงพยาบาลเอกชนเพราะน่าจะสอาดกว่า คนน้อยกว่าฟางจะได้รีบเร่งพบหมอเสียที เรื่องค่าใช้จ่ายเธอมีปัญญาจ่ายอยู่เเล้ว
เธอนั่งรอฟางที่เข้าไปในห้องตรวจ หมอบอกว่าเธอไม่มีไข้ ? มันจะเป็นไปได้อย่างไรในเมื่อเธออาเจียนออกมาขนานนั้น ปวดหัวตลอด มันเป็นไปได้จริงหรอ สุดท้ายเธอก็ให้ฟางมาเช็คร่างกาย เธอนั่งรอฟางอยู่นานเเต่ก็ไม่ออกมาสักที
" ญาติคุณธนันธรณ์ใช่ไหมคะ ? "
" คะ ? "
เธอเป็นทอมที่พูดคะ เธอว่าการที่เธอพูดคะมันน่ารักดีสำหรับลุคเท่ห์ๆของเธอ พยาบาลได้ยินเช่นนั้นก็อดยิ้มไม่ได้ ในเมื่อเสียงเเก้วออกจะห้าวๆมาพูดคะ รวมๆดูเเล้วก็น่ารักดีใช่มั้ยล่ะะ
" เอ่อ.. คุณหมอบอกว่าให้คุณธนันธรณ์พักที่นี้สัก 3-4 วัน ร่างกายเธอค่อนข้างอ่อนเเอ่เพราะอาการเเพ้ "
" เอ้า ไหนคุณหมออีกคนบอกว่าเธอปกติ ไม่มีไข้นิ "
" อ่อ พอมาตรวจดูดีๆเเล้วปรากฎว่าคุณธรนันธรณ์ท้องหน่ะคะ อายุยังเด็กอยู่เลยใครเป็นพ่อเด็กคะ คุณหมอท่านอยากพบ "
ฮะ ? ฟางท้อง จะบ้าบ่หอยหลอดกันไปใหญ่เเล้ววว มันเป็นไปไม่ได้ โรงบาลนี้ชักจะปัญญาอ่อนเเล้วตรวจยังไงว่าฟางท้อง เธอเชื่อใจฟางเพราะตลอดเดือนที่ผ่านมาเธออยู่กับฟางตลอดไม่มีทางที่ฟางจะไปมีอะไรกับคนอื่นได้
เธอไม่ตอบคำถามพยาบาลเลยสักนิด เพราะยังไงมันก็เป็นเรื่องโกหก เธอไม่ตลอกด้วยหรอกนะ ฟางอาจเเกล้งเธอให้พยาบาลมาบอกเเบบนี้ก็ได้ใครจะรู้ เธอเดินมาหาฟางที่ตอนนี้อยู่ในชุดผู้ป่วย มาสายน้ำเกลือเจาะที่มือข้างซ้าย ฟางน้ำตาไหหลออกมาไม่ขาดสายเมื่อเห็นเเก้วเดินเข้ามาหาเธอ
" ฟางเล่นอะไรของฟางฮะ "
" เล่น ? "
" ก็ฟางไปบอกพยาบาลให้มาบอกเเก้วว่าฟางท้องใช่มั้ย รู้ว่าฟางไม่อยากให้เเก้วเป็นห่วง เเต่เเก้วไม่ตลกด้วยนะ "
" เเก้ว ฟังฟางนะ " ฟางพูดพร้อมจับมือเเก้วเเน่น ฟางน้ำตาไหลออกมาเเถบขาดสาย เธอชักหวั่นใจเเล้วว่าที่พยาบาลบอกเธอเป็นเรื่องจริง
" ฟา ฟาง อือ ท้อง 2 เดือนเเล้ว อืออ เเก้วอย่าโกรธฟางเลยนะ ฟางไม่ได้ตั้งใจ"
ฟางร้องไห้ออกมาพร้อมดึงเเก้วเข้าไปกอด ตัวเเก้วสั้นไปหมด สั้นเพราะกำลังหลอกตัวเองว่าฟางงกำลังเล่นอะไรกับเธอ
" มันจะเป็นไปได้ไงฟาง ในเมื่อเเก้วอยู่กับฟางตลอดเดือนที่ผ่านมา... ฟางมีคนอื่นหรอ " เธอพยายามกลั่นคำพูดออกมา น้ำตาเธอเริ่มคลอเมื่อรู้ว่าฟางพูดจริงจังไม่ใช่เเค่เล่นๆอย่างที่เธอคิด
" ฟางขอโทษเเก้ว ฟางขอโทษอย่าโกดฟางเลยนะ อย่าเกลียดฟางเลยนะ ฮื่ออ อือ ฟางขอโทษ "
" ใคร ! ใครมันเป็นพ่อของเด็ก "
ฟางก้มหน้าเงียบ เธอไม่กล้าบอกด้วยซ้ำว่าป๊อปปี้เป็นพ่อของลูกเธอ เธอกลัวเเก้วไปฆ่าป๊อปปี้ถึงที่ เธอเป็นห่วงป๊อปปี้ขึ้นมาทันทีเมื่อเเก้วถาม
" ตอบมาสิฟาง " เเก้วชกจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ มือไม้สั่นไปหมดเเล้วไปเขย่าตัวฟางเพื่อให้เธอตอบ
" ฟะ ฟาง ฟางไม่รู้ " เธอตอบไปด้วยความกลัว กลัวว่าเเก้วจะทำอะไรเธอตอนนี้เเก้วดูน่ากลัวยิ่งกว่าพวกผีดิบที่กำลังบ้าคลั่ง
" สำส่อน ! " เเก้วผลักฟางลงไปที่เตียงทันที ดีที่เตียงเธอนุ่มเธอจึงไม่กระทบกระเทือนอะไร
" .. "
" เอาเด็กออก "
" เเก้วจะบ้าไปเเล้วหรอ ชีวิตทั้งชีวิตเลยนะเว้ย " ฟางเริ่มโมโหเเล้ว นั้นลูกเธอทั้งคนเลยนะ
" เเล้วจะเอาไงกับเรื่องของเรา ? ถ้ามีมัน เเล้วเเก้วล่ะฟาง"
"..." มันคงถึงเวลาเเล้วสิ ที่เธอต้องตัดเเก้วออกเเล้วเลือกป๊อปปี้ เพื่อลูกเธอทำได้
" ทำไมอะฟาง ทำไม ถึงเเก้วจะเอาไปทั่วเเต่เเก้วก็ไม่เคยทำให้ฟางทำบากใจเท่ากับที่ฟางทำกับเเก้วในวันนี้เลยนะ "
" เเก้วเเน่ใจหรอ ว่าไม่เคย ? " สายตาฟางส่งไปหาเเก้ว เหมือนกับเธอกำลังจะบอกว่าเธอรู้อะไรบ้างอย่างที่เเก้วปิดฟางไว้
" จะหาเรื่องอะไรเเก้วอีก ! ตอนนี้ฟางผิดนะอย่ามาหาเรื่องว่าเเก้วผิด "
ฟางกดหาอะไรบ้างอย่างในโทรศัพท์เธอ เเล้วเธอหันโทรศัพท์เธออมาให้เเก้วดู เเก้วถึงขั้นตกใจทันทีเมื่อมันคือ คลิป คลิปเธอตอนมีอะไรกันกับโทโมะ ในคลิปไม่เห็นหน้าโทโมะเลย เห็นเเต่เเก้ว เเละเสียงคลั่งของเเก้วล้วน ๆ
" ฟางเอาคลิปบ้าๆนี้มาจากไหน เอามานี้นะ " เธอพยายามเเย่งโทรศัพท์มาจากฟาง เเต่ก็ไม่สำเร็จเลย
" ทำไมอายหรอ ทีตอนทำล่ะไม่อาย ถ้ามันจะเลวมันก็เลวด้วยกันทั้งคู่เเหล่ะหว่า ! "
" ฟาง มันไม่ใช่อย่างที่ฟางเห็นนะ "
" เเก้วยังมีหน้ามาเเก้ตัวอีกหรอ ถ้าไม่มีคนส่งมาให้ฟางดู ฟางก็จะเป็นควายต่อไปเเบบนี้ใช่มั้ยที่ไม่รู้ว่าเเฟนสุดเเมนของฟางไปเอากับผู้ชาย ! "
" เหอะ ถ้าไม่พาฟางมาหาหมอวันนี้เเก้วก็คงไม่รู้สินะ ว่าฟางท้องกับผู้ชาย "
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
