Confused รักเธอหรือเเค่สับสน ?

9.5

เขียนโดย Kaewjai_Jarin

วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 02.34 น.

  29 ตอน
  198 วิจารณ์
  40.01K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2560 18.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

               สุดท้ายเธอก็ต้องยอมรับในสิ่งที่เป็นอยู่ดี ในเมื่อฟางชอบสิางนั้นนิ เธอควรจะให้ฟางไปลองทำในสิ่งที่ฟางชอบ.. 

 

 

 

 

            " เเล้วตกลงได้ยังว่าจะเรียนคณะไหน เเก้วจะได้ยืนยันสิทธิ์ให้ "

 

 

 

 

             ต่างคนต่างเงียบกันสักพักใหญ่ เธอสงบสติอารมณ์ได้มากเเล้วพร้อมจะคุยกับฟาง เธอจึงเลือกถามทำลายความเงียบ เเละเพื่อไม่ให้อีกคนคิดมาก 

 

 

 

 

 

             " บริการธุระกิจละกัน "

 

 

 

 

              " เเน่ใจล่ะหรอ ? "

 

 

 

 

            เธอถามเพื่อความหมั่นใจ ถ้าเธอคลิกตกลงไปมันจะไม่สามารถเเก้ไข้อะไรอีกเเล้ว

 

 

 

 

          " เเก้วว่าคณะไหนเหมาะกับฟางล่ะ ? "

 

 

 

 

           เธอชอบทั้งสามคณะที่เธอติด เธอค่อนข้างสับสนว่าเธอจะเรียนไรกันเเน่นั้นก็ชอบนี้ก็ชอบ งั้นให้เเก้วตัดสินใจให้ดีกว่าาา 

 

 

 

 

                  " บันชีก็โอเคนะ เรียนคลายๆกับบริหารเเหล่ะเเต่น่าจะสบายกว่า "

 

 

 

 

 

                 " งั้นเอาบันชี "

 

 

 

                " ฮะ ? " เธอค่อนข้างงๆเล็กน้อยเมื่อเธอเสนอความคิดเห็นออกไปฝ่ายนั้นก็เอออ่อซะงั้น

 

 

 

 

                " ก็ฟางเลือกไม่ถูกจริงๆนิเเก้ว เอาบันชีนั้นเเหล้ะ " เธอพูดเเล้วจับมือเเก้วคลิกปุ่มยืนยันสิทธิ์ทันที 

 

 

 

 

 

                  " เเบบนี้ก็ได้หรอ - - "

 

 

 

 

 

               ทั้งสองคนเล่นกันอยู่สักพักตามพะสาคนเเป็นเเฟนกันนน ต่อจากนี้อีก 2 เดือนเธอก็เเค่รอรายงานตัว เเละเข้ามอบตัวเท่านั้นเธอจึงวางถึงสองเดือน

 

 

 

 

               1 เดือน ผ่านไป

 

 

 

 

 

               เธอมาหาฟางบ่อยๆเเละดูเเลบริษัทช่วยพ่อ ตอนนี้พ่อของเธอบริหารคนเดียว ตัดสินใจคนเดียวคงลำบากหน่อย เเต่เธอก็ช่วยพ่อเธออยู่บ่อยๆฝ่ายนั้นก็หายไปเลย ชั้ลทราบข่าวมาว่าเขากลับบ้านไปดูเเลพ่อของเขาที่เป็นอัมพาต ดีเเล้วจะได้เลิกกัดชั้ลสักที ! เขาเงียบหายไปจนชั้ลหวั่นๆกลัวๆว่าเขาจะกลับมาทำร้ายเธออีกหรือป่าว เเต่ตอนนี้เขาห่างหายไปนานพอควรจนเธอเเน่ใจเเล้วว่าเขาจะไม่กลับมาระรานเธออีก

 

 

 

 

 

 

               เธอใช้ชีวิตอย่างปกติทุกอย่างง เเต่ที่ฝั่งใจเธอมากก็คือเธอไม่บริสุทธิ์อีกต่อไปเเล้ว.. มันเป็นเรื่องที่ทำใจได้ยากพอควร เธอไม่อยากจะคิดถึงเขาที่มาทำร้ายเธอเเละห่างหายไป เธอเดาเกมไม่ออกด้วยซ้ำว่าเขาจะมาทำให้เธอเสียใจเล่นอีกหรือป่าว เเต่อยู่เเบบนี้มันก็ดีเเล้วไม่ใช่หรือ ?เธอกกับฟางหายหายจากเรื่องอย่างว่าเป็นระยะเวาหนึ่งเเล้ว จากอาการที่ฟางดูไม่สบายตลอดเวลา เธอบอกให้ไปตรวจไปรักษาเเต่เธอก็ไม่เชื่อฟัง นอนซมอยู่ในคอนโดของเธอมาระยะหนึ่งเเล้ว

 

 

 

 

 

              " อิ้ อ้วกกก " ฟางก็เป็นเหมือนทุกวันที่เธอมาหาฟาง ฟางอาเจียนตลอดยิ่งหนักเข้าหนักเข้าขึ้นไปอีกจนเธอเริ่มเป็นห่วง

 

 

 

 

             " ไปหาหมอเหอะฟาง อย่าดื้อ "

 

 

 

              วันนี้ดูเหมือนว่าฟางจะอาการมากกว่าทุกวัน สุดท้ายเธอก็ลากเธอมาโรงบาลสำเร็จ เธอเลือกพาฟางเข้าโรงพยาบาลเอกชนเพราะน่าจะสอาดกว่า คนน้อยกว่าฟางจะได้รีบเร่งพบหมอเสียที  เรื่องค่าใช้จ่ายเธอมีปัญญาจ่ายอยู่เเล้ว

 

 

 

 

 

                เธอนั่งรอฟางที่เข้าไปในห้องตรวจ หมอบอกว่าเธอไม่มีไข้ ? มันจะเป็นไปได้อย่างไรในเมื่อเธออาเจียนออกมาขนานนั้น ปวดหัวตลอด มันเป็นไปได้จริงหรอ สุดท้ายเธอก็ให้ฟางมาเช็คร่างกาย เธอนั่งรอฟางอยู่นานเเต่ก็ไม่ออกมาสักที 

 

 

 

 

 

              " ญาติคุณธนันธรณ์ใช่ไหมคะ ? "

 

 

 

               " คะ ? "

 

 

 

             เธอเป็นทอมที่พูดคะ  เธอว่าการที่เธอพูดคะมันน่ารักดีสำหรับลุคเท่ห์ๆของเธอ พยาบาลได้ยินเช่นนั้นก็อดยิ้มไม่ได้ ในเมื่อเสียงเเก้วออกจะห้าวๆมาพูดคะ รวมๆดูเเล้วก็น่ารักดีใช่มั้ยล่ะะ

 

 

 

 

              " เอ่อ.. คุณหมอบอกว่าให้คุณธนันธรณ์พักที่นี้สัก 3-4 วัน ร่างกายเธอค่อนข้างอ่อนเเอ่เพราะอาการเเพ้ " 

 

 

 

              " เอ้า ไหนคุณหมออีกคนบอกว่าเธอปกติ ไม่มีไข้นิ "

 

 

 

            " อ่อ พอมาตรวจดูดีๆเเล้วปรากฎว่าคุณธรนันธรณ์ท้องหน่ะคะ อายุยังเด็กอยู่เลยใครเป็นพ่อเด็กคะ คุณหมอท่านอยากพบ "

 

 

 

 

             ฮะ ? ฟางท้อง จะบ้าบ่หอยหลอดกันไปใหญ่เเล้ววว มันเป็นไปไม่ได้ โรงบาลนี้ชักจะปัญญาอ่อนเเล้วตรวจยังไงว่าฟางท้อง เธอเชื่อใจฟางเพราะตลอดเดือนที่ผ่านมาเธออยู่กับฟางตลอดไม่มีทางที่ฟางจะไปมีอะไรกับคนอื่นได้

 

 

 

 

 

         เธอไม่ตอบคำถามพยาบาลเลยสักนิด เพราะยังไงมันก็เป็นเรื่องโกหก เธอไม่ตลอกด้วยหรอกนะ ฟางอาจเเกล้งเธอให้พยาบาลมาบอกเเบบนี้ก็ได้ใครจะรู้ เธอเดินมาหาฟางที่ตอนนี้อยู่ในชุดผู้ป่วย มาสายน้ำเกลือเจาะที่มือข้างซ้าย ฟางน้ำตาไหหลออกมาไม่ขาดสายเมื่อเห็นเเก้วเดินเข้ามาหาเธอ

 

 

 

 

 

           " ฟางเล่นอะไรของฟางฮะ "

 

 

 

          " เล่น ? "

 

 

 

         " ก็ฟางไปบอกพยาบาลให้มาบอกเเก้วว่าฟางท้องใช่มั้ย รู้ว่าฟางไม่อยากให้เเก้วเป็นห่วง เเต่เเก้วไม่ตลกด้วยนะ " 

 

 

 

 

 

            " เเก้ว ฟังฟางนะ " ฟางพูดพร้อมจับมือเเก้วเเน่น ฟางน้ำตาไหลออกมาเเถบขาดสาย เธอชักหวั่นใจเเล้วว่าที่พยาบาลบอกเธอเป็นเรื่องจริง 

 

 

 

 

            " ฟา ฟาง อือ ท้อง 2 เดือนเเล้ว อืออ เเก้วอย่าโกรธฟางเลยนะ ฟางไม่ได้ตั้งใจ"

 

 

 

            ฟางร้องไห้ออกมาพร้อมดึงเเก้วเข้าไปกอด ตัวเเก้วสั้นไปหมด สั้นเพราะกำลังหลอกตัวเองว่าฟางงกำลังเล่นอะไรกับเธอ

 

 

 

           " มันจะเป็นไปได้ไงฟาง ในเมื่อเเก้วอยู่กับฟางตลอดเดือนที่ผ่านมา... ฟางมีคนอื่นหรอ " เธอพยายามกลั่นคำพูดออกมา น้ำตาเธอเริ่มคลอเมื่อรู้ว่าฟางพูดจริงจังไม่ใช่เเค่เล่นๆอย่างที่เธอคิด

 

 

 

 

            " ฟางขอโทษเเก้ว ฟางขอโทษอย่าโกดฟางเลยนะ อย่าเกลียดฟางเลยนะ ฮื่ออ อือ ฟางขอโทษ " 

 

 

 

 

          " ใคร ! ใครมันเป็นพ่อของเด็ก " 

 

 

 

 

           ฟางก้มหน้าเงียบ เธอไม่กล้าบอกด้วยซ้ำว่าป๊อปปี้เป็นพ่อของลูกเธอ เธอกลัวเเก้วไปฆ่าป๊อปปี้ถึงที่ เธอเป็นห่วงป๊อปปี้ขึ้นมาทันทีเมื่อเเก้วถาม 

 

 

 

 

 

           " ตอบมาสิฟาง " เเก้วชกจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ มือไม้สั่นไปหมดเเล้วไปเขย่าตัวฟางเพื่อให้เธอตอบ

 

 

 

            " ฟะ ฟาง ฟางไม่รู้ " เธอตอบไปด้วยความกลัว กลัวว่าเเก้วจะทำอะไรเธอตอนนี้เเก้วดูน่ากลัวยิ่งกว่าพวกผีดิบที่กำลังบ้าคลั่ง

 

 

 

 

           " สำส่อน ! " เเก้วผลักฟางลงไปที่เตียงทันที ดีที่เตียงเธอนุ่มเธอจึงไม่กระทบกระเทือนอะไร

 

 

 

          " .. "

 

 

 

 

          " เอาเด็กออก " 

 

 

 

 

         " เเก้วจะบ้าไปเเล้วหรอ ชีวิตทั้งชีวิตเลยนะเว้ย " ฟางเริ่มโมโหเเล้ว นั้นลูกเธอทั้งคนเลยนะ

 

 

 

 

         " เเล้วจะเอาไงกับเรื่องของเรา ? ถ้ามีมัน เเล้วเเก้วล่ะฟาง"

 

 

 

 

         "..." มันคงถึงเวลาเเล้วสิ ที่เธอต้องตัดเเก้วออกเเล้วเลือกป๊อปปี้ เพื่อลูกเธอทำได้ 

 

 

 

 

 

        " ทำไมอะฟาง ทำไม ถึงเเก้วจะเอาไปทั่วเเต่เเก้วก็ไม่เคยทำให้ฟางทำบากใจเท่ากับที่ฟางทำกับเเก้วในวันนี้เลยนะ "

 

 

 

 

 

         " เเก้วเเน่ใจหรอ ว่าไม่เคย ? " สายตาฟางส่งไปหาเเก้ว เหมือนกับเธอกำลังจะบอกว่าเธอรู้อะไรบ้างอย่างที่เเก้วปิดฟางไว้ 

 

 

 

 

          " จะหาเรื่องอะไรเเก้วอีก ! ตอนนี้ฟางผิดนะอย่ามาหาเรื่องว่าเเก้วผิด "

 

 

 

 

           ฟางกดหาอะไรบ้างอย่างในโทรศัพท์เธอ เเล้วเธอหันโทรศัพท์เธออมาให้เเก้วดู เเก้วถึงขั้นตกใจทันทีเมื่อมันคือ คลิป คลิปเธอตอนมีอะไรกันกับโทโมะ ในคลิปไม่เห็นหน้าโทโมะเลย เห็นเเต่เเก้ว เเละเสียงคลั่งของเเก้วล้วน ๆ 

 

 

 

 

             " ฟางเอาคลิปบ้าๆนี้มาจากไหน เอามานี้นะ " เธอพยายามเเย่งโทรศัพท์มาจากฟาง เเต่ก็ไม่สำเร็จเลย

 

 

 

 

            " ทำไมอายหรอ ทีตอนทำล่ะไม่อาย ถ้ามันจะเลวมันก็เลวด้วยกันทั้งคู่เเหล่ะหว่า ! " 

 

 

 

            " ฟาง มันไม่ใช่อย่างที่ฟางเห็นนะ "

 

 

 

 

         " เเก้วยังมีหน้ามาเเก้ตัวอีกหรอ ถ้าไม่มีคนส่งมาให้ฟางดู ฟางก็จะเป็นควายต่อไปเเบบนี้ใช่มั้ยที่ไม่รู้ว่าเเฟนสุดเเมนของฟางไปเอากับผู้ชาย ! "

 

 

 

 

 

           " เหอะ ถ้าไม่พาฟางมาหาหมอวันนี้เเก้วก็คงไม่รู้สินะ ว่าฟางท้องกับผู้ชาย "

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา