Confused รักเธอหรือเเค่สับสน ?

9.5

เขียนโดย Kaewjai_Jarin

วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 02.34 น.

  29 ตอน
  198 วิจารณ์
  39.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2560 18.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15) ตอนที่ 18

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

               " ครูหมอ พ่อผมเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้นกับพ่อผม "

 

 

 

 

            เขารีบตรงมาที่โรงพยาบาลทันทีที่ทางเจ้าหน้าที่โทรมาบอกว่าพ่อของเขาหกล้มหัวฟาดก้อนหิน มันจะเป็นไปได้อย่างไรในเมื่อพ่อของเขาก็สุขภาพเเข็งเเรงดี ? 

 

 

 

 

            " ใจเย็นๆก่อนนะวิศว คุณญาณวุฒิคงจะเจอเรื่องกระทบกระเทือนจิตใจจึงทำให้เป็นลมฉับพลัน ครูช่วยเต็มที่เเล้วจริงๆเเต่สมองของคุณญาณวุฒิถูกกระทบกระเทือนอย่างเเรงจนเป็นอัมพาตไม่สามารถพูดเเละขยับตัวไปไหนได้เลย ครูเสียใจด้วยนะ "

 

 

 

 

 

             เขาเรียกหมอว่าครู เนื่องจากพ่อของเขาเห็นว่าเขาอยากเป็นหมอ อยากช่วยเหลือคนอื่นตั้งเเต่ตอนเล็กๆพ่อของเขาจึงฝากเขาไว้ให้ครูหมอคนนี้สอนเขาตลอดว่าอาชีพหมอควรจะปฎิบัติตนอย่างไร จนเขาพร้อมที่จะก้าวสู่หนทางชีวิตการเป็นหมอ

 

 

 

 

 

               " ไม่มีทางรักษาได้เลยหรอครับ "

 

 

 

           น้ำตาเขาเริ่มคลอ ในเมื่อครอบครัวของเขามีเเค่พ่อ เเละเขา เพียงสองคนเท่านั้นครอบครัวร่ำรวยที่มีกันเเค่สองคนพ่อลูก นอกนั้นปู่ ย่า ตา ยาย อา ป้า ก็อยุ่ที่ต่างประเทศกันหมดอยู่ๆพ่อก็เกิดเป็นอัมพาต ตาของเขาภาพเริ่มเบลอเพราะน้ำตาที่คลออยู่ในเบ้า เขาอยากจะร้องไห้ออกมาเหลือเกิน เเต่ใจมันบอกให้เข้มเเขง เขาต้องเข้มเเข็ง

 

 

 

 

           " เเถบจะไม่มีเลย "

 

 

 

 

          " เเสดงว่ายังมีทางไหมครับ " เขายังมีหวัง.. 

 

 

 

 

          " มีอ่ะ มีเเน่เเต่ต้องใช้เวลานานหน่อย เพราะร่างกายของคุณญาณวุฒิก็เริ่มเเก่ไปตามอายุ มีสิทธ์น้อยมากที่กระดูกจะเชื่อมเข้ากับเส้นประสาท "

 

 

 

 

           " ประมานกี่ปีครับ "

 

 

 

           " 6 ปี " เขาอึ้งทันที 6 ปีเลยหรอที่เขาจะมีพ่อที่นอนอยู่นิ่งๆไม่ตอบรับเขา ระยะเวลาหกปีมันนานมากเลยนะสำหรับคนติดพ่ออย่างผม 'ใคร! ใครมันทำพ่อผม'

 

 

 

 

           เมื่อพ่อของเขาถูกย้ายไปที่ห้องพิเศษ เขาก็สั่งลูกน้องเขาเฝ้าอย่างเเน่นหนาไม่ให้ใครเข้าเยี่ยม ก่อนที่จะมุ่งตรงไปที่ที่เกิดเหตุ เขาต้องการความชัดเจนว่าใครเป็นคนทำให้พ่อของเขาเป็นเเบบนี้กันเเน่ ที่เขาไม่อยู่เฝ้าไม่ใช่ว่าเขาไม่ห่วงพ่อเขาหรอกนะ เขาเเค่ต้องการความจริงตอนนี้ ความจริงว่าใครเป็นคนทำพ่อเขาให้เ็นเเบบนี้ ! 

 

 

 

 

 

           บริษัทอลิส

 

 

 

           " ป๊าาา เเก้วคิดเเบบบ้านใหม่ได้เเย้วว รับรองลูกค้าต้องสั่งทำบ้านเเบบที่เเก้ววาดเยอะเเน่ๆ"

 

 

 

             บริษัทอลิสเป็นบริษัทออกเเบบ ตกเเต่งภายใน รวมทั้งรับเหมาก่อสร้าง หมู่บ้านจัดสรรล้วนเเต่เป็นผลงนของบริษัทอลิสทั้งนั้น 

 

 

 

 

 

            ไม่เเปลกที่ห้องของเธอจะถูกจัดเป็นโซนๆออกเเบบอย่างมีสไตร์เป็นของตัวเองเพราะเธอชอบในการจัดตกเเต่งบ้านอย่างมากกกก เธอเปลี่ยนการเเต่งห้องของเธอทุกๆปีในห้องๆเดิม ผลงานส่วนหนึ่งของบริษัทอลิสล้วนมาจากความคิดของเธอเเละโทโมะทั้งนั้น ออกเเบบเส็ดก็ส่งให้วิศวะวางเเผนต่อ 

 

 

 

 

               เธอชอบมานั่งออกเเบบทุกๆครั้งในเวลาเธอเคลียด เเละเวลาที่เธอมีเรื่องทุกใจเเค่เพียงเธอเขียนเเบบบ้าน เเบบห้องขึ้นมามันก็ทำให้ชีวิตเศร้าๆของเธอกลับมาร่าริ่มทันที เธอมีเสน่ห์ใช่มั้ยล่ะ.. 

 

 

 

 

 

               " ไหน ขอป๊าดูเส่ หู้ยยวาดเเละออกเเบบสวยขนานนี้ทำไมไม่เป็นสถาปันไม่ก็วิศวไปเลยล่ะเเก้วใจ "

 

 

 

 

 

             คุณชายกรชวัลยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อเห็นผลงานของลูกสาวสุดเท่ห์ของตนที่มีความคิดไอเดียใหม่ๆมีช่วยเขาออกเเบบเสมอ

 

 

 

 

 

 

            " เเก้วบอกล่ะไงง ว่าว่างๆถึงทำให้มีทำเป็นชีวิตจิตใจคงไม่ได้อะ จำเจ "

 

 

 

 

            " เเล้วทางมหาลัยเขาประกาศผลสอบตอนไหนล่ะลูก "

 

 

 

 

 

           " อีกสองวันคะ เขาประกาศพร้อมกันทั้งประเทศอ่าา ไม่่รู้จะติดมั้ย "

 

 

 

 

           " ลงอะไรไว้บ้างล่ะ "

 

 

 

 

 

            " เเพทย์มหิดล เเพทย์จุฬา เเพทย์รังษิต เเพทย์เชียงใหม่ เเพทย์ขอนเเก่น  ถ้าฟางติดไหนหนูเรียนนั้นอะป๊า "

 

 

 

 

           เธอไล่ยาวววทันทีที่กรชวัลถาม เธอก็เป็นอีกหนึ่งคนที่ชอบทางการเเพทย์เเละทางครอบครัวของเธอก็สงเสริมเป็นอย่างดีถึงเเม้ทางนี้จะไม่เกี่ยวโยงกับอาชีพทางบ้านเลยเเต่เธอสัญญากับกรชวัลเเล้วว่าเธอจะนำเอาวิชาที่เรียนมาปรับใช้กับอาชีพของครอบครัวเธอ ถึงเเม้มันจะคนล่ะทิศคนล่ะทางกันก็เถอะ

 

 

 

 

              " เเหม่ ติดกันมากเลยนะกับหนูฟางเนี้ย ป๊าคงไม่มีโอกาศมีลูกเขยเหมือนบ้านอื่นเขาเเล้วล่ะมั้ง "

 

 

 

 

              เธอได้เเต่ยิ้มเจือๆถ้ามันเป็นไปได้ ถ้ามันเป็นจริงเธอก็อยากจะใช้ชีวิตร่วมกันกับ'เขา' เเต่เวลาเปลี่ยน สถานะการเปลี่ยน มันทำให้ชีวิตคู้ของเราไม่เหมือนเดิม ชั่งเถอะเธอชอบผู้หญิงนิ

 

 

 

 

 

 

              " มีความสุขกันจังเนอะ พวกฆาตกอน "

 

 

 

 

 

 

               

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา