Secretly in love รักฉันคู่กับเธอ
เขียนโดย 
June_pplc
วันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 22.44 น.
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 19.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) 6. let's go
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ6. let's go
“มากันแล้วคร้าบบ”เขื่อนดังขึ้นเมื่อเฟย์เปิดประตู
“เอ้ยไอ้ป็อป เป็นไปได้ที่มึงมาเร็วว่ะ”เขื่อนทักก่อนที่ทุกคนจะหัวเราะ
"เอ้าพิมไปด้วยเหรอ ไปหลายๆคนดิสนุกไปผ่อนคลาย”โทโมะเห็นพิมก่อนจะทัก
“ฟางว่าเราไปกันเถอะ”ฟางเอาของออกมาในครัวก่อนจะชวนกันไป
“เอ้าฟางมากับชั้นก็ได้ไม่ต้องไปนั่งเบียดกัน”ป็อปปี้ทักเพราะเห็นฟางเดินไปที่รถเขื่อน
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวชั้นเอาไปเองดีกว่า”ฟางพูดพลางมองรถตัวเองที่จอดอยู่ใกล้รถเขื่อน
“ก็ได้”ป็อปปี้ตอบก่อนจะขึ้นรถไป
“ฟางไปกับเราก็ได้”เขื่อนหันมาพูดกับฟาง
“ไม่เป็นไร เออเอามาไว้รถฟางก็ได้นะมันจะได้ไม่อึดอัด”ฟางตอบพลางขนของไว้ที่รถ
“มา เดี๋ยวเราขับให้”โทโมะบอกก่อนจะเดินไปที่ฟาง
“ไม่เป็นไรโมะนั่งดีกว่า เดี่ยวขับไม่ไหวเราบอกเอง”ฟางพูดก่อนฟางแก้วและโทโมะขับออกมา
“เอ่อฟางโอเคเนาะเพื่อน”แก้วถามฟางที่ใส่แว่นดำหันมายิ้ม
“เอ้ย แกเรื่องมันนานไม่คิดว่าชั้นจะลืมไปได้บ้างเหรอ”ฟางหันไปถามแก้ว
“ใครจะตัดใจได้เร้วขนาดนั้นล่ะ”โทโมะนั่งฟังก่อนจะพูดแล้วหลับต่อ
“เฟย์เขื่อนสงสารฟางจัง”เขื่อนขับรถออกมาก่อนจะพูดกับเฟย์
“ทำไงได้ล่ะ”เฟย์พูดเศร้าๆก่อนจะป้อนขนมที่ฟางทำให้
“ไม่เหมือนคู่เราเนาะ”เขื่อนจับมือเฟย์แล้วยิ้ม “55555 ขับรถไปเลยนะ ต้องลุ้นต่อไป”เฟย์หัวเราะก่อนจะพูด
“ป็อป พิมว่าพิมมาทำให้ทุกคนลำบากหรือเปล่า”พิมที่นั่งเงียบก่อนจะพูดเพราะเธอรู้สึกผิด
“ไม่เลยพิมอย่าคิดมากเลยนะ”ป็อปปี้บอกพลางกุมมือพิม
“นี่ขับรถไปเลยนะ”พิมหยิกต้นแขนป็อปปี้เบาๆ
“เอ้อ ถึงสักทีสบายจัง”โทโมะลงมาจากรถก่อนจะบิดซ้ายบิดขวา
“นี่ไม่ต้องอู้มาช่วยถือของเลย”แก้วลงรถตามมาก่อนจะแขวะโทโมะ
“ฟางขับนิ่มหลับสบายมาก เดี๋ยวขากลับเราขับให้นะ”โทโมะเอ่ยชมฟาง
“55555555 เอาเลยเมื่อยมาก”ฟางพูดพลางถือของ
“มาเช็คอินก่อนนะ”ป็อปปี้เดินนำไป
“อ่ะถึงบ้านพักแล้ว”เฟย์เดินตัวลิ้วมาเพราะเขื่อนเป็นคนถือ
“มี4ห้อง ห้องใหญ่กับห้องเล็ก1ห้อง”ป็อปปี้ตอบพลางเปิดประตูเข้าไป
“ก็ไอ้ป็อปนอนห้องเล็ก แล้วผู้หญิงสองห้องไปแบ่งกัน ชั้นกับไอ้โมะ โอเคนะ”เขื่อนบอกก่อนจะเอาของไปเก็บ
“เอ่อเดี๋ยวฟางไปกับพิมเองก็แล้วกัน”ฟางพูดเสร็จก็เอากุญแจเปิดห้อง
“ยัยฟางนะยัยฟาง”เฟย์บ่นออกมาทันทีเมื่อเข้าห้อง
“ชั่งเถอะถืว่ายัยฟางตัดสินใจแล้ว”แก้วพูดพลางจัดห้อง
“สวยอะยัยแก้ว”เฟย์รีบทักเพราะด้านนอกเป็นสระว่ายน้ำและถัดไปก็เป็นทะเล
“อืมสวยดี”แก้วพูดเสร็จก็หันไปจัดกระเป๋าต่อ
“เดี๋ยวฟางจัดก่อนเนาะ เดี๋ยวพิมมา”พิมพูดเสร็จก็เดินออกไปไม่ต้องถามเธอก็รู้
“จ้ะ”ฟางจัดกระเป๋าเสร็จก้เดินออกมาด้านนอก
“อ่าวฟางชั้นไปหาที่ห้องไม่มีอ่ะ มาทำไรตรงนี้”แก้วเดินมาทัก
“หิวอ่ะ ไปหาไรกินดีกว่า”ฟางรีบลากเพื่อนไปร้านอาหารใกล้ๆก่อนแก้วจะโทรให้โทโมะตามมา
“น่ากินทั้งนั้นเลย เอา ปลากะพงนึ่งมะนาว ยำไข่ปลาหมึก ต้มยำทะเล กุ้งเผา ปลาเผา ผัดขี้เมาทะเล ต้มจืดปลาหมึกยัดไส้ แกงส้มปลากะพงค่ะ เอ่อเอาเป็นน้ำมะพร้าวนะ”แก้วและเฟย์ช่วยกันสั่ง “นี่แกสั่งเยอะกินหมดเหรออืม”ฟางถามพลางหัวเราะเบาๆ
“จิ๊บๆนะยัยฟาง นู้นตัวช่วยมาแล้ว”เฟย์ชี้ไปที่เขื่อนเดินมาพร้อมป็อปปี้โทโมะและพิม
“ใครนั่งหัวโต๊ะจ่ายนะ55555 ”เขื่อนที่นั่งลงทำให้รีบลุกขึ้นทำให้โทโมะมานั่งแทน
“เอ้าไอ้เขื่อนทันทีนะมึง”โทโมะจำใจต้องนั่งลง
“น้า เดี๋ยวมื้อนี้ฟางเลี้ยงเอง แต่ถ้ากินไม่หมดแกยัยแก้วยัยเฟย์”ฟางพูดก่อนจะค้อนเฟย์และแก้ว
“มาเลยดิ รออะไร”เมื่ออาหารมาครบเฟย์ก็พูดพร้อมกับตักทันที
“อ้าวฟางอิ่มแล้วเหรอ”พิมทักฟางที่นั่งตรงข้ามป็อป “อ่อ อิ่มแล้วสงสัยขับรถเหนื่อยมั้งเพลียๆ เอ่อเฟย์ฝากจ่ายด้วยฟางว่าจะกลับไปพัก”ฟางตอบก่อนจะลุกขึ้นไปและรับโทรศัพท์
“อืมของหวานดีม้ะ น้องค่ะขอเมนูหน่อย”แก้วอิ่มก็ขอเมนู
“ค่ะฟางคิดถึงเม่นะค่ะแล้วเจอกัน”ฟางเดินเข้ามาในบ้านพักแล้วไปเอาสมุดคู่ใจมานั่งที่สระน้ำพลางเอาเท้าหย่อนน้ำ
‘ทำไมฟางเจ็บอีกแล้วล่ะจ้ะ ทำไมฟางตัดใจไม่ได้สักทีล่ะมันก็นานมาแล้วนะเกือบ9ปีแล้วนะ แต่ ฟางไม่เคยลืมได้เลยฟางเจ็บลงเมื่อไรความรู้สึกเหล่านี้มันจะหายไปสักที ฟางคงเป้นได้แค่เพื่อนสนิทเท่านั้น’
“หายไปไหนน่ะ เอ๊ะนั้นไง”ป็อปเดินเข้ามาในบ้านก่อนจะเดินหาฟางจนทั่วก่อนจะมาเจอที่สระ
“ทำไรอืม สมุดเล่มนี้อีกแล้วชั้นอยการู้จริงวามีอะไรข้างในชั้นเห็นมาตั้งแต่มัธยม”ป็อปปี้นั่งลงข้างๆฟางทำให้ตกลงแล้วเก็บสมุดไว้
“แล้วมันเรื่องอะไรของแกล่ะ”ฟางตอบแต่ไม่มองหน้า
“เป็นหืม อ่ะนี่ซื้อมาฝากแทนขนมอ่ะ”ป็อปปี้ยืนน้ำส้มเย็นฟาง
“ขอบใจ แล้วพิมล่ะ”ฟางรับมาไว้ก่อนจะถาม “ไปจ่ายตลาดอ่ะ”ป็อปปี้ตอบก่อนจะมองไปที่ทะเล
“อืม ปล่อย”ฟางตอบแล้วลุกขึ้นแต่ป็อปปี้จับมือไว้
“จะไปไหน”ป็อปปี้ถาม “เรื่องของชั้น”ฟางตอบก่อนจะเดินออกมาแต่ป็อปปี้เดินตามมา
“แกเป็นอะไรฟางแกมีไรแกไม่เคยบอกชั้น แล้วชั้นจะช่วยแกได้ยังไง”ป็อปปี้เดินมาก่อนตามเข้ามาในห้อง
“แกไม่ต้องรู้หรอดจัดการได้”ฟางสะบัดมือออก
“ชั้นปล่อยให้จัดการเองมาตลอดแต่แกก็ทำไม่ได้”ป็อปปี้โวยวาย
“เรื่องอะ/ก็เรื่องที่แกชอบชั้นไงฟาง”ฟางถามแต่ป็อปปี้ขัดเสียก่อนทำให้ฟางได้ยินตาโต
“แกมั่วแล้วป็อป”ฟางตอบแต่ไม่มองหน้า
“แกว่าชั้นไม่รู้เหรอแกแสดงอาการชัดเจนแบบนั้นชั้นรู้ว่าตั้งนานแล้วชั้นดูแกออกฟางแต่ชั้นไม่พูดไปเท่านั้นแหละ”ป็อปปี้พูดเสียงดัง
“แกรู้แล้วมาให้ความหวัง มาหวังดีกับชั้นทำไม”ฟางถามทั้งทีร้องไห้
“ก็แค่เพื่อนชั้น ชั้นพยายามทำตัวเจ้าชู้ จีบคนนั้นคนนี้เพื่อไม่ให้แกมารักคนอย่างชั้นไง ชั้นไม่ดีพอหรอก”ป็อปปี้พูดก่อนจะจ้องฟางก่อนฟางจะตบหน้าป็อป
เพี้ยะ
“ทำไมแกต้องทำแบบนั้น อือ ทำไม แกทำแบบนั้นทำไม”ฟางถามทั้งน้ำตา
“ตัดใจสะเถอะชั้นมั้นม่ดีหรอก ไปหาไอ้หน้าอ่อนที่มันชอบแกเถอะนะ”ป็อปปี้พูดก่อนจะมาแตะไหล่ฟาง
“แกไม่รักชั้น ชั้นไม่ว่าทำต้องผลักไสชั้นไปให้คนอื่นด้วย ชั้นเกลียดแกป็อปชั้นเกลียดแก”ฟางร้องออกมาก่อนจะปาไดอารี่ใส่ป็อปแล้ววิ่งออกไป
“ฟางๆ”แก้วที่เห็นฟางที่วิ่งออกร้องไห้ก็เรียก
“มีอะรึเปล่าว่ะไอ้ป็อป”โทโมะเดินมาดูก่อนจะตกใจที่เห็นป็อปปี้ถือไดอารี่ฟางอยู่
“ไม่อ่ะ กูขอตัวนะ”ป็อปเดินออกมาพลางถือไดอารี่ออกมาด้วย แก้วมองหน้าโทโมะก่อนจะโล่งอกที่เธอกลับมาโทโมะก่อนเพราะเขื่อนกับพิมไปซื้อของกินเพิ่ม
#ป็อปรู้แล้วจะเป็นไงต่อล่ะง้อวว ต้องติตามนะจ้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
