ฤดูที่เปลี่ยนไป

"มองขนาดนั้นนี่กินน้องเขาเลยมั้ยมึง"โทโมะแซวเขื่อนที่เอาแต่มองสาวร่างบางที่เต้นอยู่หน้าฟลอร์

"เก็บไว้กินวันหลัง"เขื่อนตอบก่อนจะยักคิ้วกวนๆ

"แล้วเอาไงกับสาวๆต่อ"โทโมะถามถึงสาวๆอีก3คนที่นั่งร่วมโต๊ะกับเขาอยู่

"ไปต่อเด้"ป๊อปปี้พูดก่อนจะชวนน้องคนสวยที่เขาล่ามาไปยังห้องของเขาเพื่อทำกิจกรรมต่อไปที่ใครๆก็รู้ดี

"ขึ้นสวรรค์ก่อนใครเขาเลย"โทโมะตะโกนแซวตามหลังเพื่อนของเขาก่อนจะแยกย้ายกับเขื่อนเพื่อไปห้องของตนเหมือนกัน

"เมาแล้วเรื้อนทั้งพี่ทั้งน้องเลยจริงๆ"แก้วพูดพลางกุมขมับเมื่อ2พี่น้องอย่างเฟย์ฟางขึ้นไปเต้นบนเวทีแล้ว

"ไปๆพี่ฟาง เฟย์ กลับบ้าน"แก้วเดินไปดึงเพื่อนทั้ง2ลงจากเวที

"ไม่อาววว ไม่กลับบบบบ"เฟย์พูดพร้อมบิดตัวออกจากอ้อมแขนของแก้ว

"จะเต้นนนน ปล่อยนะแก้ววววว"ฟางเองก็เช่นกัน

"ไม่ ไม่เต้นแล้ว ไม่อยู่ต่อ พ่อโทรตามแล้ว"แก้วพูดพร้อมเอาพ่อของตนมาอ้างทั้งๆที่ความจริงพ่อของเธอไม่ได้โทรตามสักนิด

"โห่ลุงธี ยังไม่ทันเมาเลยยย"ฟางพูด

"ช่ายยย ยังไม่เมาเลยเนี้ยยย"เฟย์สมทบ

"ไม่เมากับผีแกทั้ง2คนสิ กลับเดี๋ยวนี้"แก้วพูดก่อนจะหยิบตังก้อนนึงวางไว้ที่โต๊ะแล้วลาก2พี่น้องออกไปอย่างทุลักทุเล อีกคนก็รั้งตัวเองไว้ อีกคนก็กระโดดเต้นเอาเต้นเอา

"ยาวปายยยยย"เสียงของเฟย์ละเมอก่อนจะเด้งตัวไปมาบนเบาะรถ

"ทำไมแกไม่หลับแบบพี่แกวะ นอนแล้วยังจะละเมออีก"แก้วว่าไปอย่างนั้นแต่เฟย์ก็ยังละเมอเต้นอยู่เลย ส่วนฟางหลับสนิทไปแล้วเรียบร้อย

"ไอ้เฟย์โว้ยยย หยุดเต้นสักที"แก้วว่าอีกครั้ง เหมือนเฟย์รับรู้ได้จึงค่อยๆเอนตัวลงนอนอย่างฟาง

"เออดี สั่งได้ด้วย"แก้วยิ้มชอบใจก่อนจะขับรถไปเรื่อยๆมุ่งไปยังบ้านของเธอ