fic knb... เมื่อความรักมาทักทาย

ดอกซากุระสีชมพูบานสะพรั่งกำลังร่วงโรย บอกว่าเทอมใหม่ของการเริ่มต้นมาถึงแล้ว
สีชมพูเหรอ สำหรับอาโอมิเนะ สีนี้อยู่เคียงข้างเขามาตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหน จะเป็นอะไร เธอคนนั้นก็มักจะอยู่ข้างเขาเสมอ เธอติดตามเขามาตลอดไม่เคยห่างเลย แต่ว่าตอนนี้.....
"ซัทซึกิหายไปไหน"
"เห็นว่าจะไปเก็บข้อมูลที่การแข่งอุ่นเครื่องของไคโจวน่ะ"
"ว่าไปนั่น เธอไม่ไปหรอก ฉันว่าคุณโมโมอิกลับบ้านแล้วล่ะมั้ง"
เพื่อนร่วมทีมพากันพูดสนุกปาก ร่างสูงผิวเข้มที่ยังไม่ได้เปลี่ยนชุดวอร์มลงซ้อมยืนนิ่งฟังอยู่ซักพักก็เดินจากไป ไม่สนใจคำด่าของกัปตันที่ลอยตามหลังมาติดๆ
"อาโอมิเนะ! แก จะอู้อีกแล้วใช่มั้ย!"
"เรื่องของฉัน"
พักนี้รู้สึกว่ายัยนั่นจะทำตัวห่างเหินเขาชอบกล มันรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปซักอย่าง
สาเหตุก็คงจะเพราะ
"รุ่นพี่อาโอมิเนะ จะโดดซ้อมไปนอนอีกแล้วสินะคะ"
เสียงใสๆออกจะหวานดังมาจากด้านหลัง อาโอมิเนะเหล่ตามองกลับไปเห็นสาวน้อยร่างบางที่ชะเง้อหน้าออกมาจากห้องเรียนที่เขาเพิ่งเดินผ่าน
สมาชิกใหม่ของชมบาสโทวโอ ผู้จัดการเก่งรอบด้าน
วิ่งเข้ามาคว้าแขนอาโอมิเนะไปควงเอาไว้
หมับ!
"ไม่ได้นะคะ จะอู้แบบนี้ไม่ได้ กลับไปซ้อมเร็วค่ะ"
"ปล่อยฉัน"
"ไม่ค่ะ รุ่นพี่ต้องกลับไปซ้อมนะ!"
น่ารำคาญ แต่จะเสียมารยาทกับรุ่นน้องก็ใช่เรื่อง ยัยนี่เป็นถึงหลานผอ.ด้วย ทุกคนตามใจกันทั้งนั้น เพราะหน้าตาดี เก่ง ความสามารถเยอะแยะ ที่สำคัญ เธอเคยเป็นนักกีฬาบาสเก็ตบอลหญิง

คิดผิดคิดถูกนะที่รับเธอคนนี้เข้าชมรมมา.............

.............สำหรับอาโอมิเนะอาจจะคิดผิดก็ได้ ใช่ เขาไม่ยินดียินร้ายกับการรับสมาชิกใหม่ แต่เขากลับเป็นคนที่ถูกสมาชิกใหม่ก่อกวนมากที่สุดเนี่ยสิ