เล่ห์ร้ายไฟรัก
เขียนโดย LoveIs
วันที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 20.59 น.
แก้ไขเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2560 02.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) 3.ปะทะอารมณ์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
3
เวลาต่อมา ฟางขับรถออกจากโรงแรมมุ่งหน้าไปที่กรุงเทพ ระหว่างทางเธอร้องไห้ฟูมฟายอย่างเสียใจ ในขณะเดียวกัน ภูวิศบึ่งรถจะรีบตามไปง้อฟาง แต่แล้วก็เกิดอุบัติเหตุขึ้นจนได้เมื่อรถเขาประสานงากับรถบรรทุก "พวงหยก" แม่ของฟางรีบโทรมาหา
เธอกดรับสาย "ว่ายังไงแม่..." ฟางฟังพวงหยกพูดแล้วถึงกับอึ้ง "แม่ว่าอะไรนะ" ฟางหน้าซีดเผือด ทำโทรศัพท์ร่วงลงข้างตัว เธอตั้งสติแล้วรีบกลับรถเพื่อมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลอย่างรีบร้อน
ฟางขับรถด้วยความเร็วสูง แซงซ้าย แซงขวาจนเกือบเฉียดชนรถคนอื่น เบียดเข้าเลนอื่น โดยไม่สนใจรถที่ขับตามมาอย่างน่าหวาดเสียว นวลพนมมือไหว้พระที่คล้องคอ อยู่ด้วยความหวาดกลัว กับการขับรถของกะรัต
"คุณฟางขา...เบาไว้ค่า" ฟางหักไปซ้ายอย่างแรงไม่มีเบรค นวลเอียงไปทางซ้ายจนแทบหัวทิ่ม
"เหยียบเบรกไว้บ้างค่า...โอ๊ยคุณฟาง นวลจะอ้วกแตกแล้วค่า"
"ถ้าแหกปากอีกคำเดียว แม่จะพาลงข้างทางให้ดู" นวลรีบหุบปาก แล้วมองไปทางถนนข้างหน้า แต่จนแล้วจนรอดนวลก็หุบปากไม่อยู่ ร้องกรี๊ดเป็นระยะด้วยความกลัว
ในเวลาเดียวกัน "ป๊อปปี้" นักธุรกิจหนุ่มหล่อกำลังขับรถออกจากปั๊ม แต่รถของฟางที่พุ่งมาด้วยความเร็วทำให้เธอเบรคไม่อยู่ชนกับรถของเขาอย่างจัง ป๊อปปี้โมโหมากเดินมาที่ประตูรถฟางจะเคาะประตู แต่ฟางชิงเปิดประตูออกมาชนจนป๊อปปี้เกือบล้ม
"ฝากจัดการเรื่องประกันด้วยนะนวล ฉันไปก่อน" ฟางรีบสั่งนวลอย่างรีบร้อนแล้ววิ่งออกไปยืนริมถนน พยายามโบกรถแต่ไม่มีใครจอดรับเธอเลย ป๊อปปี้เดินมากระชากแขนเธอให้หันมาคุย
"นี่คุณ! ขับรถภาษาอะไรของคุณเนี่ย รู้มั้ยว่าขับรถเร็วเกินอัตรากำหนดมันมีโทษทางกฎหมาย ถ้าจะขับรถเร็วขนาดนี้ไม่ไปสร้างถนนมาขับเองซะเลยล่ะ"
"โอเค...ฉันรีบ ไม่มีเวลามานั่งคุณฟังเรื่องกฎหมายอะไรนี่หรอกนะ เอาเป็นว่าเดี๋ยวจะมีคนมาเคลียร์เรื่องประกัน แล้วถ้ายังไม่พอใจอีก" ฟางหยิบเงินในกระเป๋าออกมาปึกหนึ่งแล้วยื่นให้เขา "เอาเงินนี่ไป แล้วจบเรื่องนี้ซะ" หญิงสาวจะเดินหนีแต่ป๊อปปี้ดึงข้อมือเธอเอาไว้
"นี่คุณเห็นว่าผมต้องการเงินมากนักเหรอ ผมต้องการแค่คำว่าขอโทษ แค่นี้ให้ได้มั้ย?"
"โอ๊ยนี่ จะเอาอะไรเยอะแยะเนี่ย! เอาเป็นว่าฉันขอโทษ ฉันมองไม่เห็นรถคุณ ฉันรู้สึกผิด โอเค๊" ฟางสวนแบบขอไปที ป๊อปปี้หัวเสีย ตอกกลับอย่างไม่ยอมแพ้
"ถ้าคุณรู้สึกผิด คุณจะไม่มาโวยวายใส่หน้าผมแบบนี้หรอก ผมไม่คิดเลยนะว่าผู้หญิงน่าตาดีดูมีการศึกษาอย่างคุณจะไม่มีมารยาทและทัศนคติแย่แบบนี้"
ฟางเริ่มรำคาญจึงตัดบท "พูดจบรึยัง พูดจบแล้วฉันจะได้ไป ฉันรีบ!"
ตายแล้ว! เจอคั้งแรกก็เป็นเรื่องเลย เม้นกันเยอะๆนะฮับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ