[astro] the brother love

บ้านร็อกกี้
ซานฮาอาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำ
"อะนี่ เสื้อผ้าของเราเอง น่าจะใส่ได้นะ"
"ขอบคุณนะ"พูดละฝืนยิ้มออกไปอย่างเกรงใจ
"นายเป็นไร ถึงเดินตากฝนมาแบบนี้"
"เราทะเลาะกันพี่ชายมา"
"ทะเลาะกันเรื่องไร ถึงโดนไล่ออกมาแบบนี้ เรื่องใหญ่มากหรอ?"
"เราผิดเองล่ะ แต่เราไม่ได้โดนไล่ออกมานะ เราวิ่งออกมาเอง"

“เราเลิกพูดเรื่องนี้กันก่อน เราขออยู่ที่นี้กับนายซักพักนะ”

“ได้แต่นายต้องโทรไปบอกพี่นายก่อนว่านายมาอยู่บ้านเรา เดี๋ยวพี่นายเป็นห่วง”

“เป็นห่วงก็ดีสิ เขาจะได้รู้ว่าชีวิตที่ไม่มีซานฮา มุนบินฮยองจะเป็นยังไง “

“ถ้านายจะให้เราบอกงั้นเราไปที่อื่นก็ได้ “

“ก็ได้ก็ได้ไม่บอกก็ไม่บอก”

“เอ็มเจฮยอง~~ซานฮาจะพักอยู่กับเราซักพักนะครับ”

“เอ็มเจฮยอง ผมขอพักอยู่ที่นี้ด้วยนะครับ” ซานฮาทำหน้าอ้อนผู้ที่อยู่ตรงหน้า ซานฮารู้อยู่แล้วว่าเมื่อเขาทำหน้าน่ารักๆใส่ใครไม่มีใครที่จะปฏิเสษเขาได้ ไม่ผิดคาดเพราะเอ็มเจฮยองนั้นไม่ได้สนใจในการอ้อนของซานฮาเลยแม้แต่นิดเดียว เอ็มเจฮยองหันหลังเดินเข้าห้อง “จะอยู่ก็อยู่ แต่ตอนนี้พี่ง่วงล่ะไปนอนนะ”

“ทุกที่มันได้ผลนี้นา ทำไม?” ซานฮาทำหน้าฉงน

“ไม่มีไรหรอก พี่เรานิสัยเหมือนเด็กนะ ถ้าง่วงเขาไม่ค่อยอยากจะคุยกับใครหรอก”

“อ๋อ…(ครืนนนน)เสียงท้องซานฮาร้องอย่างครวนคาง

“ ㅎㅎ หิวหรอ?” พูดพร้อมเดินไปเอาน้ำร้อนใส่รามยอน

“ มีแต่รามยอนนะ” ยื่นถ้วยรามยอนมาให้ ซานฮารับอย่างรวดเร็ว ด้วยความหิว

ร็อกกี้มองดูผู้เป็นเพื่อนกินอย่างอร่อย

“ป่ะกินเสร็จแล้วเข้านอนกันดีกว่า” ร็อกกี้เดินเข้าห้อง

ซานฮาเดินตามไป “นายนอนพื้นไปแล้วกันนะเราปูที่นอนให้ละ”

“ขอนอนข้างบนด้วยได้ไหม คือ...เรายังไม่อยากนอนคนเดียวอ่ะ”ในสภาพจิตใจแบบนี้ร็อกกี้ไม่อยากขัดใจอะไร “ถ้าไม่รังเกลียดก็ได้”

“งั้นนอนละนะ//กระโดนขึ้นเตียงแล้วห่มผ้าทันที่

“นี้มันเศร้าอยู่จริงป่ะเนี้ย”คลานขึ้นเตียงแล้วดึงผ้าห่มมาห่ม

”ห่มด้วยกันดิ” “อือออ” นอนกันไปซักพักร็อกกี้ก็หยิบโทรศัพท์ของซานฮาขึ้นมาเพื่อหาเบอร์ บินฮยอง

“ฮโลครับ คุณมุนบินพี่ซานฮาใช่ไหมครับ”

“ใช่ครับ นายเป็นใคร รู้จักซานฮาได้ไง แล้วซานฮาอยู่ไหน”

“เพื่อนซานฮาครับ ร็อกกี้ครับ ผมโทรมาเพื่อจะบอกว่าซานฮาสบายดี และเขาจะอยู่บ้านผมซักพัก”

“ทำไหม!!!...ขอคุยกับซานฮาหน่อย”

“ผมว่าซานฮาเข้าคงยังไม่อยากคุยกับพี่ตอนนี้หรอก ครับ ไว้ถ้าเขาพร้อมผมจะพาเขาไปเจอพี่เอง แค่นี้นะครับถามเค้ารู้ว่าผมคุยกับพี่เค้าต้องโกรธผมแน่เลย”

“เดี๋ยว...ฝากซานฮาด้วยนะ บอกให้เขากลับมาหาพี่ด้วยเมื่อเขาพร้อม พี่ขอโทษษ”