Error sans and Ink sans fic!!!

"error..นั่นนายหรอ?"

"...."

"อย่ามาแกล้งกันแบบนี้นะ นายก็รู้นี่ว่าฉันไม่ชอบ"Ink เดินเข้าไปใกล้ๆerrorพอที่จะมองเห็นเขาได้ชัดขึ้นจากเดิมแต่ทว่า..

"...."ไม่มีเสียงตอบรับจากบุคคลตรงหน้าเขาแม้แต่น้อย

ทำไมรู้สึกแปลกแบบนี้ Inkคิดในใจก่อนที่เขาจะยื่นมือไปแตะบนบ่าของ
error และทันใดนั้นร่างของerror ก็กลายเป็นเถ้าทุลีไปต่อหน้าต่อตา Inkตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนทำอะไรไม่ถูก สภาพของเขาในตอนนี้กำลังช็อค กับเหตการณ์เมื่อสักครู่

"นายรู้ตั้งแต่แรกแล้วใช่มั้ยว่ามันต้องเกิดเรื่องแบบนี้ Ink"
จู่ๆก็มีเสียงโทนต่ำดังขึ้นจากทางด้านหลัง Inkพยายามตั้งสติแล้วหันไปดูปรากฏว่า เขาได้พบกับตัวเองที่กำลังยืนจ้องเขาด้วยสายตาเย็นเยือก

"นะ..นายเป็นใคร?"Ink ถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเล็กน้อย

"หึ นายซื่อบื่อหรือไงก็เห็นๆอยู่ว่าฉันก็คือนายไงInk"โครงกระดูกปริศนาตอบจากนั้นเขาเดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ต่อหน้าผม

ไม่เข้าใจเลยนี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น จู่ๆerror ก็หายไปแล้วต่อมาฉันก็เจอกับตัวเองงั้นหรอ...มันไม่ตลกเลยนะ ถ้านี่เป็นความฝันฉันก็ควรจะตื่นได้แล้ว!!

หมับ!!!

เหมือนฝาแฝดInk จะรู้ว่าคนตรงหน้าคิดจะทำอะไรเขาจึงห้ามไม่ให้ทำเขาคว้าข้อมือของคนตรงหน้าแล้วพยายามฉุดให้ลุกขึ้น

"โอ้ย!!"

"แค่นี้ก็เจ็บแล้วงั้นหรอ..นายนี่มันอ่อนแอสิ้นดี"โครงกระดูกฝาแฝดกล่าวพร้อมกับใช้แรงทั้งหมดดึงInk ให้ลุกขึ้น

"นายปล่อยฉันเดียวนี้ไม่งั้นละก็ฉันจะจัดการกับนาย"Ink ตะหวาดใส่คนตรงหน้า แต่ดูเหมือนฝาแฝดเขาจะไม่สะทกสะท้านเลยสักนิดแถมยังออกแรงดึงให้เขาเดินตาม

"ถ้านายคิดว่าสู้ฉันได้ก็ทำเลยสิ"ฝาแฝดกล่าวก่อนที่จะเร่งความเร็วในการเดิน

"ดะ..เดียวสิช้าๆลงหน่อยไม่ได้หรือไงจะรีบไปไหนเนี้ยะ"

"พานายไปส่งไงInk"ฝาแฝดตอบ

"สะ..ส่ง..ไปที่ไหนงั้นหรอ?"Ink ถามด้วยสีหน้าสงสัยพร้อมกับมองสำรวจบริเวณรอบๆแต่ก็ไม่พบอะไรนอกจากพื้นที่สีขาวเหมือนในAnti - Void

"กลับไปหาเจ้านั้น"

"เอ๋ เจ้านั้นที่นายพูดถึง..ใช่error หรือเปล่า?"Ink ถามด้วยสีหน้าที่อยากรู้สุดๆ

ดะ..เดียวก่อนนะทำไมจู่ๆเราถึงมีความกระตื่อลือร้นขึ้นมาทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ยังติหลุดอยู่ Inkคิดในใจ

แต่ก็ไม่วายที่ฝาแฝดของเขาสามารถรับรู้สิ่งที่Ink คิดหรือกระทั้งความรู้สึกที่แปลกปลอม มันเป็นสิ่งที่ตัวเขาไม่ชอบเอามากๆ แต่เจ้าInk คงยังไม่รู้ว่าจริงๆตัวเองนั้นมีความรู้สึกดีๆให้กับerror มากกว่าเพื่อน

"เอาละถึงแล้วไปซะ"ฝาแฝดออกคำสั่งทันที่เมื่อเดินมาถึงที่หมาย

"เอ่อออ...คือจะให้ฉันเรียกนายว่าไงดีนายคือฉันถ้าจะเรียกว่าInk มันก็..."ไม่ทันที่Inkจะพูดจบก็โดนตัดบทโดยฝาแฝดของเขา

"Dark Ink"

"...."

"เรียกสั้นๆว่า Dark ก็พอ แล้วนายก็ไสหัวไปจากที่นี่ได้แล้ว!!!"Dark ตะหวาดใส่Ink ก่อนที่จะเดินจากไป

Ink ได้แต่ยืนนิ่งโดยที่ไม่พูดอะไรเลย แต่เขากลับมีความรู้สึกกังวลขึ้นมาเฉยๆ ทำไมถึงรู้สึกอยู่ไม่สุขแบบนี้

"Dark Inkงั้นหรอ"Ink พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ก่อนที่จะกลับหลังหันเพื่อเปิดประตูบานใหญ่

เมื่อเขาเปิดประตูออกก็ได้มีบางอย่างพันที่แขนทั้งสองข้างแล้วมันก็คือ เส้นด้ายสีฟ้าเป็นสีที่ดูสะดุดตาและตัวเขาเองก็ไม่มีวันลืมเพราะนี้คือ คอนโทร สตริง มันเป็นการโจมตีของerror เพียงคนเดียวเท่านั้น error มักจะใช้คอนโทรสตริงกำจัดพวกAU ที่มีตัวตนในแต่ละสถานที่

ทางด้านของerror

ฉันแกล้งทำหลับ แต่จริงๆฉันแค่อยากเห็นสีหน้าของเจ้าเตี้ยนั่นในมุมอื่นบ้าง ฮ่าๆให้ตายสิทำไมหมอนี้ถึงมาเป็นเพื่อนกับคนอย่างฉันได้ ทั้งๆที่...ฉันเคยฉีกแขนของนายและคิดจะฆ่านายแท้ๆInk

error นอนมองInk ได้สักพักเค้าก็เริ่มที่จะง่วงขึ้นมาจริงๆแต่ทว่า...!!?

โป้ก!!

ดันเป็นInk ที่ทนความง่วงไม่ไหวแล้วหลับไปต่อหน้าต่อตาerror

"เจ้าเตี้ยจู่ๆก็หลับแถมยังเอาหัวมาโขกฉันอีกหนอย..."error โวยวายแต่จู่ๆเขาก็สงบลงเมื่อมองคนที่กำลังหลับอย่างสบายบนพื้นหญ้า

วันนี้ฉันจะปล่อยนายไปก่อนแล้วกัน เพราะฉันเห็นว่านายออกมาตามหาฉัน ก็ที่ฉันจะทำอะไรผิดพลาดลงไปอีกครั้งerror คิด

error หันไปมองInk ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนและอุ้มInk จากนั้นเขาก็พาInkไปนอนในสถานที่ที่คิดว่าอุ่นกว่านี้หน่อยเพราะเขายังไม่อยากจะดูแลคนป่วยตอนนี้

3 ชั่วโมง ผ่านไป

"e..error s...sans"เสียงเล็กดังขึ้นทางด้านหลังทำให้เขาหันกลับไปมองตามเสียงที่เรียกและเขาก็พบกับเจ้าไดโนเสาร์ตัวอวบสีเเหลือง

"มะ..มีอะไรA..Alphys"error ถามก่อนที่จะหันหน้ากลับมาสนใจเกมในมือ

"เอ่อ..คือ"Alphys พูดติดขัดเพราะกลัวคนตรงหน้า

"หืม.."error ชักเริ่มสงสัยแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะเขากำลังรอให้Alphys พูดต่อ

"นะ..นายกะ..กับInk ปะ..เป็น...แฟนกันใช่มั้ย!!!"Alphys พูดติดๆขัดๆแต่ในประโยคสุดท้ายเธอได้รวบรวมความกล้าที่มี(น้อย)ถามออกไปรวดเดียวและนั่นก็ทำให้error หยุดชะงักแล้วหันควับไปมองค้อนAlphys

"เฮ้ ทั้งสองคนกำลังทำอะไกันอยู่"Ink ที่พึ่งตื่นนอนเดินออกมาจากห้องของAlphys แล้วตรงดิ่งเข้ามาหาทั้งสอง

"I.. Ink!! นายตื่นแล้ว"Alphys รีบวิ่งเข้าไปหาInkทันทีเพราะกลัวerror จะทำร้ายก่อนที่เขาจะลากตัวInk กลับเข้าห้องไป

"ดะ..เดียวAlphys จะพาฉันไปไหน?"Ink ถามด้วยสีหน้ามึนงงกับการกระทำของAlphys

ปัง!!!

เสียงปิดประตูกระแทรกใส่บ่งบอกถึงอารมณ์อันรีบร้อนของเจ้าห้องได้เป็นอย่างดี

"...ห..ให้ตายสิ"error บ่นเล็กน้อยก่อนที่จะหันกลับไปเล่นเกมต่อ

ฉันกับเจ้าเตี้ยนั้นไม่ใช่อะไรทำนองนั้นสักหน่อยอย่างมาฉันเป็นแค่เพื่อน คนแบบฉันอันตรายเกินกว่าที่จะอยู่ใกล้ๆหมอนั่น ถ้าเกิด..ฉัน..พลั้งมือฆ่าหมอนั่นไปในตอนนั้นมันจะเป็นยัง error คิดจากนั้นเขาเขาก็วางเกมในมือลงก่อนที่จะเปิดฟอร์ทัลเพื่อกลับไปยังAuti-Void แต่ทว่า...

To Be Continues.......