ณ Anti-Void
"ร..เริ่มเบื่อแล้วฮ..แฮะ ม..มีอะไรน่าส..สนใจกว่านี้ให้ท..ทำอีกไหม"
เจ้าโครงกระดูกสีดำเอ่ยด้วยน้ำเสียงติดบักแล้วมองหาอะไรบางอย่างก่อนที่สายตาของเขาจะไปหยุดอยู่ที่เพื่อนเพียงคนเดียวที่กำลังนั่งวาดบางสิ่งอย่างมันมือ
หืมมม...ค..คงจะมีแค่เจ้านี่ส..สินะที่พอจะแก้เบื่อให้ฉ..ฉันได้ในตอนนี้ - -*
เมื่อตัดสินใจเรียบร้อยเจ้าโครงกระดูกสีดำก็ค่อยๆเดินไปหาเป้าหมายทันทีแต่ดูท่าทางเจ้าตัวเค้าจะรู้ซะแล้ว
"ออกไปห่างๆนะerror ฉันไม่อยากเสียเวลาวาดมันขึ้นมาใหม่"หนุ่มน้อยโครงกระดูกเอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งเคลียดกับการวาดงานศิลป์ของเขา
"ชิ ง..งั้นฉันม..ไม่กวนน..นายก็ได้ I.. Ink"errorพูดด้วยน้ำเสียงที่เซงๆก่อนจะเดินจากไป
"...."
ห..ให้ตายสิอ..อะไรของเจ้านั่นท..ทั้งๆที่ในAnti-Void ก..ก็มีแค่ฉันกับนายแท้ๆย..ยังจะทำเป็นเมินใส่...ส..สงสัยฉันคงม..ไม่เหมาะที่จ..จะมีใครมาอ..อยู่ด้วยจ..จริงๆ
หลายชั่วโมงผ่านไป
"เฮ่อออ~ ในที่สุดก็เสร็จจนได้"หนุ่มน้อยโครงกระดูกถอนหายใจยาวพร้อมกับยืนมองงานศิลป์ของตนเอง
ฝีมือเราก็ไม่เคยตกเลยจริงๆ นี้ก็ผ่านมานานแล้วนะว่าแต่...error
"(- - ) ( - -) (- - ) ( - -)"
มองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นวี่แววหรือแม้แต่เงาของบุคคลที่ตัวเองคิดเอาไว้ เขาหายไปไหนของเขาอีกแล้วเนี้ย - * -
ทางด้านของerror
"...."
เขาเดินมาหยุดอยู่ที่ริมน้ำซึ้งมีดอกไม้สีฟ้าขึ้นอยู่ไม่มากนักเขาค่อยๆนั่งลงตรงนั้นพร้อมกับมองลงไปในน้ำ ก่อนจะปล่อยให้ความคิดไหลไป
'ท..ทำไมม..มันถึงน่าบ..เบื่อขนาดนี้...ท..ทั้งที่ก..ก่อนหน้านี้ม..มันยังไม่น่าบ..เบื่อ ม..มันเป็นเพราะอะไรกันห..หรือเป็นเพราะ...ฉ..ฉันหยุดทำล้ายAU ม..มันถึงได้....'errorคิดพลางเหม่อมองออกไปไกล
errorปล่อยให้ความคิดของตัวเองไหลไปตามกระแสน้ำของWaterfall อย่างช้าๆ เขาคิดไปต่างๆนาๆเพื่อจะทำให้ตัวเขาหายเบื่อ แต่ทว่า..เขาเผลอหลับไปซะงั้น!!?
ตัดกลับมาที่Ink
"errorrrrr!!!"หนุ่มน้อยโครงกระดูกพยายามตามหาตัวerror ภายในAnti-Void ก่อนที่จะพบว่า ณ ที่แห่งนี้เหลือเพียงแค่เขาเท่านั้น
เจ้าบ้าerror!!! ฮึกๆT^T หะ..หายไปไหนของเขากันแน่ อย่าทิ้งฉันไว้ที่นี่คนเดียวสิ
Inkเริ่มรู้สึกใจไม่ดีเขาตัดสินใจเดินทางไปยังอีกฟากหนึ่งของAnti-Void เพื่อตามหาerror ซึ่งสถานที่แห่งนั้นก็คือ...
Underswap!!!
เมื่อเขาเดินทางมาถึงก็ได้มองหาคนรู้จักทันที และเขาก็ถือว่ายังมีโชคเพราะคนที่เขากำลังมองหานั้นกำลังยืนคุยกับพี่ชายตัวสูงของเขาอยู่ไม่ไกลนัก
"ไง ทั้งสองคนสบายดีมั้ย ^ ^"
หนุ่มน้อยโครงกระดูกเอ่ยทักทายพร้อมกับส่งยิ้มให้ทั้งสอง
"ฮ้าาาาา Inkkkkkk!!!! *[ w ]*"
เมื่อเจ้าหนูโครงกระดูกหันตามไปเสียงที่ได้ยินก็พบกับบุคคลคุ้นเคย สีหน้าที่จริงจังก็เปลี่ยนไปทันที เขาท่าทางกระตือรือรนก่อนจะวิ่งเข้าไปหาบุคคลที่มาเยือนแล้วกระโดดกอดคนๆนั้นเต็มแรง
อึกกกก!!!
Inkถึงกับเซเล็กน้อยกับการกระโดดกอดของเจ้าหนูโครงกระดูกตรงหน้า
"ไง บลูไม่ได้เจอกันนานเลยสินะ"
"ใช่ นานสุดๆเลยInk ฉันคิดถึงนายที่สุดดดด^ ^"เจ้าหนูโครงกระดูกกล่าวแล้วยังไม่คลายอ้อมกอดออกง่ายๆ
"ฮ่าๆๆ ดีใจจัง^ ^ ว่าแต่นายกับพี่ชายกำลังคุยอะไรงั้นรอ? ดูจากสีหน้านายแล้วถ้าจะเป็นเรื่องใหญ่น่าดู"Inkถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นโดยลืมจุดระสงค์ที่ตัวเองมาUnderswap
"ก็Paperusนะสิเค้าไม่ยอมให้ฉันทำเค้กวันเกิดในงานวันเกิดของเค้า"หนูน้อยโครงกระดูกพูดแล้วหันไปมองพี่ชายที่กำลังยืนหลับได้อย่างหน้าตาเฉย
เอ่อออ...มันจะดีมั้ยนะถ้าเราจะช่วยบลูทำเซอไพร์แทนเค้ก เพราะถ้าทำเค้กละก็มีหวัง...Inkนึกย้อนกลับไปเมื่อนานมาแล้วตอนที่มาเยือนUndaeswapใหม่ๆ
(ย้อนความสักเล็กน้อย)
ในยามเช้าของวันหนึ่งที่Underswap
"Paperus!! นายกินแต่ของหวานอีกแล้ว มันไม่ดีต่อสุขภาพนะ"เจ้าหนูโครงกระดูกกล่าวด้วยสีหน้าไม่พอใจที่พี่ชายของเขาทำอะไรไม่เข้าท่าแบบนี้
"เอาน่าๆ นายไม่รู้หรอกว่าดื่มมันเข้าไปแล้ว นายไม่จำเป็นต้องออกกำลังกายเลย ฮ่าๆๆ"พี่ชายพูดแล้วส่งน้ำหวานให้กับน้องชายตัวเอง
"ก็ได้ๆ ฉันดื่มแค่นิดเดียวนะ"
เมื่อการสนทนาทุกอย่างจบลงเจ้าหนูโครงกระดูกก็รับน้ำหวานมาดื่มแต่โดยดี ทว่า...!!!
อึกๆๆ
"เป็นไงบ้างน้อง...ชะ!!!"
"หึๆๆๆ"
"โอ้ไม่นะ!!!!"
"ว๊ะ ฮ๊ะะะ ฮ่าาาาา!!!!!"
สติของเจ้าหนูโครงกระดูกหลุดกระเจิง เขาวิ่งไปมาอย่างบ้าคลั่ง พร้อมกับมองหามนุษย์ที่หลงทางเข้ามายังUnderground เพื่อจะกำจัด....
ตัดมา ณ ปัจจุบัน
"นี่บลูฉันว่านายควรเปลี่ยนจากเค้กมาเป็นเซอไพร์วันเกิดแทนนะ"Inkเสนอพร้อมกับจับบ่าของเจ้าหนูเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้กับเจ้าตัว
จะว่าไปแล้วบลูไม่ค่อยฟังความคิดเห็นใครนักแต่ยังไงก็ปล่อยให้เค้าทำเค้กไม่ได้
"งืมมม...ถ้ายังไงฉันจะรองเอาไปคิดดูนะ ขอบใจนายมากเลยInk"เจ้าหนูโครงกระดูกบอกก่อนที่จะปล่อยให้Ink เป็นอิสระจากการกอด
"ด้วยความยินดี^ ^"
"ว่าแต่นายมาทำอะไร?"Papyrus ที่พึ่งตื่นเดินเข้ามาหาInkที่กำลังยิ้มหวานให้กับน้องชายตัวน้อยของเขา
"อ่ะ..เอ่อออ..ร...เรื่องนั้น"Ink พูดตะกุกตะกักก่อนที่จะใช้บลูเป็นโล่กำบังระหว่างตัวเขากับพี่ชายของบลูหรือเรียกว่าSwap Papyrus
ก็คนมันมีความกลัวฝังใจทำไงได้ การเจอกันครั้งแรกกับSwap Papyrus มันไม่น่าประทับใจเลย T-T
"จะว่าไปนายไม่ได้มากับเจ้าตัวประหลาดหรอ?" Swap Papyrus ถามพลางจองมองด้วยสายตาราบเรียบมาที่Ink
"อ๊ะ!!!"
เหมือนInk พึ่งจะนึกออกว่าตัวเองมาทำอะไรที่นี่เขาถึงกับอุทานออกมา
"...."
"จริงสิคุณPapyrus คุณเห็นเค้ามาที่นี่หรือเปล่าครับ"Inkถามด้วยสีหน้าจริงจัง
"...เห็นสิ เจ้านั่นอยู่แถวๆWaterfall"Swap Papyrus พูดก่อนจะถอนหายใจเบาๆแล้วพูดต่อ"นายช่วยดูเจ้านั่นไว้อย่าให้คลาดสายตาได้มั้ย ฉันไม่ไว้ใจเจ้านั่น"
"...."
"ถ้าเจ้านั่นมันคิดจะทำร้ายใครอีก ฉันคนนี้จะเป็นคนจัดการเก็บมันเอง ถึงแม้ว่านายจะห้ามฉัน ยังไงฉันก็จะกำจัดมันให้พ้นๆจากโลกนี้ซะ!! เข้าใจแล้วใช่มั้ยInk"Swap Papyrsบอกก่อนที่จะหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ
"ยะ..ยังไงก็ไม่ได้ผะ..ผม..."Inkพูดตะกุกตะกักเพราะยังตกใจกับสิ่งที่Swap Papyrus ได้พูดออกมา เขาพยายามรวบรวมสติแล้วพูดอีกครั้ง
"ผม...จะไม่ยอมให้คุณฆ่าเขาเด็จขาด!!"
เมื่อจบการสนทนาต่างคนต่างแยกย้าย แต่ทว่าในหัวของInk กำลังคิดถึงแต่เรื่องของerror ที่ก่อนหน้านี้เค้าพยายามทำลายAUทุกตัว แม้แต่เขาก็ไม่เว้น
Inkหลับตาลงช้าๆแล้วนึกถึงตอนที่เขาได้สู้กับerrorในแต่ละครั้งจนกระทั่งความรู้สึกตอนที่ถูกเส้นด้ายฉีกแขนทั้งสองข้างของเขา ยิ่งนึกก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกใจไม่ดีเลย
ตอนนี้เขาเดินมาถึงWaterfall เป็นที่เรียบร้อยเขาพยายามมองหาerror และแล้วเขาก็ชะงักไปกับสิ่งที่เห็น...
'ฮ๊ะ!!อย่านะ error!!!'
To Be Continues
Ommi
