[Inazuma Eleven Go] Cool Heart Taiyou x Yukimara

บทนำ

Kuro : ผมชอบคุณนะ เฮียวโกะจัง :D

Hyouko >W< : ขอโทษที ฉันไม่ชอบคนอย่างนาย!

Kuro : ทำไมคุณถึงไม่ชอบผม!?! ผมลีลาเด็ดกว่านะ :(

บางอาจมากกก # ก.ล้านตัว ไอ้หมอนี่คิดว่าพี่เฮียวโกะของฉันเป็นผู้หญิงอย่างนั้นรึ! (กรุณาคิดเอาเองนะจ้า :P) ยิ่งอ่านยิ่งโมโห อยากจะปาระเบิดใส่หน้ามันซะจริงๆ

Hyouko >W< : ไอ้วิปริต!!! อย่ามายุ่งกับช้านนนนนนน

พอผมส่งไปปุ๊บก็จัดการบล็อคมันซะเลย ไม่ต้องรู้แล้วว่ามันจะตอบว่าอะไร ไอ้หมอนี่ทะลึ่ง โรคจิต วิปริตที่สุดเท่าที่ผมปฏิเสธในแชทไลน์ของพี่เฮียวโกะ อยากจะรู้ว่าใครเอาไอดีไลน์และเบอร์โทรของพี่เฮียวโกะไปแจกไปทั่วโรงเรียนกันนะ! มีแต่พวกผู้ชายโรงเรียนทักแชทมาทุกครั้งทุกวันจนปวดหัวแทน เนื่องจากพี่เฮียวโกะไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับพวกนั้นเลยสักนิดเดียว แค่คิดแล้วอยากเจอหน้าคนไปประกาศแจกมากๆอยากจะกระโดดถีบให้หน้าป็นหลุมอุกกาบาต

“เฮียวกะ ทำอะไรน่ะ?” เสียงของพี่เฮียวโกะที่กำลังเดินลงบันไดถามผม

“เล่นเกมน่ะพี่ กลัวแมวตาย” ผมเป็นทั้งซิสค่อนและทาสแมวนะ ขอบอก OWO

“อ๋อ” พี่เฮียวโกะพยักหน้าแล้วหยิบโทรศัพท์จากมือผมใส่กระเป๋าสะพายสีพีช

“ไปไหนหรอ?” ผมถามพี่เฮียวโกะที่กำลังเปิดประตู

“ไปคาเฟ่น่ะ จะไปเจอกับรุ่นน้อง ไปมั้ย :)” พี่เฮียวโกะยิ้มหวานให้ผม โคตรฟิน =.,=

“ไม่ไปอ่ะ” ผมปฏิเสธ

“หรอ งั้นเดี๋ยวซื้อเค้กบลูเบอร์รี่มาฝากนะ” พี่เฮียวโกะพูดจบแล้วเปิดประตูและจากไป

และหลังจากนั้นผมก็จะสะกดรอยตามพี่เฮียวโกะเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่พี่เฮียวโกะไม่อยู่ ถ้าไม่ทำอย่างนั้นก็ไม่ใช่ยูคิมูระแล้วล่ะ :D (มีชื่นชมตัวเองด้วยนะ =_=;;;)

…

ผมเดินตามพี่เฮียวโกะจนถึงร้านคาเฟ่แห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นร้านประจำที่ผมกับพี่เฮียวโกะมากินหลังเลิกเรียนทุกวัน ผมเดินเข้าไปข้างในไปนั่งโต๊ะที่ห่างจากโต๊ะของพี่เฮียวโกะ แต่สามารถเห็นโต๊ะของพี่เฮียวโกะกับรุ่นน้องปริศนาคนนั้นได้

โอ๊ะ! รุ่นน้องของพี่เฮียวโกะเป็นผู้ชายผมสีน้ำตาลทรงผมเพกาซัส ตากลมโต หน้าตาคล้ายผู้หญิง ในสายตาเขาน่ารักสำหรับทุกคน แต่สำหรับผมไม่น่ารัก -*- มายุ่งกับพี่เฮียวโกะได้ยังไง อายุรุ่นราวคราวเดียวกับผม ก็แหงล่ะ ผมห่างกับเฮียวโกะแค่ปีเดียวเอง

ผมจ้องมองไปที่โต๊ะของพงกเขาทั้งสอง พลางดื่มช็อกโกแลตปั่นไป พี่เฮียวโกะลูบหัวอย่างเอ็นดู หัวเราะอย่างสนุกสนาน เห็นมันรำคาญลูกตาซะเหลือเกิน (ผมนั่งห่างไกล จึงไม่ได้ยินเสียงเลย =_=)สักพักรุ่นน้องคนนั้นก็บอกลา ทำให้พี่เฮียวโกะยิ้มแล้วลูบหัวเขา จากนั้นเขาก็เดินจากไป เมื่อเขาไปแล้วผมคงกลับบ้านแล้วล่ะ ทุกคนคงคิดว่าผมคงจะไปถีบหน้าของรุ่นน้องคนนั้นสินะ คิดผิดแล้ว ต้องรีบกลับบ้านเดียวพี่เฮียวโกะสงสัย

แต่เอ๊ะ! ทำไมระหว่างเดินทางกลับบ้านเหมือนมีใครมองผมทางด้านหลังเลย ผมหันหลังกลับไปมองก็ไม่มีใครเลย คิดไปเองมั้ง เฮียวกะ

คงไม่มีอะไรมั้ง?