พี่เลี้ยงขี้ว๊ากก กับ ยัยวายร้ายสุดแสบ

[ป็อป1] 

        เฮ้อ วันนี้เป็นอีกวันที่ต้องตื่นเช้าเพื่อมาคอยบริการเหล่าเด็กๆทั้งหลายที่มาเข้าค่ายที่นี่ อ่า ปีนี้จะเจอเด็กแบบไหนกันนะ จะมีเด็กดีเยอะมั้ยนะ รึเด็กดื้อเยอะกว่าไม่อยากมานั่งปวดหัวสักเท่าไหร่ ไม่อยากทำมาดเก็กดุด้วย มันเหมือนไม่ใช่ตัวตยของผม หลังจากที่ทรายจำนวนเด็กและนิสัยของพวกเขาแล้วนั้น อ้อ เป็นเด็กห้องหัวกะทินี่เอง มันคงไม่มีอะไรมากหรอก เด็กน่าจะเชื่อฟัง

        เฮ้ย คือมันไม่ใช่ว่ะ เจอแล้วคนนึง ให้ตายเถอะว่าจะเป็นคนดีสักวันละนะ.. ยัยนี่ลูกเจ้านายเรานีี่หว่า... เหแพ คิดว่าเป็นลูกทหารละจะมีสิธิ์มากกว่าคนอื่นเรอะ? คิดผิดแล้วไอ้น้อง.. แหน่ะกวนตีน ขี้เล่นด้วยมั้ยล่ะ หึคิดว่าเก้งมากมั้ง แต่ชอบตรงที่ทำผิดแล้วยอมรับนี่แหละ นับถือครับ แต่อย่างอื่นนี่ยังไม้ให้ผ่าน เห้ออ คลาสนี้คงต้องฝึกยาวไป

                                       'เดี๋ยวเจอกัน ยัยฟางเน่า'

@อาคารนอนที่0

         หลังจากที่นักเรียนทุกคนทานอาหารเด็กๆทั้งหลายก็พากันมาเก็บสัมภาระของตัวเอง ทั้งฟางและแก้วได้นอนด้วยกัน เด็กสาวทั้งคู่ำจัดของให้เข้าที่ โดยที่ฟางนอนชั้นล่างส่วนแก้วนอนชั้นบน

"เห้อ อย่างน้อยเราก็ได้นอนห้องละนะ" ฟางตบหมอน

"นอนรวมก็น่าสนุกนะ" แก้วห้อยหัวลงมา

"หึ ไม่เลยพอ" ฟางส่ายหน้า

"ดูดิ พัดลมเพดานมันจะปั่นหัวฉันขาดรึป่าวเนี่ย" แก้วมองไปยังพัดลเพดานที่จอมาใกล้

"ช่วยไม่ได้ หล่อนเลือกเอง" ฟางแอบขำ

"ใครจะรับผิดชอบเนี่ย ถ้ามันปั่น= ="

"หน้าค่ายมีวัด เดี๋ยวส่งเข้าวัด55555" ฟางขำ

"ปากหน้าโดนตบมากอ้ะ ว่าแต่รู้จักครูป็อปด้วยหรอ" แก้วขมวดคิ้ว

"นิดหน่อยอ่ะ ทำไมเหรอ" 

"เห็นแกเรียกชื่อเค้า เหมือนสนิทไง" แก้วนอนกดโทรศัพท์

"จะกวนให้หนักกว่านี้อีก คอยดู" 

"เดี๋ยวเค้าก็กินหัวเอาหรอก"

"กลัวที่ไหน.." ฟางยิ้มกวน

"เออ แล้วแกไม่ไปหาเค้าหรอ เค้านัดนิ"

"ลืมเลยแฮะ" ตบแป้ง

"สวยแล้วเพื่อนๆ" แก้วแซว

"มีเพือนสวยลำบากหน่อยนะเพื่อนรัก555555" ฟางอวดความสวย

"ไปไหนก็ไปเลยไปอีหมู = ="

"เขินจนต้องไล่ ไปล้ะๆ" เด็กสาวผู้หลงตัวเองเดินออกจากห้องไป

"ทำใจทำล้าาาาา" แก้วตะโกนไล่หลังด้วยความเป็นห่วง

  จบตอนที่2 อยู่ร่วมกัน

ตอนหน้า บทลงโทษของคนผิด1

-ฝากติดตาม ติชม โหวตให้ด้วยน้า-