สู้ไปดิ

เซคิ:อืม เเล้วทำไมล่ะ

วูซึ:นี่หรอ อาุธของนายฉันล่ะอยากจะหัวเราะเป็นภาษาอียิปต์

เซคิ:เเล้วมีปัญหาหรอ ด้วยก็ต่อยเเ-่งเลย

วูซึ:ฮึ ที่เเรกหล่ะทำเป็นเงียบ พอเจอการดูถูกหน่อยก็หัวร้อน

เซคิ:ปากดีนัก สักตั้งมั้ยล่ะ

วูซึ:มาสิ

               เซคิเเละวูซึได้สู้กัน เเต่ฝีมือของเซคิก็ตํ่ามากเเละเเพ้ให้กับวูซึ

วูซึ:หึ ทำเป็นเก่ง เป็นไงล่ะ

นีน่า:เซคิ เป็นไรมั้ย

เซคิ:เเข็งเเกร่งดีนี่

วูซึ:ขอบคุณ เเต่เเกหน่ะ ไม่เห็นสมกับเป็นเทพเลย

เซคิ:เเต่ขอบตาเเกก็เเตกนะ

วูซึ:เเล้วเกี่ยวไรล่ะ

เซคิ:ก็ยังอ่อนอยู่นี่ เลือดท่วมเลย

วูซึ:หนอย เเกนี่มัน.... ชั่งมันเถอะ เดี๋ยวฉันจะพานายไปหาหมอเอง

นีน่า:ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฉันรักษาเอง

วูซึ:ทำไมหล่ะ

นีน่า:ก็เดี๋ยวพวกนายไปกัดกันอีก

เซคิ:เธอรักษาเป็นหรอนีน่า

นีน่า:สบายมาก

วูซึ:งั้นฉันก็ไปเเล้วนะ

เซคิ:ไปไหนก็ไปเถอะนาย หน่ะ

                                       (โปรดติดตามตอนต่อไป)