ลุ้นรักตามฉบับมาเฟีย

-

เขียนโดย ammii_jam

วันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 เวลา 21.55 น.

  3 ตอน
  5 วิจารณ์
  5,494 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 23.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) ต้อนรับกลับบ้าน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          "คุณหนูแก้วมาแล้วค่ะคุณหญิง" เสียงหญิงชราวัย60ปี พูดกับเจ้านายของเธอ

          "จิงหรอค่ะนม"นายของเธอถามกลับด้วยน้ำเสียงที่ดีอกดีใจ

          "แม่ค่ะ" ไม่ทันที่หญิงชราจะตอบเจ้านายของเธอก้อมีเสียงของหญิงสาวตะโกนเรียกแม่

     ของเธอด้วยน้ำเสียงดีใจสุดๆแทรกขึ้นมาก่อน  แล้วหญิงสาววิ่งเข้ามากอดแม่ของเธอด้วย

     ความคิดถึง

          "แก้วลูกสาวสุดที่รักของแม่  คิดถึงหนูที่สุดเลย" แม่ของเธอพูดกับเธอแล้วกอดไปด้วย

          "แก้วก้อคิดถึงแม่มากๆ เหมือนกันค่ะ จุ๊ฟ"  

          "ยัยลูกคนนี้ชอบทำตัวเป็นเด็กๆไปได้" แม่ของเธอเห็นการกระทำของลูกสาวก้อ

     อดยิ้มไม่ได้          

          "คุณหนูของแม่นมสวยขึ้นนะค่ะ" หญิงชราเอ่ยทักหญิงสาวที่เธอเลี้ยงมาตั้งแต่แบเบาะ

          "แม่นมก้อ...-///- แก้วคิดถึงแม่นมจังเลยค่ะ"

          "แก้วแม่ว่าลูกไปเก็บของ อาบน้ำอาบท่าก่อนดีกว่า เดี๋ยวพ่อกับพี่เราก้อกลับมาแล้ว"

          "เดี๋ยวแม่นมช่วยนะค่ะ"

     ณ ห้องนอนของแก้วใจ

          "..เฮ้อ.. เสดสักที" ในที่สุดฉันก้อเก็บของเสดสักที สวัสดีทุกคน ฉันชทื่อแก้วใจ                อายุ24ปี

     ฉันเพิ่งเรียนจบจากมหาลัย ตอนนี้ฉันกลับมาที่ไทยเพื่อมาช่วยกิจการของครอบครัว ฉันว่า

     ฉันไปอาบน้ำดีกว่า....

     ณ ห้องอาหาร

          "โอ้!!!...ลูกสาวคนสวยของพ่อกลับมาแล้ว"พอฉันมาถึงห้องอาหาร พ่อนี่ทักคนแรกเลย

          "สวัสดีค่ะพ่อ พี่กวิน"ฉันยกมือไหว้พ่อกะพี่ชายฉันก้อไปนั่งเก้าตรงข้าม

     แต๊งกิ้ว น้องสาวที่ไม่ค่อยถูกกันสักเท่าไหร่ 

          "ไงป้าเดือด...กรี๊ดดดดดด" ดูนางทักทายพี่สาวแสนสวยของนางสิ 

          "นี่ยัยอินทรีไม่เจอกัน5ปีกว่าๆ สกิลปากนี่ยังเหมือนเดิมเลยนะ" ฉันกัดฟังพูด 

     พร้อมยิ้มไปด้วย

          "หยุดยิ้มแบบนั้นเหอะ เห็นแล้วสยอง" กรี๊ดดดดดดด

          "พ่อว่าเรามากินข้าวกันก่อนนะ อย่าเพิ่งกัดกันนะ" พ่อห้ามศึกน้ำลาย

          "ลูกนี่มาได้จังหวะพอดีเลยนะแก้ว เนอะแม่" อะไร !!รอยยิ้มของพ่อแบบนั้น

     น่ากลัวชะมัด

          "ใช่" แม่ก้อด้วย สยอง

          "มาได้จังหวะ ?" ฉันเริ่มงง

          "เอาไว้พรุ่งนี้พ่อกะแม่จะบอกนะ" ฉันเริ่มกลัวรอยยิ้มของพ่อกะแม่แบบนั้นขึ้นมาทีล่ะนิดๆ

     ณ ห้องนอนของแก้ว

          "เฮ้อ... เพลียจัง พ่อกะแม่ต้องมีอะไรแน่ๆ ฉันสัมผัสได้จากรอยยิ้มนั้น" นอนดีกว่า Zzz

 

*********************************************************

                    

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา