จะรักหรือจะแค้น

หลายวันผ่านไป

"ผมสัญญานะว่าผมจะดูแลลูกของพี่ให้เหมือนลูกของผมเอง ฮือๆ และผมจะเอาคนชั่วมาล้างแค้นเอง พี่ปาล์หลับให้สบายนะไปต้องห่วงคนทางนี้ ฮือๆ"ป๊อปปี้มองรูปพี่สาวแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ

"ไอ้ป๊อป ทำใจดีๆไว้นะเพื่อน ถ้ามึงมัวแต่ร้องไห้ พี่ปาล์มจะมีห่วงนะ"เขื่อนปลอปป๊อปปี้ที่ยืนมองรูปพี่สาวแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ

หลังจากที่เผ่าศพพี่สาวเสร็จ ก็มีเสียงหนึ่งเรียกป๊อปปี้

"ไอ้ป๊อปกูเสียใจด้วยนะ และกูขอโทษที่มาไม่ทันงานศพพี่มึง"โทโมะลงมาจากรถวิ่งมาหาป๊อปปี้

"ไม่เป็นไร"ป๊อปปี้ตอบด้วยใบหน้าที่เศร้า

"แล้วนี่มึงพึ่งกลับมาจากญี่ปุ่นว่ะ"เขื่อนถามโทโมะ

"อืม พึ่งลงจากเครื่องตรงมานี้เลยว่ะ "โทโมะตอบเชื่อน

"อ้อ ก็ดีจะได้ช่วยปลอปไอ้ป๊อปมัน มันไม่เหลือใครแล้วนอกหลานมันและพวกเรา ญาติพี่น้องก็ไม่มี น่าสงสารว่ะ"เขื่อนมองป๊อปปี้ที่ยืนร้องไห้ก็แอบสงสารเพื่อนไม่น้อย

'หยิ่ง หยิ่ง หยิ่ง หยิ่ง หยิ่ง ต้องยอม แพ้สายตาเย็นชาของเทอล่ะเนี่ยพูดเลย'

"ฮัลโล เป็นไงบ้าง สบายใจขึ้นยังพี่เฟริส์ "ฟางรับโทรศัพท์จากเฟริส์ก็ถามพี่ชายทันที

"พี่สบายดี ไม่ต้องห่วง"เฟริส์ตอบน้องสาว

"พี่ แค่โทรมาบอกว่าพี่จะหางานทำที่นี้นะ ฟางไม่ต้องเป็นห่วง ถ้าพี่พร้อมเมื่อไร พี่จะกลับไปเอง จะจัดการทุกอย่างเอง ดูแลตัวเองดีๆล่ะน้องสาวของพี่ พี่รักฟางนะน้องรัก"

เฟริส์บอกน้องสาว

"ค่ะ ฟางก็รักพี่เฟริส์เหมือนกันนะค่ะ ดูแลตัวเองดีๆด้วยน่ะค่ะ"ฟางตอบ

"แค่นี้ ก่อนนะค่ะ ฟางมีเรียนฟางต้องไปเรียนก่อนนะค่ะ แล้วค่อยคุยกัน บายค่ะ"ฟางบอกพี่

ชาย

"จ๊ะ ตั้งใจเรียนล่ะ เป็นเด็กดีของพ่อกับแม่นะ อย่าเป็นเด็กไม่ดีเหมือนกับพี่ บาย"เฟริส์ตอบน้องสาว แล้ววางสาย ทำให้ฟางไม่ทันได้ตอบ

"โถ พี่เฟริส์"ฟางพูดกับตัวเอง แล้วเดินไปเอากระเป๋าเพื่อไปเรียน