รักออกแบบไม่ได้

“สวัสดีไดอารี่ ที่รัก ฉันพริมมา เจ้าของไดอารี่เล่มนี้ ในวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่จะเขียน ตลอดระยะเวลา3ปี ตั้งแต่ ม.5-ปี1 มีเรื่องที่ดีๆ เรื่องที่ไม่ดี แต่ฉันก็ผ่านมันมาได้ นั่นคือ “ความทรงจำ”                   ขอบคุณแม่ที่ปลุกทุกวัน ทำอาหารให้ทุกเช้า เป็นห่วงตลอด ขอบคุณที่แม่เข้าใจทุกเรื่อง ขอบคุณมากๆนะคะ 

            ขอบคุณแกมากนะนิด เราสนิทกันมาตั้งแต่มัธยม จนเราได้มาอยู่มหาลัยเดียวกัน สาขาเดียวกัน แกกับฉันเรามีอะไรที่คล้ายๆกัน ยกเว้นความสวยที่แกไม่มี5555 ฉันล้อเล่น ขอบคุณนะที่อยู่กับฉันเวลาฉันมีความสุข ความทุกข์ ท้อแท้ ร้องไห้บ้าง แต่แกคอยห่วงใยฉันไม่ห่างจริงๆ ถึงว่าทำไมพี่เบนถึงชอบ เพราะแกเป็นแบบนี้ไง เป็นคนที่ใส่ใจคน ห่วงใยคน ห่วงคนอื่นมากกว่าตัวแกเอง ขอบใจนะนิด 

            ขอบคุณพี่ออมมากนะ จากที่เป็นครูฝึกสอนธรรมดาๆคนนึง ก็กลายเป็นเจ้าของหัวใจของพริมมาซะแล้ว พี่เป็นคนที่ดูแลพริม ถามพริมว่าเป็นไงบ้าง กินข้าวหรือยัง ไปส่งที่มหาลัย พาไปเที่ยว สิ่งที่พี่ทำให้พริมมีความสุขมากนะ ขอบคุณนะคะ ที่พี่สอนจากเด็กกะโหลกๆคนนึงที่ไม่รู้เรื่องความรักกับเค้า ให้กลายเป็นผู้เป็นคนกับเค้าบ้าง55555 ขอบคุณนะพี่ออมที่ทำหน้าที่แฟนที่ดี อยู่กับพริม ดูแลพริมไปเรื่อยๆเลยนะ สุดท้ายพริมจะไม่ปล่อยมือพี่ไปอีกแล้วนะ สัญญา .”

      “บทสรุปสุดท้าย จงดูแลความรักดีๆ และใช้เวลาให้มีความสุขกับคนที่เรารักให้นานที่สุด”

จากผู้เขียน:จบไปแล้วนะคะสำหรับเรื่อง รักออกแบบไม่ได้ ก็ขอให้ทุกคนมีความสุขในการอ่านนะคะ พยายามตั้งใจแต่งเพื่อทุกๆคน ถูกใจบ้างไม่ถูกใจบ้างต้องขออภัยนะคะ และขอโทษที่หายไปนาน ม.6แล้วก็เลยมีงานเยอะหน่อยไหนจะเตรียมตัวสอบอีก เข้าใจเค้าด้วยน้าา แต่ว่า เราจะมีตอนพิเศษ1ตอน จะได้ครบ25ตอน และจะได้ครบEp.20 ถ้าเราแต่งเรื่องรักๆอีกจะมีคนเบื่อบ้างไหมอ่ะ เราถนัดแบบนี้จริงๆ หรือ จะให้แต่งแบบไหนบอกได้เลยนะคะ จะพิจารณาอีกที - -  สุดท้ายขอบคุณนะคะที่ติดตามมาตั้งแต่ต้นจนจบ ขอบคุณจริงๆ.