ไขหัวใจ ไขคดี

Scene  Part

แสงแดดยามเช้า ลอดผ่านผ้าม่านสีขาวบาง มายังห้องนอนเรียบๆที่ไม่ได้หรูอะไร 

แสงแดดทำให้ชั้นต้องลุกขึ้นมาขยี่ตาแบบแรงๆ โอยๆ ตื่นสายแน่เลย เมื่อวานโดฟไปแค่ 7 แก้วเอง (โอว มาย ก็อด!!)

"หาว ยังง่วงอยู่เลยอะ กี่โมงแล้วเนี่ย"ชั้นพูดกับตัวเอง แล้วหันไปมองนาฬิกาที่ตั้งอยู่ข้างๆเตียง   โอ้ว มาย ก็อด!!!!!!!    

ตี 5!!!!

(เดี๋ยวมาต่อ)

"เฮ้ยๆ เดี๋ยวๆ นาฬิกาไม่เดิน แสดงว่า นาฬากาเดสไปแล้วหรอเนี่ย??"ชั้นพูดกับตัวเอง ก่อนจะเดินเกาหัว หยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป

30 นาที ผ่านไป

"หาว  ยังง่วงอยู่เลยแฮะ" ชั้นที่ใส่กางเกงขาเดฟ สีดำ เสื้อยืดแขนกุดสีดำ ถูกทับด้วยเสื้อคลุมสีดำ ใส่ชุดแบบนี้ก็ไม่ได้ผิดระเบียบอะไร แต่ก็ควรใส่กระโปรงมากกว่าจริงๆ

"แล้วตกลง กี่โมงแล้วเนี่ย??"ชั้นเดินพูดกับตัวเองต่อ แล้วเดินไปหยิบโทรศัพท์หัวเตียงเปิดดูนาฬิกา  เมื่อเห็ฯก็ต้อง!!!  OMG!!!  พระเจ้าช่วย!!!

"เจ็ดโมงห้าสิบห้า!!!  สายแล้ว!!!  โอ๊ย!! เจ็บอ่า!!! " ชั้นตะโกนลั่นห้อง รีบเก็บของใส่กระเป๋า แต่ก่อนจะผ่านมุมห้องออกไป ข้อมือเจ้ากรรมดันไปกระแทกกับผนังปูนเต็มๆ  การถลอกอย่างแรง ทำให้แผลลึก เลือดไหลเป็นทางยาวไม่ยอมหยุด  แต่ชั้นก็ไม่ได้สนใจอะไร 

รีบออกจากห้องไปด้านล่างคอนโดทันที  โอ๊ย  จะสูงไปไหนเนี่ย ลิฟก็ไม่มี เอาว้ะ ลงบันไดก็เอา (เฮ้อ ลำบากจริง)

"แฮ่กๆ โห! 15 ชั้น ดีนะที่ไม่ตกบันได แท็กซี่ๆ"ความจริงมี 30 ชั้น แต่ว่าชั้นอยู่ชั้นที่ 15 แต่ชั้นก็ไม่วายเตือนความจำ แล้วรีบเดินไปด้านหน้า

กวักมือซักสองสามครั้ง รถสีเขียวแถบสีแหลือง ที่คนเขาเรียกว่าแท็กซี่ก็มาจอดตรงหน้า

"ไป xxx คะ ด่วนๆเลยนะคะ" ชั้นบอกที่อยู่ของหน่วย ก่อนจะเร่งให้พี่แกออกรถ 

"อยากขยับเข้าไปใกล้เธอ อยากรู้จักตั้งแต่ได้เจอ ใจ--- ติ๊ด " เสียงเพลงรอสายดังขึ้น ก่อนที่ชั้นจะกดรับสาย

"ฮะโหลคะ ณัฐชา พูดคะ" ชั้นพูดอย่างสุภาพ

[อ่าว โทรผิดหรอว้ะ เฮ้ย! ไอแดน แกเอาเบอร์ใครมาเนี่ย]  อ้าวๆ คุณเบอร์หนึ่งโทรมานี่เอง คิกๆ จริงสิ พวกนั้นไม่รู้ชื่อจริงชั้นหนิ เฮ้อ ชั่งน่าสงสาร

"ว่าไงคะ คุณมาวิน??"  ชั้นถาม กะว่าจะแกล้งอยู่หรอก แต่แกล้งไม่ลง

[อ้าว เธอ ตกลงชื่ออะไรกันแน่เนี่ย??] ปลายสายถามต่อ

"เอาเถอะน่าๆ มีอะไรอีกละคะ??" ชั้นเลี่ยงไปก่อนจะถาม

[ผู้กองสั่งให้ชั้น เธอและเว่ย ไปลงพื้นที่ แต่เธอยังไม่โผล่มาเลยเนี่ย] อ้าวๆ คนนะไม่ใช่ผี

"คนนะคะ ไม่ใช่ผีจะได้โผล่ได้ แล้วคุณอยู่ไหนละ??"ชั้นเลยถามต่อ

[ชั้นอยู่แถวๆ xxx นะตามมาดิ] เดี๋ยวนะ ไอ xxx ที่ว่านั่น เห๋!!!!

"ติ๊ด พี่คะ จอดๆ จอด! " ชั้นตัดสาย ก่อนจะรีบหันไปบอกพี่คนขับทันที ก็ที่ตานั่นบอกมันก็ที่ๆชั้นกำลังจะผ่านนั่นแหละ

เอี๊ยด 

พี่แกเบรกและหักเข้าไปชิดเลน  หูว  พี่คะขอโทษที่ต้องให้ทำอะไรเสี่ยงๆนะคะ

"นี่นะคะ ไม่ต้องทอน ขอโทษที่ให้ทำอะไรเสี่ยงๆนะคะ ขอบคุณคะ"ชั้นรัวก่อนจะรีบวิ่งไปยังที่ๆจะลงพื้นที่ ดีนะใส่กางเกงมา วิ่งง่ายดี ^^

จะเอ๋!!  เจอแล้ว คุณเว่ยกับคุณมาวินกำลังสำรวจพื้นที่กันอยู่ ใจร้ายอะ ไม่รอกันเลย

อ้าวๆ ตอนนี้คุณมาวินกำลังเดินมาทางชั้น ชั้นเลยหลบที่มุมก่อน 

ตึก  ตึก  ตึก

ช่าย  แถวนี้มีตึก! เฮ้อ ไม่สนุกเลยแฮะ

ตึก

"แฮร่!!!! " เมื่อเห็นร่างสูงเดินมาด้านในโดยยังมองไปด้านนอกอยู่ ชั้นเลยจัดการแฮ่ แกล้งซ้ะเลย

"เฮ้ย!! / อร๊าย!!!! " ชั้นกรี๊ดสุดเสียงเมื่อชั้นแฮ่เสร็จตานี่ตกใจมันก็สะใจอยู่หรอก  แต่หมอนี่ดันตกใจ แล้วลื่นหินที่อยู่ตามพื้น ไถลมาด้านหน้า แล้วกอดตัวชั้นไว้ เราสองคนกลิ้งตกไปยังชั้นล่างของตึก โดยได้ยินเสียงของคุณเว่ยตะโกนตามมาแทน แถมตะโกนอะไรไม่ตะโกนดันมาตะโกนว่า

"ฝากด้วยนะ!! " จำได้ว่านี่ไม่ใช่นิสัยของคุณเว่ยนะ ปกติต้องตามมาเซ่คะ แล้งฝากนี่ฝากอะไร

"นี่เธอ เมื่อไหร่จะลุกเนี่ย ชั้นก็หนักเป็นนะ!" เสียงหนึ่งดังขึ้น ทำให้ชั้นต้องลืมตามอง 

ปรี๊ดดดดดดด

"อะ...ขะ ขอโทษคะ!!!!! " ชั้นรีบตะโกนก่อนจะลุกขึ้น แต่ไอตึกบ้าีน่จะมีหินอะไรเยอะขนาดน้าน ToT ชั้นลื่นหินด้านหลังทำให้ ชัั้นกำลังจะหงายหลัง โธ่ๆ ถ้าหัวแตกไปอย่าความจำเสื่อมนะลูกน้า   ชั้นหลับตายอมรับชะตากรรมทันที  คนนะไม่ใช่ซอมบี้ ตายแล้วฟื้นไม่คะ

หมับ

เอาอีกแล้ว มือหนาคว้าชั้นมาไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง ชั้นลืมตาขึ้นช้าๆ ที่รู้ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก ก็ชั้นล่างมีอยู่ 2 คน ถ้าไม่ใช่คุณมาวิน ชั้นคงจะเป็นซอมบี้จริงๆ ต่อหัวได้ คิก 

"ไง เป็นอะไรอีกละ สมองกลับรึไง หน้าแดงเชียว??" อะไรน๊า!!!  ชั้นเนี่ยนะ หน้าแดง 

"บ้ารึไง!"ชั้นพูดแล้วหลบสายตาทันที ปล่อยซักทีดิ อายเป็นนะค้าาาาา

"หร๊อ!! " ร่างสูงพูดก่อนจะโน้มหน้าลงมาใกล้ชั้นเรื่อยๆ จนจมูกแทบจะชนกัน  ชั้นหลับตาปี๋อีกครั้ง โธ่ๆ เฟริสคิสที่ไม่เคยมีใครได้ ชั้นจะเสียเฟริสคิสแล้วหรอเนี่ย!!!!!!

Vin  Part

ผมมองหน้ายัยตัวแสบที่หลับตาปี๋ หยั่งกับเจอผี  หึหึ  ขอฟันธงความคิดเมื่อวานดีกว่า

ขืนมียัยนี่อยู่ในหน่วย ได้ตายทั้งหน่วยแน่ๆ

"ลืมตาได้แล้ว เร็วๆ อย่าอู้" ผมเร่ง ก่อนจะปล่อยร่างบางลงกับพื้น

ตุบ

"ซี๊ด!! " ร่างบางกัดปากแน่น แขนขวากำข้อมือเอาไว้  เอ๊ะ!  นั่นมัน  เลือด!!  ผมปล่อยแรงขนาดนั้นเลยหรอ ขะ...ขอโทษ

"เป็นอะไรรึป่าว?!!! "ผมถามเสียงดัง

"ป่าวหรอกน่า โอ๊ย! "เธอปฏิเสธเสียงใส  แต่ผมก็ดีดหน้าผากเข้าให้ ทำเป็นเก่งอีกนะ

---------------------------------------------------

จบค้า

ไม่ต้องห่วง เป็ฯช่วงโฆษณา  เด๊่ยวจะเพิ่มให้เป็น

ลงพื้นที่ 2 

นะคะ

พรุ่งนี้ก็เป็นกำลังใจให้กันด้วยนะ  ไปสอบ คิกๆ ยังไม่ได้อ่านหนังสือเลย 

บ๊ายบี ^^