Ex-girlfriend อดีตแฟนครับ รับรักผมนะ
บทนำ
เพราะความเป็นคนเฮฮา บวกพูดมากนิดๆของ “ป๊อบปี๊” หนุ่มหล่ออย่างเขาจึงถูกเพื่อนลงมติเฉดหัวส่งให้มาเป็นพี่เนียน แถมยังท้าพนันว่าถ้าถูกจับได้จะต้องเต้นไก่ย่างให้พวกมันดู แต่ถ้าผมทำได้จะได้รับการเลี้ยงข้าวเป็นการตอบแทนโคตรคุ้มค่าเลยครับ เมื่อเพื่อนท้ามาคนอย่างเขาหรือจะไม่รับคำท้า ปลาไหลตัวพ่ออย่างเขาใครจะจับได้ เฮ้ยอะไรนะ”ฟาง”แอดติดที่นี่หรอ คนเราต้องใช้เวลาเท่าไรถึงจะหนีพ้นจากแฟนเก่านะ
บทนำ
“ปีหนึ่งง ครับลงทะเบียนทางนี้ครับกิจกรรมจะเริ่มแล้ว อ่าวน้องจะยืนหล่อตรงนั้นอีกนานไหมครับ”
เสียงของเขื่อนหนึ่งในเพื่อนสนิทผมตะโกนมาจากอีกฝากหนึ่งของคณะ มันจะตาดีไปไหนฟร่ะนี่ผมอุตส่าห์หลบหน้าหลบตาเพื่อนเต็มที่แล้วนะ จากที่ไม่เคยใส่แว่นก็เอาแว่นมาใช่ให้มันดูเนิร์ดๆแถมยังแต่งตัวถูกระเบียบฉบับเด็กปีหนึ่งอีก ไอ้เขื่อนยิ้มล้อเลียนผมจนมุมปากแม่งกว้างกว่าสนามฟุตบอลละ ถึงจะอยากเดินไปตบหัวแต่ในความเป็นจริงผมทำได้แค่ถลึงตาใส่มันแล้วเดินไปหาที่นั่งในแถว ใครจะเดินไปลงทะเบียนให้เด็กมันรู้กันหล่ะว่าไม่มีรายชื่ออ ก็ในเมื่อผมไม่ได้อยู่ปีหนึ่งแต่เป็นพี่เนียนที่แฝงมากับกลุ่มน้องนี่นา
“แหมม น้องแต่งตัวเรียบร้อยจังนะ”มาอีกคนแล้วไอ้พวกเพื่อนเลววว จะแกล้งให้ผมหลุดขำให้ได้ใช่มะ ทำไรผมไม่ได้หรอกผมเรียนการแสดงมา นี่ระดับเทพครับ
“ขอบคุณครับพี่”
“อ่อ น้องลืมป้ายชื่อหนะระวังถูกทำโทษนะครับ”เพื่อนผมยื่นป้ายชื่อที่เขียนชื่อเนียนๆของผมว่า “ต้นไม้” ผมนี่อยากจะรู้จริงใครมันคิดชื่อนี้ แม่งมีคนจะเอาไปตั้งชื่อลูกจริงๆหรอ ผมไหว้ขอบคุณเพื่อนตัวเองอีกครั้งเพื่อให้พวกรุ่นน้องรอบตัวนี่สงสัย ดูไปดูมานี่หน้าเฟรชชี่นี่สดใสกันทุกคนเลย มาเรียนในคณะเดี๋ยวรู้เลยครับน้อง T^T ผมเลือกมองหาเด็กที่ดูเป็นมิตรเพื่อจะทำความรู้จัก ตอนแรกก็ว่าจะเล็งน้องรหัสแต่มันอยู่ไหนก็ไม่รู้นะสิ ผมเริ่มคุยกันรุ่นน้องสองสามคนจนพอจะได้เพื่อนมาบ้าง
“ขอโทษนะ ตรงนี้มีคนนั่งป่ะ”
ทำไมเสียงมันคุ้นจังนะ ผมกำลังจะหันไปตอบถ้าไม่ติดว่าพอมองไปแล้วเด็กที่กำลังถามคือฟาง แฟนที่ผมเคยคบตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม ตอนที่ผมอยู่ม.6แล้วน้องก็อยู่ม.4 จะเรียกว่าจบไม่สวยก็ว่าได้จบแบบค้างๆ จบแบบที่ผมกับเขายังไม่รู้เลยว่าเลิกรักกันไปแล้วจริงหรอ
“เฮ้ยนายถามทำไมตอบอ่ะ”
“อ่อ ไม่มีคนนั่งนั่งเลยครับ”ผมรีบใช้เสียงสองตอบ ตั้งสองปีที่ไม่ได้เจอกันอย่าว่าแต่เสียงเลยน้องอาจจะลืมหน้าผมไปแล้วก็ได้ นี่ผมพยายามมองโลกในแง่ดีสุดแล้วนะ เอ้าให้นั่งทำไมยังยืนค้ำหัวผมอยู่ล่ะ
“เสียงนายนี่คุ้นๆนะ ชื่ออะไร”
“ฉันชื่อต้นไม้”
“หะ ชื่อแปลกดีนะ”
“อ่อ คือพ่อเราชอบปลูกต้นไม้ แล้วก็ชอบป่าด้วยพอมีลูกก็เลยตั้งชื่อว่าต้นไม้ จริงแล้ว…”ผมกำลังแต่งเรื่องต่อยัยฟางก็ทำหน้าเบื่อโลกและยกมือขึ้นห้ามผม
“พอเลยฉันไม่อยากอยู่ชีวประวัตินายหรอกนะ ฉันชื่อฟางยินดีที่ได้รู้จัก”
“อืม”
“นายไม่กะจะหันมามองหน้าฉันหน่อยหรอ”
“เออคือฉันคอเคล็ดหันไม่ได้ เธอนี่ถามเยอะจริงจะจีบฉันหรือเปล่า”
“เพ้อเจ้อหน่า ฉันก็แค่ไม่มีเพื่อนคุยเท่านั้นแหละ” “นู่นไม่เห็นกลุ่มผู้หญิงที่เขานั่งคุยกันอยู่หรือไง แต่เธอจงใจเดินมานั่งข้างฉันถ้าไม่ให้คิดว่าเธอสนใจฉันจะให้คิดยังไง
หรอ”
“เออ ฉันไปก็ได้ไอ้ผู้ชายหลงตัวเอง”
ฟางรีบลุกเดินหน้ายักษ์ออกไปจากแถว สำเร็จครับใครก็รู้ว่าจุดอ่อนของฟางคือไม่ชอบถูกล้อว่าชอบใคร พอถูกล้อก็จะออกห่างคนที่โดนล้อด้วยทันที แค่ผมก็ไม่ต้องอยู่ใกล้เขาหล่ะ แต่เอาให้ชัวร์ผมต้องรีบแจ้งให้เพื่อนที่ไว้ใจได้เช็คก่อนว่าฟางอยู่กลุ่มเดียวกับผมหรือเปล่าจะได้หาทางหนีทีไล่ทัน จะได้ไม่ช็อกทั้ผมและฟาง
“พี่ครับผมขอไปเข้าห้องน้ำนะครับ” “ได้เลย เดี๋ยวพี่พาไปนะน้องคงไม่รู้ทางไปห้องน้ำ” ฟ้าหันมายิ้มให้ผมแบบรับมุก นี่สิครับเพื่อนแท้ถ้าไปให้พวก
เพื่อนสนิทผมช่วยขี้คร้านมันจะรีบย้ายผมไปอยู่กลุ่มเดียวกับฟางให้ความลับผมแตกเพื่อแกล้งผม เรื่องแพ้พนันผมไม่แคร์หรอก แต่เรื่องอื่นผมยังแคร์อยู่นะสิ
“ขอบคุณฟ้ามากนะที่พาเรามา”
“เห้ยไม่เป็นไรนายเปลี่ยนไปเยอะเลยนะเนี่ย เราจำแทบไม่ได้ เออว่าแต่มีอะไรให้เราช่วยหรอถึงได้ให้เราพาออกมา”
“ฟ้านี่ฉลาดสมกับเป็นท็อปคณะจริงๆ คือเราอยากให้ช่วยเช็คให้หน่อยว่าน้องที่ชื่อฟาง อ่อชื่อจริงณัฐนิช ช่วยดูให้หน่อยสิว่าอยู่กลุ่มเดียวกับเราหรอเปล่า” “นี่อย่าบอกนะว่าได้น้องที่รู้จักมาเรียนในคณะ เราก็บอกแล้วไงว่าถ้ามีคนรู้จักให้แจ้งเราก่อน นี่นายคงไม่เผยไต๋ให้น้องจับได้ตั้งแต่วันแรกหรอกนะ”
“เราขอโทษ เราไม่รู้จริงนะเว้ยว่าน้องจะมาเรียนคณะนี้ เราไม่ได้ติดต่อน้องนานมากแล้ว”
“อ่ะๆ เดี๋ยวเราเช็คให้ แต่มันย้ายกลุ่มไม่ได้แล้วนะชื่อมันพิมพ์ไปแล้วถ้าแก้น้องสงสัยแน่ ภาวนาแล้วกันว่าอย่าอยู่กลุ่มเดียวกับน้อง ไปกันเหอะออกมานานป่านนี้น้องสงสับว่านายตกส้วมไปแล้วมั้ง”
“ครับๆ”
ผมเดินมานั่งที่แถวตามเดิม ยังไงก็ต้องรอความคืบหน้าจากฟ้า ตอนนี้ยังไม่มีอะไรผมก็จับกลุ่มชวนน้องคุยไปเรื่อยๆ อย่างเช่นอยู่หอที่ไหน ทำไมมาคณะนี้อะไรอย่างนี้ ทำตัวเนียนๆเหมือนเด็กปีหนึ่งทั่วไป นี่ก็เริ่มสนิทกับน้องผู้ชายบางคนจนจะตบหัวกันได้อยู่ละ
ผมรอจนจะเริ่มกิจกรรมแล้วฟ้าก็ยังไม่ตอบคำถามผมสักที เพื่อนคงไปยุ่งกับเรื่องอื่นจนลืมเช็คให้ผมไปแล้วมั้ง แต่ไม่เป็นไรยังพอมีเวลาเพราะกิจกรรมกลุ่มเริ่มตอนบ่าย แล้วก็ช่างมันเถอะผมทำบุญเยอะคงไม่ดวงซวยขนาดนั้นหรอกมั้ง ในขณะที่พิธีกรพูดเรื่อยถึงถึงเกมส์จับคู่ และเฉลยว่าหลังป้ายชื่อของพวกปีหนึ่งมีเลขคู่อยู่ จะเป็นบัดดี้ในช่วงครึ่งเช้าก่อนที่จะเข้ากิจกรรมแบบกลุ่ม ผมพลิกป้ายชื่อดูเลขตัวเองเลขสิบสาม เห้ยเลขนี่ดีเป็นนิมิตรหมายที่ดีแท้ๆ
“อ้าวน้อง เตรียมตัวจับคู่กันนะครับพี่ให้เวลา1เพลงนะครับ น้องจะต้องจับกลุ่มกันตามเลขนะครับ ใครช้าจะถูกทำโทษ เริ่มได้ครับ”
ทุกคนต่างก็วิ่งหากลุ่มตัวเองรวมถึงผมด้วย ในขณะที่ผมมองหาเพื่อนที่ชูเลขห้าอยู่ ผมก็เหลือบไปเห็นร่างสูงโปร่งยืนเด่นอยู่ในวงล้อม ชัดเลยดวงดีมันไม่มีอยู่จริงนะสิ เพลงก็จะจบแล้วผมที่ยังยืนงงอยู่กลางวงว่าจะเอายังไงดี ผมไม่มีเวลาคิดมากขนาดนั้นคือพวกเราตกลงกันไว้แล้วว่าพวกพี่เนียนจะไม่ทำตัวเด่น ถ้าจะเจอยังไงก็คงต้องเจอ
“จัดกลุ่มกันเรียบร้อยแล้วนะคะน้อง ต่อไปให้น้องแนะนำตัวกับคนข้างๆนะ”
คนข้างผมก็ฟางไงจะใครหล่ะ ในเมื่อหนีไม่ได้ก็คงต้องยอมรับความจริงสินะ นึกไม่ถึงว่าน้องจะเป็นคนทักผมขึ้นมาก่อน
“อ้าวว”ฟางอุทานเบาๆ ก่อนจะแนะนำตัวเองขึ้นมา”เราชื่อฟางนะ ยินดีที่ได้รู้จัก”ใบหน้าหวานเจือยิ้มบาง ถึงจะมีคำถามมากมายอยู่บนใบหน้าแต่คนตัวเล็กก็เลือกที่จะไม่ถามขึ้นมา
“สวัสดีฟาง ฉันชื่อต้นไม้” “โหไม่นึกเลยนะว่าจะได้ทำกิจกรรมด้วยกัน เราเคยเจอกันแล้วในแถวนี่ ถ้านายไม่บอกว่าอยู่ปีหนึ่งฉันคิดว่านายเป็นพี่บัณฑิตแล้วนะเนี่ย”ฟางพูดแซวผมขึ้นมา ฟางกันยังคงเป็นฟางยังคงสบายๆไม่คิดอะไรมาก ผมไม่คิดมาก่อนว่าฟางจะเป็นแบบนี้ได้แม้กระทั่งกับแฟนเก่าได้
“เสียใจไหมที่ได้เจอพี่”ผมบ่นพึมพำเบาๆ
“หืม ว่าไงนะ”
“เปล่า ดีใจที่ได้อยู่คณะเดียวกันนะ”
“อืมดีจัง มีต้นไม้เป็นเพื่อนในกลุ่มรับน้องต้องสนุกแน่ๆ”
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ