ผิดที่เธอ...แกล้งรัก

 

 

 

"ขอบคุณครูฟางมากนะคะที่มาเยี่ยมมายด์อยู่กับมายด์จนมายด์หายป่วย"หลายวันต่อมามายด์กลับ

มาเรียนร้องเพลงได้ตามปกติเดินมาทักฟางที่นั่งอยู่ในโรงเรียนของป๊อปปี้

 

 

 

"ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ มายดฺ์ต้องขอบคุณหมอเขื่อนเค้าด้วยนะที่ช่วยรักษาเราจนหาย"ฟางพูด

 

 

"จะไปขอบคุณทำไม มันก็หน้าที่ที่ต้องทำของหมอนั่นล่ะ"ป๊อปปี้เดินเข้ามาได้ยินแล้วว่า

 

 

 

"คุณนี่มันใจแคบจริงๆ ทำไมต้องตั้งแง่กับหมอเขื่อนด้วยก็ไม่รู้"ฟางไม่พอใจรีบเถียงป๊อปปี้

 

 

 

"เธอจะไปรู้อะไร หลงแค่ภาพมาราที่มันสร้างไว้ล่ะสิ พวกผู้หญิงก็เป็นแบบนี้เหมือนกันหมด งี่เง่า

หลงแต่รูปภายนอก"ป๊อปปี้โมโหไม่พอใจก่อนจะรีบว่า

 

 

"คุณนั่นล่ะมองโลกด้านเดียว แล้วทำไมต้องพาลว่าผู้หญิงเหมือนกันแบบนี้ ไร้สาระที่สุด"ฟางว่า

ก่อนที่จะเดินปึงปังออกไป โชคดีที่วันนี้ที่เธอเข้าสอนพวกของปีเตอร์ไม่มาก่อเรื่องทำให้การสอน

ผ่านไปได้ด้วยดี

 

 

 

 

 

 

 

"เดี๋ยววันนี้ตอนเย็นไปกินไอติมกับมายด์มั้ยคะครู"มายด์เดินเข้ามาชวนฟางทันทีที่เลิกสอน

 

 

 

"พึ่งออกจากโรงพยาบาลแท้ๆอย่าทำซ่าหน่อยเลย เดี๋ยวก็ป่วยอีกหรอก"ปีเตอรืได้ยินก็รีบว่า

 

 

"ชั้นเป็นหอบนะไม่ใช่ไข้หวัดใหญ่ เค้าชวนครูฟางไม่ได้ชวนคนแถวนี้สักหน่อย อย่ามาสอด"มายด์

ว่า

 

 

 

 

"นี่ ว่าชั้นหรอ เหอะ จะกินไปทำไม ตัวก็อ้วนตันอยู่แล้ว มานี่ ไปดูหนังกับเพื่อนๆคนอื่นดีกว่า จะมา

ชวนครูทำไม ยัยนี่ต้องทำความสะอาดห้องนี้ตามคำสั่งพี่ป๊อปอยู่นะ"ปีเตอร์ว่าก่อนที่จะล้อคตัวมายด์

ออกไปจากห้องพร้อมกลุ่มเพื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

 

"เชอะ ทำเป็นมาโวยวายนั่นนี่เรื่องผู้หญิง ที่แท้ก็ขี้หลีนี่นา"ฟางที่เดินออกมาเอาไม้กวาดข้างนอก

เห็นป๊อปปี้กำลังพูด หัวเราะกับครูในคลาสเต้นห้องถัดไปก็เบ้ปากหมั่นไส้

 

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

ขณะที่ฟางเอาไม้กวาดในห้องเก็บของ ประตู และไฟก็ปิดทันที

 

 

 

 

 

 

"ใครอยู่ข้างนอกน่ะ ช่วยด้วยค่ะ"ฟางพยายามร้องเรียกคนมาช่วย แต่สายตาหันไปเห็นเงาของผู้ชาย

ข้างนอกก็รู้ทันทีว่าโดนแกล้งอีกแล้ว 

 

 

 

 

 

"โอ๊ย หายใจไม่ออก เป็นลมดีกว่า"ฟางทำเป็นร้องเสียงดังขอให้คนช่วยแล้วแกล้งเป็นลม

 

 

 

 

"เห้ย ทำไมคราวนี้เป็นลมง่ายจังวะ"ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นฟางเป็นลมก็รีบเข้ามาในห้อง

 

 

"นี่แน่ะๆๆๆ แกล้งกันงั้นหรอ ต้องโดน"ฟางลืมตาเมื่อป๊อปปี้มาใกล้ก็รีบคว้าไม้กวาดมาฟาดป๊อปปี้

 

 

 

"โอ๊ยเจ็บนะ หยุดเดี๋ยวนี้นะ"ป๊อปปี้ร้องโวยวายพยายามหนีออกมาด้านนอกที่เป็นบันไดหนีไป และ

อาศัยจังหวะฟางเผลอคว้าข้อมือที่ฟางถือไม้กวาดอยู่ไว้เพื่อให้เธอหยุด

 

 

 

"ปล่อยชั้นนะไอ้ครูจิตวิปริศ"ฟางดิ้นไปมาอยู่ตรงชั้นบันไดให้หลุดจากป๊อปปี้

 

 

 

"ปล่อยก็โดนเธอตีอีกน่ะสิ ยัยหน้าเงิน"ป๊อปปี้ยิ้มเยาะไม่ปล่อยและพยายามจะหาทางแกล้งฟางอีก

 

 

"ไม่ปล่อยใช่มั้ย ได้"ฟางไม่ยอมแพ้ จึงเตะที่หน้าแข้งป๊อปปี้อย่างแรงก่อนที่ชายหนุ่เสียหลักตก

บันไดไป

 

 

 

"โอ๊ยยย ยัยหน้าเงิน เธอทำอะไรชั้น โอ๊ย เจ็บแขน"ป๊อปปี้ร้องโวยวายด้วยความเจ็บแล้วต้องตกใจ

เมื่อแขนขวาเขามีอาการเจ็บมากที่สุด

 

 

 

"ชั้นขอโทษนะ เดี๋ยวพาไปโรงพยาบาลก่อนนะ อย่าเป็นอะไรนะนาย"ฟางตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้เป็น

แบบนี้ก็รีบเข้าไปประคองแล้วพาป๊อปปี้ไปโรงพยาบาลทันที

 

 

 

อย่าลืมติดตามเรื่องของเราด้วยน้าๆๆๆๆๆ เม้นหน่อยๆ