ลูกหนี้กลายเป็นรัก
เขียนโดย 
snow_k
วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.23 น.
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 17.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
37) หายไป
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ตื่นแล้วหรอ" พิมที่นั่งเฝ้าป๊อปก็พูดขึ้น
"อืม ขอน้ำหน่อย" ป๊อปพูด
"ยังเจ็บแผลอยู่ไหม" พิมพูด
"นิดหน่อย" ป๊อปพูดแล้วเหมือนมองหาใคร
"หาฟางหรอ" พิมพูด
"อ่อ/เมื่อคืนพิมเฝ้า ส่วนฟางยังไม่มา" พิมพูด
"ดูเหมือนว่าฟางเค้าอยากให้เรา2คนกลับมาคบกัน" พิมพูดขึ้น
"คงคิดแบบนั้นมาตลอดเลยแหละ" ป๊อปพูด
"ผู้หญิงคนนี้แหละเหมาะกับป๊อปที่สุด" พิมพูดแล้วยิ้ม
"แล้วพิม/นี่ตอนแรกที่กลับมาพิมยอมรับว่าอยากกลับมาคบกับป๊อป แต่ตอนนี้ไม่ละ" พิมพูดแล้วจับมือป๊อป ป๊อปก็จับมือพิม
ก๊อกๆ
"พี่ป๊อปเป็นไงบ้าง" โบว์เข้ามาพร้อมฟางก็พูด ฟางที่เห็นทั้งคู่จับมือกัน
"ดีขึ้นแล้ว" ป๊อปตอบแล้วปล่อยมือฟาง
"เอ่อ โบว์ลงไปซื้อขอข้างล่างกับพี่หน่อยสิ" พิมพูด
"ได้คะ" โบว์ตอบแล้วเดินออกไป
"หยิบยาให้หน่อย" ป๊อปพูดขึ้น
"น้ำคะ คุณป๊อปกับคุณพิมเหมาะกันดีนะคะ" ฟางยื่นยาแล้วก็น้ำให้ป๊อป
"ทำไมอยากให้เป็นแบบนั้นหรอ" ป๊อปพูด
"ก็อาจจะใช่ โอ๊ะ คุณจะทำอะไร" ฟางตอบแล้วป๊อปก็ดึงฟางให้นั่งอยู่บนเตียงแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆฟาง
"อย่าดิ้นนะอย่าลืมว่าชั้นพึ่งผ่าตัดมา" ป๊อปพูดแล้วกอดฟางไม่ให้ดิ้น
"แล้วคุณจะทำอะไร เดี๋ยวคุณพิมเข้ามาเห็นจะเข้าใจผิด" ฟางพูด
"ทำไมถึงอยากให้ชั้นกับพิมกลับมาคบกันละ" ป๊อปพูด
"ผู้หญิงที่อยู่ในใจคุณมาตลอดก็คือคุณพิมไม่ใช่หรอ" ฟางพูดแล้วมองตาป๊อป
"หึงหรอ" ป๊อปพูดแล้วยิ้ม
"ฟางไม่มีสิทธิหึงคุณหรอกคะ ฟางเป็นแค่ลูกนี้คุณเท่านั้น อือออ" เมื่อฟางพูดจบป๊อปก็จูบฟางทันที
เพี๊ยะ
"ทำไม ทำมากกว่านี้ก็เคยมาแล้วนิ" ป๊อปที่โดนฟางตบก็พูด
"คุณก็ไปทำกับคนอื่นเถอะ ส่วนหนี้ไม่ต้องห่วงว่าจะไม่จ่ายฟางจะจ่ายคืนทุกบาท" ฟางพูดแล้วปาดน้ำตาก่อนจะวิ่งออกไป
"ป๊อปทำไมฟางวิ่งออกไปแบบนั้นละ" เขื่อนถาม
"ไม่มีอะไรหรอก" ป๊อปตอบ
"แก้วไหนว่ามีเรื่องจะบอกไอ้ป๊อป" โทโมะพูด
"อ๋อใช่เกือบลืม ดีใจด้วยนะว่าที่คุณพ่อ" แก้วพูดแล้วยิ้มกับเฟย์
"คุณพ่อ? อะไรวะ" ป๊อปพูดอย่างงง
"เอ้าไม่รู้หรอว่าพี่ฟางท้องได้2เดือนแล้ว" เฟย์พูด
"ห๊ะ ฟางท้อง" ป๊อป เขื่อน โทโมะพูดพร้อมกัน
"ลูกแกไหมไอ้ป๊อป" เขื่อนรีบถามป๊อป
"2เดือน ลูกกูสิ!" ป๊อปที่นึกเรื่องเมื่อ2เดือนก็คือที่ไร่
"ไอ้เขื่อนรีบตามหาฟางเถอะ" โทโมะพูดแล้ววิ่งออกไป
"อ้าววฟาง" แม่ของป๊อปพูดขึ้นเมื่อวางเข้ามาในบ้าน
"คุณท่านคะ คือว่าฟางขอไปทำงานที่อื่นนะคะ" ฟางพูด
"ทำไมไม่ไปพูดกับตาป๊อปละมีปัญหาอะไรหรือเปล่า" แม่ของป๊อปพูด
"เปล่าคะ" ฟางตอบ
"คุณท่านคะ ขนมจีบคะ" เด็กในบ้านยกขนมมาวาง
"ลองชิมดูสิ ชั้นพึ่งทำเสร็จใหม่เลย" แม่ของป๊อปพูดแล้วเลื่อนขนมมาใกล้ฟาง
"คือฟาง อุ๊บ!! แหวะๆๆ" ฟางที่ได้กลิ่นก็รู้สึกจะอ้วกก็รีบวิ่งไปห้องน้ำ
"ฟางขอโทษนะคะ" ฟางพูดเมื่อกลับมาที่นั่ง
"ท้องใช่ไหม อย่าโกหกนะ" แม่ของป๊อปพูด
"คือๆ ฟางไม่ได้ตั้งใจ ฮืออ" ฟางยกมือไหว้แล้วร้องไห้
"ลูกตาป๊อปใช่ไหม" แม่ของป๊อปพูดแล้วกอดฟาง
"คุณท่านอย่าบอกคุณป๊อปนะคะฟางขอ" ฟางพูด
"งั้นก็ไปอยู่ที่ไร่ละกันนะ" หลังจากที่แม่ของป๊อปถามฟางจบก็พูด
"ขอบคุณนะคะ" ฟางพูด
"ฟางน่าจะหนีไปแล้ววะ" เขื่อนพูด
"พี่ป๊อปหยุดคิดที่จะออกจากโรงพยาบาลเลยนะ แม่พึ่งโทรมาบอกว่าห้ามพี่ออกจากโรงพยาบาลก่อนหมอจะอนุญาต" โบว์พูด
"จะบ้าตายอยู่แล้วนะ" ป๊อปพูด
"ป๊อปตีปากตัวเองเดี๋ยวนี้เลยนะ ปากเสียๆแบบนี้ไปได้มาจากไหน" พิมพูด
"ไอ้ป๊อปเดี๋ยวระหว่างที่แกพักชั้นจะตามหาก่อน" โทโมะพูด
"ขอบคุณนะ" ป๊อปพูด
2เดือนผ่านไป
"คุณฟางครับออเดอร์ที่คนสั่งขนมครับ" ลุงหมายพูดแล้วยื่นออเดอร์ให้ฟาง
"ฟางทำงานหนักไปไหม" เหมยพูด
"ไม่เป็นไรหรอกฟางแข็งแรงจะตาย ลุงหมายคะก่อสร้างไปถึงไหนแล้วคะ" ฟางพูด
"70%แล้วครับ" ลุงหมายตอบ
"คุณฟางคะ ป้าว่าคุณฟางพักบ้างเถอะคะ ท้องเริ่มโตแล้วด้วย" ป้าน้อยพูด
"ก็ได้คะ งั้นลุงหมายช่วยไปเรียกคนงานผู้หญิงให้ฟางหน่อยนะคะ" ฟางพูด
"ฟางแต่ว่าห้องทำขนมยังไม่เสร็จเลยนะ" เหมยพูด
"ก็ทุกคนอยากให้ฟางพักบ้างนิ" ฟางตอบ
"ตาป๊อปทำไมเหม่อลอยแบบนี้ละ" แม่ของป๊อปพูดขึ้น
"ผมแค่คิดว่าตอนนี้ฟางกับลูกเป็นยังไงบ้าง แถมโอนเงินค่าหนี้มาทุกเดือนแบบนี้ฟางต้องทำงานหนักมากแน่ๆ" ป๊อปพูด
"ต่อไปก็อย่าใช้อารมณ์ละ คิดดีๆก่อนค่อยพูดค่อยทำ" พ่อของป๊อปพูด
"ตาป๊อปแม่กับพ่อไม่ได้ไปไร่นานแล้วนะ" แม่ของป๊อปพูด
"งั้นเสาร์นี้เราไปนะครับ" ป๊อปพูด
ต่อๆ ตอนหน้าจะจบแล้วนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
