ลูกหนี้กลายเป็นรัก
เขียนโดย 
snow_k
วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.23 น.
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 17.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
32) ไปช่วย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ว่าไงไอ้เขื่อน" ป๊อปที่รับโทรศัพท์จากเขื่อน
'ชั้นมีอะไรจะบอกแก' เขื่อนพูด
"เออ ว่ามาเร็วที่นี่พายุเข้า" ป๊อปพูดแล้วมองออกไปข้างนอกฝนกำลังตก
'เรื่องฟาง ความจริงแล้วฟางไม่ได้มีอะไรกับคุณวิน' เขื่อนพูด
"แกรู้ได้ไงวะ" ป๊อปพูด
'ไอ้ป๊อปชั้นขอโทษเว้ย คือชั้นจัดฉากขึ้นมาเพื่อให้แกหึงฟาง" เขื่อนพูด
"กลับไปแกเจอดีแน่" ป๊อปพูดแล้วตัดสายจากเขื่อน
"แย่แล้วคะๆ พ่อเลี้ยง พี่ฟางๆ" หมวยวิ่งเข้ามารีบพูด
"ฟางเป็นอะไร" ป๊อปพูดแล้วนั่งลง
"พี่ฟาง!@#/$€£฿₩" หมวยรีบเล่าให้ป๊อปฟัง
"ลุงหมายเอารถออกเลยครับ" ป๊อปพูดแล้ววิ่งออกไป
"หมวยเกิดอะไรขึ้นลูก" ป้าน้อยแม่ของเหมยกับหมวยวิ่งเข้ามาพร้อมเหมยก็ถาม
"คืองี้แม่!@#$/&€" หมวยก็เล่า
"ฟางๆ อยู่ไหน ฟาง" ป๊อปพูดแล้วเดินเข้าไปในป่า
"คุณฟางครับ คุณฟาง" ลุงหมายพูดแล้วช่วยป๊อปหา
"คุณป๊อป คุณป๊อป" ฟางที่เหมือนได้ยินเสียงป๊อปก็รีบตะโกน
"เสียงฟาง" ป๊อปพูดแล้ววิ่งไปตามเสียง
"คุณป๊อป ฮืออ" เมื่อฟางเห็นป๊อปก็รีบเข้าไปกอด
"ฟางๆ/รีบพาคุณฟางกลับไปที่พักเถอะครับ" ป๊อปอุ้มร่างของฟางที่สลบไปที่รถแล้วพากลับไปที่บ้าน
"นี่ป้า ไหนบอกว่าพ่อเลี้ยงเรียกไง ชั้นรอนานแล้วนะ" เปรี้ยว แตงโม แตงไทที่โดนเรียกมาก็นั่งรออยู่ในบ้าน
"พ่อเลี้ยง คุณฟางเป็นอะไรคะทำไมถึง" ป้าน้อยพูดขึ้นเมื่อเห็นป๊อปอุ้มฟางเข้ามาในบ้าน
"ฟางเป็นลมครับ เดี๋ยวป้าน้อยช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฟางหน่อยนะ ทำแผลที่แขนด้วย" ป๊อปพูดขณะอุ้มฟางไปที่ห้องตัวเอง
"เปรี้ยวๆ เลือดๆ" แตงไทมองแขนฟางที่มีเลือดอยู่เต็ม
"ชั้นไม่ได้ตั้งใจนะ" เปรี้ยวพูดแล้วมองป๊อปที่กำลังลงมาข้างล่าง
"มีอะไรจะบอกไหม" ป๊อปพูดแล้วมองหน้าเปรี้ยวกับ2แตง
"ยังๆ พวกแกรู้ไหมว่าคุณฟางเค้าหลงป่า แถมในป่าก็มึด แล้วถ้าเค้าเกิดโดนสัตว์ทำร้ายใครจะรับผิดชอบ" ลุงหมายพูด
"เปรี้ยวขอโทษคะพ่อเลี้ยง คือๆ เปรี้ยวไม่ได้ตั้งใจ แค่กะจะแกล้งให้กลัวก็เท่านั้น" เปรี้ยวพูดแล้วร้องไห้อย่างรู้สึกผิด
"จริงๆ คะ พวกเราแค่จะแกล้ง แต่ไม่คิดว่าฟางจะเดินเข้าไปในป่าจริงๆ" แตงไทพูด
"แล้วไปบอกฟางว่าไงละ" ป๊อปถาม แล้วมองทั้ง3คนด้วยสายตาที่เย็นชา
"พ่อเลี้ยงคะ แม่ถามว่าเสื้อผ้าที่จะเปลี่ยนอยู่ไหนคะ" เหมยลงมาแล้วเอาผ้าเช็ดตัวให้ป๊อปกับพ่อตัวเอง
"ให้ใส่เสื้อผ้าชั้นที่อยู่ในตู้ สงสัยลืมเอาเสื้อผ้าฟางลงจากรถนะ" ป๊อปพูด แล้วเหมยก็รีบขึ้นไป
"ก็พูดว่า พ่อเลี้ยงให้ไปหานะคะ พวกเราขอโทษจริงๆ" แตงโมพูด
"แต่พวกเธอต้องโดนลงโทษ ลุงหมายจัดการให้ด้วยนะครับ แล้วก็อย่าลืมไปขอโทษฟางด้วยละ" ป๊อปพูดขึ้น
"คะ เดี๋ยวพวกเราขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ" เปรี้ยวพูดแล้วทั้ง3ก็เดินออกไป
"ป้าทำแผลแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว แต่คุณฟางน่าจะมีไข้ ป้าวางยากับที่วัดไข้ไว้ตรงหัวเตียงนะคะ" ป้าน้อยลงมาจากด้านบนแล้วพูด
"เดี๋ยวผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ" ป๊อปพูด
"เดี๋ยวป้าจะทำข้าวต้มให้นะคะ" ป้าน้อยพูดแล้วเข้าไปในครัวกับลูกๆ
"คุณโทรไปสารภาพกับป๊อปแล้วใช่ไหม" เฟย์ถามเขื่อนที่กำลังนั่งกินข้าวอยู่
"เรียบร้อยแล้ว" เขื่อนตอบ
"ดีละ เตรียมรับสิ่งที่ทำไปได้เลย" เฟย์พูด
"แก้วกับโทโมะใกล้ลงเครื่องแล้วนิ" เขื่อนมองนาฬิกาแล้วพูด
"รีบไปๆ" เฟย์พูดแล้วรีบเดินออกไป
"อันนี้เป็นของคุณฟางคะ ส่วนนี่ยาพ่อเลี้ยงกินดักไว้ก่อนดีกว่าคะ" ป้าน้อยพูดแล้ววางของลงตรงหน้าป๊อป
"งั้นพวกเรากลับก่อนนะครับ" ลุงหมายพูดแล้วพาทุกคนออกไป
"ฟางลุกมากินข้าวก่อน" ป๊อปเดินขึ้นมาพร้อมข้าวต้มที่ป้าน้อยเตรียมให้
"อืมม คุณป๊อป" ฟางลืมตาแล้วก็พูด
"กินข้าวแล้วจะได้กินยา" ป๊อปพูดแล้วจะป้อนฟาง
"ไม่หิว ปวดหัวว" ฟางพูดแล้วหันหน้าหนี
"กินหน่อยจะได้กินยา" ป๊อปพูดแล้วป้อนฟางจนฟางต้องกิน
"พอแล้ว" ฟางพูดแล้วเอาหน้าซุกหัวไหล่
"กินยาก่อน อย่าพึ่งงอแง" ป๊อปเอายาให้ฟาง ฟางกินเสร็จก็นอน
"ปวดหัวว" ฟางนอนลงแล้วก็พูด
ต่อๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
