ลูกหนี้กลายเป็นรัก
เขียนโดย 
snow_k
วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.23 น.
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 17.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
30) เริ่มแผน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ตามแผนนะทุกคนๆ" เขื่อนพูดแล้วมองหน้าเฟย์ วิน เควิน มาย
"งั้นชั้นกับมายจัดการฟางก่อนนะ" เฟย์พูดแล้วก็ทำตามแผน
"โอเค เริ่ม" เขื่อนพูดจบก็ไปทำให้ดู
"ฮัลโหลพี่ฟาง เฟย์มีเรื่องให้ช่วย มาที่โรงแรมหน่อยไม่ต้องบอกป๊อปนะ" เฟย์พูดจบก็ไปรอฟางหน้าโรงแรม
"ทางนี้คะๆ" เมื่อฟางเข้ามาก็รีบเรียก
"มีเรื่องอะไรหรอ" ฟางรีบถาม
"ก็ลูกค้าเรื่องมากคะ แล้วก็จะขู่ฟ้องด้วย" มายพูดแล้วพาฟางไปที่ห้อง
"อือออ" เขื่อนก็โปะยาสลบฟางทันที
"เควินจัดการไอ้ป๊อป มายจัดการน้ำหวาน" เขื่อนพูดจบก็ให้เฟย์จัดฉากฟางกับวิน
"ป๊อปมาทำอะไร/เควินบอกว่าเห็นฟางกับผู้ชายเข้าโรงแรม" ป๊อปกับน้ำหวานที่เจอกันก็ทัก
"พี่ป๊อปทางนี้" เควินพูดแล้วทั้งคู่ก็กำลังไปที่ห้อง
"วินละ" น้ำหวานก็ถามขึ้น
"คือมายไม่แน่ใจว่าเป็นคุณวินหรือเปล่าคะ" มายพูด
"นี่คีย์การ์ดครับ" เควินยื่นคีย์การ์ดให้ป๊อปแล้วก็เปิดเข้าไปในห้อง
"วิน!!!" น้ำหวานตกใจที่วินกับฟางนอนด้วยกัน
"ไอ้ป๊อป เฮ้ยย" เขื่อนที่ทำเป็นวิ่งเข้ามาทีหลัง
"พี่ฟางๆ" เฟย์ก็รีบเข้าไปปลุกฟาง
"เกิดอะไรขึ้น แล้วทำไมคุณวินถึง" ฟางที่รู้สึกตัวแต่ก็ยังมึนๆกับยาสลบอยู่
"คุณวินกับฟางไปแต่งตัวก่อนเถอะค่อยมาคุยกัน" เขื่อนพูดแล้วพาป๊อปกับน้ำหวานไปที่ห้องนั่งเล่น
เพี๊ยะ
"นายทำแบบนี้ทำไม" เมื่อวินออกมาน้ำหวานก็รีบเข้าไปตบทันที
"ก็คุณไม่ใจอ่อนสักทีนิ" วินพูด
"ใครบอกละว่าไม่ เป็นเพราะมันใช่ไหมห๊ะๆ" น้ำหวานพูดไปร้องไห้ไป
เพี๊ยะ เพี๊ยะ
"แก เพราะแก ฮืออ ชั้นอุตสาห์ไม่ยุ่งกับป๊อปแกก็มายุ่งกับวินอีกหรอห๊ะ" ฟางออกมาน้ำหวานก็เข้าไปตบทำให้ทุกคนต้องเข้าไปแยก
"ฟางไม่รู้เรื่องนะ" ฟางร้องไห้แล้วพูดหันไปมองป๊อป
ผัวะ
"มานี่" ป๊อปเดินเข้าไปต่อยวินจนล้ม แล้วดึงฟางออกไปทันที
"โห พี่ป๊อปหึงหน้ากลัวมากเลยอะ" เควินพูดแล้วรีบไปประคองวิน
"แค่นี้มันน้อยไป" น้ำหวานที่ปาดน้ำตาแล้วจะเข้าไปตบวินอีก
"ใจเย็นๆ นะ" เฟย์กับมายรีบเข้าไปจับน้ำหวาน
"เรื่องนี้อธิบายได้นะ" วินพูด
"เดี๋ยวชั้นอธิบายเอง" เขื่อนพูดแล้วนั้งอธิบายให้น้ำหวานฟัง
"เล่นอะไรกันหนะ" น้ำหวานพูดขึ้นหลังฟังการอธิบายจบ
"ก็คุณไม่ใจอ่อนกับผมสักทีนิ โอ๊ยๆ เจ็บนะ" วินพูดแล้วโดนน้ำหวานดึงหู
"เป็นแฟนกันนะ" วินพูดขึ้น ทำให้ทุกคนลุ้นกับคำตอบ
"เออ ตกลง" น้ำหวานทุกคนก็เฮ
"เสร็จไปแล้ว1" เขื่อนพูด
"พี่ฟางจะรอดไหม" เควินพูดขึ้นแล้วเครียด
"ชั้นคบกับป๊อปไม่เคยเห็นหึงแบบนี้เลย" น้ำหวานพูด
"ชั้นเป็นเพื่อนมันมาก็ไม่เคยเห็น" เขื่อนพูดแล้วทำหน้าเครียด
"อ้าว พี่พิม" โบว์ที่เห็นพิมอยู่หน้าห้องพี่ชายก็ทัก
"น้องโบว์ โตขึ้นเยอะเลยนะเรา" พิมพูดแล้วยิ้ม
"มาหาพี่ป๊อปหรอคะ" โบว์ถามพิม
"อ่อ ใช่แต่เลขาบอกว่าป๊อปไม่อยู่" พิมพูด
"พี่ป๊อปพึ่งโทรมาว่าไปทำงานที่ต่างจังหวัดคะ" โบว์พูดลงลิฟท์กับพิม
"พี่ขอถามอะไรหน่อยสิ" พิมพูด
"ได้คะ ว่ามาเลย" โบว์ตอบ
"ป๊อปมีเลขาถึง2คนเลยหรอ" พิมถาม
"ใช่คะ พี่ฟางเป็นผู้ช่วยพี่ป๊อปหนะคะ" โบว์พูด
"อยู่ด้วยกันตลอดเลยหรอ2คนนั้น" พิมพูดด้วยสีหน้ากังวล
"จะว่าอย่างนั้นก็ได้นะคะ 2คนนั้นอยู่บ้านเดียวกันนี่นา" โบว์พูดแล้วยิ้ม
"บ้านป๊อปเสร็จแล้วสิ งั้นพี่กลับก่อนนะ" พิมที่ได้ยินว่า2คนนั้นอยู่บ้านเดียวกันก็กังวลเพิ่มขึ้นอีก
"นั้นพิมนิ มาทำไมหนะ" เฟย์กับเขื่อนที่ลงมาด้านล่างก็เห็นว่าโบว์ยืนคุยกับพิมอยู่
"มาหาพี่ป๊อปคะ เออแล้วแผนพวกพี่สำเร็จไหม" โบว์พูด
"ไปคุยกันที่ห้องดีกว่า" เขื่อนพูดทั้ง3คนก็ไปห้องทำงานเขื่อน
"โหห เล่นขนาดนี้เลยหรอคะ" โบว์ที่ได้ฟังเรื่องทั้งหมดก็พูด
"ไม่รู้ว่าตอนนี้ฟางเป็นไงบ้าง" เขื่อนพูด
"ขนาดครั้งที่แล้วทะเลาะกันเป็นอาทิตย์ แล้วครั้งนี้ละ" เฟย์พูด
"ช่วยให้รักกันหรือทะเลาะกันเนี้ย" โบว์พูด
"รอดูก่อนว่ามันเป็นยังไงแล้วคอยว่ากันอีกที" เขื่อนพูด
"คุณจะพาไปไหนหนะ" ฟางพูดเมื่อป๊อปขับรถออกไปไหนไม่รู้
"เดี๋ยวก็รู้" ป๊อปพูดแล้วขับรถโดยไม่สนใจว่าฟางจะพูดอะไร
"ลงมา" เมื่อมาถึงป๊อปก็รีบไปดึงฟางลงมาจากรถ
"ไร่องุ่น? คุณพามาทำไม" ฟางที่โดนดึงเข้าไปในบ้านก็ถาม
"จะได้ไม่ต้องวิ่งเข้าหาผู้ชายไง แต่ที่นี่ก็มีผู้ชายให้จับเหมือนกันนะ คนงานหนะ" ป๊อปพูดแล้วยิ้ม
เพี๊ยะ
"ทุเรศ คุณคิดว่าชั้นนอนกับคุณวินจริงๆหรอ" ฟางพูดออกมาแล้วร้องไห้
"มานี่" ป๊อปที่โกรธแล้วลากฟางไปที่ห้อง
"โอ๊ยย จะทำอะไร" ป๊อปเหวี่ยงฟางลงบนเตียง
"ก็ทำเหมือนที่ไอ้วินมันทำไง อือออ" ป๊อปพูดจบก็จูบฟาง แล้วซักไซ้ซอกคอ
"ม่ายยนะ ชั้นไม่ได้มีอะไรกับคุณวิน ฮืออๆ" ฟางพูดแล้วร้องไห้ ป๊อปที่เริ่มถอดชุดของฟางออก
"ทำไมห๊ะ ลืมไปแล้วหรอว่าชั้นคือคนแรกของเธอ" ป๊อปพูดแล้วก็ทำเรื่องอย่างว่า ฟางก็ได้แต่ร้องไห้จนหลับไป
"อืมม" ป๊อปตื่นขึ้นในตอนเช้าก็มองร่างของฟางที่เค้านอนกอดอยู่
"มันแต่เริ่มต้นเท่านั้น ตื่นได้ละ" ป๊อปพูดแล้วปลุกฟาง
"โอ๊ะ" ฟางที่ตื่นขึ้นมาก็เห็นป๊อปกำลังแต่งตัวก็รีบลุก แต่ก็ต้องร้องออกมาเพราะความเจ็บ
"รีบๆ แต่งตัวซะ จะได้ไปทำงานกับคนงานคนอื่น" ป๊อปพูดแล้วโยนเสื้อผ้าให้ฟาง
"งานในไร่" ฟางพูดขึ้น
"ใช่ไง เธอเป็นหนี้ชั้นอยู่แล้วก็ไม่มีสิทธิเลือกงาน" ป๊อปพูดจบก็เดินออกไป
"เราเป็นแค่ลูกหนี้นิ อดทนไว้ๆ" ฟางพูดแล้วแต่งตัว
"เหมยเดี๋ยวจะมีคนงานมาเพิ่มดูแลด้วยละ" ป๊อปนั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่นกับลูกน้อง
"ได้คะ พ่อเลี้ยง" เหมยพูด
"กว่าจะลงมาได้ เดี๋ยวเหมยจะสอนงานให้เธอ" ป๊อปที่เห็นฟางลงมาก็พูด
"คะ" ฟางตอบแล้วเดินตามเหมยไป
"ลุกหมายครับ ช่วงนี้ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม" ป๊อปพูด
"ครับ" ลุงหมายตอบแล้วนั่งคุยกันเรื่องไร่
"คุณฟางคะ นี่หมวยน้องสาวเหมยคะ" เหมยพาฟางมาที่ห้องเพื่อเตรียมตัวไปตัดองุ่น
"สวัสดีคะ" หมวยยกมือไหว้ฟาง
"ต่อไปนี้ไม่ต้องเรียกฟางว่าคุณนะ เหมยด้วยอายุเราน่าจะเท่าๆกันนิ" ฟางพูดแล้วยิ้ม
"เสื้อกับหมวกคะพี่ฟาง" หมวยเอาเสื้อกับหมวกให้ฟางใส่แล้วก็ไปตัดองุ่น
"เราต้องตัดแบบนี้ ใช่ๆอย่างงั้นแหละ" เหมยสอนฟางตัดองุ่น
"ได้แล้วๆ" ฟางพูดแล้วยิ้มให้เหมย
"โอ๊ะๆ คนงานใหม่นิ สวยจัง" แตงโมคนงานในไร่พูด
"สวยตรงไหนยะ ตานี่เอาอะไรทำห๊ะนางแตงโม" เปรี้ยวพูดแล้วมองฟางด้วยสายตา
"ถ้าพวกแกว่างมากก็ไปทำงานสิ มายุงทำไม" เหมยพูด
"นี่นางเหมยอย่าสาระแนได้ไหม อ๋อๆ หรือว่ากำลังได้พวกแล้วห๊ะ" แตงไทพูด
"นี่ปากหรอห๊ะ/อย่าเหมยๆ อย่าไปยุงเลย" ฟางพูดแล้วลากเหมยออกมา
"นางผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร" เปรี้ยวพูด
"ได้ยินว่าพ่อเลี้ยงพามาเมื่อคืน พวกคนงานผู้ชายพากันพูดสวยอย่างนู้นสวยอย่างนี้" แตงไทพูด
"ก็สวยจริงๆ นะ/นางแตงโม!! จะมาแย่งพ่อเลี้ยงของชั้นหรอไม่มีวัน" เปรี้ยวพูดอย่างโมโห
ต่อๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
