จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 

 

 

 

 

ป๊อบ: อะไรนะ !! 

 

 

 

 

                   ป๊อบปี้เดินออกมาจากที่แอบฟังอยู่นาน เค้าแอบเดินตามทั้งสองคนมาตั้งแต่ที่ฟางลากอาร์มออกไปเค้าแอบฟังที่สองคนคุยกัน จนได้ยินเรื่องที่ฟางท้อง เค้าก็ออกมา.    ฟางเองก็ตกใจไม่แพ้กัน ที่เค้ามาแอบฟังอยู่ ฟางรีบเดินออกไปแต่ป๊อบปี้คว้ามือฟางไว้ 

 

 

 

 

ป๊อบ: หมายความว่าไง ! 

 

 

 

         ฟางหลบตาป๊อบปี้ ส่วนอาร์มก็เดินออกไปให้ทั้งคู่ได้คุยกัน

 

 

 

ป๊อบ: หมายความว่าไงฟาง ท้องเหรอ เธอท้อง 

 

 

 

ฟาง: ไม่ใช่ ท้องอะไร ฟางท้องเสีย ก็เลยมาหาหมอ 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ตลกด้วยนะ อย่ามาโกหก 

 

 

 

ฟาง: ไม่ได้โกหก ก็ท้องเสียจริงๆ 

 

 

 

ป๊อบ: ตกลงจะไม่พูดความจริงใช่มั้ย 

 

 

 

ฟาง: คุณป้า 

 

 

 

         ป๊อบปี้หันไปฟางใช้จังหวะนั้นวิ่งหนีป๊อบปี้แต่ ฟางสะดุดล้มลง ป๊อบปี้รีบวิ่งเข้าไปดูฟางทันที

 

 

 

ป๊อบ: เป็นไรรึเปล่า เจ็บตรงไหนมั้ย 

 

 

 

ฟาง: ปล่อย ! 

 

 

 

พยาบาล: เป็นอะไรรึเปล่าคะ 

 

 

 

ป๊อบ: ภรรยาผมล้มครับ แล้วเธอก็กำลังท้องอยู่ด้วยครับ 

 

 

 

 

พยาบาล: มาคะ ไปตรวจหน่อยนะคะเพื่อความปลอดภัยของเด็ก 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ใช่นะคะ คือชั้นไม่ได้ท้องคะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟาง! 

 

 

 

 

ฟาง: ก็ได้ฟางไปตรวจก็ได้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

             ป๊อบปี้รออยู่หน้าห้องตรวจ อาร์มและแม่ของป๊อบปี้ก็รออยู่ด้วย 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: มันเกิดอะไรขึ้นห้ะ 

 

 

 

ป๊อบ: เดี๋ยวแม่ก็รู้ครับ 

 

 

 

 

 

หมอ: ไหนญาติคุณธนันต์ธรญ์คะ

 

 

 

ป๊อบ: ผมครับ ผมเป็นสามี ภรรยากับลูกผมแลอดภัยดีนะครับ 

 

 

 

หมอ: คะ ภรรยาคุณปลอดภัยดีค่ะ แค่หกล้ม แต่ลูก ไม่มีนะคะ ภรรยาของคุณไม่ได้ท้องนะคะ 

 

 

 

ป๊อบ: ห้ะ อะไรนะครับ ไม่ได้ท้อง หมายความว่าไงครับ ไม่จริงอะ คุณหมอตรวจผิดรึเปล่าครับ

 

 

 

 

หมอ: จริงๆคะ ภรรยาคุณไม่ได้ท้องคะ หมอขอตัวนะคะ

 

 

 

 

         แล้วฟางก็เปิดประตูออกมา

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟาง ไม่จริงอะ !

 

 

 

ฟาง: ก็ฟางบอก  แล้วว่าฟางไม่ได้ท้อง หมอก็บอกแล้วทำไมไม่เชื่อ

 

 

 

ป๊อบ: แผนตื้นๆ พี่ไม่เชื่อ 

 

 

 

ฟาง: ก็แล้วแต่ อาร์มเรากลับบ้านกันเถอะ ฟางลานะคะคุณป้า 

 

 

 

 

 

 

 

อาร์ม: ทำไมทำแบบนี้ 

 

 

 

ฟาง: ทำอะไร 

 

 

 

อาร์ม: ฟาง 

 

 

 

ฟาง: อาร์ม ฟางขอร้อง ฟางเหนื่อย 

 

 

 

 

 

 

                เมื่อกลับมาถึงบ้านฟางก็นึกถึงตอนที่ฟางล้มป๊อบปี้ดูเป็นห่วงฟางมาก แล้วก็นึกถึงตอนที่ป๊อบปี้บอกพยาบาล "ภรรยาผมล้มครับ" คำว่าภรรยา คำคำนี้ดูเหมือนจะออกมาจากใจจริงๆ ดูเหมือนจะเป็นคำพูดที่สุดแสนจะจริงใจและกินใจที่สุด 

 

 

 

 

ฟาง: แม่ขอโทษนะที่ทำให้ลูกเจ็บ (ฟางลูบท้องแล้วพูด) 

 

 

 

 

 

 

 

                 ป๊อบปี้กลับมาที่บ้านก็นั่งคิดแต่เรื่องของฟาง ฟางต้องโกหกเค้าแน่ๆ เค้าต้องพิสูจน์ ให้ได้ว่าความจริงเป็นยังไงกันแน่ 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: เรื่องจริงเหรอที่พี่ฟางท้อง

 

 

 

เฟย์: อะไร 

 

 

 

เขื่อน: เฟย์รู้ใช่มั้ย แล้วไม่บอกเขื่อน 

 

 

 

เฟย์: รู้อะไร ไม่รู้ 

 

 

 

เขื่อน: เฟย์ ถ้าพี่ฟางท้องก็บอกพี่ป๊อบไปเหอะ เด็กในท้องก็หลานเราทั้งคู่นะ จะให้เค้ากำพร้าพ่อเหรอ  แล้วอีกอย่างพี่ป๊อบเองก็เครียดมากเลยนะ 

 

 

 

 

เฟย์: ........

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: พี่ป๊อบ 

 

 

 

เฟย์: พี่ป๊อบคะ เฟย์มีเรื่องจะบอก

 

 

 

 

ป๊อบ: อะไรเหรอ 

 

 

 

 

เฟย์: พี่ฟางท้องเป็นความจริง 

 

 

 

ป๊อบ: จริงๆใช่มั้ย เฟย์ไม่ได้โกหกพี่ใช่มั้ย 

 

 

 

 

เฟย์: คะ พี่ฟางเค้าท้องก่อนที่จะหย่ากับพี่

 

 

 

 

 

          เมื่อได้ฟังคำตอบจากปากเฟย์ป๊อบปี้ก็รีบขับรถไปหาฟางที่บ้านทันที เมื่อมาถึงพ่อกับแม่ฟางก็ตกใจ ที่ป๊อบปี้มา ป๊อบปี้คุยกับพ่อกับแม่ฟาง เล่าให้ฟังทุกอย่าง พ่อกับแม่ฟางก็สงสารฟาง แต่พอได้ฟังที่ป๊อบปี้พูด ดูเหมือนพอป๊อบปี้รู้ว่าฟางท้อง ป๊อบปี้ดูดีใจ และรู้สึกอยากจะดูแลฟางและลูกจริงๆ 

 

 

 

 

            ก๊อก ก๊อก ก๊อก   ก๊อก ก๊อก ก๊อก 

 

 

 

 

ฟาง: มาแล้วคะๆ

 

 

 

          พอเปิดประตูมาก็เจอป๊อบปี้ ฟางรีบดันประตูเพื่อจะปิดหนี ป๊อบปี้ไม่ยอมดันไม่ให้ฟางปิด แล้วแทรกตัวเข้าไปในห้อง แล้วปิดประตู

 

 

 

ฟาง:  ออกไป ! 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ออก 

 

 

 

ฟาง: เข้ามาทำไม ออกไป ออกไปซิ 

 

 

 

 

           ฟางพยายามผลักป๊อบปี้ออกไป แต่ ป๊อบปี้ดึงฟางเข้ามากอดไว้ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: พี่ขอโทษ 

 

 

 

 

                 ฟางหยุดดิ้นและอึ้งกับสรรพนามที่เปลี่ยนไป ป๊อบปี้จากที่เคยแทนตัวเองว่าชั้นตอนนี้เค้าแทนตัวเองว่าพี่ ฟางนิ่งอยู่นานจนป๊อบปี้เอ่ยคำว่าขอโทษอีกครั้ง

 

 

 

 

 

ป๊อบ: พี่ขอโทษฟาง พี่ขอโทษ 

 

 

 

ฟาง: ปะ ปล่อย ปล่อยซิ 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่พี่ไม่ปล่อย พี่จะไม่ปล่อยฟางไปไหนอีกแล้ว 

 

 

 

           ฟางดิ้นจนป๊อบปี้ยอมปล่อย

 

 

 

ฟาง: ออกไป 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ไป พี่จะไม่ทิ้งฟางอีกแล้ว พี่ขอโทษฟาง

 

 

 

ฟาง: พูดไม่รู้เรื่องรึไง ออกไป ออกไปซิ จะมาวุ่นวายกันอีกทำไม ทุกอย่างมันจบไปแล้ว จะมาขอโทษทำไม ขอโทษเพื่ออะไร 

 

 

 

 

ป๊อบ: พี่ขอโอกาสดูแลฟาง กับลูกนะ 

 

 

 

ฟาง: พูดไม่รู้เรื่องรึไง ก็บอกแล้วว่าไม่ได้ท้อง หมอก็พูดชัดแล้วอะว่าฟาง ไม่ได้ท้อง จะมาอะไรอีก ฟางไม่ได้ท้อง ไม่ได้ท้อง ไม่ได้ท้อง ไม่ได้ท้อง พอสักทีได้มั้ย 

 

 

 

 

              ป๊อบปี้คุกเข่าลงตรงหน้าฟาง 

 

 

 

 

ป๊อบ: จะตบ จะตี จะทำอะไรก็ได้ จะด่า จะว่า จะยังไงก็ได้ พี่ยอมหมดแล้ว ฟางอย่าทำแบบนี้เลยนะ พี่ขอร้อง อย่าโกหกพี่อีกเลย นะ พี่รู้ความจริงหมดแล้วฟาง 

 

 

 

 

ฟาง: ลุกขึ้นแล้วออกไป  

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ พี่ไม่ไปไหนทั้งนั้น 

 

 

 

ฟาง: ไม่ไป งั้นฟางไปเอง 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่นะฟาง อย่าไปเลยนะ

 

 

 

 

ฟาง: ปล่อย