จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 

 

 

 

         เมื่อทุกคนลงมาพร้อม แต่ป๊อบปี้ยังไม่ลงมาเขื่อนเลยขึ้นไปตาม

 

 

 

 

เขื่อน: พี่ป๊อบ 

 

 

ป๊อบ: อะไร 

 

 

เขื่อน: พระจะมาแล้วนะ 

 

 

ป๊อบ: เฮ้ย วันนี้วันเกิดพ่อหนิ 

 

 

 

เขื่อน: รีบๆลงมานะ 

 

 

 

ป๊อบ: เออๆ ลงไปก่อนเลย 

 

 

 

 

 

เฟย์: พี่ฟางเป็นอะไรรึเปล่า ดูเหม่อๆ

 

 

 

ฟาง: เปล่า ไม่ได้เป็นไรซะหน่อย

 

 

 

เฟย์: แน่ใจนะ 

 

 

ฟาง: อืม 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ทำไมลงมาช้าจัง 

 

 

ป๊อบ: ผม.... (หันไปมองหน้าฟาง แต่ฟางหันไปทางอื่น) ตื่นสายนะครับ 

 

 

เฟย์: พระมาแล้วค่ะ 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ไปยืนข้างน้องซิ (ผลักให้ป๊อบปี้ไปยืนข้างๆฟาง) 

 

 

 

 

              ฟางหลบไปยืนข้างๆเขื่อน ป๊อบปี้ก็เลยต้องยืนข้างๆเฟย์ เมื่อทำบุญเสร็จฟางก็ขอตัวขึ้นไปอาบน้ำด้านบน ป๊อบปี้เลยขอตัวขึ้นไปเหมือนกัน เมื่อเข้ามาในห้อง ฟางก็รีบเดินหนี

 

 

 

 

ป๊อบ: ทำไมกะอีแค่นอนกับชั้นมันจะอะไรนักหนา ทำไมต้องหลบหน้าด้วย 

 

 

 

ฟาง: .........

 

 

ป๊อบ: ถามอะก็ตอบซิ 

 

 

 

ฟาง: เราหย่ากันมั้ย 

 

 

 

       เมื่อได้ยินคำว่าหย่าป๊อบปี้ก็หน้าชาไป ส่วนฟางก็มองหน้าป๊อบปี้เพื่อรอคำตอบ 

 

 

 

 

ป๊อบ: อยากไปอยู่กับรึไง

 

 

 

ฟาง: ใช่ อยากไปจนตัวสั่นล่ะ 

 

 

 

ป๊อบ: ชั้นไม่หย่า มันจะไม่หยามหน้ากันไปหน่อยอ่อ พอมันมาก็จะไป

 

 

 

 

 

       จู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์ของป๊อบปี้เข้ามา

 

 

 

ป๊อบ: ว่าไงฟ้า 

 

 

 

ฟ้า: วันนี้ป๊อบว่างมั้ย 

 

 

 

ป๊อบ: ว่างซิ ว่างเสมอสำหรับฟ้า....ได้เดี๋ยวป๊อบไปหานะ 

 

 

 

 

 

 

 

               ป๊อบปี้รีบอาบน้ำแล้วออกไปจากห้องทันที ฟางเองก็ออกไปจากบ้านหลังป๊อบปี้ไม่นาน

 

 

 

 

อาร์ม: ฟางเราจะไม่อยู่กรุงเทพซักระยะนึงนะ 

 

 

 

ฟาง: อาร์มจะไปไหนอ่ะ 

 

 

 

อาร์ม: ทางโรงพยาบาลจัดทีมแพทย์อาสาอ่ะ เราเลยจะไปด้วยอ่ะ 

 

 

 

 

ฟาง: ที่ไหนเหรอ 

 

 

 

อาร์ม: ก็ไปตรวจสุขภาพคนบนดอยอ่ะ ก็คงเป็นภาคเหนืออ่ะ

 

 

 

ฟาง: ขอไปด้วยได้มั้ย 

 

 

 

อาร์ม: ห้ะ ไปด้วย ไปได้เหรอ 

 

 

 

ฟาง: ทำไมจะไม่ได้อ่ะ เราโตแล้วนะ 

 

 

 

 

อาร์ม: แต่มันลำบากนะฟาง ไหวเหรอ 

 

 

 

ฟาง: ไหวซิ นะอาร์ม ขอไปด้วยนะ นะๆๆ

 

 

 

อาร์ม: ไอไปนะไปได้ แต่สามีฟางอ่ะให้ไปเหรอ

 

 

 

 

ฟาง: ไม่เกี่ยวอะไรกับเค้าหรอก เค้าไม่อยากรู้ ไม่อยากสนใจหรอก 

 

 

 

 

อาร์ม: ทำไม เป็นไรรึเปล่า

 

 

 

ฟาง: เรากับเค้า แต่งงานกันเพราะความจำเป็น ไม่ใช่เพราะความรักหรอก

 

 

 

 

อาร์ม: โอเคมั้ยฟาง 

 

 

 

 

ฟาง: อืม งั้นตกลงไปด้วยนะ 

 

 

 

อาร์ม: เอางั้นก็ได้ 

 

 

 

 

 

              ฟางมาหาพ่อกับแม่ที่บ้านเพื่อบอกข่าว 

 

 

 

 

แม่ฟาง: แล้วจะไปกี่วันล่ะ

 

 

 

ฟาง: ยังไม่รู้เลยค่ะ 

 

 

 

พ่อฟาง: แล้วบอกบ้านนู้นรึยัง

 

 

 

ฟาง: ยังค่ะ เดี๋ยวฟางจะกลับไปบอกอีกทีค่ะ 

 

 

 

 

แม่ฟาง: แล้วพี่เค้าให้ไปเหรอ

 

 

 

 

ฟาง: ทำไมเค้าจะต้องไม่ให้ไปล่ะค่ะ มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเค้าซะหน่อย

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ทะเลาะกันรึเปล่าลูก 

 

 

 

ฟาง: เปล่าค่ะแม่ ไม่ได้ทะเลาะ แม่ก็รู้ว่าเราสองคนไม่ได้รักกันแต่แรกแล้ว

 

 

 

พ่อฟาง: แล้วตอนนี้ล่ะ ไม่รักกันเลยเหรอ

 

 

 

 

ฟาง: มันเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ คืนนี้หนูนอนที่บ้านดีกว่า

 

 

 

 

แม่ฟาง: ไม่ได้ เราแต่งงานมีครอบครัวแล้วนะ จะมาทำตัวเป็นเด็กๆได้ไง

 

 

 

 

 ฟาง: แต่ว่าฟาง

 

 

 

 

พ่อฟาง: ไปพ่อกับแม่ไปส่ง 

 

 

 

ฟาง: ก็ได้ค่ะ