จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 

 

 

 

                ระหว่างที่ทานอาหารเย็นที่บ้าน จู่ๆป๊อบปี้ก็พูดขึ้น

 

 

 

ป๊อบ: พ่อครับ แม่ครับ ผมมีเรื่องจะบอก

 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: อะไร

 

 

 

 

ป๊อบ: ผมจะให้ฟ้ามาทำงานเป็นเลขาผมครับ

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: อะไรนะ !!!!

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ผมจะให้ฟ้ามาทำงานกับผมครับ

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ไม่ แม่ไม่อนุญาต ยังไงๆก็ไม่อนุญาต

 

 

 

 

ป๊อบ: แม่ครับแต่ฟ้าเค้ากำลังเดือดร้อนอ่ะ

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ก็แล้วมันเกี่ยวกับแกยังไงล่ะ

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: เอาล่ะๆๆ พอแล้ว 

 

 

 

 

ป๊อบ: ถึงยังไงผมก็จะให้ฟ้ามาทำงานกับผมให้ได้ ช่วงนี้ฟางเองก็คงยังไปทำงานไม่ได้ ยังไงผมจะให้ฟ้าทำงานกับผม

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: แกมีเลขาอยู่แล้วนะ แล้วหนูฟางอีกล้ะ

 

 

 

ป๊อบ: ฟางมาทำงานกับผมแค่ช่วงแรกๆเพื่อให้ผมสอนงาน เดี๋ยวฟางก็ต้องไปทำงานอื่นอะ

 

 

 

 

               ฟางเฟย์และเขื่อนนั่งฟังกันเงียบ ส่วนฟางรู้สึกซึมๆตั้งแต่ป๊อบปี้พูดเรื่องฟ้าแล้ว

 

 

 

 

ฟาง: มันก็จริงนะค่ะ เดี๋ยวฟางก็ต้องไปแล้ว 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ไม่เอานะๆๆ ไม่พูดแบบนี้นะลูกหนูฟาง

 

 

 

 

ป๊อบ: เห็นมั้ยล่ะครับลูกสะใภ้ของแม่ก็เห็นด้วยกับผม สรุปเลยนะครับผมจะให้ฟ้ามาทำงานกับผม

 

 

 

พ่อป๊อบ: พ่อขอคุยด้วยหน่อย

 

 

 

ป๊อบ: ครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: ทำมั้ย มีอะไรห้ะ ทำมั้ยถึงอยากได้ฟ้ามาทำงานด้วย

 

 

 

 

ป๊อบ: คือ แม่ฟ้าป่วยหนักมากตอนนี้ฟ้าก็ไม่ได้ทำงาน ค่ารักษาแม่ฟ้าก็หลายบาทอยู่ ฟ้าไม่ยอมให้ผมช่วย ผมก็เลยยื่นขอเสนอให้ฟ้ามาทำงานครับ

 

 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: แล้วหนูฟางล้ะ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เค้าก็ไม่ว่าอะไอยู่แล้วนะครับ

 

 

 

 

 

 พ่อป๊อบ: แน่ใจได้ยังไง ทำอะไรจะพูดอะไรเคยนึกถึงคิดถึงใจหนูฟางเค้าบ้างมั้ย 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: พ่อครับ 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: ตอนนี้สถานะระหว่างฟ้ากับแกมันไม่เหมือนเดิมแล้วนะ ส่วนหนูฟางก็คือเมียของแกนะตาป๊อบ ทำอะไรคิดให้ดีๆก่อน แกจะเห็นค่าเค้าก็ต่อเมื่อไม่มีเค้า จำไว้นะป๊อบปี้การที่เราแต่งงานกับใครสักคนไม่ว่าจะรักหรือไม่รัก เราก็ต้องให้เกียรติเค้าเพราะเค้าเป็นผู้หญิง เป็นคนที่ขึ้นชื่อว่า ภรรยาของเรา แต่สิ่งที่เราทำนะ มันไม่ถูกเลยนะ พ่อเคยเห็นนะ บางทีฟางเค้าก็เศร้า ก็เสียใจเป็นเหมือนกันนะ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แต่ผม 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: พ่อก็ไม่รู้จะบอกเรายังไง เอาเป็นว่า เรื่องฟ้าก็ตัดสินใจเอาเองล่ะกันนะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: ขอบคุณครับพ่อ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ขอบใจนะเขื่อนที่ช่วยพาพี่ขึ้นมาอ่ะ 

 

 

 

เขื่อน: ไม่เป็นไรครับพี่ฟาง งั้นผมกับเฟย์ไปนอนก่อนนะ 

 

 

 

 

 

เฟย์: พี่ฟางโอเคนะ เฟย์อยู่เป็นเพื่อนก่อนมั้ย 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ต้องหรอก พี่ไม่ได้เป็นไร ไปนอนเถอะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: อ้าวเขื่อน เฟย์ 

 

 

 

 

เขื่อน: ไปกันเถอะเฟย์ ผมไปก่อนนะ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: อาบน้ำแล้วเหรอ 

 

 

 

ฟาง: ยังค่ะ

 

 

 

ป๊อบ: มาเดี๋ยวพาไปอาบน้ำ 

 

 

 

ฟาง: ไม่ต้องหรอกค่ะ ฟางอาบเองได้ ฟางหาข้อมูลในเน็ตแล้ว เค้าบอกว่ากระเผลกๆก็เดินเองได้แล้ว ฟางไม่อยากเป็นภาระนะค่ะ ฟางทำเองดีกว่า 

 

 

 

 

ป๊อบ: ตามใจแล้วกัน 

 

 

 

 

 

ฟาง: พี่ป๊อบอาบน้ำก่อนเถอะค่ะ ฟางคงจะอาบน้ำนาน 

 

 

 

 

ป๊อบ: ชั้นมีเรื่องอยากถาม 

 

 

 

 

ฟาง: มีอะไรค่ะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: เธอโอเครึเปล่า ที่ฟ้าจะมาทำงานกับชั้น 

 

 

 

 

ฟาง: ทำไมฟางจะต้องไม่โอเคล่ะ มันเป็นเรื่องของพี่ป๊อบ ไม่ต้องมาถามฟางก็ได้นิ 

 

 

 

ป๊อบ: อืม ชั้นไปอาบน้ำก่อนนะ